Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
19. У віхры голас грымоту Твайго разнасіўся; маланкі ўвёсь сьвёт асьвятлялі; зямля дрыжэла й гудзёла.
20. Праз мора йшоў шлях Твой, і праз воды вялікія сьцёжка Твая, і сьлядоў Тваіх нёльга пазнаці.
21. Ты вёў Твой народ, як авёчкі, рукой Маісёя й Аа-рона.
Псальмы yS. 49
Псальм 78.
1. Навука Асапава.
Чуй, мой народзе, навуку маю, вуха сваё да слоў вуснаў маіх прыхілёце!
2. Адчыню я вусны маё ў прыповесьці, казаць буду за-гадкі старадаўныя.
3. Што чулі мы і давёдаліся, ды што нам бацькі расказалі,
4. гэта ня ўкрыем ад іхніх дзяцёй, што народзяцца, аб-вяшчаючы слаўныя ўчынкі Госпада і магутнасьць Ягоную й цуды Яго, што Ён рббіў.
5. Ён сьвёдчаньне Сваё ў Якубе паставіў і паклаў За-кон у Ізраілю, загадаўшы бацьком нашым. каб сыном сваім пераказвалі,
6. каб вёдаў род патомны, дзёці, якія народзяцца, ды каб яны ў свой час сыном сваім наказалі,
7. каб на Бога надзёю сваю ўскладалі, аб дзёяньнях вялі-кіх Бога не забыбаліся ды за-паведзі Ягоныя захоўвалі,
8. і ня былі-б падобныя да бацькоў сваіх, роду адступні-каў і непакорных, роду, што сэрца свайго не спасобіў, каб дух ягоны вёрны быў Богу.
9. Сыны Яхрэмавы, уваружа-ныя лукамі, у дзёнь бітвы на-зад павярнулі.
10. Яны не захавалі запавёту Божага й не хацёлі хадзіць па-водле Закону Ягонага.
11. Яны забыліся аб вялікіх дзёяньнях Ягоных ды цудах, ІПТО Ён ім зьявіў.
12. Перад бацькамі іх цуды рабіў Ён у Эгіпце, на полі Цо-анскім.
13. Ён мора расьсёк і іх пера-вёў праз яго, і воды паставіў, як сьцёны,
14. удзёнь вёў іх хмарай, a ўначй — зьяньнем агністым.
15. Ён скалы ў пустыні рас-шчапляў і паіў іх так шчодра, быццам з бяздоньня;
16. патокі із скалаў плылі, і воды цяклі ракамі.
17. I ўсё-ж яны і далёй гра-шылі проці Яго, бунт у пу-стыні ўзьнімаючы проці Най-вышняга.
18. Яны Бога ў сэрцы сваім спакушалі, просячы корму водле жадобы сваёй.
19. I проці Бога бурчэлі, га-ворачы: Хіба-ж Бог у пустыні можа нам стол прыгатовіць?
20. Вось, па скале Ён удэрыў, і люнулі воды й ручаі пацяклі; але ці можа Ён даць такжа й хлёба — ды мяса народу Свай-му прыгатовіць?
21. Дык абурыўся Госпад, па-чуўшы, і ўзгарэўся агонь на Якуба, і ўзьняўся гнёў на Із-раіля
22. за тое, што Богу яны не павёрылі й не спадзяваліся на ўспамогу Ягоную.
23. Але хмарам высока Ён даў загад і расчыніў дзьвёры неба,
24. і пасыпаў ім манну, як дождж, і даў ім хлёба нябёс-нага.
25. Хлёб Ангелаў кожны мёў ёсьці; Ён ім корму паслаў ды ўволю.
26. Вёцер усходні адвярнуў Ён на нёбе і сілай Сваёю на-вёў вёцер паўдзённы;
27. і, быццам пыл, спусьціў на іх мяса — птушак крыла-тых, як пясок ля мора.
