КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
39 Лемяшонак УІ. Вызваленне без грыфа “Сакрэтна”. Мн., 1996. С.94. 40 Батов П.І4. В походах н боях. М.: Военпздат, 1974. С.406. 41 Тмппельскмрх К. Нсторпя Второй ммровой войны. М., 2001. С.599. 42 Жуков Г.К. Воспоммнання м размышлення. С.229. 43 Рокоссовскмй К.К. Солдатскнй долг. Мн., 1984. С.245. 44 Лемяшонак У.І. Вызваленне без грыфа “Сакрэтна”. Мн., 1996. С.85. 45 Рокоссовскяй К.К. Солдатскмй долг. Мн., 1984. С.246. 46 Батов П.І4. В походах м боях. C.414. Гл. Таксама: Рокоссовскнй К.К. Солдатскнй долг. Мн„ 1984. С.247. 47 Тяппельскнрх К. Нсторпя Второй мнровой войны. М., 2001. С.603. 48 Лемяшонак УІ. Вызваленне без грыфа “Сакрэтна”. Мн., 1996. С.90. Колькасць захопленай тэхнікі, асабліва танкаў і САУ завышана ў некалькі разоў. 49 Тяппельскйрх К. Нсторня Второй мнровой войны. М., 2001. С.596. 50 Tiger w akcji 1944. Wydawnictwo Militaria, Warszawa. № 252. S.44. 51 Па матэрыялах форума: rc-mir.mobi. Форум [Электронны рэсурс]. Рэжым доступу : http://forum.rc-mir.mobi.http://forum.rc-mir.mobi/topicl853707_40. Дата доступу: 04.03.2010. 52 Tiger w akcji 1944. Wydawnictwo Militaria, Warszawa. № 252. S.45 53 Па матэрыялах форума: rc-mir.mobi. Форум [Электронны рэсурс]. Рэжым доступу : http://forum.rc-mir.mobi.http://forum.rc-mir.mobi/topicl853707_40. Дата доступу: 04.03.2010. 54 Hinze R. Das Ostfront-Drama 1944. S. 131. 55 Operation Bagration: Soviet Offensive of 1944. [Электронны рэсурс]. Рэжым доступу : www.historynet.com/operation-bagration-soviet-offensive-of-1944.htm/. Дата доступу: 02.05.2010. 56 Hinze R. Das Ostfront-Drama 1944. S. 38. 57 Robert Wroblewski. Bobrujsk. Zaglada 20 DPanc latem 1944r.// Militaria XX wieku. № 16. 2007. S.65. 58 4 Panzer Division. 1944-45. Wydawnictwo Militaria, Warszawa. № 102 2000. S. 6 59 Лемяшонак УІ. Вызваленне без грыфа “Сакрэтна”. Мн., 1996. C.106. 60 Хаупт В. Сраженмя группы арммй «Центр». С. 335. 61 Дроговоз І4.Г. Танковый меч страны Советов. М., Мн„ 2001. С.29-30. 62 Тнппельскнрх К. Нсторня Второй ммровой войны. М„ 2001. С.604. 63 Васнлевскмй А.М. Дело всей жнзня. Мн„ 1988. C.411 64 Hinze R. Das Ostfront-Drama 1944. S. 184. 65 Tadeusz Sawicki. Niemieckie wojska l^dowe na froncie wschodnim. Warszawa, 1987. S. 174-175. 66 Табліца складзена па матэрыялах артыкула: Operation Bagration: Soviet Offensive of 1944. [Электронны рэсурс]. Рэжым доступу: www.historynet.com/operation-bagrationsoviet-offensive-of-1944.htm/. Дата доступу: 02.05.2010. 67 Россмя н СССР в войнах XX века: Статнстнческое нсследованне. М., 2001. С.296. 68 Дроговоз 14.Г. Танковый меч страны Советов. М., Мн., 2001. С.ЗО. Раздзел 2. Баі на падыходах да горада Гродна. а) Сілы і планы бакоў. Выхад савецкіх войскаў да мястэчка Скідзель 69 Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941 1945: Энцыкл./Беларус. Сав. Энцыкл.; Рэдкал.: І.П.Шамякін (гал. рэд.) і інш. Мн.: БелСЭ, 1990. С. 83 70 Елнсеев Е.П. На белостокском направленнн. С. 37.4-я паветраная армія складалася з: 1. 229-й зад (на 1.07 91 знішчальнік) палк. М.М.Волкаў 2. 309-й зад (на 1.07 мела 110 знішчальнікаў) палк. В.М.Вус 3. 230-й шад (на 1.07 106 штурмавікоў) г.м. С.Г. Гецьман 4. 233-й шад (на 1.07 90 штурмавікоў) палк. У.І.Смалавік 5. 325-й нбад (на 1.07 121 бамбардзіроўшчык) 6. 164-га асобнага Гвардзейскага разведвальнага авіяцыйнага палка 7. 209-га асобнага карэкціровачна-разведвальнага авіяцыйнана палка 8. 184-га асобнага авіяцыйнана палка сувязі 9. 1550-га зенітна-артылерыйскага палка. 