Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
16. I тыя, што Госпада нена-відзяць, мусілі-б лёсьціць, a іхняе шчасьце трывала-б на-вёкі.
17. I пшаніцай найлёпшай карміў-бы Я іх, і насычаў-бы іх мёдам з скалы.
Псальм 82.
1. Псальм Асапавы.
Бог стаіць сярод зграма-джэньня Божага, сярод багоў Ён суд спаўняе:
2. Дакуль будзеце судзіць не-справядліва і паказваць бяз-' божнікам староннасьць сваю? (Зэля.)
3. Вядзёце справу ўбогіх і сі-ротаў; нешчасьлівым і бёдным акаяйце справядлівасьць.
4. Ратуйце мізэрных і ўбогіх, із рук бязбожнікаў вызваляй-це!
5. Ды нічога ня вёдаюць, не разумёюць і ў цёмры ходзяць яны; захісталіся ўсе падвалі-ны зямлі!
6. Хоць і сказаў Я: вы — багі, ўсё вы сыны Найвышэйша-га> —
7. аднак, вы памрэцё, як лю-дзі, паўпадаеце, як кожны з князёў.
8. Паўстань, о Божа, судзі зямлю, — бо-ж Ты ўладар — дзёдзіч усіх народаў.
Псальм 83.
1. Пёсьня. Псальм Асапавы.
2. Божа! He маўчы й не аста-вайся моўчкі ды у супакоі, о Божа!
3. Бо вось узварухнуліся bo-
pari Тваі, і ненавісьнікі Тваі паднялі галаву.
4. Проці народу Твайго ку-юць яны замыслы здрадніцкія і змаўляюцца проці тых, каго Тьі ахоўваеш.
5. Яны сказалі: Вось, зьні-штожым мы іх, каб яны ня былі больш народам, каб імя Ізраіля не ўспаміналася бо-лей.
6. Бо ўрадзілі яны аднадушна і змову супраць Цябё учынілі:
7. палаткі Эдомавы ды Ізмай-літы, Моаб і Агаране,
8. Гэбал і Аммон і Амаліх, Хвілістыны й жыхары Тыру;
9. і Ассур далучыўся да іх: яны паддюць руку сваю сы-ном Лотавым.
10. Зрабі-ж Ты ім тое самае, віто Мадыяму, што Сысары, што Ябіну ля патоку Кіссону,
11. якія зьніштожаны каля Эндору, сталіся гноем дзеля зямлі.
12. Зрабі Ты з імі, з старшы-нямі іхнімі, як з Арэбам і Зэ-бам, ды з усімі князямі іх, як з Зэба.м і Салманам,
13. якія казалі: Заўладаем загонамі Божымі!
14. Мой Божа! Зрабі іх, як пыл у віхры, як салома пад вётрам!
15. Як агонь лясы пажырае і полымя горы апальвае,
16. гэтак жані Ты іх бурай Тваёю і віхрам Тваім напало-хай!
17. Напоўні сорамам твар іх, каб імёньня, о Госпадзе, шу-калі Твайго.
18. Асарбм Ты іх ды спалохай навёкі, каб у сбраме згінулі,
19. каб пазналі, што імя Тваё — Госпад, ды што Сам Ты над усёй зямлёй Найвышэйшы.
54
Псальмы 84. 85.
Псальм 84.
1. Кіраўніку хору: на лад Га-цкі. Сыноў Карэявых. Псальм.
2. Як-жа прыёмна сяліба Твая, о Госпадзе сілаў!
3. Нудзілася душа мая і ту-жыла па панадворках Госпа-давых; сэрца маё і цёла маё весяляцца ў Богу Жывым.
4. Знайшла-ж птушка пры-пынак, і ластаўка гняздо знай-шла, дзе птушанятак сваіх укладае: ля ахвярнікаў Тваіх, Госпадзе сілаў нябёсных, Цару Ты мой і мой Божа!
