• Газеты, часопісы і г.д.
  • Новы Запавет і Псальмы

    Новы Запавет і Псальмы


    Памер: 451с.
    Мінск 1991
    118.91 МБ
    16.	I тыя, што Госпада нена-відзяць, мусілі-б лёсьціць, a іхняе шчасьце трывала-б на-вёкі.
    17.	I пшаніцай найлёпшай карміў-бы Я іх, і насычаў-бы іх мёдам з скалы.
    Псальм 82.
    1.	Псальм Асапавы.
    Бог стаіць сярод зграма-джэньня Божага, сярод багоў Ён суд спаўняе:
    2.	Дакуль будзеце судзіць не-справядліва і паказваць бяз-' божнікам староннасьць сваю? (Зэля.)
    3.	Вядзёце справу ўбогіх і сі-ротаў; нешчасьлівым і бёдным акаяйце справядлівасьць.
    4.	Ратуйце мізэрных і ўбогіх, із рук бязбожнікаў вызваляй-це!
    5.	Ды нічога ня вёдаюць, не разумёюць і ў цёмры ходзяць яны; захісталіся ўсе падвалі-ны зямлі!
    6.	Хоць і сказаў Я: вы — багі, ўсё вы сыны Найвышэйша-га> —
    7.	аднак, вы памрэцё, як лю-дзі, паўпадаеце, як кожны з князёў.
    8.	Паўстань, о Божа, судзі зямлю, — бо-ж Ты ўладар — дзёдзіч усіх народаў.
    Псальм 83.
    1.	Пёсьня. Псальм Асапавы.
    2.	Божа! He маўчы й не аста-вайся моўчкі ды у супакоі, о Божа!
    3.	Бо вось узварухнуліся bo-
    pari Тваі, і ненавісьнікі Тваі паднялі галаву.
    4.	Проці народу Твайго ку-юць яны замыслы здрадніцкія і змаўляюцца проці тых, каго Тьі ахоўваеш.
    5.	Яны сказалі: Вось, зьні-штожым мы іх, каб яны ня былі больш народам, каб імя Ізраіля не ўспаміналася бо-лей.
    6.	Бо ўрадзілі яны аднадушна і змову супраць Цябё учынілі:
    7.	палаткі Эдомавы ды Ізмай-літы, Моаб і Агаране,
    8.	Гэбал і Аммон і Амаліх, Хвілістыны й жыхары Тыру;
    9.	і Ассур далучыўся да іх: яны паддюць руку сваю сы-ном Лотавым.
    10.	Зрабі-ж Ты ім тое самае, віто Мадыяму, што Сысары, што Ябіну ля патоку Кіссону,
    11.	якія зьніштожаны каля Эндору, сталіся гноем дзеля зямлі.
    12.	Зрабі Ты з імі, з старшы-нямі іхнімі, як з Арэбам і Зэ-бам, ды з усімі князямі іх, як з Зэба.м і Салманам,
    13.	якія казалі: Заўладаем загонамі Божымі!
    14.	Мой Божа! Зрабі іх, як пыл у віхры, як салома пад вётрам!
    15.	Як агонь лясы пажырае і полымя горы апальвае,
    16.	гэтак жані Ты іх бурай Тваёю і віхрам Тваім напало-хай!
    17.	Напоўні сорамам твар іх, каб імёньня, о Госпадзе, шу-калі Твайго.
    18.	Асарбм Ты іх ды спалохай навёкі, каб у сбраме згінулі,
    19.	каб пазналі, што імя Тваё — Госпад, ды што Сам Ты над усёй зямлёй Найвышэйшы.
    54
    Псальмы 84. 85.
    Псальм 84.
    1.	Кіраўніку хору: на лад Га-цкі. Сыноў Карэявых. Псальм.
    2.	Як-жа прыёмна сяліба Твая, о Госпадзе сілаў!
    3.	Нудзілася душа мая і ту-жыла па панадворках Госпа-давых; сэрца маё і цёла маё весяляцца ў Богу Жывым.
