Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
11. Тады пакідае Яго д’ябал; і вось Ангелы прыступіліся і служылі Яму.
12. Дачуўшыся-ж, што Іоан у вязьніцы, Ісус адыйшоў у Га-лілёю.
13. I, пакінуўшы Назарэт, црыйшоў і асёў у Капэрнауме прыморскім, у мёстах Завуло-навых і Нэфалімавых,
14. каб збылося сказанае праз прарока Ісаю, які кажа: зямля Завулонава і зямля Нэфаліма-ва, на дарозе прыморскай за Іорданам, Галілёя паганская,
16. народ, сёдзячы ў цёмры, углёдзіў сьвятло вялікае, і тым, што сядзёлі ў краіне й цёню сьмёрці, зазьзйла сьвя-тло. (Ісая 9, 1—2.)
17. 3 таго часу Ісус пачаў аб-вяшчаць і казаць: пакайцеся, бо наблізілася царства нябё-снае.
18. Прахбдзячы-ж недалёка мора Галілёйскага, Ён убачыў двух братоў, Сымона, называ-нага Пятром, і Андрэя, брата яго, закідаючых сёткі ў мора, бо яны былі рыбаловы,
19. і кажа ім: ідзёце за Мною, і Я зраблю вас лаў-цамі чалавёкаў.
20. I яны зараз жа, пакінуў-шы сёці, пайшлі за Ім.
21. Ідучы стуль далёй, уба-чыў Ён другіх двух братоў, Якава Завядзёявага і Яна, брата яго, у чаўнё з Завя-дзёем, бацькам іх, праўлючых сёці сваё, і паклікаў іх.
22. I яны зараз жа, пакінуў-шы човен і бацьку свайго, пай-шлі за Ім.
23. I хадзіў Ісус па ўсёй Галі-лёі, навучаючы ў школах іх і абвяшчаючы Эвангельле цар-ства ды лёчучы ўсякую хво-расьць і ўсякую нёмач у лю-дзёй.
24. I прайшлі аб 1м чуткі па ўсёй Сырыі, і прыводзілі да Яго ўсіх нядужых, з рознымі хворасьцямі й прыпадкамі, і апанаваных нячыстым, і лю-
Паводле Мацвея сы. Эвангельле 4. 5.
9
ватыкаў, і спараліжаваных, і Ён іх аздараўляў.
25. I йшло за Ім множства на-роду з Галілёі і Дзесяціградзь-дзя і Ерузаліму і Юдэі і з таго боку Іордану.
Разьдзёл 5.
1. Убачыўшы грамады наро-ду, Ён узышоў на гарў, і, калі сёў, прыступілі да Яго вучні Я™'
2. I Ён, расчыніўпіы вусны Сваё, навучаў іх кажучы:
3. Шчасьлівыя ўбогія духам, бо іх ёсьць Царства Нябёснае.
4. Шчасьлівыя плачучыя, бо яны ўцёшацца.
5. Шчасьлівыя ціхія, бо яны ўнасьлёдуюць зямлю.
6. Шчасьлівыя галодныя і прйгнучыя праўды, бо яны на-сыцяцца.
7. Шчасьлівыя міласьцівыя, бо яны будуць памілаваны.
8. Шчасьлівыя чыстыя сэр-цам, бо яны Бога ўбачаць.
9. Шчасьлівыя міратворцы, бо яны сынамі Божымі будуць названы.
10. Шчасьлівыя, каго гоняць за праўду, бо іх ёсьць Царства Нябёснае.
11. Шчасьлівыя вы, калі бу-дуць зьдзёкавацца над вамі і перасьлёдаваць вас і ўсяляк несправядліва абгавйрываць вас за Мянё.
12. Радуйцеся і цёшцеся, бо вялікая " нагарбда вашая на нёбе; так гналі і прарокаў, якія былі ранёй за вас.
13. Вы соль зямлі; калі-ж соль згубіць сілу, то чым зро-біш яё салбнаю? Яна ўжо ні на вбшта не надаёцца, хіба толькі выкінуць яё вон на па-таптйньне людзям.
14. Вы сьвятлб сьвёту. Ня можа мёста схавацца, стоячы на вёрсе гары.
15. I, засьвяціўшы сьвёчку, не стаўляюць яё пад судзінай, але на ліхтары, і сьвёціць усім, хто ёсьць у доме.
16. Гэтак няхай сьвятлб ва-шае сьвёціць перад людзьмі, каб яны бачылі вашыя добрыя дзёяньні і уславілі Айца ва-шага, што ў нябёсах.
17. Нядумдйце, што Я прый-шоў парушыць закон ці пра-рокаў; не парушыць прыйшоў Я, яле выпаўніць.
18. Бо запраўды кажу вам: пакуль не прамінё нёба й зямля, ніводная йота ці рыса не прамінё з закону, пакуль ня вйпаўніцца ўсё.
