Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
хто ратунку шукае ў Цябё, пе-рад абліччам людзёйі
21. Пад заслонай аблічча Твайго Ты бароніш іх ад бун-таў людзкіх, хаваеш іх, як у палатцы, ад языкоў сварлі-вых.
22. Багаслаўлены Госпад, што мнё дзіўнўю ласку зья-віў у ўмацованым мёсцыі
23. А я-ж думаў у страху ма-ім: я адкінены ад вачэй Тваіх! Але Ты пачуў галоснае ма-лёньне маё, калі я крычэў да Цябё!
24. Любёце Госпада, усё сьвя-тыя ЯгоІ Вёрных бароне Го-спад, але тым, што ў гордасьці жывуць, адплачвае Ён з над-даткам.
25. Будзьце мужны і крэпкія духам — усё, што чакаеце на Госпада!
Псальм 32.
1. Псальм Давідавы. Навука. Шчасьлівы, каму даравана беззаконьне, каму пакрыты грахі яго.
2. Шчасьлівы чалавёк, якому не палічыць Госпад правін-насьцяў ягоных, і ў душы яко-га няма ілжы.
3. Пакуль я маўчаў, сохлі ко-сткі маё ад няўпыннага стаг-наньня майго,
4. бо дзёнь і ноч абцяжаламя-нё рука Твая; сокі маё павьі-сахлі, быццам у лётнюю сьпё-ку. (Зэля.)
5. Дык прызнаўся Табё ў гра-ху маім і ня ўкрыў беззаконь-ня майго; я сказаў: Вызнаваю Госпаду праступкі маё! —• і Ты дараваў мнё віну грэху майго. (Зэля.)
6. Дык няхай кожны пабож-ны моліцца да Цябё ў часе, калі Бог даё знайсьці Сябё; хаця-б
20 Псальмы 32
.73- 31-
і вялікія воды разьліліся, Яго нс дасягнуць яны.
7. Ты —• заслона мая! Ты мя-нё ад бяды захаваеш, радась-цяй спасёньня акружыін мянё. (Зэля.)
8. Навучу цябё й пакажу та-бё сьцёжку, чкой ты павінен ісьці, і дам табё раду, бо вока Маё над табою.
9. Ня будзьце, як коні ды му-лы, што развагі ня маюць: вуз-дой і цуглямі ў іпчэляпах трз іх зануздйць, каб пакарыліся табё.
10. Бязбожніку шмат тугі вы-ііадае, а хто спадзяёцца на Го-спада, таго Ён ласкай Сваёй агартае.
11. Радуйцеся ў Госпадзе і ве-сяліцеся, пабожныя! Радуй-цеся ўсе шчырыя сэрцам!
Псальм 33.
1. Псальм -Давідавы.
Радуйцеся ў Госпадзе, па-божныя; справядлівым выпа-дае выхваляць Яго.
2. Слаўце Госпада на гусь-лях, іграйце Яму на арфе дзе-сяціструннай!
3. Сьпявайце Яму новую пё-сыію; крэпка ўдарайце па струнах пры радасных гуках!
4. Бо праўдзівае слова Га-сподняе, і ўсе ўчьпікі Ягоныя вёрныя.
5. Праўду і справядлівасьць любіць Ен; ласкай Гасподняй напоўнена зямля.
б. Словам Гасподнім створа-ны нябёсы, подыхам вуснаў Ягоных усё войскі іх.
7. Ён воды марскія зьбірае, быццам у мёх, ён кладзё іх на схоў.
8. Няхай усёнька зямля баіц-ца Госпада, пяхан усё жыхары сусьвёту дрыжаць перад Ім.
9. Бо Ён даў загад — і стала-ся, Ён сказаў — і зьявілася.
10. Госпад разьбіў мярка-ваньні паганаў, зьнішчыў за-мыслы народаў.
11. Прысуд Гасподні вякі тры-вае, думкі сэрца Ягонага із ро-ду ды ў род.
12. Шчасьлівы народ, Богам якога ёсьць Госпад, — народ, што Ён выбраў на ўласнасьць Сабё.
13. 3 нёба Госпад паглядас і бачыць усіх сыпоў чалавёчых;
14. з пасаду Свайго Ёп гля-дзіць на ўсіх жьіхараў зямлі.
15. Сэрца кожнага з іх Ён стварыў, на ўсе ўчынкі іх Ён зважае.
16. Ня множствам войска цар перамагае, ня сіла вялікая ба-роніць волата:
17. ашукаецца той, што жджэ ад каня перамогі, і ня выратуе яго вёліч сілы ягонай.
18. Запраўды,вока Гасподняе над тымі, хто баіцца Яго, хто спадзяёцца на ласку Ягоную, 19. што іх душы ад сьмёрці Ён вйзваліць, а падчас гала-духі жывымі іх захавае.
20. Чакае душа наша Госпа-да: Ён — помач нам і ён вічыт наві.
21. Алё, у Ім радуецца сэрца нашае; алё, мы на імя Яго сьвятое спадзяёмся.