    4.	Знайшла-ж птушка пры-пынак, і ластаўка гняздо знай-шла, дзе птушанятак сваіх укладае: ля ахвярнікаў Тваіх, Госпадзе сілаў нябёсных, Цару Ты мой і мой Божа!
    5.	Багаслаўлепы тыя, што ў Доме Тваім маюць жыльлё: нясупынна яны выхваляюць Цябё. (Зэля.)
    6.	Шчасьлівы чалавёк, сіла якога ў Табё, і ў сэрцы якога дарога к Табё!
    7.	Праходзячы далінаю сьлё-заў, яны робяць яё мёсцам крынічным, і дождж веснавы пакрывае яё багаслаўлёньнем.
    8.	Гэтак ад сілы да сілы ідуць яны і прыходзяць да Бога на гару на Сыонскую.
    9.	Госпадзе, Божа сілаў! Па-чуй малітву маю, выслухай яё, Божа Якубавы!
    10.	Божа, наш шчыце! Зірні й паўзірайся на аблічча пама-занца Твайго!
    11.	Бо адзін дзёнь на пана-дворку Тваім лёпшы за тысячу іншых; ляпёй ля парога ў До-ме Божым стаяць, чым жыць у палатках беззаконьня.
    12.	Бо Госпад ёсьць сонца і шчыт; Госпад ласку даё і сла-ву, дый не адмовіць дабра ані-якага тым, што ў беззагап-насьці ходзяць.
    13.	Госпадзе сілаў нябёсных! Шчасьлівы той чалавёк, што на Цябё спадзяёцца!
    Псальм 85.
    1.	Кіраўніку хору: сыноў Ка-рэявых. Псальм.
    2.	Ты зьлітаваўся над зям-лёй Тваёй, Госпадзе, Ты палон Якубавы вярнуў.
    3.	Ты зьняў віну з народу Твайго, дараваў ім усё грахі іхнія. (Зэля.)
    4.	Ты зьдзяржаў Тваю ярасьць і гнёў Твой палючы адвярнуў.
    5.	Адбудуй Ты ігас, Божа, Успамога наша, супыні абу-рэньне Тваё на нас.
    6.	Няўжо-ж навёкі на нас будзеш гнёвацца і гнёў Твой пашырыш на пакалёньні па-томныя?
    7.	Няўжо-ж не дасі нам ад-жыць нанова, каб народ Твой узрадаваўся ў Табё?
    8.	Дай нам, Госпадзе, ўбачыць ласку Тваю, даруй нам спа-сёньне Тваё!
    9.	Паслухаю я, што Госпад Бог кажа: Ён гаворыць аб су-пакоі для народу Свайго і для пабожных Сваіх, для тых, што сэрца сваё да Яго кіру-юць. (Зэля.)
    10.	Запраўды, блізка ўспамо-га Яго дзеля тых, што баяцца Яго, каб слава Божая на зямлі нашай залунала.
    11.	Ласка і праўда з сабой сустракаюцца, справядлі-васьць і супакой цалуюцца.
    12.	Праўда вырастае із зямлі, а справядлівасьць з нябёсаў пазірае.
    13.	1 абдорыць нас Госпад добрым, а зямля наша дасьць свой плод.
    14.	Ідзё справядлівасьць па-пёрадзе Яго і стопы Ягоныя на шлях стаўляе.
    Псальмы 86. 87.
    55
    Псальм 86.
    1.	Малітва Давідава.
    Прыхілі, Госпадзе, вуха Тваё ды пачуй Ты мянё, бо я бёдны й убогі.
    2.	Захавай маю душу, бо я прад Табою скарыўся. Пама-жы Ты, мой Божа, рабу Твай-му, які на Цябё спадзяёцца.
    3.	Памілуй мянё, Госпадзе, бо ўвёсь дзёнь да Цябё я гу-каю.
    4.	Пацёш душу раба Твайго, бо душу да Цябё я ўзьнімак>, о Госпадзе!
    5.	Бо Ты, о Госпадзе, добры й літасьцівы ды шчодры на ла-ску для ўсіх, што Цябё пры-зываюць.
    6.	Пачуй, о Госпадзе, малітву маю і выслухай малёньне маё галоснае!
