Новы Запавет Госпада нашага Іісуса Хрыста.
Святое Евангелле паводле Марка
Памер: 165с.
Мінск 1999
31. Ученлкл сказалл Ему: Ты впдлшь, что народг т'Всннт'ь Тебя, н говорпшь:кто прнкоснулся коМні?
32. Но Онч» смотр'Ьл’ь вокругь, чтобы внд’йть ту, которая сділала это.
33. Женіцнна, bt страхі л трепет^зная, чтб ст> нею пролзошло, подошла, пала пред’ь Нпмт> л сказала Ему всю лстпну.
34. Онь же сказал'ь ей: діцерь! вЬра твоя спасла тебя; ндн вг MBpi, н будь здорова оть бол’Ьзнп твоей.
24 .1 пайшоў за ім licyc. I ўслед Яму ішоў вялікі натоўп, і напіралі на Яго.
25 .1 жанчына нейкая, што мела кровацячэнне дванаццаць гадоў,
26. і шмат нацярпелася ад многіх лекараў, і патраціла ўсё, што мела і ніякай палёгкі не атрымала, а стала ёй яшчэ горш;
27. пачуўшы пра Іісуса, прыйшла ў натоўпе ззаду і дакранулася да вопраткі Яго;
28. бо казала: калі дакрануся хоць да вопраткі Яго, уратаваная буду.
29. I адразу спынілася кровацячэнне ў яе, і адчула яна целам, што вызвалілася ад хваробы.
30. I адразу Іісус, адчуў у Сабе, што сіла выйшла з Яго, павярнуўся ў натоўпе і сказаў: хто дакрануўся да вопраткі Маёй?
31. I казалі Яму вучні Яго: Ты бачыш, натоўп напірае на Цябе, а кажаш: хто дакрануўся да Мяне?
32. I аглядаўся Ён, каб бачыць тую, што зрабіла гэта.
33. А жанчына спалохалася і дрыжала, ведаючы, што з ёю адбылося, падышла, упала перад Ім і сказала Яму ўсю праўду.
34. Ен жа сказаў ёй: дачка! вера твая ўратавала цябе; ідзі з мірам і здароваю будзь ад хваробы тваёй.
(28) Мф. 9, 21. (29) Лк. 8, 44. (30) Лк. 6, 19; 8, 45-46. (31) Лк. 8, 45. (33) Лк. 8, 47. (34) Мф.
9, 22. Лк. 8, 48.
35. ’Еті Аотоо XaXouvTo;, ерyovTat атго too аруіао^аушуоо, XeyovTS?, оті 7] Эоуатт^р аоо атсe&ave* тІетіахбХХецточ Ді5аахаХоч:
36. '0 os ’Iijaouc eoftewc azouaa; tov Xoyov XaXodpsvov, Xsyst tw ар^іаочаушуш* pr cpopou, povov tuoteus.
37. Kat odz atpyxev odosva Аотф aovazoXouS^aat, el рт; Петро'? xal ’laxwpov xai ’luidvwp tov aBeXtpdv ’laxwpoo.
38. Kat spysTat si; toy oTzov too dp^tGovaywyoo, xal Sewpet Sopupo^, xXalovTas xal аХаХаСочта; коХХа.
39. Kat staeXSaiv Xsyst аото?;' Tt &оро^еГаЭе xat xXatSTe: to ттаіЗіоо odx aireOavsv, aXXa xa&euBst.
40. Kat хатеуеХшч Aotou. '0 Be expaXwv атгачта;, irapaXappd^st tov тгатера too KatBtou xal ттр рідтера, xal too; рет’ Аотоо, xat еіаторейетаі omo tqv to iratBtov avaxetpevov.
41. Kal xpaTijaa; tt]; yetpoc too -atBtoo, Xsyst аот^* таХіда xoopf o saTt ps8sppT)veudpevov to xopaatov, aol Xeyw, eyetpat.
42. Kal sd9sw; aveaTT] to xopaatov xal керіетсатеі’ ip yap stwv BtdBexa. Kal eUanjoav exardaet psyaXig.
43. Kai BteoTstXaTo аотоГ?тоХХа, !va p7]Bel? yvu> touto* xal ebre Во&т^аі аот^ cpayetv.
А6. ОфЕ ГЛГСАНф^, (н)
Пріндошд ш арусундгшга, глдголкф^, ГЛКШ AtJJH Т80А »улір£: что etjlf ДвНЖІШН ОуЧТЛА;
AS. ІНСЖ mt ДБІ( СЛкішАКХ СЛС8О глдголміое, глгола друсунагаігобн: he БОІКА, ТОІМІШ K^pSH.
