• Газеты, часопісы і г.д.
  • Новы Запавет і Псальмы

    Новы Запавет і Псальмы


    Памер: 451с.
    Мінск 1991
    118.91 МБ
    14.	Шчасьлівыя, што выпаў-няюць збпаведзі Яго, каб была ўлада іх на дрэва жыцьця, ды каб увайшлі праз вароты ў мё-ста;
    15.	а вонках сабакі й чара-дзёі, і распусьнікі ды забойцы і служкі Ідалавы, і ўсё, што любяць і чыняць няпраўду.
    16.	Я, Ісус, паслаў Ангела Майго пасьвёдчыць вам гэта ў цэрквах. Я карбнь і род Давідавы, зорка сьвётлая і ра-нічная.
    17.	I Дух і нявёста кажуць: Прыхбдзь! I, хто прёгне, ня-хай прыходзе; і, хто хоча, ня-хай бярэ вадў жыцьця дарма.
    18.	I я разам сьвёдчу кожна-му, хто чуе словы прароцтва кнігі гэтае: калі хто даложа да гэтага, узложыць на яго Бог плягі, напісаныя ў кнізе гэтай;
    19.	і калі хто адыме ад слоў кнігі прароцтва гэтага, адйме ў яго Бог долю ягоную з кнігі жыцьця і з мёста сьвятога і з напісанага ў гэтай кнізе.
    20.	Той, што сьвёдчыць гэта, кажа: Алё, хутка прыходжу! Амін. Алё, прыходзь, Госпа-дзе Ісусе!
    21.	Ласка Госпада нашага Ісуса Хрыста з вамі ўсімі. Амін.
    
    :'ШШЕН ЗДбЙЗЮІ £>’
    
    КНІГА ПСАЛЬМАУ.
    Псальм 1.
    1.	Шчасьлівы чалавёк, што ня ходзе на раду бязбожных, ня ўзыходзіць на шлях грэшні-каў і паміж насьмёшнікаў не засядае,
    2.	але любасьць знаходзе ў Законе Госпада і аб Законе Ягоным разважае ўдзёнь і ўначы.
    3.	Той ёсьць быццам паса-джанае ля патоку воднага дзё-рава, што плод даё ў сваім ча-се, а лісьцё яго ня вяне, і ўсё, што ён робіць, удаёцца яму.
    4.	Ня гэтак бязбожныя: яны да палбвы падобны, што вёцер разносе.
    5.	Дык нея ўстбяць бязбож-ныя на судзё, ані грэшнікі ў зграмаджэньні справядлівых,
    6.	бо Госпад вёдае шлях па-божных, але дарога бязбожні-каў счэзьне.
    Псальм 2.
    1.	Чаму народы бунтуюцца, і -'іюдзі дарэмнае задумляюць?
    2.	Узьнімаюцца цары зям-ныя, і князі радзяцца адзін з адным супраць Госпада й Па-мазёнца Ягонага:
    3.	Парвёма кайданы іх і путы іхнія скіньма з сябё!
    4.	Той, што жывё ў нёбе, сьмяёцца: Госпад зьдзёкуецца над імі.
    5.	I кажа да іх у гнёве Сваім і ярасьцяй Сваёю пужае іх:
    6.	Гэта Я паставіў Цара Май-
    го на Сыоне, гарэ Маёй сьвя-той!
    7.	Дайце мнё абвясьціць, што Госпад сказаў да мянё: Ты-ж Сын Мой, сягоньня спарадзіў Я Цябё!
    8.	Зажадай ад Мянё, і дам Табё народы зямлі ў спадчыну і мёжы зямныя ў валаданьне Табё.
    9.	Паліцай зялёзнай паб’еш іх, быццам начыньне глінянае скрышыш.
    10.	Дык апамятайцеся, цары, зразумёйце перасьцярогу, сўдзьдзі зямныя!
    11.	Служыце Госпаду са стра-хам і радуйцеся з дрыжань-нем.
