Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
14. Шчасьлівыя, што выпаў-няюць збпаведзі Яго, каб была ўлада іх на дрэва жыцьця, ды каб увайшлі праз вароты ў мё-ста;
15. а вонках сабакі й чара-дзёі, і распусьнікі ды забойцы і служкі Ідалавы, і ўсё, што любяць і чыняць няпраўду.
16. Я, Ісус, паслаў Ангела Майго пасьвёдчыць вам гэта ў цэрквах. Я карбнь і род Давідавы, зорка сьвётлая і ра-нічная.
17. I Дух і нявёста кажуць: Прыхбдзь! I, хто прёгне, ня-хай прыходзе; і, хто хоча, ня-хай бярэ вадў жыцьця дарма.
18. I я разам сьвёдчу кожна-му, хто чуе словы прароцтва кнігі гэтае: калі хто даложа да гэтага, узложыць на яго Бог плягі, напісаныя ў кнізе гэтай;
19. і калі хто адыме ад слоў кнігі прароцтва гэтага, адйме ў яго Бог долю ягоную з кнігі жыцьця і з мёста сьвятога і з напісанага ў гэтай кнізе.
20. Той, што сьвёдчыць гэта, кажа: Алё, хутка прыходжу! Амін. Алё, прыходзь, Госпа-дзе Ісусе!
21. Ласка Госпада нашага Ісуса Хрыста з вамі ўсімі. Амін.
:'ШШЕН ЗДбЙЗЮІ £>’
КНІГА ПСАЛЬМАУ.
Псальм 1.
1. Шчасьлівы чалавёк, што ня ходзе на раду бязбожных, ня ўзыходзіць на шлях грэшні-каў і паміж насьмёшнікаў не засядае,
2. але любасьць знаходзе ў Законе Госпада і аб Законе Ягоным разважае ўдзёнь і ўначы.
3. Той ёсьць быццам паса-джанае ля патоку воднага дзё-рава, што плод даё ў сваім ча-се, а лісьцё яго ня вяне, і ўсё, што ён робіць, удаёцца яму.
4. Ня гэтак бязбожныя: яны да палбвы падобны, што вёцер разносе.
5. Дык нея ўстбяць бязбож-ныя на судзё, ані грэшнікі ў зграмаджэньні справядлівых,
6. бо Госпад вёдае шлях па-божных, але дарога бязбожні-каў счэзьне.
Псальм 2.
1. Чаму народы бунтуюцца, і -'іюдзі дарэмнае задумляюць?
2. Узьнімаюцца цары зям-ныя, і князі радзяцца адзін з адным супраць Госпада й Па-мазёнца Ягонага:
3. Парвёма кайданы іх і путы іхнія скіньма з сябё!
4. Той, што жывё ў нёбе, сьмяёцца: Госпад зьдзёкуецца над імі.
5. I кажа да іх у гнёве Сваім і ярасьцяй Сваёю пужае іх:
6. Гэта Я паставіў Цара Май-
го на Сыоне, гарэ Маёй сьвя-той!
7. Дайце мнё абвясьціць, што Госпад сказаў да мянё: Ты-ж Сын Мой, сягоньня спарадзіў Я Цябё!
8. Зажадай ад Мянё, і дам Табё народы зямлі ў спадчыну і мёжы зямныя ў валаданьне Табё.
9. Паліцай зялёзнай паб’еш іх, быццам начыньне глінянае скрышыш.
10. Дык апамятайцеся, цары, зразумёйце перасьцярогу, сўдзьдзі зямныя!
11. Служыце Госпаду са стра-хам і радуйцеся з дрыжань-нем.
12. Слаўце Сына, каб не раз-гнёваўся, ды каб вы ня згінулі на дарозе сваёй, бо неўзабаве ўзгарйцца гнёў Яго! Шчась-лівыя ўсё, што ў Ім прыпынку шукаюць.