28. Скінуў іх сярод іх табору, навакола іхніх палатак.
29. 1 ёлі яны многа ўдосыць, і Ён даў ім жаданае.
30. Ды йшчэ не зракліся яны
50
ПсальмЫ 78.
жадобы сваёй, яшчэ ёжа іх была ў іх вуснах.
31. Дык гнёў Божы ўзьняўся на іх, і губіў тлустых, і дзяцю-коў Ізраілявых паваліў.
32. Пры ўсім гзтым яны Гшічз грашылі далёй і ў цуды Яго ня вёравалі.
33. Дык зыходзілі дні іх мар-на і лёты ў страху.
34. Калі Ё„ зьніштажаў іх, дык шукалі Яго, наварачыва-ліся і зварачаліся да Бога
35. дый успаміналі, што Бог — іх прыпынак, Наіівышэйшы — Спас іхні.
36. Яны лёсьцілі Яму вуснамі спаімі і языком сваім ілгалі пе-рад 1м,
37. ды сэрца іхняе ня было Яму вёрнае, і не захоўвалі вёр-на Закону Ягонага.
38. А Ён, ласкавы, дараваў ім грзх іхні і яя зьніштожыў іх, пеаднакроць супыняў Свой гнёў і не даваў ходу ўсей яра-сьці сваёй,
39. бо памятаў, што яны — цёла, подмух, які адыходзе й ня вёрнецца.
40. Як часта яны паўставалі супраць Яго ў пустыііі, засму-чалі Яго ў зямлі бязьлюднай!
41. Ізноў ды ізноў яны спаку-шалі Бога і абражалі Сьвятога Ізраілявага.
42. He памяталі яны рукі Ягонае, дня, калі ён іх вызва-ліў з уціску,
43. ка.іі знакі Сваё рабіў у Эгіпце і цуды Сваё на палёх Цоанскіх:
44. бо абярнуў Ёп іх рэкі й патокі у кроў, каб піць не Mara і,
45. наслаў і.м кузурак, што іх кусалі, ды жабаў, што іх гу-білі;
46. плады зямныя аддаў ра-
бацтву, а працу рук іхніх — саранчы.
47. Вінаградныя лозы градам пабіў, фіговыя дрэвы — шэ-раньню.
48. Скаціну іхнюю граду ад-даў, а стады — маланкам;
49. паслаў на іх полымя гнё-ву Сваііго, абурэньне і ярасьць ды пошасый, навалу злых ангелаў.
50. Даў попуст гнёву Свайму, ад сьмёрці іх душ не спасаў, жыцьцё іх на мор аддаў;
51. пабіў усіх першакоў у Эгіпце, за'чаткі расплоду ў па-латках Хамавых;
52. і, як авёчкі, вывеў народ Свой і вёў праз пустыню, як стада;
53. вёў іх бясьпёчна, і нёчага было ім баяцца, а ворагаў іх-ніх мора пакрыла;
54. і давёў іх да краіны Сваёй сьвятой, да гары, што зда-была нравіца Ягоная;
55. і спрад аблічча іх выгнаў народы, зямлю-ж падзяліў па-між імі у спадчыпу, у іхніх палатках калёны Ізраіля Ён абсадзіў.
56. Ды ўсё йшч.э яны спа-кушалі Найвышэйшага Бога, паўставалі супраць Яго, запа-вётаў Яго не захоўвалі.
57. Яны адступаліся й здрай-цамі былі, як і бацькі іх, выва-рачваліся, быццам той лук ня-вёрны.
58. Яны абуралі Яго выса-косьцямі сваімі й ідаламі сваі-мі дражпілі Яго.
59. Пачуў Бог і гпёвам узга-рэўся, і зусім адапхнуў ён із-ра’іля.
60. Адапхнуў Ён сялібу ў Сі-ломе, палатку, дзе жыў між людзьмі;
Псальмы 7«. 79. 8о.
