Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
70 Псальмы
107. іо8.
24. тыя бачылі творы Госпада й цуды Яго ў глыбінях.
25. ён скажа, і ўзьнімецца бура гвалтоўная, што высака хвалі на моры ўздымае,
26. пад нёба кідае, ў бяздонь-не іх валіць; душа іх у горы аж млёе,
27. бадзяюцца й хістаюцца, як п’яныя, і ўсёнька іх муд-расьць на нівошта зыходзе.
28. Але да Госпада яны за-крычэлі, і вырваў Ён іх з бяды.
29. Абярнуў Ён буру ў цішу, і хвалі ўціхамірыліся.
30. I зрадзёлі яны, што сьці-хлі воды, і Ён іх правёў да жа-данае прыстані.
31. Няхай дзякуюць Госпаду за ласку Яго ды за цуды Яго для сыноў чалавёчых!
32. Няхай вывышшаюць Яго ў зграмаджэньні і на радзе старэйшых хай славяць Яго!
33. Рэкі ў пустыню Ён абяр-таў і крыніцы ў сухую зямлю, 34. і ўрадлівыя зёмлі ў стэп салоны — за бязбожнасьць тых, што тамака жылі.
35. Ён абяртаў пустыню ў во-зера водаў і сухую зямлю ў крыніцы водныя,
36. і там Ён сяліў галодных, і строілі мёсца сабё на жыльлё, 37. і зямлю засявалі, і віна-граднікі засаджалі, што плод багаты давалі.
38 .1 Ён багаслаўляў іх, і мно-жыліся вёльмі; і даў ім ска-ціны ці мала.
39. Але пасьля іх памёншала, і пад цяжарам гора ды суму яны ўпадалі.
40. Ён вылівае сорам на кня-зёў і ў пустыні непраходнай іх кідае блукацца.
41. Ён з нядолі паднлў убо-гага і пакалёньні яго зрабіў, як-бы стады.
42. Пабожныя бачаць гэта ды цёшацца; і ўсякая несправяд-лівасьць вусны сваё затыкае.
43. Хто мудры.той гэтасьцям, і няхай пазнаюць ласкі Гас-поднія!
Псальм 108.
1. Песьня, псальм Давідавы.
2. Сзрца маё ўмацавалася, Божа! Буду пяйць і іграць я. Паўстань, май чэсьць!
3. Збудзіся, псалтыр і гусьлі! Я сьвітаньне збуджу!
4. Буду славіць Цябё між на-родамі, Госпадзе, і пяяці Табё між паганамі!
5. Бо вышэй за нябёсы ласка Твая і праўда Твая да абло-каў.
6. Панад нёба ўзьніміся, о Бо-жа, і хай слава Твая над усёнькай лунйе зямлёй!
7. Каб тыя, каго Ты ўлюбіў, былі збаўлены, успамажы пра-віцай Тваёй і паслухай мянё!
8. Бог казаў у Сьвятыні Сва-ёй: Перамагу і Сіхём падзялю Я і даліну Сукот разьмёраю.
9. Мбй Галаад, мбй Манасса, і Яхрэм — цьвярдыня Маёй галавы, Юда —• бэрла Маё!
10. Моаб — чара Мая ўмы-вальная; на Эдом Я вобуй скі-ну; над зямлёй Хвілістынаў буду радасна клікаць!
11. ў<то ўвядзё мянё ў мёста ўмацаванае? Хто давядзё мя-нё да Эдому?
12. Ці ня Ты, о Божа, Які нас адкінуў, ці ня выйдзеш, о Божа, разам з войскамі на-шымі?
13. Дай успамогу нам проці ворага, бо марная помач лю-дзёй.
14. 3 Богам мы сілу пакажам, і Ён ворагаў нашых растопча.
Псальмы юд.
71
Псальм 109.
1. Кіраўніку хору: псальм Давідавы.
Божа, хвала мая! He маўчы Ты!
2. Бо расчыніліся супраць мянё вусны бязбожныя й вус-ны здрадлівыя, языком ілжы-вым са мною гавораць.
3. I словамі нёнавісьці акру-жылі мянё, і без дай прычыны зброяцца супраць мянё.
4. За любоў маю яны ворагі мнё; а я ўсё малюся.
5. Яны злом за дабро мнё пла-цілі, а нёнавісьцяй — за лю-боў маю.
6. Пастаў над ім бязбожніка, і абвінавальнік хай стане пра-варуч яго;
7. калі будзе судзіцца, няхай выйдзе вінаватым, а малітва ягоная хай абёрнецца ў грэх.
8. Хай дзён вёку яго няшмат будзе, а ягоны ўрад няхай позьме іншы.
9. Няхай дзёці яго сіротамі зробяцца, і жонка яго — уда-вою.
10. Хай усюды блукаюцца дзёці яго ды жабруюць, выгна-ныя з родных руіііаў!
11. Хай захопіць ліхвяр усю маётнасьць ягоную, хай чу-жыя рабуюць, што прыдбаў ён з трудом.