лд. Й he tucTAKH no Себ^ нн ^днндго нтн, тоіміш „Петрд н ІАІІШ8А H ІШ4НН4 Б04ТД І4КШ6ЛА.
АН. Й прінде 81 Д04ІХ 4pYltYHj_ Г10Г08Х, Н ВНД'Ь ЛІОЛБ^, ПЛ4ЧІІ|ІМАЕА Й К|)НЧ4ірЫА «ННОГШ.
лд. Й вшЕдх глголд й<нх: что .ПСЛВіт Й П44ЧеЧЕСА; отроііовж^і Н'Ьтк ey.HEfA4, НО Епйтх. w
<Н. Й p^r4J(S’tA оНХ ЯІЕ НЗГН48Х 8СА, ПОАТХ ОТЦ4 ОТрОКО. 8НЦМ Й ЛІ4ТЕ|)Ь, Й НЖЕ (fi^S) СХ Нйліх, Й 8ННДЕ, нд^же Б^ 6туо_ КО8НЦ4 Л8Ж4Ц1Н,
<ІІ4. Й е<НЬ 34 p'siiS’ бтроковйі^, ГЛГ0Л4 6Н! Т4ЛІД4 e»fe ecru
HU34V1I0: Д'кбНЦЕ, Tffi't ГАГОЛМ, 80. Л'4НН.
ЛІ6. Й 4БІЕ 80ГГ4 Д'ЬбНЦД, Й Х0ЖД4ШЕ! 6*11 БО Л^ТХ Д8ОЮН4ДЕСАТЕ. Й «у^4СОПІ4СА «уЖ4(0.НХ БЕЛІН/ПХ.
<«Г. Й 34Пр«ТН НЛІХ ЛІНОГШ, Д4 нніітоже •ув'Ьть «гш, й р(че: дд_ ДНТЕ ен ЙЕТН.
(35) Лк. 8, 49. (36) Лк. 8, 50. (37) Лк. 8, 51. (38) Быц. 50, 10. Мф. 9, 23. Лк. 8, 52. (39) Мф.
9, 24. Лк. 8, 52. Ін. 11, 11.
35. Когда Онг ете говорнлг сіе, прнходять оть начальннка сннагогн н говорять: дочь твоя умерла; чтб еше утруждаешь Учнтеля?
36. Но Інсусг, услышав'ь сін слова, тотчась говорнть начальнлку сннагогл: не бойся, только віруй.
37. II не позволнл'ь ннкому слідовать за Собою, кромі Петра, Іакова н Іоанна брата Іакова.
38. Прнходнть вт> домть начальннка сянагогн н внднть смятеніе, н плачуіцнх’ь н вопіюіцнх'ь громко.
39. II вошед’ь говорнгь нм"ь: чтб смуіцаетесь н плачете? дівііца не умерла, но спнгь.
40. II см^яліісь над"ь Ннмт>. Но Оігь, BbicxaBb Bcixi, береть еь Собою отца н мать AtBimw п бывшнх’ь сть НііМ'ь, н входнть туда, гдв д’Ьвнца лежала.
41. II взяв-ь дівнцу за руку, говорнт'ь ей: талпей кўмн, чтб значнт'ь: дівнца, теб* говорю, встань.
42. II д’Ьвнца тотчаеь встала н начала ходнть, нбо была л’Ьт'ь двінадцатн. Вйдпвшіе прншлн в-ь велнкое нзумленіе.
43. НОн'ь строго прііказалт> нмт>, чтобы ннкто обт> этомг не зналт>, я свазать, чтобы далн ей 'Ьсть.
35. Яшчэ калі Ён гаварыў, прыходзяць з дому старэйшыны сінагогі і кажуць: дачка твая памерла, навошта яшчэ турбуеш Настаўніка?
36. Але Іісус, адразу пачуўшы гэтыя словы, кажа старэйшыне сінагогі: не бойся, толькі веруй.
37. I не дазволіў нікому ісці за Сабою, акрамя Пятра, Іакава і Іаана, брата Іакавага.
38. Прыходзяць у дом старэйшыны сінагогі, і бачыць Ен сумятню і тых, што плачуць і галосяць моцна.
39. I, увайшоўшы, кажа ім: чаго вы хвалюецеся і плачаце. Дзяўчынка не памерла, а спіць.
40. I насміхаліся з Яго. Але Ён, выправадзіўшы ўсіх, бярэ з Сабою бацьку дзяўчынкі і маці, і тых, што былі з Ім, і ўваходзіць туды, дзе ляжала дзяўчынка.