19. Вось жа, хто парушыць адну з гэтых наймёншых запа-ведзяў і навучыцьтаго людзёй, той наймёншым названы бу-дзе ў Царстве Нябёсным; а хто выпаўніць і навучыць, той вялікім названы будзе ў Цар-стве Нябёсным.
20. Бо кажу вам, калі сьвя-тасьць ваша не пераыясіць сьвятасьці кніжнікаў і фары-сэяў, то вы ня ўвойдзеце ўЦар-ства Нябёснае.
21. Вы чулі, што сказана ста-радаўным: не забівай; хто-ж заб’ё, падлягае суду (Выхад. 20, 13).
22. А Я кажу вам, што ўсякі, хто гнёваецца на брата свайго дарэмна, падлягае суду; а хто скажа брату свайму: ракй*), падлягае сынэдрыону, а хто скажа шалёны, падлягае геёнь-не агнявбй.
23. I калі ты прынясёш ах-вяру тваю на ахвярнік і там
*) пусты чалавёк.
Паводле Мацьйя сы. Эвангельле
10
прыпомніш, што брат твой мае штось проці цябё,
24. пакінь там ахвяру перад ахвярнікам і пайдзі пёрш па-гадзіся з братам тваім, а тады ўжо прыйдзі і прынясі ахвяру тваю.
25. Гадзіся з супраціўнікам тваім хутчэй, пакуль ты яшчэ ў дарозе з ім, каб супраціўнік не аддаў цябё судзьдзі, а су-дзьдзя не аддаў бы цябё слузё, і ня ўкінулі-б цябё ў цямніцу.
26. Запраўды кажу табё: ты ня выйдзеш адтуль, пакуль не аддасі апошняга кадранта.
27. Вы чулі, што сказана ста-радаўным: ня блудзі (Выхад 20, 14).
28. А Я кажу ва.м, што ўсякі, хто глядзіць на жанчыну з блўднымі дўмкамі, ужо блу-дзіць з ёю ў сэрцы сваім.
29. Калі-ж правае вока тваё спакушае цябё, вырві яго і кінь ад сябё, бо ляпёй табё, каб загінуў адзін члён цёла твайго, чымся ўсё цёла тваё будзе ўкінена ў геённу.
30. I калі правая рука твая спакушае цябё, адсякі яё і кінь ад сябё, бо ляпёй табё, каб загінуў адзін з члёнаў тваіх, чымся ўсё цёла тваё бу-дзе ўкінена ў геённу.
31. Сказана таксама, што, калі хто разлучаецца з жон-каю сваёю, няхай дасьць ёе развбд (Другазак. 24, 1).
32. А Я кажу вам: хто разлу-чаецца з жонкаю сваёю апрача віны блуду, той робіць яё рас-пусьніцаю.
33. Яшчэ чулі вы, што ска-зана старадаўным: не ламай прысягі, але спаўняй перад Богам прысягі тваё (Левіт. 19, 12. Другазак. 23, 21).
34. А Я кажу вам: не прыся-
5-
гай саўсім: ні нёбам, бо яно па-сад Божы;
35. ні зямлёю, бо яна пад-ножжа ног Яго, ні Ерузалі-мам, бо ён мёста вялікага Царё;
36. ні галавою сваеёй не пры-сягай, бо ня можаш ніводнага воласа зрабіць бёлым ці чор-ным.
37. Але няхай будзе слова вашае: алё, алё; нё, нё; а што больш таго, тое ад злога.
38. Вы чулі, што сказана: вока за вока і зуб за зуб (Вы-хад 21, 24).
39. А Я кажу вам: не праціў-цеся злому, але, хто ўдэрыць цябё ў правую шчакў, павярні да яго і другую,
40. і хто захоча судзіцца з табою і ўзяць у цябё сарочку, аддай яму й вбпратку;
41. і хто прымусіць цябё ісьці з ім мілю, ідзі з ім дзьвё.
42. Прбсячаму ў цябё дай і ня ўхіляйся ад таго, хто хоча ў цябё пазычыць.
43. Вы чулі, шго сказана: любі блізкага твайго і нена-відзь ворага твайго. (Левіт. 19, 17—18.)
44. А Я кажу вам: любёце во-рагаў вашых, слаўце праклі-наючых вас, рабёце дабро не-навідзячым вас і малёцеся за крыўдзячых вас і перасьлёду-ючых вас,
45. каб сталіся сынамі Айца вашага, што ў нябёсах, бо ён загадвае сонцу свай.му ўсха-дзіць над добрымі і благімі і пасылае дождж на справядлі-вых і несправядлівых.
46. Бо, калі вы будзеце лю-біць лйбячых вас, якая вам нагарода? Ці-ж ня тое самае робяць і мытнікі?
47. I калі вы вітаеце толькі
Паводле Мацьвея сьв. Эвангельле 5. 6.
іі
братоў вашых, што асаблівае робіце? Ці-ж ня гэтак робяць і пагане?
48. Будзьце-ж беззаганнымі, як беззаганны Ацёц ваш, што ў нябёсах.
Разьдзёл 6.
