Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
5. I Ангел, Якога бачыў я стоючы на моры й на зямлі, узьняў руку сваю да нёба
6. і пакляўся Жывўчым на вёчныя вякі, Каторы стварыў нёба і што ў ім, ды зямлю і што ў ёй, ды мора і што ў ім, што ня будзе ўжо часу,
7. адно ў дні голасу сёмага Ангела, калі той затрубіць, ды споўніцца тайна Божая, як Ён абвясьціў рабам сваім Пра-рокам.
8. I голас, які чуў я з нёба, ізноў прамовіў да мянё і ска-заў: Ідзі, вазьмі кніжыцу раз-горненую ў руцэ Ангела, што стаіць на моры й на зямлі.
9. I пайшоў я к Ангелу, ка-жучы яму: Дай мнё кніжыцу. I кажа мнё: Вазьмі ды зьёш яё; і зробіць яна горка табё ў жывацё, але ў вуснах тваіх бу-дзе салодкая, як мёд.
10. I ўзяў я кніжыцу з рукі Ангела ды зьёў яё; і, як зьёў яё, прагорк жывот мой.
11. I кажа ён мнё: Ты мусіш ізноў прарочыць аб народах, і плямёнах, і языкох, і царох многіх.
342 Адкрыцьце Іоана Багаслова п.
Разьдзёл 11.
1. I дадзена мнё трысьціна, падобная да паліцы; і Ангел, стоючы, сказаў: Паўстань і па-мёрай храм Божы і ахвярнік і тых, што ў ім пакланяюцца;
2. а панадворак, што перад храмам, кінь вонках ды ня мё-рай яго, бо ён дадзены пага-нам: і мёста сьвятое таптаці-муць сорак два мёсяцы.
3. I дам двум сьвёдкам маім, і будуць прарочыць тысяча дзьвёсьце шэсьцьдзесят дзён, апрануўшыся ў палатніну.
4. Гэта ёсьць дзьвё аліўкі і два сьвётачы, што перад Бо-гам зямлі стаяць.
5. 1, калі хто схоча зрабіці ім крыўду, агонь выйдзе із ву-снаў іх ды пажарэ ворагаў іх-ніх; і калі хто схоча зрабіці ім крыўду, мусіць быць гэтак за-біты.
б. Яны маюць уладу замкнуці нёба, каб ня падаў дождж у дні прарбчаньня іхняга; і ма-юць уладу над водамі —• пе-ратвараць іх у кроў і біці зям-лю ўсякімі плягамі, колькі-б хацёлі.
7. I калі скончаць сьвёдчань-не сваё, зьвёр, што выйдзе з бяздоньня, учыніць вайну з імі і пераможа іх ды пазабівае іх.
8. 1 трупы іх на вуліцы вялі-кага мёста, -што называецца духоўна Садом і Эгіпет, дзё і Госпад наш быў распяты.
9. I із народаў, і родаў, і язы-коў, і плямёнаў бачыць будуць трупы іхнія ў працягу трох дзён і паўдня, і не пазволяць пакласьці трупы іхнія ў магі-лы;
10. і жыхары зямлі будуць цёшыцца над імі й весяліцца; і пасылацімуць адны адным
падарункі, бо гэтыя два пра-рокі мучылі жыхараў зямлі.
11. I цераз тры дні і паўдня дух жыцьця зыйшоў на іх ад Бога, і паўсталі на ногі сваё, і страх вялікі напаў на тых, што бачылі іх.
12. I пачулі голас вялікі з нё-ба, мовячы да іх: Узыйдзёце сюды. I ўзыйшлі на нёба ў хмары, і бачылі іх ворагі іх-нія.
13. I ў гэну гадзіну зрабілася трасёньне вялікае, і дзесятая частка мёста завалілася, і за-біты ў трасёньні сём тысяч імё-наў чалавёчых; а рэшта былі зьняты жахам і аддалі хвалу Богу нябёсаў.
14. Другое гора прайшло; вось, хутка йдзе трэцяе гора.
15. I сёмы Ангел затрубіў, і сталіся вялікія галасы на нёбе, якія мовілі: Царствы сьвёту сталіся Госпада нашага і Хры-ста Ягонага, і будзе царыць на вякі вёчныя.
16. I дваццаць чатыры ста-рыкі, што перад Богам сядзёлі на пасадах сваіх, паваліліся на твар свой і пакланіліся Бо-гу,
17. мовячы: Дзякуем Табё, Госпадзе Божа Ўседзяржыце-лю, Які ёсьць і быў і йдзёш, што прыняў Ты сілу Сваю вя-лікую і запанаваў.