71 Генерал-маёр П.М.Котаў-Леганькоў да мая 1944 г. быў начальнікам штаба Прыморскай арміі. Прызначаны на пасаду кіраўніка аперыўнага ўпраўлення штаба 2-га БФ. У 1950 г. з’яўляўся начальнікам штаба Народна-Вызвольнай арміі Кітая і ваенным аташэ ў гэтай краіне. Быў вайсковым саветнікам пры кантынгенце Кітайскіх народных добраахвотнікаў у Карэі падчас грамадзянскай вайны ў гэтай краіне. Па матэрыялах артыкулаў: Прнморская армня (Отдельная Прмморская арммя).// Велмкая Отечественная война 1941 1945. [Электронны рэсурс]. Рэжым доступу : http://victory.mil.ru/rkka/ units/03/79.html. Дата доступу : 22.10.2010. і Первые боевые действмя советскмх войск за рубежом после ВМВ. II Альманах Войны, нсторня, факты. [Электронны рэсурс]. Рэжым доступу : http://almanacwhf.ru/?no=5&art=7. Дата доступу : 22.10.2010. 72 Елясеев Е.П. На белостокском направленмн. С. 29-30. 73 Елнсеев Е.П. На белостокском направленші. С.63 74 Там жа. С.64 75 Болдзін Іван Васільевіч наралзіуся 15 жніўня 1892 года ў сялянскай сям'і, у в. Высокае, Інсарскага павета, Пензенскай губерні. У войску з 1914 года. У 1917 годзе старшы унтэр-афіцэр. У дні Лютаўскай рэвалюцыі яго абіраюць членам палкавога камітэта. Пасля кастрычніка 1917 года накіроўваецца на радзіму, у Пензенскую губерню, для арганізацыі работы па ўстанаўленні Савецкай улады. Быў абраны старшынёй Інсарскага павятовага выканкама, а праз некаторы час ён становіцца намеснікам старшыні Пензенскай губвыканкама. У 1919 годзе І.В.Болдзін быў дэлегатам V Усерасійскага з'езда Саветаў. Пензенскі губкам партыі накіраваў І.В.Болдзіна ў РККА. У кастрычніку 1919 года ён ваяваў супраць войскаў Юдзеніча, вёў баі з польскімі войскамі, камандаваў ротай, батальёнам, а з ліпеня 1920 года становіцца камандзірам 52-га стралковага палка 6-й стралковай дывізіі. У 1924 годзе І.В.Болдзін камандаваў 252-м стралковым палком, абіраўся дэпутатам гарадскога Савета горада Тула. У перадваенныя гады І.В.Болдзін паступае ў Вышэйшую стралковую школу, потым у Ваенную акадэмію ім. М.В.Фрунзе. У 1938 годзе быў прызначаны на пасаду камандзіра 17-га стралковага корпуса. У жніўні 1938 года быў камандуючы войскамі Калінінскай акругі. У 1939 Болдзін камандаваў конна-механізаванай групай у час паходу савецкіх войскаў у Заходнюю Беларусь. 3 кастрычніка 1939 г. камандуючы войскамі Адэскай Вайсковай Акругі, з ліпеня 1940 года намеснік, а са студзеня 1941 1-й нам. камандуючага войскамі Заходняй Асабовай Ваеннай Акругі. У канцы чэрвеня 1941 узначаліў камандаванне войскамі, адрэзанымі ў раёне гарадоў Беласток Гродна ад асноўных сіл фронту, і, ведучы звыш месяца цяжкія баі ў тыле ворага, вывеў іх з акружэння. 3 кастрычніка 1941 г. камандуючы 19-й арміяй. 21 лістапада 1941 года быў прызначаны камандуючым войскамі 50-й арміі, якая абараняла Тулу. Камандаваў арміяй да лютага 1945 года. 15 ліпеня 1944 прысвоена званне генерал-палкоўнік. 3 красавіка 1945 І.В.Болдзін намеснік камандуючага 3-ім Украінскім фронтам. Пасля вайны Болдзін камандаваў войскамі Усходне-Сібірскай вайсковай акругі, быў намеснікам камандуючага Кіеўскай вайсковай акругі. 3 1958 года ў Групе генеральных інспектараў Міністэрства Абароны СССР. Памёр І.В.Болдзін 28 сакавіка 1965 г, пахаваны ў Кіеве. Па матэрыялах сайта: Хронос. Всемнрная нсторня в пнтернете. [Электронны рэсурс]. Рэжым доступу : http://www.hrono.ru/biograf/bio_b/ boldin_iv.html. Дата доступу : 21.08.2010. 76 Журнал баявых дзеянняў 50-й арміі Ф. 50 арміі, воп. 9769, с. 323, л. 16. 