1. Глядзёце, не давайце мі-ласьціны вашае перад лю-дзьмі з тым, каб яны бачылі вас, бо тады ня будзе вам на-гароды ад Айца вашага, што ў Нябёсах.
2. Дык вось, калі даёш мі-ласьціну, ня трубі перад са-бою, як робяць крывадушнікі ў школах і на вуліцах, каб выхвалялі іх людзі. Запраўды кажу вам: яны ўжо дастаюць нагароду.
3. У цябё-ж, калі ты дбрыш, няхай лёвая рука твая ня вё-дае, што робіць правая,
4. каб міласьціна твая была ўтбена, і Ацёц твой, які ба-чыць утбенае, нагародзіць ця-бс яўна.
5. I калі молішся, ня будзь, як крывадушнікі, якія любяць у школах і на вуглах вуліцаў прыстоіваць молячыся, каб паказацца перад людзьмі. За-праўдьі кажу вам, што яны ўжо дастаюць нагароду сваю.
6. Ты-ж, калі молішся, увай-дзі ў камору тваю і, зачыніў-шыся, памаліся Айцу Твайму, які Сам утайне, і Ацёц твой, відзячы ўтоенае, нагародзіць цябе яўна.
7. А молячыся не гавары лініняга, як пагане, бо яны думаюць, што ў. многаслбўі сваім будуць пачуты.
8. Ня будзьце падобны да іх, бо вёдае Ацёц ваш, у чым вы мйеце патрэбу, ранёй, чым па-просіце ў Яго.
9. Маліцеся-ж вось гэтак: Ойча наш, каторы ёсьць у ня-бёсах! няхай сьвяціцца імя Тваё;
10. Няхай прыйдзе Царства Тваё; няхай будзе воля Твая, як у нёбе, так і' на зямлі.
11. Хлёб наш штодзённы дай нам сягоньня.
12. I даруй нам даўгі на-віыя, як і мы дарбвуем даўж-нікбм нашым;
13. і ня ўводзь нас у спаку-шэньне, але захавай нас ад злога. Бо Тваё ёсьць Царства і сіла і слава навёкі. Амін.
14. Бо, калі вы дарбвуеце людзям правіннасьці іх, то і вам даруе Ацёц ваш, што ў нябёсах;
15. а калі ня будзеце дароў-ваць людзям правіннасьцяў іх, то і Ацёц ваш не даруе вам ва-шых правіннасьцяў.
16. Гэтак сама, калі посьці-це, ня будзьце панурымі, быц-цам крывадушнікі; бо яны зьмяняюць сваё аблічча, каб паказацца перад людзьмі, што посьцяць. Запраўды кажу вам, што яны ўжо атрымбўваюць нагароду сваю.
17. А ты, калі посьціш, па-маж галаву тваю і ўмый аб-лічча тваё,
18. каб не перад людзьмі ка-зацца посьцячым, але перад Айцом тваім, што ўтбены, і Ацёц твой, бачучы ўтоенае, на-гародзіць цябё яўна.
19. Ня зьбірайце сабё скар-баў на зямлі, дзё моль і іржа нішчыць, і дзё зладзёі падка-пываюцца і крадуць;
20. але зьбірайце сабё скар-бы на нёбе, дзё ні моль, ні ір-жа ня нійічыць, і дзё зладзёі не падкапываюцца і не кра-дуць.
12 Паводле Мацьвея ав. Эвангемм 6. у.
21. Бо дзё скарб ваш, там будзе й сэрца вашае.
22. Сьвётачам цёла ёсьць во-ка. Вось жа, калі вока тваё будзе яснае, то ўсё цёла тваё будзе прасьвётленае.
23. Калі-ж вока тваё будзе нягоднае, то ўсё цёла тваё бу-дзе ў цёмры. I вось, калі сьвя-тлб, што ў табё, ёсьць цёмра, дык якая-ж цёмра самі?
24. Ніхто ня можа служыць двом паном; бо ці пёршага бу-дзе ненавідзець, а другога лю-біць, ці пёршаму пачне спры-йць, а аб другога нядбйць. Ня можаце служыць Богу і мам-моне. *)
25. Вось чаму й кажу вам: ня турбуйцеся дзеля душы ва-шае, штб вам ёсьці і штб піць, ні дзеля цёла вашага, у вошта адзёцца. Ці-ж душа ня больш за ёжу, і цёла за адзёжу?
26. Паглядзёце на птушак нябёсйых, што ня сёюць, ня жнуць і ня зьбіраюць да сьвір-наў, і Ацёц ваш Нябёсны кор-міць іх; хіба-ж вы ня лёпшыя за іх?
27. Дый хто з вас сваёй тур-ботай можа дадаць сабё росту хоць на адзін локаць?
28. I аб адзёньне Чаго тур-буецеся? Паглядзёцела паля-выя лілёі, як яны растуць: не гірацуюць, не прадуць;
29. а Я кажу вам, што й Са-лямон у-ва ўсёй ыаве сваёй не адзяваўся так, як кожная з іх.
КНІГІ ОНЛАЙН
