• Газеты, часопісы і г.д.
  • Новы Запавет і Псальмы

    Новы Запавет і Псальмы


    Памер: 451с.
    Мінск 1991
    118.91 МБ
    6.	Вёліч і краса прад абліч-чам Яго, сіла й вялікасьць у сьвятыні Ягонай.
    7.	Аддайце Госпаду, плямёны народаў, аддайце Госпаду хва-лў і чэсьць!
    8.	Аддайце Госпаду славу, што імёньню Яго прыналё-жыць, нясёце дары ды йдзёце ў падворкі Ягоныя.
    9.	Кіньцеся ніцма прад Го-спадам у вёлічы сьвятыні; дрыжыце прад абліччам Яго, усё зёмлі!
    10.	Кажэце паганам: царуе Госпад! Ён сусьвёт умацаваў, каб не пахіснуўся. I будзе судзіць Ён народы па праўдзе.
    11.	Хай узьвесяляцца нябёсы і ўзрйдуецца зямля; хай мора ўзварухнёцца і ўсё, што ў ім.
    12.	Хай усьцёшыцца ральля і ўсё, што на ёй; і ўзьвесяляц-ца тады ўсё дрэвы лясныя,
    13.	перад Богам, Які йдзе, Які йдзе судзіці зямлю. Су-дзіць Ён будзе сусьвёт па справядлівасьці і народы па-водле праўды Сваёй.
    Псальм 97.
    1.	Царуець Госпад: няхай ра-дуецца зямля, няхай весяліц-ца бёзьліч астравоў!
    2.	Хмары й цёмра навакол Яго; справядлівасьць і права — падставы пасаду Ягонага.
    3.	Агонь ідзё напёрадзе Яго
    62	Псальмы 97. 98. 99.
    і паліць наўкола ворагаў Яго-ных.
    4.	Маланкі Ягоныя сусьвёт асьвятляюць; бачыць гэта зям-ля і дрыжыць.
    5.	Горы, быццам воск, таюць ад аблічча Госпадава, ад аб-лічча Госпада ўсёнькае зямлі.
    6.	Абвяшчаюць нябёсы епра-вядлівасьць Яго, і ўсё народы бачаць славу Ягоную.
    7.	Асаромяцца ўсё, што іда-лам служаць, што ідаламі сваі-мі пахваляюцца: пакланёцеся Яму, усё богі, да зямлі!
    8.	Чуе гэта Сыон і цёвіыцца, і весяляцца дачкі Юдзіны дзе-ля судоў Тваіх, Госпадзе!
    9.	Бо Ты, о Госпадзе, над усёнькай зямлёй Найвышэй-шы, Ты ўзьнёсся пад усімі ба-гамі.
    10.	Вы, што любіце Госпада, зьненавідзьце вы зло! Ён ха-вае дўшы сьвятых Сваіх, із рукі бязбожных вйрывае іх.
    11.	Сьвётласьць на пабож-ных зыходзе, і радасьць на шчырых сэрцам.
    12.	Радуйцеся ў Госпадзе, справядлівыя, і выслаўляйце імя Яго сьвятое!
    Псальм 98.
    1.	Псальм.
    Сьпявайце Госпаду песьню новую, 00 Ён цуды ўчыніў! Правіца Яго і сьвятое плячо Яго здабылі Яму перамогу.
    2.	Госпад спасёньне Сваё аб’я-віў, прад вачыма народаў ад-крыў праўду Сваю.
    3.	Прыпомніў Ён ласку Сваю і вёрнасьць для дому Ізраіля; усё ўзьмёжкі зямлі збаўлёнь-не Бога нашага ўгледзілі.
    4.	Сьпявайце Госпаду, усёнь-ка зямля! радуйцеся і ў пёсьні хвалёце!
    5.	Выслаўляйце Госпада на гусьлях, на гусьлях і галос-ным пяяньнем!
    6.	На трубах і гукам рагоў спраўляйце ўрачыстасьць прад Царом Госпадам!
