Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
4. Вярні, Госпадзе, нашых па-лонных, як патокі на зёмлю паўдзённую.
5. Хто ў сьлёзах пасёяў, той жаць будзе з пяйньнем.
6. Народ плачучы йдзе і на-сёньне нясё на пасёў, але ў радасьці ў хату ён вёрнецца, снапы сваі нясучьі.
Псальм 127.
1. Пёсьня ўзыходжаньня. Са-лямонавая.
Калі ня Госпад будуе дом, дарэмны стараньні будаўні-чых; калі ня Госпадмёста піл-нуе, дарэмна вартуе старожа.
2. Дарэмна для вас, што ра-на ўстаецё, позна кладзецёся й хлёб ваш ясьцё ў тузё: Свай-му ўмілаванаму ў сьнё Ён даё.
3. Вось ад Госпада дар: гэта дзёці, нагарода Яго — плод чэрава.
4. Быццам стрэлы ў магутнай руцэ, гэтак — сыны маладыя.
5. Шчасьлівы той чалавёк, што імі напоўніў каўчін свой.
6. Ня будуць яны асаромле-ны, як з ворагамі гутарку ў вароцех павядуць.
Псальм 128.
1. Пёсьня ўзыходжаньня.
Шчасьлівы кожын, хто баіц-ца Госпада, хто ходзе шляхамі Ягонымі.
2. Ты будзеш працу рук тваіх ёсьці, ты шчасьлівы, і добра табёі
3. Жонка твая ў хаце тваёй будзе плодная, быццам лазй вінаградная; сыны тваі, як га-
ліны аліўкавыя, наўкола ста-ла твайго.
4. Алё, гэтак будзе багаслаў-лены муж, які Бога баіцца.
5. Няхай багаславіць цябё Госпад з Сыону, і ты ў-ва ўсё дні жыцьця твайго будзеш цёшыцца з шчаснае долі Еру-заліму.
6. I прыжджэш ты сыноў ад сыноў тваіх. Мір Ізраілю!
Псальм 129.
1. Пёсьня ўзыходжаньня.
Шмат уціскалі мянё з мала-дбсьці маёй, —• няхай скажа Ізраіль! —
' 2. шмат уціскалі мянё з мала-дбсьці маёй, ды мянё не асілілі.
3. На хрыбцё на маім гаралі яны, даўгія барозны сваё пра-ганяючы,
4. ды Госпад справядлівы: Ён рассёк вяроўкі бязбожнікаў.
5. Няхай асаромлены будуць і адступяцца назад усё тыя, што ненавідзяць Сыон!
6. I будуць яны, як трава на страсё, што пёрш засыхае, чым вырвуць яё,
7. якой жнёц не напоўніць жмёні сваёй, а вязальнік сна-поў — прыгбршчаў.
8. I, міма праходзячы, ня ска-жа ніхто: Багаслаўлёньне Га-сподняе няхай будзе над вамі! Багаслаўляем вас імем Га-споднім!
Псальм 130.
1. Пёсьня ўзыходжаньня.
3 глыбіні я клічу Цябё, о Го-спадзе!
2. Пачуй мой голас, о Госпа-дзеі Няхай вушы Тваё ўчу-юць голас малёньня майго!
3. Калі Ты будзеш помніць правіннасый, Госпадзе Божа, дык каму-ж устаяці?
84 Псальмы 130.
і]т. ізг. ізз.
4. Ды ў Цябё й адпушчэньне, каб людзі Цябё паважалі.
5. Спадзяюся на Госпада, жджэ душа мая слова Ягонага.
6. Жджэ душа мая Госпада — больш, чым жджэ стораж сьвітаньня, чым стораж сьві-таньня.
7. Спадзявайся, Ізраілю, на Госпада, бо ў Госпада ласка й шчодрасьць збаўлёньня,
8. і Ён зьніме з Ізраіля ўсё злачынствы ягоныя.