12. Хай ня будзе нікога, хто-б яму аказаў міласэрдзе; хай ня будзе нікога, хто-б мёў лі-тасьць над сіротамі яго.
13. Сёмя ягонае няхай будзе зьніштожана; у пакалёньні, якое народзіцца, няхай імя яго затрэцца!
14. Няхай будзе ўспомнены грэх бацькоў яго перад Госпа-дам, і матчын праступак няхай не загладзіцца!
15. Няхай будуць заўсёды
яны прад вачыма у Госпада, каб Ён памяць іх вынішчыў на зямлі
16. за тое, што ён і ня думаў быць міласэрным, а ўціскаў чалавёка да сьмёрці, які быў нешчасьлівы й убогі і з сэр-цам зламаным.
17. Любіў ён пракляцьце, — хай прыйдзе яно на яго! He жадаў ён багаслаўлёньня, — хай будзе далёка яно ад яго!
18. Апрануўся праклёнам ёп, быццам шатай, -— дык пяхай, як вада, у нутро яму ўвойдзе, як алёй, у косьці ягоныя!
19. Хай за вопратку будзе ямў, у якую ён адзяваецца, ды за пояс, якім што-дня апяра-зываецца!
20. Няхай гэткая будзе за-плата ад Госпада тым, што мя-нё ненавідзяць, і тым, што бла-гое кажуць на мянё!
21. А Ты, о Госпадзе Божа, будзь ласкавы са мной дзеля імёныія Твайго, бо шчасьцс мёць ласку Тваю; ратуй Ты мянё!
22. Бо я нешчасьлівы й убогі, і сэрца маё ў нутры маім зра-нена.
23. Я нікну, як цёнь, што доў-жыцца; ганяюць мянё, як са-ранчу.
24. Калёны ў мянё ад посту хістаюцца, і цёла ссохла бяз туку.
25. I я пасьмёшышчам стаўся для іх; на мянё паглядаючы, галовамі сваімі ківаюць.
26. Памажы Ты мнё, Госпа-дзе, Божа мой! захавай мянё водле ласкі Тваёй,
27. каб пазналі яны, што Твая тут рука, што Ты, Госпадзе, гэта зрабіў!
28. Хай яны праклінаюць, a Ты багаслаў! Хай асаромле-
72
Псальмы іод. no. in. тія.
ны будуць, што проці мянё паўстаюць, а раб Твой няхай узрйдуеццаі
29. Хай пакрыюцца ганьбаю ворагі маі, сорамам сваім, быц-цам шатай, атуляцца!
30. I буду я вўснамі маімі го-ласна славіць Госпада і сярод грамады выхваляць Яго,
31. бо Ён стаіць праваруч убогага, каб яго ўспамагчы проці тых, што яго засуджа-юць.
Псальм 110.
1. Псальм Давідавы.
Казаў Госпад Валадару май-му: Сядай праваруч Мянё, па-куль ворагаў тваіх пакладу за падножжа пад стопы тваё!
2. Бэрла сілы тваёй пашлё Госпад з Сыону: царствуй ся-род тваіх ворагаў!
3. Народ твой у дзёнь пера-мбгі тйаёй зьбярэцца ў аздобе сьвятой самахоць; як раса із улоньня сьвітаньня, народзяц-ца дзёці тваё.
4. Госпад пакляўся й не па-шкадуе: Ты навёкі сьвяшчэнь-нік па ўставу Мэльхісэдэка.
5. Праваруч цябё Госпад у дзёнь гнёву Свайго пакры-шыць цароў,
6. будзе народы судзіць, дый усё напоўніцца трупамі. ён галаву скрышыць, што пануе над многімі зёмлямі.
7. Па дарозе нап’ёцца з пато-ку й уздыме галаву.
Псальм 111.
1. Альлілуя!
Слаўлю я Госпада усім сэр-цам пасярод пабожных і ў зграмаджэньні.
2. Вялікія дзёяньні Госпада, дастойны яны ўвагі ўсіх, што любуюцца імі.
3. Дзёла Яго — краса і вёліч, і справядлівасьць Яго — на-вёкі.
4. Ён памятнымі зрабіў цуды Сваі; Госпад ласкавы і міла-сэрны.
5. Тым, што баяцца Яго, Ён пажьіву даё; навёкі Свой запа-вёт памятае.
6. Народу Свайму зьявіў дзёл Сваіх сілу, даючы ім спадчыну народаў.
7. Дзёла рук Ягоных — праўда й справядлівасьць; усё запаведзі Яго —• пэўныя,
8. замацаваныя на вёчныя вякі, у праўдзе й шчырасьці выпаўненыя.
9. Збаўлёньне паслаў Ён на-роду Свайму, навёкі запавёт Свой паставіў; сьвятое й стра-шнбе імя Ягонае!
10. Страх перад Госпадам — пачатак мудрасьці; добры ро-зум усё здабываюць, што спаў-няюць загады Яго. Хвала Яго — навёкі.
Псальм 112.
1. Альлілуя!
