Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
Псальм 58.
1. Кіраўніку хору: на лад: He загубляй! Пёсьня Давідава.
2. Ці запраўды выслаўляеце, судзьдзі, прысуд справядлівы? Ці судзіце людцаў па праўдзе?
3. Нё! Беззаконнае робіце вы! Злачынствы рук вашых на зямлі на вагў кладзецё!
4. Ад нараджэньня свайго ад-ступіліся людзі бязбожныя; ад улоньня маткі сваёй блука-юцца й кажуць ілжу.
5. У іх атрута, як яд у зьмяі, у гада глухога, што вушы сваё затыкае
6. і ня чуе слоў чарадзёя, які заклінаці ўмёе.
7. Божа, у вуснах іх зубы скрышы ім! Зламай зубы львя-нятам, о Госпадзе!
8. Няхай счэзнуць яны, як вада, што разьлілася; няхай паламаюцца стрэлы ім, як бу-дуць нацягіваць!
9. Няхай счэзнуць яны, як сьлімак, што лёдзьве паўзё! Няхай яны сонца ня ўбачаць, як неданосак жанчыны!
10, Пёрш, чымся вашы гарш-чкі углёдзяць агонь ад цярні-ны, хай раскідае вёцер цярні-ну, пакуль яшчэ сьвёжа й рас-палена.
11. Зрадзёе пабожны, бачучы помсту; абмые ён стопы сваё ў крыві бязбожнікаўі
12. 1 скажуць людзі: Дык ёсьць справядлівым аддзякаі Запраўды, запраўды ёсьць Бог, Які на зямлі чыніць суд!
Псальм 59.
1. Кіраўніку хору: на лад: He загубляй! Пёсьня Давіда, калі Саул паслаў пілнаваць яго дом, каб яго забіць.
2. Ад ворагаў маіх вызваль мянё, мой Божа! Пастаў мянё на высакосьці, дзё буду бясь-пёчны ад праціўнікаў.
3. Вызваль мянё ад злачын-цаў ды памажы проці тых, што прагнуць крыві.
4. Бо вось яны сочаць мянё; гуртуюцца волаты супраць мянё, ды не за праступак ці грэх мой, о Госпадзе!
5. , Бяз ніякай віны маёй яны зьбягаюцца й зброяцца. Паў-стань на ўспамогу Ты мнё й паглядзі!
6. Узьніміся Ты, Госпадзе, нябёсных сіл Божа, Божа Із-раіля, каб усіх пакараці пага-наў! Ніводнага не пашкадуй із тых здраднікаў і беззаконь-нікаў! (Зэля.)
7. Што-вёчар яны варачаюц-ца, выюць, быццам сабакі, і мёста абходзяць яны навакол.
8. Вось, яны вырыгаюць ат-руту, У 'х вуснах — мячы, бо — хто гэта чуе?
9. Але Ты, Госпадзе, з іх па-сьмяёшся, Ты асароміш усіх пвганаў!
10. Цьвярдыня мая! Аб Табё
Псальмы 59. бо. бі.
пяяць буду, бо Гаспад — Цьвярдыня мая!
11. Бог мой ласкай сустрэне мянё; над ворагам Бог мнё усьцёшыцца дасьць.
12. He забівай іх, каб мой на-род не забыўся! Расьцяруш іх сілай Тваёй і адкінь іх, наш Госпад і шчыт!
13. Словы языка іх —■ гэта грэх іхніх вуснаў. Няхай злоўлены будуць у пысе сваёй за праклёня й ілжу, што гаво-раць яны.
14. Зьніштож іх у ярасьці, зьніштож, каб больш ня было іх, каб людзі пазналі, што Бог над Якубам пануе да узьмёж-каў зямлі!
15. I што-вёчар яны варача-юцца, выюць, быццам сабакі, і мёста абходзяць яны нава-кол.
16. Бадзяюцца, ёжы шука-ючы; калі-ж не насыцяцца, яны бурчаць.