Псальм 3.
1. Псальм Давіда, калі ён уця-каў ад Абсалёма, сына свайго:
2. Госпадзе! Як намножы-лася ворагаў маіх! Многа іх паўстаё супраць мянё!
3. Многія кажуць аб душы маёй: Няма яму ратунку ад Бога (Зэля).*)
•) Зэля — гэта знак музычны, быццам crescendo; ён паказуе, што музыка, якая ціха падыгрывае, па-вінна зайграць мацней і адзначыць гэтым канец адрыуку, або закан-чэньне песьні.
4
Псальмы з. 4. s.
4. Але Ты, Госпадзе, шчыт для мянё, Ты слава мая і па-дыймаеш галаву маю.
5. Голасна гукаў я да Госпа-да, і пачуў мянё з гары Сваё сьвятое. (Зэля).
6. Кладуся я й засыпаю; і прабуджаюся, бо Госпад баро-ніць мянё.
7. He палохаюся я бёзьлічы ваякаў, што абступілі мянё наўкола.
8. Устань, Госпадзе! Збаў мянё, Божа мой! Бо ты біў ворагаў маіх па сківіцах, Ты крышыў зубы бязбожнікам.
9. Ад Госпада збаўлёныіе і пад народам Тваім багаслаў-лёньне. (Зэля.)
Псальм 4.
1. Кіраўпіку хору: на струн-ных інструмэнтах. Псальм Да-відавы.
2. Калі гукаю, пачуй мянё, Божа, Справядлівасьць мая! У цясноце даваў Ты мнё пра-сторнасьць. Зьмілуйся нада мною і пачуй малітву маю!
3. Сыны людзёй: дакуль сла-ва мая зьняважацца будзе? Дакуль марноту любіць бу-дзеце ды іл>і;ы шукаці? (Зэля.)
4. Ведайце-ж, uno Госпадвы-дзяліў Сабё пабожнага Свай-го; Госпад чуе, калі гукаю да Яго.
5. Дрыжыце й не грашыце! Разважайце ў сэрцах вашых на ложках вашых і маўчыце! (Зеля.)
б. Нясёце ахвяры праўдзе і спадзявайцеся на Госпада!
7. Многія кажуць: Хто пака-жа нам добрае? Ты, Госпа-дзс, узьнімі над імі сьвётласьць аблічча Твайго!
8. Ты напоўніў сэрца маё вя-лікшай радасьцяй, чым маюць
яны, сабраўшы збожжа й віна багата. (Зэля.)
9. Супакойна лягу я і засну, бо Ты, Госпадзе, даёш мнё жыці спакойна сярод небясь-пёкі.
Псальм 5.
1. Кіраўніку хору: на трубах. Псальм Давідавы.
2. Выслухай словы .маё, Го-спадзе, зваж на ўздыханьні маё.
3. Пачуй гучны крык мой, Цару мой і Божа мой, бо да Цябё малюся.
4. Спазаранку пачуй, Госпа-дзе, голас мой; удосьвіткі ста-ну перад Табою і буду спадзя-вацца.
5. Бо Ты Бог, якому недаспа-добы бяспраўе; злому нёльга быці пры Табё!
б. Свавольнікі ня ўстбяць пе-рад вачыма Тваімі; усіх зла-чыпцаў Ты ненавідзіш.
7. Ты выгубляеш ілжывых; крыважаднымі й круцялямі брыдзіцца Госпад.
8. Але я, праз вялікую ласку Тваю, увайду да до.му Твайго і — ў баязыіі Тваёй — пакла-нюся Сьвятыні Тваёй.
9. Госпадзе, вядзі мянё ў справядлівасьці Тваёй; насу-праць ворагам маім выпрастуй шлях Твой прада мною.
10. Бо нямашака шчырасьці ў вуёнах іхніх; іх сэрца — рас-пуста; горла іх — магіла рас-чыненая; язык у іх — пад-лыжны.