77 НйКйфоров Н. Штурмовые брлгады Красной армлм в бою. [Электронны рэсурс]. Рэжым доступу : http://lib.rus.ec/b/171237/read#t9. Дата доступу: 01.02.2011. 78 Моіцанскйй 14. Ннженерно-штурмовые частп РВГК. [Электронны рэсурс]. Рэжым доступу: http://army.lv/ru/inzhenerno-shturmovie-chasti-rvgk/3011/4736. Дата доступу: 02.01.2011. 79 Па матэрыялах форума: Форум сайта REIBERT.info. [Электронны рэсурс]. Рэжым доступу: http://reibert.info/forum/showthread.php?p=1177157.Дата доступу: 02.01.2011. 80 НйКйфоров Н. Штурмовые брпгады Красной армйй в бою. [Электронны рэсурс]. Рэжым доступу : http://lib.rus.ec/b/171237/read#t9. Дата доступу : 01.02.2011. 81 Цікава адзначыць, што генерал А.А.Цюрын быў асуджаны ў кастрычніку 1941г. на 7 гадоў выпраўляльна-працоўных лагераў за здачу немцам горада Арол. Будучы камандуючым Арлоўскай вайсковай акругай ён не змог арганізаваць для абароны наяўныя ў горадзе сілы. Пакінуў у горадзе больш за 500 параненых байцоў, маёмасць і прадукты харчавання на 10 млн. рублёў. Сам генерал пры гэтым вырваўся з горада. У студзені 1942 г. генерала А.А.Цюрына вызвалілі са зняволення і вярнулі на вайсковую службу. Гл. Звягпнцев В.Е. Война на весах Фемйды. М., 2006. С. 188-191. 82 Журнал баявых дзеянняў 50-й арміі Ф. 50 арміі, воп. 9769, с. 323, л. 17. 83 Там же. л. 17. 84 Нсторйя боевых действйй ордена Ленйна Краснознамённого 3-го Гвардейского Гродненского кавалерййского корпуса в перйод Велйкой Отечественной войны 19411945 годов. Рукопйсь.С.79. 85 Па матэрыялах сайта “Танковый фронт. 1941-1945”. [Электронны рэсурс]. Рэжым доступу : http://tankfront.ru/ussr/gvkk/gvkk03.html. Дата доступу : 01.05.2010. 86 Горелк Г. й Е. Лэханм! Млй Ханм на коне. (Дналог воспомпнанйй отца й размышленпй сына). НнтерСамНздат, 2009. [Электронны рэсурс]. Рэжым доступу: http://ggorelik. narod.ru /LeHaim_W/LeHaim_W4.htm. Дата доступу : 10.10.2010. 87 Jakuszyn Iwan. Czerwony kawalerzysta. Warzsawa, 2007. S.67-68. 88 Па матэрыялах сайта: Веллкая война. [Электронны рэсурс]. Рэжым доступу: http:// www.velikvoy.narod.ru.. Дата доступу: 10.08.2010. 89 Еллсеев Е.П. На белостокском направленйй. М. 1971. C.123. 90 Водзйнскйй Д.14. Нспытанле мужеством. Т. 2. С.46 91 Tadeusz Sawicki. Niemieckie wojska l^dowe na froncie wschodnim. Warszawa, 1987. S. 174-175. 92 Гельмут Вейдлінг нарадзіўся ў 1891 годзе, у горадзе Хальберштат, Саксонія. У арміі з 1911 года. У 1939 годзе палкоўнік, командзір 56-га артылерыйскага палка. 3 лютага 1942 года камандаваў 86-й пяхотнай дывізіяй. Генерал-маёр. Са студзеня 1943 года генерал-лейтэнант, з кастрычніка камандзір ХХХХІ-га танкавага корпуса. Са студзеня 1944 года генерал ад артылерыі. 3 19 чэрвеня генерал знаходзіўся ў адпачынку. Па вяртанні на фронт (3 ліпеня 1944г.) ён атрымаў загад на фарміраванне заграджальнай групы на захад ад Налібоцкай пушчы. Група павінна была забяспечыць тылы армій ад дзейнасці патрызан. Штаб павінен быў быць укамплектаваны з афіцэраў ХХХХІга танкавага корпуса і спецыяльна прысланых афіцэраў. Аднак высветлілася, што штаб танкавага корпуса не быў знішчаны. Таму штаб групы Вейдлінга быў аб’яднаны са штабам 6-га армейскага корпуса, які страціў свайго камандзіра. 3 гэтага часу (з 10 ліпеня) група была перайменавана ў “карпусную групу Вейдлінга”. Пазней генерал зноў уступіў у камандаванне ХХХХІ-ым танкавым корпусам. У 1945 годзе быў камандзірам LVI-ra тк. У красавіку 1945 года самовольна перадыслакаваў штаб корпуса, за што быў тэрмінова прыгавораны да смяротнага пакарання. Генерал быў выкліканы асабіста А.