    7.	Няхай мора гудзё і ўсё, што яго напаўняе, сусьвёт і што ў ім жывё!
    8.	Няхай ляскаюць далонямі рэкі, і горы ўсё радуюцца
    9.	перад абліччам Госпада, бо йдзе Ён судзіці зямлю. Сусьвёт Ён будзе судзіць спра-вядліва і народы па праўдзе.
    Пс4льм 99.
    1.	Госпад царуець — дры-жыце народы! ён сядае на Хэрубінах —• дрыжы, зямля!
    2.	Вялікі Госпад на Сыоне, узвышаны над усімі народамі.
    3.	Няхай выхваляюць імя Тзаё — вялікае і страшное: сьвятое яно!
    4.	I сілу цара, што любіць справядлівасьць. Ты права ўстанавіў, Ты суд і справядлі-васьць здьзёйсьніў у Якубе.
    5.	Вывышшайце Госпада, Bora нашага, сукланёцеся ніцма прад стоп Яго падножжам: сьвятое яно!
    6.	Майсёй і Аарон між сьвяш-чэньнікаў Ягоных, і Самуіл міжы тых, што імя Яго пры-зывалі; яны клікамі Госпада, і Ён вйслухаў іх.
    7.	У слупё воблачным прама-ўляў Ён да іх; яны хавалі аб’-явы Яго і устіў, што Ён даў ім.
    8.	Ты, Госпадзе, Божа наш, слухаў іх. Ты быў для іх Бо-гам прабачаючым і мсьціцелем за благія ўчынкі.
    9.	Вывышшайце Госпада, Bora нашага, і скланёцеся ніцма прад гарой Яго сьвятою, бо сьвят Госпад, Бог наш!
    Псальмы юо. тоі. юг.
    63
    Псальм 100.
    1.	Псальм хвалёбны.
    Клічце Госпаду, ўсінька зям-ля!
    2.	Служыце Госпаду з радась-цяй, з пёсьнямі прыходзьце нрад аблічча Яго!
    3.	Вёдайце, йіто Госпад ёсьць Бог! Ён нас зрабіў, і мы — Ягош.ія: народ Ягоны, стада пасты Яго.
    4.	Уваходзьце ў брамы Яго з хвалёньнем, у падворкі Яго — зпяяньнемхвалёбным! Дзя-куйцс Яму, слаўце імя Яго-нае!
    5.	Бо добры ёсьць Госпад: вёчная ласка Яго і вёрнасьць Яго з роду ў род!
    Псальм 101.
    1.	Псальм Давідавы.
    Аб ласцы й справядлівасьці буду я пяйць, — хвалў Табё, Госпадзе, пяйць буду.
    2.	Дзяржацца буду шляху беззаганнага, — калі да мянё завітасш? — у чыстасьці сэр-ца хадзіць буду пасярод дому майго.
    3.	He пастаўлю сабё прад ва-чыма непатрэбныя рэчы; пра-ступства мнё ненавісна, ня прыліпне яно да мянё.
    4.	Здалёк ад мянё будзе фаль-шывае сэрца, зла не хачу я й вёдаць.
    5.	Я выжану таго, хто ўкрад-пя чэрніць свайго бліжняга; пышнага й гордага сэрцам не пацярплю.
    6.	Вочы маё' на вёрных зямлі, каб жылі пры мнё; хто шля-хам беззаганнасьці ходзе, бу-дзе мнё служыці.
    7.	Ня будзе ў доме маімжыць ніхто, хто здраду снуёць; хто ілжу гаворыць, ня ўстоіць прад вачыма маімі.
    8.	Што-ранак нішчыць я буду ўсіх бязбожных зямлі, каб з мёста Гасподняга выкараніць усіх, што робяць ліхое.
    Псальм 102.
    1.	Малітва нешчасьлівага, ка-лі ён ные й прад Богам свой сум вылівае.
    2.	Госпадзе, пачуй малітву маю, і плач мой дойдзе да Ця-бё!