11. Засудзі іх, Божа! Няхай скрышацца ад імкнёньняў сва-іх! За множства праступкаў адкінь Ты іх, бо супраць Цябё збунтаваліся.
12. Ды няхай радуюцца ўсё, што на Цябё спадзяюцца; ня-
Псальмы 5. в. 7.
5
хай весяляцца навёкі, бо Ты іх бароніш; і хай узрадуюцца Табою, што мілуюць імя Тваё.
13. Бо Ты багаслаўляеш па-божных, Госпадзе, і ласкай Тваёю, бы шчытом, заеланя-еш.
Псальм 6.
1. Кіраўніку хору: на васьмі-струнным. Псальм Давідавы.
2. Госпадзе! У гнёве Сваім не асудзі мянё і ў ярасьці Сва-ёй не карай мянё!
3. Зьлітуйся нада мною, Го-спадзе, бо я нядужы; вылячы мянё, Госпадзе, бо нутро маё ўстрывожана,
4. і душа мая вёльмі спалоха-на. Ты-ж, Госпадзе, дакуль?
5. Агляніся, Госпадзе, вырві душу маю, спасі мянё дзеля ласкавасьці Тваёй!
6. Бо ў сьмёрці нямі памяці аб Табё, і ў магіле хто-ж бы елавіў Цябё?
7. Я замарыўся ад уздыхань-ня; што-ноч паліваю я ложак мой, сьлязамі паліваю пась-цёль маю.
8. Ад тугі запала вока маё, састарэлася ад множства пе-расьлёдавацеляў маіх.
9. Адступіцеся вон ад мянё, ўсе злачынцы! Бо Госпад па-чуў голас плачу майго.
10. Госпад выслухаў малёнь-не маё; Госпад прыймае ма-літву маю.
11. Асаромлены будуць во-рагі маё ды крэпка ўстрыво-жаны: яны павёрнуцца назад і мігам будуць асаромлены.
Псальм 7.
1. Лямант Давіда, што пяяў ён Госпаду з прычыны Куша, Бэніямінавага сына.
2. Госпадзе, Божа мой! У Ця-бё я шукаю прыпынку! Спасі
мянё ад усіх перасьлёдаваце-ляў маіх і вызваль мянё!
3. Хай ня возьме, бы лёў, жыцьця майго і не разарвё мя-нё, калі нёкаму ратаваці!
4. Госпадзе, Божа мой! Калі я ўчыніў гэткае, калі безза-коньне да рук маіх прыляпі-лася,
5. калі зло я зрабіў таму, хто жыў са мной мірна, ды не ра-таваў таго, хто чапаў мянё бяз прычыны, —
б. — тады няхай гоніць вораг мянё і дагоніць, хай жыцьцё маё ўтопча ў зямлю і чэсьць маю кіне ў пыл! (Зэля.)
7. Паўстань, Госпадзе, у гнё-ве Тваім! Узьніміся проці лю-тасьці перасьлёдавацеляў ма-іх! Збудзіся дзеля мянё на суд, што Ты запавёдаў!
8. Няхай зграмадзйцца наро-ды навакол Цябё; Ты засядзь над імі на высачыні.
9. Госпад судзіць народы. Су-дзі-ж мянё. Госпадзе, паводле справядлівасьці маёй і павод-ле нявіннасьці маёй, што ёсьць у-ва мнё!
10. Зваюй злосьць бязбожні-каў і ўмацуй пабожных, — Ты, што выспрабовуеш сэрцы й нутро, Божа Справядлівы!
11. Трымае шчыт мой Той, хто шчырых сэрцам ратуе.
12. Бог ёсьць Судзьдзя Спра-вядлівы і Бог, йіто срога што-дня зыскуе.
13. Калі не наварачываюцца, Ён вострыць свой мёч, ужо нацягнуў Ён Свой лук і мае напагатове
14. ды кладзё на яго прылады сьмёрці: стрэлы Сваё Ён ро-біць палючымі.