18. I ўзлаваліся пагане, і прыйшоў гнёў Твой і пара су-дзіці мёртвых і даць нагароду рабам Тваім прарокам і сьвя-тым, і байчымся імёньня Твай-го, малым ды вялікім, і выні-шчыць тых, што нішчаць зям-лю.
19. 1 расчыніўся храм Божы ў нёбс, і паказалася скрыня запавёту Яго ў храме Яго-ным; і былі маланкі й галасы.
Адкрыцьце Іоана Багаслова н. іа. 13.
343
і грымоты, і трасёньне, ды град вялізарны.
Разьдзёл 12.
1. I знак вялізны паказаўся на нёбе: жанчына, апраненая ў сонца, і мёсяц пад нагамі ў яё, і на галаве яё вянок із два-наццацёх зорак.
2. 1, быўшн ўцяжку, крычэла ад болю і мукаў радзільных.
3. I паказаўся другі зігак на нёбе: вось зьмёй вялізарны, як агонь чырвоны, з сямёма гало-вамі й дзесяцьма рагамі, і на галовах яго сём дыадэмаў;
4. і хвост ягоны ўвалок тра-ціну зорак з нёба ды кінуў іх на зямлю. I зь.мёй стануў пе-рад жанчынай, што мёлася ра-дзіць, каб, як уродзе, зжэрці дзіця яё.
5. I ўрадзіла сына, хлопчыка, што мАе пасьвіць усё народы паліцай зялёзнай; і ўзята дзі-цйтка яё да Бога й пасаду Яго-нага,
6. і жанчына ўцякла ў пу-стыню, дзе мае мёсца, ад Bora прыгатаванае, каб кармілі яё тамака тысяча дзьвёсьце шэсьцьдзесят дзён.
7. I ўзьнялася вайна на нёбе: Міхйл і Ангелы ягоныя вая-валі са зьмёем, і зьмёй ваяваў ды ягоныя Ангелы,
8. ды не асілілі, і не знай-шлося ўжо мёсца для іх на нёбе.
9. I скінены быў той зьмёй вялізарны, вужака старавёч-ны, называны д’ябалам і сата-ной, што зводзе з дарогі про-стай усёнькі сьвёт, — скінены на зямлю, і з ім разам скінены ангелы дгоныя.
10.1 пачуў я голас вялікі, мо-вячы ў нёбе: Цяпёр настала спасёньне і сіла і царства Бога
нашага, ды ўлада Хрыста Яго-нага: бо скінены паклёпнік на братоў нашых, што дзёнь і ноч вінаваціў іх брахліва перад Богам нашым.
11.1 яны перамаглі яго Кры-вёю Ягняці і словам сьвёд-чаньня свайго ды ня ўлюбілі душ сваіх ажно да сьмёрці.
12. Дзеля гэтага радуйцеся, нябёсы і тыя, што жывуць у іх! Гора жьіхарам зямлі і мо-ра, бо зыйшоў да вас д’ябал у гнёве вялікім, вёдаючы, што ня шмат мае часу.
13. I, як углёдзіў зьмёй, што ён скінены на зямлю, пачаў ён перасьлёдаваць жанчыну, што ўрадзіла хлапчанё.
14. 1 дадзены жанчыне двое крыльляў вялікага арла, каб ляцёла ў пустыню на мёсца сваё ад аблічча вужакі, дзе-б кармілася парў, пбры ды паў-парьі.
15. I пусьціў вужака за жан-чынай ваду із роту свайго, быццам ракў, каб ракё панё-сла яё.
16. I памагла жанчыне зям-ля, і расчыніла зямля вусны сваё ды праглынула ракў, што пусьціў зьмёй із роту свайго.
17. I разыошыўся зьмёй на жанчыну і пайшоў ваяваць з рэштай із насёньня яё, што захоўваюць запаведзі Божыя і маюць сьвёдчаньне Ісуса Хрыста.
Разьдзёл 13.
1. I стануў я на пяску мар-скім; і ўглёдзіў зьвёра, выхо-дзячы з мора, які мёў сём га-лоў і дзёсяць рагоў; і на рагох у яго дзёсяць дыадэмаў, і на галовах ягоных імёны блюзь-нёрскія.
2. I зьвёр, якога я ўбачыў,
Багаслова 13. 14.
344 Адкрыцьце Іоана быў падобны да рыся, і ногі ў яго, як у мядзьвёдзя, і рот у яго, як рот у лёва. I даў яму зьмёй сілу сваю і пасад свой і ўладу вялікую.
3. 1 бачыў я адну із галоў яго, быццам на сьмёрць забітую, і рана яё сьмяротная залёчана, і дзівілася ўсёнька зямлй зза-ду за зьвёрам.