    3.	He хавай аблічча Твайго ад мянё ў дзёнь тугі маёй; прыхілі Тваё вуха ка мнё, калі клічу; борзда мянё Ты выслу-хай.
    4.	Бо зьніклі, як дым, маё дні, і косьці маё як на горне апа-лены.
    5.	Абгарэла ды высахла сэр-ца маё, як трава, ажно -хлёб свой я ёсьці забываюся.
    6.	Ад галоснага стагнаньня майго косткі маё да цёла ліп-нуць.
    7.	Я падобны да пэлікана ў пустыні, да савы, што сярод руіны.
    8.	Сну мнё няма, і наракаю, як птушка на страсёадзінокая.
    9.	Усьцяж зьняважаюць мя-нё маі ворагі; і тыя, што су-праць мянё паўстаюць, праклі-наюць мянё.
    10.	Ем я попел за хлёб і на-пой мой з сьлязамі мяшаю
    11.	праз гнёў Твой і абурэнь-не; бо падняў Ты мянё ды вон кінуў.
    12.	Маі дні, быццам цёні, зьнікаюць, і сохну я, быццам трава.
    13.	А Ты, Госпадзе, будзеш навёкі, і памяць Твая з роду ў род.
    14.	Ты паўстанеш, над Сыо-нам зьлітуешся, бо парі дара-
    64 Псальмы ваці яму, бо настаў назнача-ны час.
    15.	Бо рабы Тваі палюбілі й камні ягоныя ды плачуць над руінамі яго.
    16.	I ўбаяцца пагане імёньня Гасподняга, і цары ўсё зям-ныя — славы Тваёй,
    17.	бо адбудаваў Госпад Сыон і зьявіў Сябё ў славе Сваёй.
    18.	Да малітвы нагбга прыхі-ліўся Ты і малёньнем іх не па-грэбаваў.
    19.	Хай запісана гэтае будзе пакалёньнем патомным, і на-род, што народзіцца, няхай Госпада хваліць,
    20.	бо Ён глянуў з сьвятое Сваёй вышыні, глянуў Госпад з нябёсаў на зёмлю,
    21.	каб пачуць стагнаньне вязьня, каб на сьмёрць пра-значаных вызваліць,
    22.	каб імя Госпада на Сыоне абвяшчалі, а славу Яго — ў Ерузаліме,
    23.	калі разам зьбяруцца на-роды і царствы, каб Госпаду паслужыці.
    24.	Змардаваў у дарозе ён сілу маю, скараціў дні жыцьця майго.
    25.	Кажу я: Мой Божа, не вазьмі Ты мянё ў палове дзён маіх! Ты, што лёты Тваё з ро-ДУ ў род!
    26.	Прад вякамі зямлю засна-ваў Ты, і неба ёсьць твор Тваіх РУк.
    27.	Яны згінуць, Ты-ж аста-кёшся; як шаты, струхлёюць яны, як вопратку іх перамё-ніш, і яны пазьмяняюцца;
    28.	але Ты — ўсё Той самы, лётам тваім нёт канцаі
    29.	Сыны рабоў Тваіх будуць жьіці, і насёньне іх будзе ўсь-цяж прад Табою.
    іог. іпу.
    Псальм 103.
    1.	Псальм Давідавы.
    Багаслаў, душа мая, Госпада, і ўсё нутро маё — імя Яго сьвятое!
    2.	Багаслаў, душа мая, Госпа-да і не забывайся аб тым, што Ён табё зрабіў!
    3.	Ён, Каторы дароўвуё табё ўсё грахі тваі, вылёчвае ўся-кую нёмач тваю,
    4.	Каторы жыцьцё тваё ад магілы спасае, ласкай і міла-сэрдзем вянчае цябё,
    5.	Каторы тваю старасьць да-бром насычае, тваю мола-дасьць, як у арла, аднаўляе.
    6.	Справядлівасьць робіць Госпад і суд для ўсіх прыгнё-чаных.
    7.	Ён паказаў шляхі Сваё Майсёю, сыном Ізраілявым учынкі Сваі.
    8.	Міласэрны Госпад і добры, да гнёву няскоры й шчодры на ласку.