5. Багаслаўлепы тыя, што ў Доме Тваім маюць жыльлё: нясупынна яны выхваляюць Цябё. (Зэля.)
6. Шчасьлівы чалавёк, сіла якога ў Табё, і ў сэрцы якога дарога к Табё!
7. Праходзячы далінаю сьлё-заў, яны робяць яё мёсцам крынічным, і дождж веснавы пакрывае яё багаслаўлёньнем.
8. Гэтак ад сілы да сілы ідуць яны і прыходзяць да Бога на гару на Сыонскую.
9. Госпадзе, Божа сілаў! Па-чуй малітву маю, выслухай яё, Божа Якубавы!
10. Божа, наш шчыце! Зірні й паўзірайся на аблічча пама-занца Твайго!
11. Бо адзін дзёнь на пана-дворку Тваім лёпшы за тысячу іншых; ляпёй ля парога ў До-ме Божым стаяць, чым жыць у палатках беззаконьня.
12. Бо Госпад ёсьць сонца і шчыт; Госпад ласку даё і сла-ву, дый не адмовіць дабра ані-якага тым, што ў беззагап-насьці ходзяць.
13. Госпадзе сілаў нябёсных! Шчасьлівы той чалавёк, што на Цябё спадзяёцца!
Псальм 85.
1. Кіраўніку хору: сыноў Ка-рэявых. Псальм.
2. Ты зьлітаваўся над зям-лёй Тваёй, Госпадзе, Ты палон Якубавы вярнуў.
3. Ты зьняў віну з народу Твайго, дараваў ім усё грахі іхнія. (Зэля.)
4. Ты зьдзяржаў Тваю ярасьць і гнёў Твой палючы адвярнуў.
5. Адбудуй Ты ігас, Божа, Успамога наша, супыні абу-рэньне Тваё на нас.
6. Няўжо-ж навёкі на нас будзеш гнёвацца і гнёў Твой пашырыш на пакалёньні па-томныя?
7. Няўжо-ж не дасі нам ад-жыць нанова, каб народ Твой узрадаваўся ў Табё?
8. Дай нам, Госпадзе, ўбачыць ласку Тваю, даруй нам спа-сёньне Тваё!
9. Паслухаю я, што Госпад Бог кажа: Ён гаворыць аб су-пакоі для народу Свайго і для пабожных Сваіх, для тых, што сэрца сваё да Яго кіру-юць. (Зэля.)
10. Запраўды, блізка ўспамо-га Яго дзеля тых, што баяцца Яго, каб слава Божая на зямлі нашай залунала.
11. Ласка і праўда з сабой сустракаюцца, справядлі-васьць і супакой цалуюцца.
12. Праўда вырастае із зямлі, а справядлівасьць з нябёсаў пазірае.
13. 1 абдорыць нас Госпад добрым, а зямля наша дасьць свой плод.
14. Ідзё справядлівасьць па-пёрадзе Яго і стопы Ягоныя на шлях стаўляе.
Псальмы 86. 87.
55
Псальм 86.
1. Малітва Давідава.
Прыхілі, Госпадзе, вуха Тваё ды пачуй Ты мянё, бо я бёдны й убогі.
2. Захавай маю душу, бо я прад Табою скарыўся. Пама-жы Ты, мой Божа, рабу Твай-му, які на Цябё спадзяёцца.
3. Памілуй мянё, Госпадзе, бо ўвёсь дзёнь да Цябё я гу-каю.
4. Пацёш душу раба Твайго, бо душу да Цябё я ўзьнімак>, о Госпадзе!
5. Бо Ты, о Госпадзе, добры й літасьцівы ды шчодры на ла-ску для ўсіх, што Цябё пры-зываюць.
6. Пачуй, о Госпадзе, малітву маю і выслухай малёньне маё галоснае!
7. У час тугі маёй я клічу Ця-бё, бо Ты мяне выслухаеш.
