Новы Запавет Госпада нашага Іісуса Хрыста.
Святое Евангелле паводле Марка
Памер: 165с.
Мінск 1999
47. I як настаў вечар, лодка была пасярод мора, а Ен адзін на зямлі.
48. I ўбачыў іх, знясіленых веславаннем, бо вецер дзьмуў насупраць ім; і каля чацвёртай варты ночы наблізіўся да іх, ідучы па моры, і хацеў абмінуць іх.
49. Яны ж, убачыўшы, як Ен ідзе па моры, падумалі, што гэта прывід, і закрычалі.
50. Бо ўсе Яго бачылі і перапалохаліся. I адразу загаварыў з імі і сказаў ім: мацуйцеся, гэта Я, не бойцеся.
51. I ўвайшоў да іх у лодку; і вецер суняўся. I яны надзвычай былі ўзрушаныя ў сабе і здзіўляліся.
52. Бо не ўразумелі таго, што адбылося з хлябамі, бо сэрца ў іх было скамянелае.
53. I, пераправіўшыся, прыбылі ў зямлю Генісарэцкую, і прысталі да берага.
54 .1 калі выйшлі яны з лодкі, адразу людзі пазналі Яго,
55. і, аббегшы ўсё наваколле тое, і пачалі на пасцелях прыносіць хворых туды, дзе, па чутках, быў Ён.
56. I куды б ні прыходзіў Ён, у паселішчы, ці ў гарады, ці ў вёскі, на
(51) Мф. 14, 32. Мк. 4, 39. (52) Мк. 8, 17-18. (53) Мф. 14, 34. (54) Мф. 14, 35. (55) Мф. 4, 24;
14, 35. (56) Мф. 9, 20-21; 14, 36. Мк. 5, 27-28.
ev таі; ауораГ; еті'Эооч too; аа&еvoovTa;, хаі itapexakoov Aotov, Ьа xav too храатеВоо too [ратіоо Аотоо atpumar xat oaot av ■дттточто Аотоо, ёайіСо^то.
ўДйі’ЬТІН^ ІІОАДГД^ НЦ&КНкІА, Й ліоаа^ 0го, дд ноне боскрйдію унзкі п^нкосн^'гсА: й сдйцкі діре прн.
ІШД^СА 0ЛІ$, ai4CAJ(ScA.
КЕФА'ААІОК Z' (epBopov).
Kat aovayovTat ттрбс Aotov ot cpaptaatot xat Ttve; twv ypapратешч, ek&ovTe; ато 'lepoaokopa><
2. xat iSovTe; Ttva; wv paЗтдтшч Аотоо xotvat; yepat, toot eaxtv avtTCTOt;, ea&tovTa; артоо;, epeptpavTO.
3. Ot yap cpaptaatot xat лачте; ot ’looBatbt, eav pig roypyj vtyumat та; yetpa;, oox eabtooat, хратобчте; ttqv тсараВоаіч twv креаротёршч'
4. xat azo ayopa;, eav pig PazTtawvxat, oox ea&tooat. Kat a\\a rokXa eaw a irapekapov xpaxetv* ра~тіаро6; xtoxigptwv xat tjeaxwv xat yaXxtaiv xat xktvwv.
5. 'Етсеіта exteptoTuiatv Aotov ot tpapiaa^ot xat ot ураррате?;' Btaxt oi pabigTat Soo oo -eptzaTouat хата nqv rcapaSoatv twv треаротершч, akka avtzTot; yepatv eaOtooat tov арто^;
6. '0 6e aTOxptOet; efrev aoTOt;, oTt xaktu; upoetp-gTeoaev 'Haafa; Trept opwv Ttov uKoxptto>v, ш; yeypazraf ooto; o Xao; Tot; yetkeai Ale xtpa, iq 8e xapBta aoTtov ттбррф are/et an ’Ероб'
глriеЛ 3.
n
| | (оііОАШАСА kx Ulm's фдрійе й Н'^ЦЫН iu КНЙЖННКХ, ПрНШЕДІШМ io Іфлйлы:
6. Й бнд4кш« Н'^КІН)(Х й «учнкх 01'10 НГІНСТкМШ ркджн, tHp'hlk Hf. ^HOSfHkMtH, Йд&|ІН)(Х ^Л^БкІ, fSГЛ\^>СА.