17. А я буду пяяці аб сіле Тваёй і што-раніцы славіць ла-ску Тваю. Бо Ты мнё ў ня-долі Цьвярдыняю быў і Пры-пынкам.
18. Сіла мая! Аб Табё я бу-ду пяяці, бо Госпад — Цьвяр-дыня мая, Бог мой ласкавы!
Псальм 60.
1. Кіраўніку хору: на лад: Лі-лея аб’яўлёньня. Навука. Пёсьня Давіда,
2. калі ён змагаўся з Сырыяй Мэзапатамскай ды з Сырыяй Зованскай, і калі Іоаб, варо-чаючыся, пабіў дванаццаць тысяч -Ідумэяў у Салянбй да-ліне.
3. Божа, Ты нас пакінуў, нас расьцярушыў! Ты угнявіўся, — падыймі нас ізноў!
4. Ты затрос зямлёй, расшча-
37 піў яё; загаі шчыліны яё, бо яна хістаецца!
5. Даў Ты народу Свайму па-знацца з горкаю доляй, віном зьдзіўлёньня нас напаіў.
6. Тым, што баяцца Цябё, даў Ты сьцяг, каб яго паднялі дзе-ля праўды. (Зэля.)
7. Каб спасьліся, каго Ты ўлюбіў. Дык цяпёр памажы нам правіцай Тваёй ды выслу-хай нас.
8. Бог казаў у Сьвятыні Сва-ёй: Я узрадўюся! Я падзялю Сыхэм, і даліну Сукот разьмё-раю.
9. Мой Галад, Мой Манаса, і Яхрэм — цьвярдыня Маёй галавы; Юда — бэрла Маё!
10. Моаб — умывальная чара Мая; на Эдом пасталы Маё кі-ну, над Хвілістынамі разьве-сялюся.
11. Хто да мёста мянё завя-дзё абароннага? Хто завядзё мянё у Эдом?
12. Ці-ж ня Ты нас, о Божа, пакінуў і ня вйрушыш, Божа, з войскамі нашымі?
13. Дай успамогу Ты нам су-праць ворага, бо помач людз-кая —• марнота!
14. 3 Богам мы ўчынім слаў-ныя ўчынкі, Ён ворагаў на-шых растопча.
Псальм 61.
1. Кіраўніку хору: на струн-ных. Псальм Давідавы.
2. Пачуй, о Божа, малітву маю і зваж на малёньне маё!
3. Ад краю зямлі гукаю я да Цябё, бо ные сэрца маё; узь-вядзі мянё на скалу, што для мянё недасяжна!
4. Бо Ты быў прыпынкам ма-ім, крэпкай вёжай супраць Bopara.
5. Дай мнё жыці навёкі ў
38
Псальмы бі. 62. 63
сялібе Тваёй, пад заслбнаю крыльля Твайго знайсьці мнё прытулак. (Зэля.)
6. Бо Ты, о Божа, чуў абя-цаньні маё, Ты даў мнё спад-чыну тых, што баяцца імёньня Твайго.
7. Дадай дні да царавых дзён, каб гады яго былі з роду ды ў род,
8. каб навёкі прад абліччам Божым сядзёў; накажы Ты ла-сцы ды праўдзе, каб пілнавалі яго!
9. Дык буду няўстанна пяяці імёньню Твайму, буду з дня ды на дзёнь выпаўняць абя-цаньні маё.
Псальм 62.
1. Кіраўніку хору Ядытўна-вага: псальм Давідавы.
2. Толькі ў Богу супакойва-ецца душа мая, ад Яго ўспа-мога мая.
3. Але: Ён скала мая й по.мач мая, Ён цьвярдыня мая; дык не пахіснуся.
4. Дакуль будзеце насядаць на чалавёка? Вы ўсіх мані-цёся зьніівтожыць, як тая сьцяна, віто скранулася, як агарожа, што валіцца.