22. Ласка Твая, Госпадзе, хай так будзе над намі, як мы на Цябё спадзяёмся!
Псальм 34.
1. Псальм Давідавы: калі ён перад Абімэлёхам удаваў вар’-ята і быў выгнаны ім ды пай-вюў сабё.
2. Я буду хваліці Госпада кожную часіну; хвала Яго ўсьцяж будзе на вуснах маіх.
Псальмы 34. 35'
21
3. Госпадам будзе хваліцца душа мая; нешчасьлівыя па-чуюць і разьвесяляцца.
4. Слаўце Госпада разам са мною, і ўзьвялічым імя Яго-нае!
5. Я шукаў Госпада, і Ён да-ваў мнё послух ды спасаў мя-нё ад усяго, чаго я баяўся.
6. Хто ўзіраўся на Яго, той быў асьвётлены, і твару яго-наму не даводзілася бялёць.
7. Вось нешчасьлівец, які гу-каў, і Госпад пачуў яго ды вызваліў яго з усіх напасьцяў.
8. Ангел Гасподні вартуе ка-ля тых, што баяцца Бога, і вызваляе іх.
9. Паспытайце й давёдаецеся, які добры Госпад; шчасьлівы той чалавёк, каторы ў Яго шу-кае патолі.
10. Бойцеся Бога, вы сьвятыя Ягоныя! Бо тыя, што баяцца Яго, ня вёдаюць ні ў чым ня-стачы.
11. Львяты бядуюць і цёр-пяць голад; але тыя, што шу-каюць Госпада, ня- цёрпяць ад нястачы якога-хоч дабра.
12. Хадзёце сюды, дзёці, па-слухайце мянё: я навучу вас баяцца Госпада.
13. Хто ёсьць чалавёк, які хо-ча жыці, жадае доўгага жыць-ця, каб убачыць шчасьце?
14. Узьдзёржывай язык свой ад ліхога і вусны сваё ад слоў крывадушных.
15. Ухіляйся ад ліхога й рабі дйбрае; шукай супакою й ру-піся аб яго.
16. Вочы Госпада на справяд-лівых скіраваны, а вушы Яго-ныя — на плач іхні.
17. Але'аблічча Госпада проці тых, што робяць ліхое, каб вы-нішчыць памяць аб іх на зямлі.
18. Справядлівыя крычаць да Госпада, і Ён чуе іх ды выз-валяе іх з усіх іхніх бёдаў.
19. Госпад блізкі да тых, што сэрца маюць зламанае, і пама-гае тым, у каго душа разьбі-тая.
20. Шмат мук у пабожнага, ды Госпад з усіх яго вызваляе;
21. Ён пілнуе ўсё косткі яго-ныя, каб ніводвае не паламалі.
22. Ліха заб’ёць бязбожніка, і будуць каяцца тыя, што не-навідзяць Справядлівага.
23. Госпад спасае душы рабоў Сваіх, і ўсё, што шукаюць па-толі ў Яго, ня будуць каяцца.
Псальм 35.
1. Псальм Давідавы.
Змагайся, Госпадзе, з тымі, што йдуць супраць мянё; пе-рамажы тых, што боруцца са мною.
2. Вазьмі шчыт і зброю ды ўстань на падмогу мнё.
3. Дастапь мёч і загарадзі да-рогу тым, што гоняцца за мною. Скажы душы маёй: Я — збаўлёньне тваё.
4. Асаромяцца ўсё, што шу-каюць душу маіЬ; адступяцца й расчаруюцца тыя, што наду-малі ліхое супраць мянё.
5. I будуць яны, як палбва пад вётрам, калі Ангел Га-сподні пражанё іх.
6. Няхай дарога іх будзе цём-ная і сьлізкая, «алі Ангел Га-сподні гнацца за імі будзе.
7. Бо бяз прычыны наставілі яны мнё ўкрадкам сёць сваю, бяз прычыны выкапалі мнё йму.
8. Няхай зьнячэўку пагоня нападзё па яго, няхай са.мога зловіць сёць, што ён мнё ўк-радкам наставіў: на пагібель уваліцца ён:
22
Псальмы 35. 36.
9. А мая душа будзс ў Госпа-дзе весяліцца, будзе радавацца з помачы Яго.
10. Скажуць усё косткі маё: Госпадзе, хто падобны да Ця-бё, Які ратуеш слабога ад ду-жога, бёднага й убогага ад аб-дзіралы?
11. Выступаюць супраць мя-нё сьвёдкі фальшывыя: чаго ня вёдаю, аб тым выпытваюць мянё;
12. плацяць мнё злом за да-бро; асірацёла душа мая.
13. А я-ж падчас іх хваробы апранаўся ў шаты жалобныя, пастом марыў сябё, і малітва мая варачалася да сэрца майго.
14. Быццам то быў друг мнё, брат мнё, хадзіў я сумны, апу-сьціўшы галаву, як той, што плача па матцы.