8. Няма між багамі роўнага Табё, Госпадзе, і няма дзёл, як Тваё.
9. Усё народы, што Ты іх стварыў, прыйдуць і ніцма ўпадуць прад.Табою, о Госпа-дзе, і імя Тваё будуць славіць.
10. Бо Ты вялікі і цуды ро-біш, — Ты Бог, Ты адзін.
11. Навучы мянё, Госпадзе, шляху Твайго, каб хадзіў я ў праўдзе Тваёй; сэрца маё укра-пі ў баязьні імёньня Твайго.
12. I буду ўсім сэрцам маім хваліць Цябё, Госпадзе, Бог мой, і імя Тваё буду славіць навёкі.
13. Бо ласкд Твая нада мною вяліка, і Ты вырваў душу маю з бяздоньня пякёльнага.
14. Божа, гордыя супраць мя-нё збунтаваліся, і натоўп пе-рась'пёдавацеляў шукае душу маю, ды на Цябё не зважаюць чны.
15. Але Ты, Госпадзе, Бог мі-ласэрны й ласкавы, да гнёву няскоры і ласкай ды праўдай багаты.
16. Да мянё зьвярніся й зьмі-луйся нада мной; дай сілу Тваю рабу Твайму і сыну ра-быні Тваёй памажы!
17. Зьяві Ты на мнё знак Тва-ёй дабраты, каб углёдзілі гэта і тыя, што ненавідзяць мянё, і паўстыдаліся-бы, што Ты, о Госпадзе, мнё дапамог і пацё-шыў мянё.
Псальм 87.
1. Сыноў Карэявых. Псальм. Пёсьня.
Угрунтаваньне на сьвятых гарах.
2. Любіць Госпадбрамы Сыон-скія больш за ўсё іншыя сялі-бы Якубавыя.
3. Слаўныя рэчы прадказаны аб табё, мёста Божае! (Зэля.)
4. Эгіпт і Бабілён успамяну я прад тымі, што вёдаюць мя-нё; навет Хвілістыны і Тыр з Этыопіяй разам скажуць: той там нарадзіўся.
5. Аб Сыоне-ж будуць казаці: той і той нарадзіўся ў ім, і Го-спад яго ўзмацняе.
6. Госпад напіша, сьпісуючы народы: гэты нарадзіўся ў ім. (Зэля.)
7. Дык пяяць аб табё будуць усё чыста сілы жыцьця майго.
Псальм 88.
1. Пёсьня. Псальм сыноў Ка-рэявых. Кіраўніку хору: дзе-ля пяяньня. Навука Эмана Эзрахіта.
2. Госпадзе,БожамойІУдзёнь я помачы клічу і ўначы крычу прад Табою!
3. Няхай малітва мая ўзый-дзе прад аблічча Тваё; вуха
Псальмы 88.
56
«9-
Тваё прыхілі да малёньня майго:
4. бо перасычана мукамі душа мая, і жыцьцё маё блізка ма-гілы.
5. Залічылі мянё да тых, што ў магілу зьбіраюцца; я стаўся, як чалавёк, што сілы ня мае.
6. Паміж мёртвых кінены, быццам забітыя, што ляглі ў магіле, што Ты ўжо іх неўспа-мінаеш, і далёка яны ад рукі Тваяё.
7. Ты кінуў мянё ў найглы-бёйшую йму, у цёмру, ў бяз-доньне.
8. Налягла на мянё ярасьць Твая, усімі хвалямі Тваімі прыгнёў Ты мянё. (Зэля.)
9. Знаёмых маіх Ты аддаліў ад мянё, зрабіўшы мянё агід-ным для іх; вось, я ў няволі і выйсьці ня здолею.
10. Павысахла вока маё ад тугі; кожын дзёнь я крычу да Цябё, о Госпадзе, і рукі маё да Цябё выцягаю.