Шчасьлівы той муж, што баіцца Госпада і шчыра лю-біць запаведзі Яго.
2. Магутным будзе сёмя яго на зямлі; багаслаўлены будзе род пабожных.
3. Дастатак і багацьце ў доме ягоным, і справядлівасьць яго трывацьме навёкі.
4. Усходзе ў цёмры сьвятлб пабожным; яно ласкавае й мі-ласэрнае й справядлівае.
5. Шчасьціць таму, хто міла-сэрны й пазычае; хто справы сваё вядзё водле права!
6. Бо ён ніколі не пахісьнёц-ца; вёчная памяць будзе ўдзё-лам пабожнага.
7. Нёчага баяцца яму вёсткі
іт.З. 114. 115. 73
Псальмы 11a. благое; цьвёрдае сэрца яго, поўна надзёі на Госпада.
8. Бясьпёчна сэрца ў яго, ня будзе палохацца ён, дакуль углёдзіць гібель сваіх прыгне-тацеляў.
9. Раздаваў ён шчодра, абдо-рываў убогіх; справядлівасьць яго навёкі трывае, рог яго ў славе ўздымаецца.
10. Углёдзіць гэта бязбожны ды будзе злаваць; скрыгатаць ён будзе зубамі й загіне; за-гіне й жаданьне бязбожнага.
Псальм 113.
1. Альлілуя!
Хвалёце, рабы Гасподнія, хвалёце імя Госпада!
2. Хай будзе пахвйлена імя Гасподняе ад сяньня й навёкіі
3. Ад усходу сонца да эёхаду яго хай будзе ўслАўлена імя Гасподняе!
4. Высака Госпад над усімі народамі; панад нябёсамі сла-ва Яго.
5. Хто падобны да Госпада, нашага Бога, што жывё ў вы-шыні
6. і схіляецца нізка, каб гля-нуць на нёба й зямлю?
7. Што з пылу падыймае га-ротніка, з балота ўзносе ўбо-гага,
8. каб пасадзіць яго побач з магнатамі, сярод магнатаў на-роду яго?
9. Шго бясплодную й бяздом-нуго робіць маткаю, якая рй-дуеццанаддзяцьмі? АльлілуяІ
Псальм 114.
1. Калі выйшаў Ізраіль з Эгіпту, дом Якубавы з народу чужароднага,
2. дык Юдэя сталася сьвя-тыняй Ягонай, Ізраіль цар-ствам Яго.
3. Мора ўбачыла ды ўцякло, Іордан павярнуў назад.
4. Скакалі горы, быццам ба-раны, узгоркі —■ быццам яг-няты.
5. Штб табё, мора, што ты ўцякала? Ты Іордане, што па-вярнуў назад?
6. Штб скічаце, горы, быц-цам бараны, узгоркі — быц-цам ягняты?
7. Прад абліччам Госпада задрыжэла зямля, прад абліч-чам Бога Якубавага,
8. што скалу абяртае ў возе-ра воднае, крамёнь у крыніцу водаў.
Псальм 115.
1. Ня нам, Госпадзе, ня нам, але іменьню Твайму дай Ты славу — дзеля ласкі Тваёй, дзеля праўды Тваёй!
2. Чаму паганам казаць: Дзё-ж іх Бог?
3. А Бог наш на нёбе: усё, што схоча, Ён зробіць.
4. Іх богі —• срэбра ды зола-та, творы рук чалавёчых.
5. Маюць вусны, ды не гаво-раць; маюць вочы й ня бачаць;
6. маюць вушы й ня чуюць, маюць ноздры, ды нюху няма Ў іх;
7. рукі ў іх, ды бяз вошчупу; ногі ў іх, ды ня ходзяць; і го-ласу горлам сваім не даюць.
8. Падобны да іх будуць тыя, што іх робяць, ды ўсе, што на іх спадзяюцца.
9. Ізраілю! Ты спадзявайся на Госпада: Ён нам і помач і шчыт наш!
10. Доме Ааронавы, спадзя-вайся на Госпада: Ён наша по-мач і шчыт наш!
11. Вы, што Госпада баіцёся, спадзявайцеся на Госпада: ён наша помач і шчыт наш!
74
Псальмы 115. iz6. 117. 118.
12. Госпадуспомніў нас: бага-слаўлйць ён будзе, багаслаў-ляць дом Ізраіля, багаслаў-ляць дом Ааронавы,
13. багаслаўляць будзе тых, што баяцца Госпада, разам ма-лых і вялікіх.
14. Размножыць вас Госпад, вас і вашых дзяцёй.
15. Багаслаўлены вы Госпа-дам, што нёба стварыў і зямлю.
16. Нёба ёсьць нёба Гаспод-няе, зямлю-ж ён людзям ад-даў.
17. Ня мёртвыя Госпада хва-ляць, ня ўсё тыя, што ў край маўчаньня зыходзяць,
18. але мы хваліць будзем Госпада, ад сяньня й навёкі. Альлілуя!
Псальм 116.
КНІГІ ОНЛАЙН