51
61. і аддаў у палон Сваю моц 1 славу Сваю ў рукі ворага.
62. Пад мёч аддаў Свой на-род, на спадчыну Сваю разья-рыўся.
63. Дзяцюкоў ягоных агонь пажыраў, і дзяўчаты бяз пё-сень вясёльвых аставаліся.
64. Сьвяіпчэньнікі яго гібёлі ад мяча, і ўдовы яго пе гала-сілі.
65. Ды быццам зб-сну пра-чнуўся Госпад, як той волат, што віно разварушыла яго,
66. і адбіў Ён ворагаў, на вёчны сорам аддаў іх.
67. I адапхнуў Ён палатку Язэпаву, і ня выбраў калёна Яхрэмавага,
68. а выбраў калёна Юдава, гару Сыонскуіо, якую ўлюбіў;
69. і збулаваў Ен пад нёба вы-сокую Сьвятыню Сваю; навёкі, як зямлю, умацаваў яё.
70. I выбраў раба Свайго Да-віда, і ўзяў яго ад абораў авё-чых,
71. і ад дойпых авёчак забраў яго, каб пасьвіў Ягопы народ, Якубавы, і спадныну Ягоную, Ізраіля.
72. I той пасьвіў іх у праста-цё сэрца свайго і вадзіў іх муд-рай рукой.
Псальм 79.
1. Псальм Асапавы.
Божа, пагане напалі на Твак» спадчыну, апаганілі храм Твой сьвяты, Ерузалім у руіну абяр-нулі.
2. Трупы рабрў Тваіх аддалі на жыр птушкам нябёсным, цёлы пабожных Тваіх — зьвя-ром зямным.
3. Іх кроў, як ваду, пралілі навакбл Ерузаліму, і нёкаму было іх хаваць.
4. Мы сталіся пасьмёшышча.м
у сусёдзяў нашых, наругань-нем і ганьбай у акружаючых нас.
5. Дакуль, Госпадзе, будзеш гнёвацца бясспынна, дакуль ярасьць Твая паланёць будзе?
6. Вылі гнёў Твой на народы, іпто ня вёдаюць Цябё, ды на царствы, што імёньня Твайго не прызываюць,
7. бо зжзрлі Якуба і жыльлё яго зруйнавалі.
8. He палічы ііам грахоў даў-ііёйшых; няхай нас сустрэне міласэрнасьць Твая чым хут-чэй, бо вёльмі мы зьнемагліся.
9. Памажы нам, о Божа, Зба-віцелю наш, дзеля чэсьці імёпь-ня Твайго; ратуй і даруй грахі нашы дзеля імёньня Твайго!
10. Дзеля чаго-б казаці па-ганам: Дзё Бог іх? Няхай на паганах, у нас на вачох, вёда-ма станецца вомста за кроў рабоў Тваіх, urro праліта!
11. Няхай дойдуць да Цябё стогны вязьняў! Магутнай сілай Тваёй на сьмёрць пра-значаных вызваль
12. і нашым сусёдзям вярні сямікротна ў нутро іх зьнява-гу, якой яны, Госпадзе, Цябё зыіеважалі!
13. А мы, Твой народ і авёчкі пйсты Тваёй, будзем вёчна хваліць Цябё й з роду ў род славу Тваю абвяшчаць.
Псальм 80.
1. Кіраўніку хсру: на лад: Лі-лёі. Псальм Асапавы.
2. Пастыру Ізраіля! Пачуй: Ты, што, яі; авёчак, водзіш Язэпа, 1UTO над Хэрубінамі ся-даеш, зьяві Сябё!
3. Перад Яхрэмам і Бэніямі-нам і перад Манассай узьнімі Ты сілу Спаю і выйдзі нам на ўспамогу!
52
Псальмы 8о, 8г.
4. Божа, вярні нас назад! Ня-хай аблічча Тваё нам зазьяе, і спасёмся!