    12.	Слаўце Сына, каб не раз-гнёваўся, ды каб вы ня згінулі на дарозе сваёй, бо неўзабаве ўзгарйцца гнёў Яго! Шчась-лівыя ўсё, што ў Ім прыпынку шукаюць.
    Псальм 3.
    1.	Псальм Давіда, калі ён уця-каў ад Абсалёма, сына свайго:
    2.	Госпадзе! Як намножы-лася ворагаў маіх! Многа іх паўстаё супраць мянё!
    3.	Многія кажуць аб душы маёй: Няма яму ратунку ад Бога (Зэля).*)
    •) Зэля — гэта знак музычны, быццам crescendo; ён паказуе, што музыка, якая ціха падыгрывае, па-вінна зайграць мацней і адзначыць гэтым канец адрыуку, або закан-чэньне песьні.
    4
    Псальмы з. 4. s.
    4.	Але Ты, Госпадзе, шчыт для мянё, Ты слава мая і па-дыймаеш галаву маю.
    5.	Голасна гукаў я да Госпа-да, і пачуў мянё з гары Сваё сьвятое. (Зэля).
    6.	Кладуся я й засыпаю; і прабуджаюся, бо Госпад баро-ніць мянё.
    7.	He палохаюся я бёзьлічы ваякаў, што абступілі мянё наўкола.
    8.	Устань, Госпадзе! Збаў мянё, Божа мой! Бо ты біў ворагаў маіх па сківіцах, Ты крышыў зубы бязбожнікам.
    9.	Ад Госпада збаўлёныіе і пад народам Тваім багаслаў-лёньне. (Зэля.)
    Псальм 4.
    1.	Кіраўпіку хору: на струн-ных інструмэнтах. Псальм Да-відавы.
    2.	Калі гукаю, пачуй мянё, Божа, Справядлівасьць мая! У цясноце даваў Ты мнё пра-сторнасьць. Зьмілуйся нада мною і пачуй малітву маю!
    3.	Сыны людзёй: дакуль сла-ва мая зьняважацца будзе? Дакуль марноту любіць бу-дзеце ды іл>і;ы шукаці? (Зэля.)
    4.	Ведайце-ж, uno Госпадвы-дзяліў Сабё пабожнага Свай-го; Госпад чуе, калі гукаю да Яго.
    5.	Дрыжыце й не грашыце! Разважайце ў сэрцах вашых на ложках вашых і маўчыце! (Зеля.)
    б.	Нясёце ахвяры праўдзе і спадзявайцеся на Госпада!
    7.	Многія кажуць: Хто пака-жа нам добрае? Ты, Госпа-дзс, узьнімі над імі сьвётласьць аблічча Твайго!
    8.	Ты напоўніў сэрца маё вя-лікшай радасьцяй, чым маюць
    яны, сабраўшы збожжа й віна багата. (Зэля.)
    9.	Супакойна лягу я і засну, бо Ты, Госпадзе, даёш мнё жыці спакойна сярод небясь-пёкі.
    Псальм 5.
    1.	Кіраўніку хору: на трубах. Псальм Давідавы.
    2.	Выслухай словы .маё, Го-спадзе, зваж на ўздыханьні маё.
    3.	Пачуй гучны крык мой, Цару мой і Божа мой, бо да Цябё малюся.
    4.	Спазаранку пачуй, Госпа-дзе, голас мой; удосьвіткі ста-ну перад Табою і буду спадзя-вацца.
    5.	Бо Ты Бог, якому недаспа-добы бяспраўе; злому нёльга быці пры Табё!
    б.	Свавольнікі ня ўстбяць пе-рад вачыма Тваімі; усіх зла-чыпцаў Ты ненавідзіш.
    7.	Ты выгубляеш ілжывых; крыважаднымі й круцялямі брыдзіцца Госпад.
    8.	Але я, праз вялікую ласку Тваю, увайду да до.му Твайго і — ў баязыіі Тваёй — пакла-нюся Сьвятыні Тваёй.
    9.	Госпадзе, вядзі мянё ў справядлівасьці Тваёй; насу-праць ворагам маім выпрастуй шлях Твой прада мною.