    7.	У час тугі маёй я клічу Ця-бё, бо Ты мяне выслухаеш.
    8.	Няма між багамі роўнага Табё, Госпадзе, і няма дзёл, як Тваё.
    9.	Усё народы, што Ты іх стварыў, прыйдуць і ніцма ўпадуць прад.Табою, о Госпа-дзе, і імя Тваё будуць славіць.
    10.	Бо Ты вялікі і цуды ро-біш, — Ты Бог, Ты адзін.
    11.	Навучы мянё, Госпадзе, шляху Твайго, каб хадзіў я ў праўдзе Тваёй; сэрца маё укра-пі ў баязьні імёньня Твайго.
    12.	I буду ўсім сэрцам маім хваліць Цябё, Госпадзе, Бог мой, і імя Тваё буду славіць навёкі.
    13.	Бо ласкд Твая нада мною вяліка, і Ты вырваў душу маю з бяздоньня пякёльнага.
    14.	Божа, гордыя супраць мя-нё збунтаваліся, і натоўп пе-рась'пёдавацеляў шукае душу маю, ды на Цябё не зважаюць чны.
    15.	Але Ты, Госпадзе, Бог мі-ласэрны й ласкавы, да гнёву няскоры і ласкай ды праўдай багаты.
    16.	Да мянё зьвярніся й зьмі-луйся нада мной; дай сілу Тваю рабу Твайму і сыну ра-быні Тваёй памажы!
    17.	Зьяві Ты на мнё знак Тва-ёй дабраты, каб углёдзілі гэта і тыя, што ненавідзяць мянё, і паўстыдаліся-бы, што Ты, о Госпадзе, мнё дапамог і пацё-шыў мянё.
    Псальм 87.
    1.	Сыноў Карэявых. Псальм. Пёсьня.
    Угрунтаваньне на сьвятых гарах.
    2.	Любіць Госпадбрамы Сыон-скія больш за ўсё іншыя сялі-бы Якубавыя.
    3.	Слаўныя рэчы прадказаны аб табё, мёста Божае! (Зэля.)
    4.	Эгіпт і Бабілён успамяну я прад тымі, што вёдаюць мя-нё; навет Хвілістыны і Тыр з Этыопіяй разам скажуць: той там нарадзіўся.
    5.	Аб Сыоне-ж будуць казаці: той і той нарадзіўся ў ім, і Го-спад яго ўзмацняе.
    6.	Госпад напіша, сьпісуючы народы: гэты нарадзіўся ў ім. (Зэля.)
    7.	Дык пяяць аб табё будуць усё чыста сілы жыцьця майго.
    Псальм 88.
    1.	Пёсьня. Псальм сыноў Ка-рэявых. Кіраўніку хору: дзе-ля пяяньня. Навука Эмана Эзрахіта.
    2.	Госпадзе,БожамойІУдзёнь я помачы клічу і ўначы крычу прад Табою!
    3.	Няхай малітва мая ўзый-дзе прад аблічча Тваё; вуха
    Псальмы 88.
    56
    «9-
    Тваё прыхілі да малёньня майго:
    4.	бо перасычана мукамі душа мая, і жыцьцё маё блізка ма-гілы.
    5.	Залічылі мянё да тых, што ў магілу зьбіраюцца; я стаўся, як чалавёк, што сілы ня мае.
    6.	Паміж мёртвых кінены, быццам забітыя, што ляглі ў магіле, што Ты ўжо іх неўспа-мінаеш, і далёка яны ад рукі Тваяё.
    7.	Ты кінуў мянё ў найглы-бёйшую йму, у цёмру, ў бяз-доньне.
    8.	Налягла на мянё ярасьць Твая, усімі хвалямі Тваімі прыгнёў Ты мянё. (Зэля.)
    9.	Знаёмых маіх Ты аддаліў ад мянё, зрабіўшы мянё агід-ным для іх; вось, я ў няволі і выйсьці ня здолею.
    10.	Павысахла вока маё ад тугі; кожын дзёнь я крычу да Цябё, о Госпадзе, і рукі маё да Цябё выцягаю.