15. Калі-ж я спаткнуўся, яны ўсьцёшыліся ды грамадой са-браліся супраць мянё. Згра-маджаюцца супраць мянё чу-жыя, каго я ня вёдаю, і зьня-важаюць мянё бязупынна;
16. разам з крывадушнымі насьмёшнікамі, скрыгочуць яны нада мною зубамі.
17. О, Госпадзе, як доўгабу-дзеш углядацца? Адвядзі ад рыканьня іх душу маю, адзі-нокую маю — ад львят мала-дых!
18. Славіць Цябё буду ў згра-маджэньні вялікім; сярод чы-сьленага народу хваліць Цябё буду,
19. каб не пацяшаліся нада мною тыя, што бяз віны маёй сталіся ворагамі мнё; каб ня міргалі вачмі між сабою тыя, што бяз прычыны ненавідзяць мянё.
20. Бо не аб супакоі гаво-раць яны, але проці ціхіх зям-лі снуюць здрадлівыя думкі.
21. Шьірака разявіўшы ляпы сваё супраць мянё, яны кры-чэлі: Добра! Добра! Бачыла нашае вока!
22. Ты бачыў гэта, Госпадзе! Дык не маўчы! Госпадзе, ня цурайся мянё!
23. Збудзіся! Алё, збудзіся на суд, Госпадзе Божа мой, каб вясьці маю справу!
24. Судзі мянё паводле спра-вядлівасьці Тваёй, Госпадзе Божа мой, каб ня былі яны нада мной пераможцамі,
25. каб не казалі ў сэрцы сва-ім: Добра! Мьі гэтак хацелі! Няхай не гавораць: Гэта мьі загубілі яго!
26. Няхай асаромлены бу-дуць, няхай расчаруюцца ўсё, што радуюцца з нявічасьця майго; няхай ганьбай і сора-мам тыя акрыюцца, што нада мной вывышшаюцца.
27. Хай весяляцца й раду-юцца тыя, што для мянё спра-вядлівасьці хочуць ды няў-станна гавораць: Вялік Го-спад, Які для раба Свайго жа-дае спакою!
28. I будзе язык мой хваліць справядлівасьць Тваю і славу Тваю кожын дзёнь.
Псальм 36.
1. Кіраўніку хору: ад раба Гасподняга, Давіда.
2. У сэрцы бязбожніка паў-стаё думка грэшная: у вачох яго страху Божага няма.
3. Бо ў уласных вачох падлы-гвае сабё, нібы шукае безза-коньня свайго, каб зьненаві-дзець яго.
4. Словы вуснаў ягоных — няпраўда й манй: ён ня хоча ў думку ўзяці, каб чыніці да-бро.
5. На ложку сваім беззакон-
Псальмы зб. 37. 23
нае ён абдумляе; на благую дарогу ўзыходзе і ня брыдзіц-ца злом.
6. Госпадзе! Ласка Твая да нябёсаў, а праўда да аблокаў сягае!
7. Справядлівасьць Твая — быццам Божыя горы, суды Тваі — як вялізны патопі Людзёй і скаціну Ты, Госпад, хаваеш.
8. Як дбрага, Божа, ласка-васьць Твая! Сыны чалавё-чыя супачынак маюць у цяню Тваіх крыльляў;
9. ад туку дому Твайго насы-чаюцца, з патоку раскошаў Тваіх ты іх поіш;
10. бо крыніца жыцьця — у Табё; у сьвятлё Тваім бачым мы сьвётласьць.
11. Ласку Сваю тым дай заў-сёды, што знаюць Цябё; спра-вядлівасьць Тваю — людзям справядлівага сэрца,
12. каб нага гордасьці намя-пё ня ступіла, каб рука грэш-нікаў не дасягла мянё.
13. Паваліліся кіненыя зла-чынцы і ня здолелі падняцца.
Псальм 37.
1. Псальм Давідавы.
He палай гнёвам на злачын-цаў, не завідуй тым, што без-законнае робяць,
2. бо яны, як трава, будуць хутка скошаны й павянуць, як зёльле ў полі.
3. Спадзявайся на Госпада й добрае роб, жыві на зямлі і цноту хавай;
4. уцяшайся Госпадам, і Ён табё дасьць, што сэрца тваё пажадае.
5. Пакінь Госпаду лёс свой, мёй надзёю ў Ім, Ен усё табё зробіць,
б. і справядлівасьць твая ўзыйдзе, бы раніцы сьвёт-
ласьць, і праўда твая —• быц-цам сьвётласьць палудня.
7. Ціхі будзь прад Госпадам, чакай на Яго; не распальвай гнёву на тога, каму шэньціць у плянах ягоных, або хто здра-ду куёць.
8. Ад гнёву ўхіляйся, кінь ярасьць; не распальвайся гнё-вам, каб благога табё не зра-біць;
9. бо злосьнікі будуць зьні-штожаны, тыя-ж, што чака-юць на Госпада, будуць зям-лёй валадаць..