15. Вось, ліхое бязбожнік за-чаў, цяжарны злом ходзіць і здраду спародзіць.
6 Псальмы 7. S. 9.
16. Яму капаў ён і выкапаў, але сам уваліцца ў дол, што зрабіў.
17. Ліха, якое надумаў, спа-дзё на галаву яму, і на цёмя ягонае зваліцца беззаконьне яго.
18. Дзякую Госпаду за суд справядлівы і хвалу пяю імёнь-ню Госпада Найвышэйпіага.
Псальм 8.
1. Кіраўніку хору: на Гацкі*) лад. Псальм Давідавы.
2. Госпадзе, Валадару наші Як узьвялічана імя Тваё па ўсёй зямлі! Слава Твая ўзь-няслася панад нябёсы!
3. Праз вусны дзётак, малых і пры грудзёх, збудаваў Ты апору супраць ворагаў Тваіх, каб замаўчалі ворагі і мсьці-целі.
4. Углядаючыся на нёба Тваё, твор пальцаў Тваіх, на мёсяц ды на зоркі, што Ты панастаў-ляў,
5. я думаю: штб ёсьць чала-вёк, што Ты памятаеш аб ім, і сын чалавёчы, што Ты давё-дываешся яго?
6. Ня шмат Ты паменшыў яго перад Ангеламі,**) ды славай і чэсьцяй ахутаў Ты яго,
7. і зрабіў яго гаспадаром над творамі рук Тваіх, і ўсё Ты паклаў пад ногі яму:
8. авечак і валоў усіх, дый зьвяр’ё палявое,
9. птахаў пад нябёсамі й ры-баў у моры —• і ўсё, што ходзе сьцежкамі марскімі.
10. Госпадзе, Валадару наш! Як узьвялічана імя Тваё па ўсёнькай зямлі!
♦) 3 Гату ад Хвілістынау.
♦♦) У жыдоўскім тэксьце: перад Богам.
Псальм 9.
1. Кіраўніку хору: на лад песьні: Памры за сына. Псальм Давідавы.
2. Выслаўлйціму Госпдда ад усяго сэрца; усё цуды Тваё аб-вяшчаць буду.
3. Буду радавацца й весяліц-ца дзеля Цябё, буду выслаў-ляць імя Тваё, о, Найвышэй-шы,
4. бо ворагі маё, уцякаючы, спаткнуліся й пагінулі перад абліччам Тваім.
5. Ты правёў суд мой і завяр-шыў справу май; як справяд-лівы Судзьдзя, Ты сёў на па-садзе.
6. Ты ўзбурыўся на паганаў вынішчыў бязбожнікаў, імя іх няе на вёчныя вякі загладзіў
7. Ворагі зьнішчаны —■ руін; навёкі! I мёсты разбурыў Ты, памяць аб іх счэзла.
8. Але Госпад існуе навёкі; Ён паставіў пасад Свой, каб чыніці суд,
9. і будзе судзіць увёсь сьвёт па праўдзе і чыніць суд над народамі паводле справядлі-васьці.
10. I будзе Госпад прыпын-кам для прыгнёчаных, апорай у час тугі.
11. На Цябё спадзявацца бу-дуць тыя, што вёдаюць імя Тваё, бо Ты не пакідаеш тых, хто шукае Цябё, Госпадзе!
12. Хваліце Госпада, што ся-дзіць на Сыоне, апавядайце між народамі ўчынкі Яго!
13. Бо Ён, што зыскуе за кроў, прыпомніў аб іх: Ён не забыў-ся аб плачу ўцісканых.
14. Зьлітуйся нада мною, Го-спадзе! Глянь на мўку маю ад тых, што ненавідзяць мянё, — Ты, што падыймаеш мянё ад брамы сьмёрці,