г. Фл^ііе бо й бсн І^дее, fyf Hf 'rpMHIJIf оул,к*Ю'І”А ySliX, Hf ЙДАТХ, ДffЛ^Al|lf Ilflf.UHiA ггдрбцх:
Д. Й ІО Т0()ЖНІ|ІД, 04lllf Hf (10K&MWrtA, Hf ЙДА'І"*. Й Йнд Л1НШГ4 с&гк, m^f нуіАінд діутд'сн: iiorpSL ЯІ6НІА СІ'КДАННЦД.МХ Й ЧВДНШ.НХ Й КОЧ'ДІОЛІ'А й одушліх. п
6. Потоліх ?Kf конрошд^\ бі'О фдрісес й кнйжнкцкі: почто оўчнцкі ТйОН Hf ^ОДА'ГА ПО нрцднін (ТАўбцх, HO Hf\,IIO6fHkl,IIH pSK4Hf4f Йлі'А, (ДКШ ДОК()'к ІіррОЧ«ТБОБД Йсдід IV БДС'А AH^LH'tp'tp, Mltoatf бСЧ'К пн_ сдно: СІН AW,(,if «устндлін ЛаЧЧ’^'ГА, сердце s>f н\х ддлг» і'йстойтх iv /KfH(:;
(1) Мф. 15, 1. (2) Мф. 15, 2. Лк. 11, 38.
деревнн лл, клалн больных'ь на открытых'ь м’Ьстах'ь н проснлн Его, чтобы umi прнкоснуться хотя кг краю одеждьі Его; н которые прнкасалнсь к-ь Нему, нсцйляллсь.
ГЛАВА 7.
обраллсь bi Нему Фарнсен н H^KOiopbie нзт> кннжннковт>,
прншедшіе нз’ь Іерусалнма;
2. Н уВНД’ЬВ’Ь НІКОТОрЫХ'Ь 1131. ученлков'ь Его, ■Ьвшнх'ь хл’Ьб’ь нечнстымн, то есть неумытымн, рукамн, укорялн.
3. Нбо Фарнсен н всЬ Іуден, держась преданія старцевг, не •Ьдять, не yMbiBb тідательно рукг;
4. н прйшедшй сь торга, не ’Ьдят'ь не омывшнсь. Есть н многое другое, чего онн прннялн держаться: наблюдать омовеніе чапгь, кружек’ь, котлов’ь н скамей.
5. Потом’ь спрашнваюгь Его Фарнсен н кннжннкн: зачіш’ь ученіікіі Твоіі не поступають по преданію cTapueBi., но неумытымн рукамн 'Ьдят’ь хліб'Ь?
6. Оігь сказал’ь ішгь в'ь отвіт'ь: хорошо пророчествовал’ь о вась лпцем'Ьрах'ь ІІсаія, какт> напнсано: людн сін чтуть Меня устаын, сердце же nxi далеко otctoiitt. отт. Меня;
людных месцах клалі хворых і прасілі Яго, каб хоць да краю адзення Яго дакрануцца; і тыя, што дакраналіся да Яго, ўратоўваліся.
РАЗДЗЕЛ VII
Ісабраліся да Яго фарысеі і некаторыя з кніжнікаў, што прыйшлі з Іерусаліма;
2. і, убачыўшы некаторых з вучняў Яго, як яны елі хлеб нячыстымі, гэта значыць непамытымі, рукамі, дакаралі.
3. Бо фарысеі і ўсе іудзеі не ядуць, пакуль не памыюць дбайна рук, трымаючьіся падання старцаў;
4. і пасля рынку, пакуль не амыюцца, не ядуць. Есць і многае іншае, чаго яны прынялі трымацца: абмывання чашаў, і кубкаў, і катлоў, і лаваў.
5. Потым пытаюцца ў Яго фарысеі і кніжнікі: чаму вучні Твае не жывуць згодна з паданнем старцаў, а непамытымі рукамі ядуць хлеб?
6. А Ен у адказ гаворыць ім: добра прарочыў Ісаія пра вас, крывадушных, як напісана: “людзі гэтыя вуснамі шануюць Мяне, а сэрца іх далёка ад Мяне;
(5) Мф. 15, 2. (6) Ісх. 29, 13. Мф. 15, 7-8.