    9.	He назаўсёды Ён гнёвам па-лае і не навёкі помніць ліхое.
    10.	Ня водле грахоў нашых нам Ён даё і не адплачвае па правіннасьцям навіым,
    11.	але, як высака нёба над зямлёю, так вяліка ласка Яго дзеля тых, што баяцца Яго.
    12.	Як далёкі ад захаду ўс-ход, так далёка Ён нашы пра-ступкі ад нас аддаліў.
    13.	Як літуецца бацька над дзяцьмі, гэтак Госпад літуец-ца над тымі, што баяцца Яго.
    14.	Бо вёдае ён, з чаго зьлё-плены мы, памятае, што мы — толькі пыл.
    15.	Чалавёк — як трава, яго дні; як краска ў полі, так ён цьвіцё.
    16.	Праляціць подмух вётру, і няма ўжо яго, і ўжо мёсца ягонае не пазнае яго.
    Псальмы
    ІОЗ. 104- 65
    П. Але ласка Гасподня ад вёку й да вёку. над тымі, што баяцца ЯГо, і справядлівасьць Ягоная над сынамі сыноў
    18.	тых, што хаваюць запа-вёт Яго ды закон Яго памята-юць, каб спаўняці яго.
    19.	Госпад паставіў пасад Свой на нябёсах, і царства Ягонае над усім пануе.
    20.	Багаслйўце Госпада вы, Ангелы Яго, вы, волаты сіль-ныя, што загады Яго выпаў-няеце, пакорныя голасу слова Ягонага!
    21.	Багаслаўце Госпада ўсе войскі Ягоныя, слугі Яго, што волю Яго выпаўняеце!
    22.	Багаслаўце Госпада ўсе творы Ягоныя па ўсіх мёсцах валадарства Яго! Багасліў Госпада ты, мая душа!
    Псальм 104.
    1.	Багаслаў, душа мая, Гос-пада! Госпадзе, Божа мой, Ты вялікі назьдзіў! У вёліч і кра-су апрануўся Ты!
    2.	Сьвятлом, быццам шатай, ахўтаўся Ты, нябёсы раскінуў, як палотны шатра.
    3.	Харо.мы Тваі Ты паставіў над водамі, хмары ў воз для сябё абяртаеш, на вётравых крыльлях Ты ходзіш.
    4.	Ты робіш вятры паслан-цамі Тваімі, служкамі Тваімі —• агонь, што палае.
    5.	Ты паставіў зямлю на слу-пох яё, і ня можа яна пахіс-нуцца навёкі.
    6.	Бяздоньнямі, як. шйтай, пакрыў Ты яё; панад горамі воды стаялі.
    7.	Прад пагрозай Тваёй уця-калі яны, перад гукам грымо-таў Тваіх адступаліся.
    8.	Паўзьнімаліся горы, запа-
    далі даліны — на мёсцы, што Ты ім назначыў.
    9.	Ты паклаў ім мяжу, праз якую ня могуць ступіць; ім нёльга ізноў пакрыці зямлю.
    10.	Із крыніц пасылаеш па-токі ў даліны: цякуць яны па-між гораў;
    11.	пояць яны ўсіх зьвяроў палявых, праганяюць дзікія аслы сваю смагу.
    12.	Над імі жывуць нябёс-ныя птахі, праз вёцьце голас свой падаюць.
    13.	3 вышыні Тваяё Ты поіш горы; пладамі тварэньня Твай-го зямля насычаецца.
    14.	Ты ўзрашчаеш травы для скаціны й расьліны людзям на карысьць, каб збожжа з зямлі вырастала
    15.	і віно, што сэрца людзям весяліць, і алёй, ад якога твар іх блішчыць, і хлёб, што чала-вёку сэрца пасілкуе.
    16.	Насычаюцца дрэвы Га-споднія, кёдры Лібанскія, якія Ён насадзіў;
    17.	на іх птушкі гнязьдзйцца, і бусел дамок свой на кіпары-се знайшоў.