Псальм 131.
1. Пёсьня ўзыходжаньня. Давідавая.
Госпадзе! He надымаецца сэрца маё, і ня пышаюцца во-чы маё, і ня прынйджываюць мянё рэчы залішне вялікія і для мянё недасяжныя,
2. але я усьцішаў і супакой-ваў душу маю, як дзіця, што ад матчыных грудзёй адлучы-лася. Душа мая ў-ва мнё, як дзіця, ад маткі аднятае.
3. Спадзявайся на Госпада, Ізраілю, ад сяньня й навёкі!
Псальм 132.
1. Пёсьня ўзыходжаньня.
Прыпомні, Госпадзе, Давіда й усё яго бёдыі
2. Як ён Госпаду кляўс% да-ваў абяцаньне Сільнаму Яку-баваму:
3. He ўвайду я ў палатку май, ня ўзыйду на пасьцёль майго ложка,
4. ня дам вачам маім сну й павёкам маім дрымоты,
5. пакуль не знайду мёсца для Госпада, сялібы для Сільнага Якубавага!
6. Вось, мы чулі аб ім у Яф-раце ды знайшлі на прасторах лясістых.
7. Хадзём у сялібу Ягоную,
суклонімся прад падножжам стоп Яго.
8. Вырушы-ж, Госпадзе, да мёсца супакою Твайго, Ты і скінія моцы Тваёй!
9. Хай сьвяшчэньнікі Тваі праўдай апрануцца, хай сьвя-тыя тваі весялйцца!
10. Дзеля Давіда, раба Твай-го, памазанцу Твайму не ад-моў!
11. Кляўся Госпад Давіду вёрнай прысягай і ад яё не адступіцца: Таго, хто ёсьць плод твайго чэрава, пасаджу на пасадзе тваім.
12. I калі будуць сыны Тваі пілнавацца Майго запавёту ды аб’яваў Маіх, што буду іх на-вучаць, дык і іх сыны будуць навёкі сядзёць на пасадзе тваім.
13. Бо Госпад выбраў Сыон, на сялібу сабё пажадаўшы, ды мовіў:
14. Вось мёсца Майго супа-кою навёкі: тут буду жыць, бо яго ўпадабаў.
15. Багаслаўляць буду шчод-ра ёжу яго, убогіх яго насычу хлёбам.
16. Сьвяшчэньнікаў ягоных апранў спасёньнем, і радавац-ца будуць пабожныя яго.
17. Там Я ўзрашчу рог Даві-ду, там сьвётач пастаўлю па-мазанцу Майму.
18. Ворагаў ягоных Я гань-бай пакрыю, на ім жа зьяць будзе карона яго.
Псальм 133.
1. Пёсьня ўзыходжаньня. Да-відавая.
О, як гэта хораша й міла, калі браты ў згодзе жывуць!
2. To быццам каштоўны алёй на галавё, што на бараду сьцякае, на бараду Ааронаву,
Псальмы 133.
134- 135- !3б. 85
што на край яго шаты сьця-кае,
3. нібы раса Ярмонская, што зыходзе на горы Сыонскія, бо там багаслаўлёньне Госпад паслаў і жыцьцё навёкі.
Псальм 134.
1. Пёсьня ўзыходжаньня.
Слаўце-ж Госпада, усё рабы Гасподавы, што начамі стаіцё ў сьвятыні Гасподняй!
2. Узьнімёце рукі вашыя к сьвятыні і слаўце Госпада!
3. 3 Сыону няхай багасла-віць цябё Госпад, СтварыцеЛь нёба й зямлі!
Псальм 135.
1. Альлілуя!
Слаўце імя Госпада, слаўцё, рабы Гбспадавы,
2. што стаіцё ў сьвятыні Га'-сподняй, у панадворку дому Бога нашага!
3. Хвалёце Госпада, бо Госпад добры; сьпявайце імёньню Яго, бо яно мілае.