5. Алё, задумалі скінуць яго з высакосьці; ім люба ілжа; яны вуснамі багаслаўляюць, але ў сэрцы сваім пракліна-юць! (Зэля.)
6. Алё, толькі ў Богу спачы-неш, душа мая! Бо на Яго спадзяюся.
7. Алё: Ён скала мая й помач мая, Ён цьвярдыня мая: дык не пахіснуся.
8. У Богу збаўлёньне маё і слава мая; скала мая крэпка, прыпынак у Богу.
9. На Яго спадзявайся, гра-мада народная! вылівайце прад
Ім сэрца вашае: бо Бог наш прытулак. (Зэля.)
10. Алё: сыны чалавёчыя — подмух, людзі — мана; калі пакладзеш на вагў, яны разам лягчэй за подмух!
11. He ўскладайце надзёі на крыўду, ня пышайцеся зраба-ваным; калі-ж вам прыбудзе багацьця, сэрца свайго да яго ня прыклёйце!
12. Раз сказаў Бог, а я двой-чы чуў гэта, што сіла — у Бога.
13. I ў Цябё ласка, Госпадзе, бо кожнаму водле учынкаў даёш.
Псальм 63.
1. Псальм Давіда, калі ён быў у пушчы Юдэйскай.
2. Божа! Ты — Бог мой! Ця-бё я шукаю ад самае раніцы!
3. Цябё душа мая прагне, па Табё тужыць цёла ў пустой, сухой і бязводнай зямлі,
4. каб сілу і славу ўбачыць Тваю, іііто я бачыў у Сьвятыні Тваёй.
5. Бо ласка Твая — ляпёй за жыцьцё; вусны маё хваліць Цябё будуць.
6. Гэтак буду я славіць Цябё за жыцьцё маё, у імя Тваё рукі маё узьнімаць.
7. Быццам шпікам і тукам сыцёе душа мая, і радасным сьпёвам Цябё славяць вусны маё,
8. калі я на ложку маім аб Табё ўспамінаю, калі ў час чу-ваньня начнога аб Табё раз-важаю.
9. Бо Ты мнё быў успамогай, і ў цяню Твайго крыльля сьпя-ваю ад радасьці.
10. Душа мая к Табё прыля-пілася, правіца Твая мнё даё падтр ымьнее.
Псальмы 63. 64. 65.
39
11. Тыя-ж, што загубы душй маёй шукаюць, у глыбіні зямлі яны зыйдуць:
12. мячом яны будуць пабіты і будуць дабычай шакаляў.
13. А цар узрадуецца ў Богу; і кожны будзе хваліцца, што Ім прысягае; а вусны брахлі-вых будуць заткнёны.
Псальм 64.
1. Кіраўніку хору: псальм Давідавы.
2. Пачуй, о Божа, мой голас у модлах маіх! Ад страху Bopara жыцьцё Ты маё захавай!
3. Схавай Ты мянё ад натоўпу злачынцаў, ад банды безза-коньнікаў,
4. што язык свой, як мёч, на-вастрылі, свас стрэлы — ка-лючыя словы —• паклалі на лук,
5. каб украдкам страляць у бязьвіннага: зьнячэўку стра-ляюць яны ў яго й не ба-яцца.
6. Ад замыслу ліхога яны не адступяцца; і змаўляюцца тай-на сёці наставіць; яны дума-юць: хто будзе бачыць?
7. Злачынствы надумваюць: Гатовы мы! Замах нрыдума-ны! Нутро-ж кожнага й сэрца яго — непраглёдны.
8. А тады іх Бог паражае: стралою зьпячэўку паранены яны,
9. языком сваі.м самі павыт-нуць сябс. I дрыжаць усё, хто на іх пазірае.
10. 1 людзі ўбаяцца. рдска-жуць пра Божыя дзёі і сьцё-мяць, іііто гэта Япшая снрава.