5. Госпадзе, Божа нябёсных сілаў, дакуль будзеш Ты ў гнё-ве пры малітве народу Твайго?
6. Ты іх хлёбам сьлёзным кар-міў і шчодра сьлязамі паіў іх.
7. Ты зрабіў з нас прадмёт барацьбы дзеля нашых сусё-дзяў, і ворагі нашы зьдзёкі строяць над намі.
8. Божа сілаў! Адбудуй Ты нас! Зазьяй абліччам Тваім, і спасёмся!
9. Ты куст вінаградны вынес з Эгіпту, выгнаў народы й яго пасадзіў.
10. Ты расчысьціў мёсца яму, і ён укараніўся ды напоўніў зямлю.
11. Горы пакрыліся цёнем ягоным, а вёцьце яго, як кёд-ры Божыя.
12. Ён галіны сваё пусьціў аж да мора, а парасткі сваі да ракі.
13. Чаму Ты раскінуў агаро-жу ягоную, і кожын, хто міма праходзе, абрывае яго?
14. Вяпрук лясны падкапы-вае яго, і зьвер палявы аб’ядае яго.
15. Божа сілаў! Павярніся, зірні з нёба, паглядзі й адвё-дай вінаграднік гэты!
16. Захавай тое, што правіца Твая пасадзіла, ды парасьці, што Ты для Сябё ўзмацаваў.
17. Ён агнём апалены ды па-сёчаны і гіне ад гнёву аблічча Твайго.
18. Хай рука Твая будзе над мужам правіцы Тваёй, над сынам чалавёчым, якога Ты ўмацаваў для Сябё!
19. Мы-ж ад Цябё не адсту-пімся; ажыві нас, і мы будзем імя Тваё прызываці.
20. Госпадзе, Божа сілаў ня-бёсных! Вярні нас назад! Ня-хай зазьяе аблічча Тваё, і спасёмся!
Псальм 81.
1. Кіраўніку хору: на лад Гацкі. Псальм Асапавы.
2. Радасна сьпявайце перад Богам, нашай Цьвярдыняй; слаўце Бога Якубавага!
3. Зацягнёце псальм, зай-грайце на цымбалах, на гусь-лях мілагучных ды з псалты-рам.
4. Трубіце на трубах у мала-дзік ды ў поўню, у дзёнь на-шага сьвята,
5. бо гэткі закон у Ізраіля, запавёт Бога Якубавага.
6. Ён устанавіў гэта дзеля сьвёдчаньня для Язэпа, як ішоў із Эгіпту. I пачуў я мову, якое дагэтуль ня вёдаў:
7. Я звольніў сьпіну яго ад цяжару, яго рукі вольныя ад карзінаў.
8. У бядзё ты паклікаў Мянё, і Я ратаваў цябё; пачуў цябё з хмары грымотнае, пры водах Мэрыбскіх выспрабаваў цябё (Зэля.)
9. Слухай, народзе Мой: Я цябё буду вучыць. Ізраілю! О, каб ты паслухаўся Мянё!
10. Каб ня было ў цябё бога чужога, каб не пакланяўся ты богу чужацкаму!
11. Я Госпад, Бог Твой, што вывеў цябё із зямлі Эгіпецкай; расчыні шырака вусны тваё, і Я іх напоўню.
12. Ды народ Мой не паслу-хаўся голасу Майго, і Ізраіль ня быў паслухмяны.
13. Дык Я іх пакінуў упор-ству іхняга сэрца, каб хадзілі паводле думак сваіх.
14. О, калі-б жа народ Мой
Псальмы 8r. 8a. 83.
53
мянё быў паслухаўся, каб Із-раіль хадзіў сьцёжкамі Маімі!
15. Я-б хутка ворагаў іх па-карыў, і рука Мая проці пе-расьлёдавацеляў іхніх павяр-нулася-бы.
КНІГІ ОНЛАЙН