4. Бо Госпад выбраў сабё Якуба, Ізраіля — на ўлас-насьць сабё.
5. Бо вёдаю я, што Госпад вя-лікі, і наш Валадар вышэй за ўсіх багоў.
6. Усё, што Яму даспадобы, творыць Госпад на нёбе й зямлі, у моры й у ўсёнькіх глыбінях.
7. Ен хмары ўзводзе ад краю зямлі, робіць дажджы і ма-ланкі, вёцер выводзе з скарб-ніцьі Сваёй.
8. Ён першакоў пабіў у Эгіп-це, ад чалавёка і да скаціны.
9. Знакі і цуды табё Ён па-слаў, Эгіпце, над фараонам і ўсімі рабамі яго.
10. Многа народаў пабіў і ца-роў магутных Ён скінуў:
11. Сыгона, цара Аморэйска-га, і Ога, цара Базанскага, дый усё Канаанскія царствы.
12. I зямлю іх аддаў у вала-даньне, у спадчыну народу Свайму Ізраілю.
13. Госпадзе, імя Тваё навёкі! Госпадзе, памяць Твая з роду ў род!
14. Зробіць Госпад справядлі-васьць народу Свайму і зьлі-туецца над рабамі Сваімі.
15. Паганскія ідалы — срэбра ды золата, творы рук чалавё-чых;
16. ёсьць у іх вусны, ды не гавораць, ёсьць у іх вочы — й ня бачаць;
17. ёсьць у іх вушы — й ня чуюць, і духу няма ў вуснах іхніх.
18. Падобны да іх будуць тыя, што робяць іх, —• кожын, хто на іх спадзяёцца.
19. Вы, з дому Ізраіля, слаў-це Госпада! Вы, з.дому Ааро-навага, слаўце Госпада!
20. Вы, з дому Лёвія, слаўце Госпада! Багаслаўце Госпада ўсё, што Госпада баіцёся!
21. Багаслаўлены Госпад з Сыону, што ў Ерузаліме жывё! Альлілуя!
Псальм 136.
1. Слаўце Госпада, бо Ён доб-ры, бо навёкі ласка Яго!
2. Слаўце Бога багоў, бо на-вёкі ласка Яго!
3. Слаўце Гаспадара над га-спадарамі, бо навёкі ласка Яго!
4. Яго, што адзін робіць цу-ды, бо навёкі ласка Яго:
5. што нёба стварыў прамуд-ра, бо навёкі ласка Яго;
6. што зямлю разгарнуў на водах, бо навёкі ласка Яго;
86 Псальмы 136.
37- *з>-
7. што стварыў вялікія сьвё-тачы, бо навёкі ласка Яго;
8. сонца, ніто над днём гаспа-дарўе, бо навёкі ласка Яго;
9. мёсяц ды зоры, каб над но-чай гаспадаравалі, бо навёкі ласка Яго;
10. што Эгіпт пакараў у пер-шакох ягоных, бо навёкі ла-ска Яго;
11. вывеў Ізраіля спасярод яго, бо навёкі ласка Яго;
12. крэпкай рукою і р;імем узьнятым, бо навёкі ласка Яго;
13. што мора Чырвонае рась-сёк, бо навёкі ласка Яго;
14. і правёў Ізраіля пасярод яго, бо навёкі ласка Яго;
15. і фараона ды войска яго ў мора Чырвонае кінуў, бо на-вёкі ласка Яго;
16. што народ Свой правёў праз пустыню, бо навёкі ла-ска Яго;
17. што цароў вялікіх пабіў, бо навёкі ласка Яго;
18. і скінуў цароў магутных, бо навёкі ласка Яго;
19. рыгона, цара Аморэйска-га, бо навёкі ласка Яго;
20. ды Ога, цара Базанскага, бо навёкі ласка Яго;
21. і аддаў зямлю іх у спад-чыну, бо навёкі ласка Яго;
22. у спадчыну Ізраілю, ра-бу Свайму, бо навёкі ласка Яго;
23. у паніжэныіі нашым успо-мніў аб нас, бо навёкі ласка Яго;
24. і выратаваў нас ад вора-гаў нашых, бо навскі ласка Яго;
25. што даё пажыву кожнаму дыханьню, бо навёкі ласка Яго.