11. Пабожны усыіёшыцца ў Госпадзе і будзс шукаці пры-пынку ў Яго, і шчырыя сзр-цам усё будуць хна ііцна.
Псальм 65.
1. Кіраўніку хору: псальм Давідавы. Дзеля пяяньня.
2. На Цябё надзёя, Табё, о Бо-жа, хвала на Сыоне; няхай споўнены будуць Табё абя-цаныіі.
3. Ты, што чуеш малітву, — да Цябё ўсё жывое імкнецца.
4. Віііы маё перамаглі мянё; але Ты пакрываеш праступкі нашы.
5. Шчасьце таму, каго вы-браў Ты і прыблізіў, каб жыў сн у сёнях Тваіх; насычаціся будзем дабром Твайго дому, сьвятога храму Твайго.
6. Страшнымі ўчынкамі даёш нам адказ паводле Тваёй спра-вядлівасьці, Божа, — Ты, што ёсьць наша спасёныіе, усіх канцоў сьвёту й далёкага мора надзёя!
7. Што ўгрунтаваў Сваёіі сі-лаю горы і моцаю падпера-заўся.
8. Што ўсьцііпаеш шум мора, шум хваляў ягоных і хваля-ваньне народаў.
9. Дык жыхары канцоў сьвё-ту далёкіх баяцца знамёныіяў Тваіх: зёмлі на ўсходзе й на захадзе Ты славіць Цябё па-буджаеш.
10. Ты адвёдаў зямлю й на-чаіў яё; Ты яё ўзбагачаеш мна-гавсдным Божым патокам. Ты прыгатоўвасш хлёб для яё, бо гзтак спасобіш зямлю.
11. Ты навадняені разоры яё і скібы яс разрыхляеш, даж-джовымі кроплямі яё разьмяк-чаеш, багаславіш яё ўраджаі.
12. Ті.і год завчршаеш дабра-тою Тваёй, і тукам сьцёжкі Тваё ан.іываюць.
13. Парастаюць буііна пожні і стэпы. і ўзгоркі радасьцяіі па.шяпазваюіша.
40 Псальмы
65. 66. 67.
14. Пасьвішчы стадамі авёц апранаюцца, і даліны атулены жытам: і радасна міжы сабой гукаюць, і пёсьні пяюць.
Псальм 66.
1. Кіраўніку хору: пёсьня. Псальм.
Слаўце Бога, ўсё зёмлі!
2. Сьпявайце аб славе імёнь-ня Ягонага, абвяшчайце славу й хвалу Яго!
3. Кажэце да Бога: Які Ты страшны ў дзёяньнях Тваіх! Дзеля вёлічы моцы Тваёй пад-лыгваюць Табё Тваё ворагі.
4. Усё зёмлі будуць Табё па-кланяцца й славіць Цябё, бу-дуць імя Тваё выхваляці. (Зэ-ля.)
5. Пайдзёце-ж, паглёдзьце дзёяньні Бога, страшнога ў справах проці сыноў чалавё-чых.
6. Ён абярнуў мора ў сушу, пёша яны перайшлі праз ракў; тамака радаваліся мы ў Ім!
7. Ён Сваёй моцай пануе на-вёкі; вочы Яго за народамі со-чаць, каб не паўставалі бун-тары. (Зэля.)
8. Слаўце, народы, нашага Бога й гучна абвяшчайце хва-лу Яго,
9. што душы нашай жыцьцё дараваў і нашай стапё ня даў пахіснуцца.
10. Бо Ты дасьвёдчыў нас, Божа! Ператапіў нас агнём, як срэбра ператапляецца.
J1. Ты заганяў нас у сёці, цяжкімі путамі бёдры нам ціс-нуў-
12. Ты нам садзіў чалавёка на голаў; ішлі мы ў вагонь і ваду, але Ты нас на волю выводзіў.
КНІГІ ОНЛАЙН