    10.	Бо нямашака шчырасьці ў вуёнах іхніх; іх сэрца — рас-пуста; горла іх — магіла рас-чыненая; язык у іх — пад-лыжны.
    11.	Засудзі іх, Божа! Няхай скрышацца ад імкнёньняў сва-іх! За множства праступкаў адкінь Ты іх, бо супраць Цябё збунтаваліся.
    12.	Ды няхай радуюцца ўсё, што на Цябё спадзяюцца; ня-
    Псальмы 5. в. 7.
    5
    хай весяляцца навёкі, бо Ты іх бароніш; і хай узрадуюцца Табою, што мілуюць імя Тваё.
    13.	Бо Ты багаслаўляеш па-божных, Госпадзе, і ласкай Тваёю, бы шчытом, заеланя-еш.
    Псальм 6.
    1.	Кіраўніку хору: на васьмі-струнным. Псальм Давідавы.
    2.	Госпадзе! У гнёве Сваім не асудзі мянё і ў ярасьці Сва-ёй не карай мянё!
    3.	Зьлітуйся нада мною, Го-спадзе, бо я нядужы; вылячы мянё, Госпадзе, бо нутро маё ўстрывожана,
    4.	і душа мая вёльмі спалоха-на. Ты-ж, Госпадзе, дакуль?
    5.	Агляніся, Госпадзе, вырві душу маю, спасі мянё дзеля ласкавасьці Тваёй!
    6.	Бо ў сьмёрці нямі памяці аб Табё, і ў магіле хто-ж бы елавіў Цябё?
    7.	Я замарыўся ад уздыхань-ня; што-ноч паліваю я ложак мой, сьлязамі паліваю пась-цёль маю.
    8.	Ад тугі запала вока маё, састарэлася ад множства пе-расьлёдавацеляў маіх.
    9.	Адступіцеся вон ад мянё, ўсе злачынцы! Бо Госпад па-чуў голас плачу майго.
    10.	Госпад выслухаў малёнь-не маё; Госпад прыймае ма-літву маю.
    11.	Асаромлены будуць во-рагі маё ды крэпка ўстрыво-жаны: яны павёрнуцца назад і мігам будуць асаромлены.
    Псальм 7.
    1.	Лямант Давіда, што пяяў ён Госпаду з прычыны Куша, Бэніямінавага сына.
    2.	Госпадзе, Божа мой! У Ця-бё я шукаю прыпынку! Спасі
    мянё ад усіх перасьлёдаваце-ляў маіх і вызваль мянё!
    3.	Хай ня возьме, бы лёў, жыцьця майго і не разарвё мя-нё, калі нёкаму ратаваці!
    4.	Госпадзе, Божа мой! Калі я ўчыніў гэткае, калі безза-коньне да рук маіх прыляпі-лася,
    5.	калі зло я зрабіў таму, хто жыў са мной мірна, ды не ра-таваў таго, хто чапаў мянё бяз прычыны, —
    б.	— тады няхай гоніць вораг мянё і дагоніць, хай жыцьцё маё ўтопча ў зямлю і чэсьць маю кіне ў пыл! (Зэля.)
    7.	Паўстань, Госпадзе, у гнё-ве Тваім! Узьніміся проці лю-тасьці перасьлёдавацеляў ма-іх! Збудзіся дзеля мянё на суд, што Ты запавёдаў!
    8.	Няхай зграмадзйцца наро-ды навакол Цябё; Ты засядзь над імі на высачыні.
    9.	Госпад судзіць народы. Су-дзі-ж мянё. Госпадзе, паводле справядлівасьці маёй і павод-ле нявіннасьці маёй, што ёсьць у-ва мнё!
    10.	Зваюй злосьць бязбожні-каў і ўмацуй пабожных, — Ты, што выспрабовуеш сэрцы й нутро, Божа Справядлівы!
    11.	Трымае шчыт мой Той, хто шчырых сэрцам ратуе.
    12.	Бог ёсьць Судзьдзя Спра-вядлівы і Бог, йіто срога што-дня зыскуе.