26. Слаўце Бога нябёсаў, бо навёкі ласка Яго!
Псальм 137.
1. Ля рэк Бабілёнскіх ся-дзёлі мы там ды плакалі, Сыон успамінаючы.
2. На вёрбах сярод яго мы вёшалі нашыя арфы;
3. бо тыя, што нас паланілі, там пёсьні ад нас вымагалі, і насьмёшнікі пашы — вясс-ласьці: А ну, засьпявайце нам з песьняў Сыонскіх!
4. Як-жа пяйці нам пёсьню Гасподню ў чужой старанё?
5. Калі, Ерузаліме, я забуду цябё, хай адсохне правіца мая!
6. Хай язык мой прыліпнс да гартані маёй, калі я ня буду помніць цябё, калі Ерузалім не пастаўлю за найвышэйшую радасьць маю!
7. Прыпомпі, Госпадзе, сы-ном Эдомскім дзёнь Ерузалі-му, як крычэлі яны: Далоў яго! Руйнуйце яго, руйнуйце аж да падвалінаў!
8. О, дочка Бабілёнская, ты спуетатэлыііца! Шчасьлівы той, хто адплоце табё за ўсё, што ты нам зрабіла!
9. Багаслаўлены, хто дзіця-„ятак тваіх, схапіўшы, паб’ё аб камёпьне.
Псальм 138.
1. Давідавы.
Усім сэрцам буду я славіць Цябё; прад абліччам Ангелаў я пяю Табё.
2. Ніцма сукланюся прад сьвятым домам Тваім і буду хваліць імя Тваё дзеля ласкі й праўды Тваёй, бо слова Тваё Ты ўзвысіў панад кожнае імя Тваё.
3. Калі я клікаў, Ты пачуў мяпё і „утро маё сілай напоў-ніў.
4. Будуць хваліць Цябё, Го-
Псальмы із^- ^39-
87
спадзе, усё зямныя цары, як пачуюць словы вуснаў Тваіх.
5. I будуць пяйці аб сьцёж-ках Гасподніх, бо вялікая сла-ва Госпада.
6. Бо высака Госпад, але ба-чыць пакорнага і гордага паз-нйе здалёк.
7. Калі прыдзецца мнё сярод напасьцяў хадзіць, Ты жывым мянё захаваеш, проці ярасьці ворагаў руку Тваю Ты пра-цягнеш, і правіца Твая мянё вызваліць.
8. Усё за мянё Госпад зро-біць. Госпадзе, ласка Твая навёкі! He пакінь твораў рук Тваіх!
Псальм 139.
1. Кіраўніку хору: псальм Давідавы.
Госпадзе, Ты мянё выспраба-ваў і Ты мянё вёдаеш!
2. Ты вёдаеш, калі я сядаю й калі я ўстаю; ды здалёк разу-мёеш думкі маё.
3. Ці я хаджу, ці ляжу, Ты пры мнё, усё дарогі маё Табё вёдамы.
4. Бо няма йшчэ слова на ма-ім языку, а Ты, Госпадзе, вё-даеш добра ўсё.
5. Ззаду і сьпёраду абняў Ты мянё і руку Тваю на мянё па-клаў.
6. Лішне дзіўнае вёданьне, лішне высака для мянё, не Mary яго сьцяміцьі
7. Куды мнё йсьці ад духа Твайго і куды ўцячы ад абліч-ча Твайго?
КНІГІ ОНЛАЙН