41. I, узяўшы дзяўчынку за руку, кажа ёй: таліфа кумі, што значыць: дзяўчына, табе кажу, устань.
42. I адразу паднялася дзяўчына і пачала хадзіць, а было ёй гадоў дванаццаць. I ўразіліся ўражаннем вялікім.
43. I загадаў ім строга, каб ніхто не даведаўся пра гэта, і сказаў даць ёй есці.
(40) Мф. 9, 24-25. Лк. 8, 53-54. Дзеян. 9,40. (41) Лк. 8, 54. (42) Мф. 9, 25. Лк. 8, 55. (43) Мф.
8, 4; 9, 30; 12, 16; 17, 9. Мк. 3, 12. Лк. 5, 14; 8, 56.
КЕФА'ААІОЯ <; (ёхточ).
Rai s^k^ev exeldev, xai ^kbev ei; xiqv кахріВа Auxouxai axokoo&ouaiv Аохш oi pa&7)xai Auxou.
2. Kai yevopvou aa^axou ^p$axo ev хт) аочаушу^ BiBaaxew xai zokkoi axouovxe; ё$етсЦааочхо, keyovxe;* ro&ev Тоохф xauxa; xai xi; 7] aocpta i) Bo&eTaa Au-w, oxi xai Bovaptet; xotauxai Bia xaiv yetpwv Auxou ^ічо^хац
3. Oox Ouxo; eanv o xexxuw, o uio; Mapta;, aSekipo; Be ’Іахшpoo xai ’ішад xai ’louBa xai Еі'рішxo;; xai oux etaiv al aBek^ai Autou wBeкро; ijpta;*, Kai eaxavBaкіСочхо ev Autw.
4. "Ekefe Be аотоГс 6 ’Igaou;, oxi oux san zpocp7]T7j? axtpo;, ei (17) ev x-g тсахріВі auxou, xai ev xoi; auyyeveai xai ev xg oixia auxou.
5. Kai oux gBuvaxo ёхеГ ouBepav Buvapv itorgaai, ei jig okiyot; appwaxot;, ezcSei; xa; yefpa;, e&epaireuae.
6. Kai e&aup.a£e Bia xgv amaxiav аотшу xai терід^е xa; xiop.a; xuxka>, BiBaaxa>v.
7. Kai rpoaxakeixai xou; ВшВеха, xai gp$axo auxou; anoaxekksiv Buo ouo, xai eBiBou aoxoi; e^ouaiav rwv тсчейр-атшч xwv аха&артшч.
8. Kai тгардддеікеч auro?;, ha ptgBev аГршаіч ei; ooov, ei p) papBov novoy prg irgpav, p) apxov, p.7^ si; xt]v Cwvqv ^akxov
Г/Idfid s.
|1 нзмд« ЮтйД’, й прТнде so бтмктвЬ лСвог: й no Нма НД0Ш4 «рнцм 0riv.
6. Й КМВШІЙ fS’sSWT'fc, НАМ4ТІ ha сонлінцін «учнтн: н лінодн Ш4фІН ДНбААрСА, ГЛАГОЛЮЦіе: ШІ^Д^ Смі£ СІА; Н ЧТО ПрМІ|)О(ТЬ Д4НН4А 6<Н^, Й СЙДЫ Т4КОКМ р^КД/МД 6riu Ш64НТХ;
г. Hi Cen ah 6CTh тіктшнх^ снх /МрЖНХ, БрАТ'і <м Ідкаж^ й Ішпн н Нд'Ь Й Н Hf Сбстрм АН
бгш ЗД^ (&гк) БХ Н4СХ; Й КА4!К_ hayS’ia IV Ньмх.
д. Гагоааші mt наіх Імсх, гакш Н&ТЬ ІірроііХ БІЗ ЧКТН, TOIWW so ОТЕЧКТвІН CS0I4IX, Н БХ СрОДГГБ’Ь н вх дож^ csoemx.
6. Й HI А10Ж4ШІ НН вДННЫА CHAkt СО’ГбОрНТН, TOlvHlV AUAtV Hl_ Д^ЛчНкіуХ, вОЗАОЖЬ НСЦ'ЬдК.
S. Й ДНБААШКА 34 HIS^ITStl НухГ Й ІіІі;Г0ЖД4ШІ 66ІН окрктх, •уЧА.
3- Й прнзьд ОБ4Н4ДНАТІ, Й Н4_ Ч4ТХ нух ПОСБШТН Д64 ДВ4, Й Д4АШІ НЛІХ ВАА^ТБ Н4Д Д^Н НІЧНСТЫ<ЙН.