    11.	Ці-ж зробіш Ты цуд над нябожчыкамі? ІДі-ж ускрэс-нуць умёріііыя ды хваліць Ця-бё будуць? (Зэля.)
    12.	Ці ў магіле абвёшчана бу-дзе ласка Твая, а праўдаТвая ў мёсцы тлёньня?
    13.	Ці ў цёмры пазнаюць цу-ды Тваі, праўду Тваю ў зямлі забыцьця?
    14.	Але я, Госпадзе, крычу да Цябё, і зраньня малітва мая сустракае Цябё.
    15.	Дзеля чаго адпіхаеш, о Госпадзе, душу май, хаваеш аблічча Тваё ад мянё?
    16.	Змалку я нешчасьлівы ды змораны; пераносячы страхі Тваё, я зьнямогся.
    17.	Нада мной праляцёла ярасьць Твая, страхі Тваёзьні-штажаюць мянё:
    18.	акружаюць мянё, як ва-да, кожын дзёнь, абступаюць мянё грамадою.
    19.	Ты аддаліў ад мянё пры-яцеля і знаёмага: заступіла іх цёмра.
    Псальм 89.
    1.	Навука Этама Эзрахіта.
    2.	Ласкі Гасподнія буду на-вёкі я славіць; з роду ды ў род буду праўду Тваю маімі ву-снамі абвяшчаць.
    3.	Бо сказаў Ты: навёкі ласка заснована будзе, — і на нябё-сах Ты праўду Тваю ўгрунта-ваў:
    4.	Я даў запавёт Мой вы-бранцу Майму, пакляўся Да-віду, рабу Майму:
    5.	навёк забясьпёчу насёньне тваё, збудую пасад твой із ро-ду ды ў род. (Зэля.)
    6.	I нябёсы славяць цуды Тваё, Госпадзе, і вёрнасьць Тваю ў зграмаджэньні сьвя-тых.
    7.	Бо хтб роўны Госпадупа-над аблокамі, хтб спасярод сыноў Божых упадобіцца Го-спаду,
    8.	Богу, што гэткі страшны ў зграмаджэньні сьвятых, стра-шньі для ўсіх, што Яго акру-жаюць?
    9.	Госпадзе, Божа сілаў ня-бёсных! Хто гэткі магутны, як Ты, о Госпадзе? I праўда Твая навакол Цябё.
    10.	Ты над ярасьцяй мора па-нуеш, і калі хвалі яго узды-маюцца, Ты іх сьцішаеш.
    11.	Ты растаптаў Эгіпт, быц-цам забітага; моцнай рукой Тваёй Ты ворагаў Тваіх рась-цярушыў.
    12.	Тваё ёсьць нёба й Твая зямля; сусьвёт і ўсё, што яго напаўняе, стварыў Ты.
    Псальмы 8д.
    57
    13.	Поўнач і палудзень — Ты іх стварыў; Табор і Гэрмон ра-дасна імя Тваё апяваюць.
    14.	Плячо Тваё поўнае сілы; рука Твая крэпкая, высака ўзьнята правіца Твая.
    15.	Справядлівасьць і правы суд — падваліны пасаду Твай-го; ласкавасьць і праўда йдуць прад абліччам Тваім.
    16.	Шчасьлівы народ, які вё-дае трубны Твой кліч, што хо-дзе ў сьвятлё аблічча Твайго, Госпадзе!
    17.	У імёньні Тваім весяляц-ца яны ўвёсь дзёнь, і Тваёй справядлівасьцяй будуць узь-нёсены.
    18.	Бо Ты — краса іхняе сілы, і ласкай Тваёй высака ўзьняты наш рог.
    19.	Бо ад Госпада шчыт наш, і ад Сьвятога Ізраілявага цар наш.
    20.	Калісь Ты ў зьяве казаў да сьвятога Твайго: Я ўзла-жыў дыадэму на волата, узвы-сіў выбранца з народу.
    21.	Адшукаў Я Давіда, раба Майго, сьвятым алёем Маім памазаў яго.
    22.	Заўсёды з ім будзе рука мая, і плячо Маё дасьць ямў сілу.