    13.	Калі не наварачываюцца, Ён вострыць свой мёч, ужо нацягнуў Ён Свой лук і мае напагатове
    14.	ды кладзё на яго прылады сьмёрці: стрэлы Сваё Ён ро-біць палючымі.
    15.	Вось, ліхое бязбожнік за-чаў, цяжарны злом ходзіць і здраду спародзіць.
    6	Псальмы 7. S. 9.
    16.	Яму капаў ён і выкапаў, але сам уваліцца ў дол, што зрабіў.
    17.	Ліха, якое надумаў, спа-дзё на галаву яму, і на цёмя ягонае зваліцца беззаконьне яго.
    18.	Дзякую Госпаду за суд справядлівы і хвалу пяю імёнь-ню Госпада Найвышэйпіага.
    Псальм 8.
    1.	Кіраўніку хору: на Гацкі*) лад. Псальм Давідавы.
    2.	Госпадзе, Валадару наші Як узьвялічана імя Тваё па ўсёй зямлі! Слава Твая ўзь-няслася панад нябёсы!
    3.	Праз вусны дзётак, малых і пры грудзёх, збудаваў Ты апору супраць ворагаў Тваіх, каб замаўчалі ворагі і мсьці-целі.
    4.	Углядаючыся на нёба Тваё, твор пальцаў Тваіх, на мёсяц ды на зоркі, што Ты панастаў-ляў,
    5.	я думаю: штб ёсьць чала-вёк, што Ты памятаеш аб ім, і сын чалавёчы, што Ты давё-дываешся яго?
    6.	Ня шмат Ты паменшыў яго перад Ангеламі,**) ды славай і чэсьцяй ахутаў Ты яго,
    7.	і зрабіў яго гаспадаром над творамі рук Тваіх, і ўсё Ты паклаў пад ногі яму:
    8.	авечак і валоў усіх, дый зьвяр’ё палявое,
    9.	птахаў пад нябёсамі й ры-баў у моры —• і ўсё, што ходзе сьцежкамі марскімі.
    10.	Госпадзе, Валадару наш! Як узьвялічана імя Тваё па ўсёнькай зямлі!
    ♦) 3 Гату ад Хвілістынау.
    ♦♦) У жыдоўскім тэксьце: перад Богам.
    Псальм 9.
    1.	Кіраўніку хору: на лад песьні: Памры за сына. Псальм Давідавы.
    2.	Выслаўлйціму Госпдда ад усяго сэрца; усё цуды Тваё аб-вяшчаць буду.
    3.	Буду радавацца й весяліц-ца дзеля Цябё, буду выслаў-ляць імя Тваё, о, Найвышэй-шы,
    4.	бо ворагі маё, уцякаючы, спаткнуліся й пагінулі перад абліччам Тваім.
    5.	Ты правёў суд мой і завяр-шыў справу май; як справяд-лівы Судзьдзя, Ты сёў на па-садзе.
    6.	Ты ўзбурыўся на паганаў вынішчыў бязбожнікаў, імя іх няе на вёчныя вякі загладзіў
    7.	Ворагі зьнішчаны —■ руін; навёкі! I мёсты разбурыў Ты, памяць аб іх счэзла.
    8.	Але Госпад існуе навёкі; Ён паставіў пасад Свой, каб чыніці суд,
    9.	і будзе судзіць увёсь сьвёт па праўдзе і чыніць суд над народамі паводле справядлі-васьці.
    10.	I будзе Госпад прыпын-кам для прыгнёчаных, апорай у час тугі.
    11.	На Цябё спадзявацца бу-дуць тыя, што вёдаюць імя Тваё, бо Ты не пакідаеш тых, хто шукае Цябё, Госпадзе!
    12.	Хваліце Госпада, што ся-дзіць на Сыоне, апавядайце між народамі ўчынкі Яго!
    13.	Бо Ён, што зыскуе за кроў, прыпомніў аб іх: Ён не забыў-ся аб плачу ўцісканых.
    14.	Зьлітуйся нада мною, Го-спадзе! Глянь на мўку маю ад тых, што ненавідзяць мянё, — Ты, што падыймаеш мянё ад брамы сьмёрці,