7. |iaxiqo Be aepooxai Me, BtBaaxooxe? BtBaaxaXia?, eoxaXjiaxa avOptuirwv.
8. ’А^г'пгі fap х^о г'поі^ too 0eoo, xpaxeixe xip rcapaBoaio хшо ао&рштгшо, paTuxtapioo; ^eaxwv xai 7xox7)pia>v xai aXXa ixapopioia xoiaoxa TtoXXa ixoteixe.
9. Kai eXeyeo aoxot;* хаХш? а’ЭехеГхе тт^о sotoXtqo xoo 0eoo, toa Ti]o TxapaBoato up, говорнл'ь нм'ь: слушайте Меня всЬ, н разуміійте.
15. Ннчто, входяіцее вт. человіка нзвнТ>, не можегь оскверннть его; но чтб нсходнт'ь nai него, тд оскверняет'ь человіка.
16. Еслн кто нм'Ьет'ь ушн слышать, да слышнт'ь!
7. але марна ўшаноўваюць Мяне, навучаючы вучэнням, устанаўленням чалавечым”.
8. Бо, пакінуўшы запаведзь Божую, трымаецеся вы падання чалавечага, абмывання кубкаў і чашаў ды многае іншае, падобнае да таго, робіце.
9. I казаў ім: хораша вы абыходзіце запаведзь Божую, каб сваё паданне захаваць!
10. Бо Маісей сказаў: “шануй бацьку твайго і маці тваю”, і хто зласловіць на бацьку альбо маці, няхай смерцю памрэ.
11. А вы гаворыце: калі скажа чалавек бацьку альбо маці: “тое, чым бы ты ад мяне пакарыстаўся, гэта карван (што значыць дар Богу)",
12. тады ўжо дазваляеце яму нічога не рабіць для бацькі альбо для маці сваёй,
13. парушаючы слова Божае паданнем вашым, якое вы перадаяце; і многае падобнае да таго робіце.
14. I, паклікаўшы ўсіх людзей, казаў ім: паслухайце Мяне ўсе і зразумейце.
15. Няма нічога, што, уваходзячы ў чалавека звонку, магло б апаганіць яго; але што выходзіць з яго, тое апаганьвае чалавека.
16. Калі хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе!
(11) Прытч. 28, 24. Мф. 15, 5; 23,18. (13) Мф. 15, 6. (14) Мф. 15,10. (15) Мф. 15,11. Рым. 14,17.
Ціт. 1, 15.
17. Kai оте eia^XOsv si; oho') duo too oyXou, sTvrjpwrwv Autom oi |іа&7)таі Autou itspi т^; rcapapoXvj;.
18. Kai Xeysi айтоГ;' оотш xai up.et; aauvsioi sots; Ou mosits on Tiav to ё£а>Вем еіатсорео6р.бмом ei; tom ам&рштсом, ou Вбматаі autom xowajaat;
19. "Ort oux eiazopsusTat аотоо si; t^v харбіам, aXX’ si; ттр xotXiav xai si; tom асрвВршма ёхторебзтаі, ха&арі'Сом тгамта та ^ршрата.
20. ’EXsye Be, on to sx too ам9рштоо ёхтсорейбріемом, sxslvo xotMOt том амНрштом.
21. ’'Еасо&ем yap ex т^; xapBia; тшм ам&рштсшм oi BtaXoytapoi oi xaxoi ёхтгореоомтас, por/stat, TCopveiat, србмоі,
22. хХотсаі, тсХеоме&аі, tcoMTjpiat, BoXo;, aasXyeca, ocp&aXpo; novTjpo;, pXaacpijpia, отсерт^аміа, асрроабм-»].
23. Памта таота та комт]ра eaw&sv ёхкореоетас xai хосмоГ том ам&рштсом.
24. Kai ёхес&ем амаата; dTtTjXOsv ei; та p.s96pia Tupoo xai St6шмo;• xai еіаеХ&аім ei; т^м оіхіам, ойВёма -rj&sXs умшмаі • xai oux ■qBoMiqfh] Xa&eb.
КНІГІ ОНЛАЙН