11. Ці-ж зробіш Ты цуд над нябожчыкамі? ІДі-ж ускрэс-нуць умёріііыя ды хваліць Ця-бё будуць? (Зэля.)
12. Ці ў магіле абвёшчана бу-дзе ласка Твая, а праўдаТвая ў мёсцы тлёньня?
13. Ці ў цёмры пазнаюць цу-ды Тваі, праўду Тваю ў зямлі забыцьця?
14. Але я, Госпадзе, крычу да Цябё, і зраньня малітва мая сустракае Цябё.
15. Дзеля чаго адпіхаеш, о Госпадзе, душу май, хаваеш аблічча Тваё ад мянё?
16. Змалку я нешчасьлівы ды змораны; пераносячы страхі Тваё, я зьнямогся.
17. Нада мной праляцёла ярасьць Твая, страхі Тваёзьні-штажаюць мянё:
18. акружаюць мянё, як ва-да, кожын дзёнь, абступаюць мянё грамадою.
19. Ты аддаліў ад мянё пры-яцеля і знаёмага: заступіла іх цёмра.
Псальм 89.
1. Навука Этама Эзрахіта.
2. Ласкі Гасподнія буду на-вёкі я славіць; з роду ды ў род буду праўду Тваю маімі ву-снамі абвяшчаць.
3. Бо сказаў Ты: навёкі ласка заснована будзе, — і на нябё-сах Ты праўду Тваю ўгрунта-ваў:
4. Я даў запавёт Мой вы-бранцу Майму, пакляўся Да-віду, рабу Майму:
5. навёк забясьпёчу насёньне тваё, збудую пасад твой із ро-ду ды ў род. (Зэля.)
6. I нябёсы славяць цуды Тваё, Госпадзе, і вёрнасьць Тваю ў зграмаджэньні сьвя-тых.
7. Бо хтб роўны Госпадупа-над аблокамі, хтб спасярод сыноў Божых упадобіцца Го-спаду,
8. Богу, што гэткі страшны ў зграмаджэньні сьвятых, стра-шньі для ўсіх, што Яго акру-жаюць?
9. Госпадзе, Божа сілаў ня-бёсных! Хто гэткі магутны, як Ты, о Госпадзе? I праўда Твая навакол Цябё.
10. Ты над ярасьцяй мора па-нуеш, і калі хвалі яго узды-маюцца, Ты іх сьцішаеш.
11. Ты растаптаў Эгіпт, быц-цам забітага; моцнай рукой Тваёй Ты ворагаў Тваіх рась-цярушыў.
12. Тваё ёсьць нёба й Твая зямля; сусьвёт і ўсё, што яго напаўняе, стварыў Ты.
Псальмы 8д.
57
13. Поўнач і палудзень — Ты іх стварыў; Табор і Гэрмон ра-дасна імя Тваё апяваюць.
14. Плячо Тваё поўнае сілы; рука Твая крэпкая, высака ўзьнята правіца Твая.
15. Справядлівасьць і правы суд — падваліны пасаду Твай-го; ласкавасьць і праўда йдуць прад абліччам Тваім.
16. Шчасьлівы народ, які вё-дае трубны Твой кліч, што хо-дзе ў сьвятлё аблічча Твайго, Госпадзе!
17. У імёньні Тваім весяляц-ца яны ўвёсь дзёнь, і Тваёй справядлівасьцяй будуць узь-нёсены.
18. Бо Ты — краса іхняе сілы, і ласкай Тваёй высака ўзьняты наш рог.
19. Бо ад Госпада шчыт наш, і ад Сьвятога Ізраілявага цар наш.
20. Калісь Ты ў зьяве казаў да сьвятога Твайго: Я ўзла-жыў дыадэму на волата, узвы-сіў выбранца з народу.
21. Адшукаў Я Давіда, раба Майго, сьвятым алёем Маім памазаў яго.
22. Заўсёды з ім будзе рука мая, і плячо Маё дасьць ямў сілу.