Й. Й 34П08'^Д4 Н41Х, Д4 НН_ чісшжі so^hS’tx Н4 п^тб, тоіонш жізах едйнх: нн пйуц, нн ^ба, НН прн flOAt'fc агЬдн:
(1) Мф. 13, 54. Лк. 4,16. (2) Мф. 7, 28. Мк. 1, 27. (3) Мф. 13, 55-57. Лк. 4, 22. Ін. 6, 42. (4) Іер.
12, 6. Мф. 13, 57. Лк. 4, 24. Ін. 4, 44.
ГЛАВА 6.
Оттуда вышел-ь Онг н прншел'ь вд> Свое отечество; за Khmb слідовалн ученнкн Его.
2. Когда наступнла суббота, Онв начал'ь учнть в"ь сннагогб; н многіе сльішавшіе сь пзумленіем'ь говорнлл: откуда у Hero это? чтб за премудрость дана Ему, н какті такія чудеса совершаются рукамн Его?
3. He плотннк'ь лн Онгь, сын,ь Марін, брать Іакова, Іосін, Іуды н Снмона? He зд'Ьсь лн, между намн, Его сёстры? Н соблазнялнсь о HeMB.
4. IncycT. же сказал'ь hmt>: не бываеть пророкг 6631. честн, развВ только вт> отечеств’Ь своемт>, н у сродннков'ь n ві> домі своем'ь.
5. Н не могь совершнть тамт> ннкакого чуда, только на немногнх'ь больных'ь возложнв'ь рукн, НСЦ’ЬЛНЛ'Ь йхь.
6. Н днвнлся нев'Ьрію uxb; потом'ь ходнлг по окрестным'ь селеніям'ь п учііл'ь.
7. Н, прнзвав-ь двінадцать, начал'ь посылать нх’ь no два, н дал-ь нмт> власть над’ь нечнстымн духамн.
8. Н запов'Ьдал'ь нм'ь ннчего не брать вть дорогу, Kpowb одного посоха; нл сумы, нн хліба, нн мВдя в'ь поясЬ;
РАЗДЗЕЛ VI
Івыйшаў Ен адтуль і прыйшоў на бацйкаўшчыну Сваю, і за Ім ішлі вучні Яго.
2. I калі настала субота, пачаў Ён вучыць у сінагозе, і многія слухачы дзівіліся, кажучы: адкуль у Яго гэта? і што за мудрасць дадзена Яму, і як такія цуды творацца рукамі Яго?
3. Ці не цясляр гэта, сын Марыі і брат Іакава, Іасіі, Іуды і Сімана? I ці не сёстры Яго тут сярод нас? I спакушаліся аб Ім.
4. Іісус жа казаў ім: не бывае прарок без пашаны, хіба толькі на бацькаўшчыне сваёй, і ў родных сваіх, і ў доме сваім.
5. I не мог там ніякага цуду стварыць, толькі нямногіх хворых, усклаўшы на іх рукі, ацаліў.
6. I дзівіўся нявер’ю іх. I хадзіў па навакольных селішчах, навучаючы.
7. 1,0 паклікаўшы дванаццаць, пачаў іх пасылаць па двое і даў ім уладу над нячыстымі духамі.
8. I наказаў ім нічога не браць у дарогу, акрамя аднаго посаха: ні торбы, ні хлеба, ні медзі ў поясе;
(5) Быц. 19, 22; 32, 25. Мф. 13, 58. (6) Мф. 9, 35. Лк. 13, 22. (7) Мф. 10,1. Мк. 3,13-15. Лк. 9,1.
(8) Мф. 10, 9-10. Лк. 9, 3.
9. dXX oiroBeBsp^vooc aavoaXia, xai p-Trj ivBuaaa&at Buo ytxdbac.
10. Kal eXsyev auxotc ottou ecb EtaeXSigTe sic olxiav, exe? p^vexe, ewe av Ё^ёХЭтдте exetbev.
11. Kal oaot d'i pig Becamat u|iac, pngoe axooawatv up^v, extopeoopevot ёхеіОб';, exxtva$a-e xov g^ouv to'J onoxaxw rob iroBwv upaiv, st? papxupto'i aoxo?c. ’Ap^v Xsyw upb, avexxoxEpo'^ saxat SoBopot; g Горорросс £'> igpepa xptaswc, тд TtoXet exeiVg.
КНІГІ ОНЛАЙН