4. I пакланіліся зьмёю, што даў уладу зьвёру, і паклані-ліся зьвёру, гаворачы: Хто па-добны да гэтага зьвёра? Хто здольны бароцца з ім?
5. I дАдзены яму вусны гава-рыць вялікае і блюзьнёрскае; і дйдзена яму ўлада вясьці вай-ну сорак два мёсяцы.
6. I расчыніў ён вусны сваё дзеля блюзьнёрства проці Bora, каб блюзьніць проці імёнь-ня Ягонага і сялібы Ягонае і тых, што жывуць у нёбе.
7. I дАдзена яму вясьці вайну з сьвятымі ды перамагчы іх; і дйдзена яму ўлада над уся-кім родам і языком і народам.
8. I паклоняцца яму ўсё жй-хары зямлі, імёны якіх не за-пісаны ў кнігу жыцьця Ягняці заколенага ад стварэньня сьвёту.
9. Калі хто міе вуха, слухай!
10. Хто вядзё ў палон, у па-лон пойдзе; хто мячом забівае, сам мусіць быць мячом забі-ты. Тут цярплівасьць і вёра сьвятых.
11. 1 ўглёдзіў я другога зьвё-ра, выходзячы із зямлі, і мёў ён двое рагоў, падобных да ягнячых, ды гукаў, як зьмёй;
12. і ўсю ўладу пёршага зьвё-ра зьдзейсьнйе ён перад ім: прымушае зямлю і жыхараў яё пакланяціся пёршаму зьвё-ру, у якога залёчана сьмярот-ная рана яго.
13. I робіць знакі вялікія, так што й агонь прымушае зы-ходзіць з нёба на зямлю перад людзьмі,
14. ды баламуціць жьіхараў зямлі знакамі, якія дАдзена яму рабіць перад зьвёрам, ды кажа жыхарам зямлі рабіць абраз зьвёра, што міе рану ад мяча і выжыў.
15. I дадзена яму надзяліць абрйз зьвёра духам, каб абраз зьвёра і гаварыў, і рабіў, каб тыя, хто толькі не паклоніцца абразў зьвёра, былі-б забіты.
16. I робіць, каб усім —• ма-лым і вялікім, і багатым і бёд-ным, і вольным і рабом — да-дзена было ім кляймо на пра-вай руцэ іх або на лобе іх,
17. ды каб ніхто ня мог ні купляць ні прадаваць, апрача толькі тых, што маюць кляй-мо, або імя зьвёра, або лічбу імёньня ягонага.
18. Вось дзе мудрасьць. Хто мёе розум, аблічьі лічбу зьвё-ра; бо гэта лічба чалавёка. I лічба яго шэсьцьсот шэсьць-дзесят шэсьць.
Разьдзёл 14.
1. I глянуў я, і вось Ягнй стаіць на гарэ Сыоне, і з ім сто сорак чатыры тысячы, якія маюць імя Айца Ягонага на-пісанае на лобе іх.
2. I пачуў я голас з нёба, быццам гук ад множства во-даў, ды быццам гук грымоту вялікага; і чуў я голас гусь-ляроў, на гусьлях сваіх ігра-ючых;
3. і пяюць яны як-бы пёсьню новую перад пасадам і перад чатырмй жывёламі і старыка-мі; і ніхто ня мог навучыцца пёсьні гэнае, апрача тых ста
Адкрыцьце Іоана сараку чатырох тысячаў, што выкуплены ад зямлі.
4. Гэта тыя, ійто не апагані-ліся з жанчынамі, бо яны чы-стыя; гэта тыя, што йдуць сьлёдам за Ягнём, куды-б Яно ні пайшло. Яны выкуплены ад людзёй, першакі Богу й Ягняці.
5. I ў вуснах у іх нямй хітра-вАньня: бо беззаганныя яны перад пасадам Божым.
6. I ўглёдзіў я другога Анге-ла, лятучьі пасярод нёба, які мёў вёчнае Эвангельле, каб абвяшчаць жйхарам зямлі і ўсім плямёнам і родам і язы-кам і народам,
7. ды гаварыў вялікім гола-сам: Бойцеся Бога і аддайце хвалу Яму, бо прыйшоў час суду Ягонага; і пакланёцеся Стварыцелю нёба й зямлі, і мора, і крыніцаў вод.
8. I другі Ангел ішоў сьлё-дам, мовячы: Упаў, упаў Ва-вілён, мёста вялізнае, бо юр-ным віном блуду свайго на-паіў усё народы.
9. 1 трэці Ангел ішоў сьлёдам за імі, мовячы вялікім го'ла-сам: Калі хто паклоніцца зьвё-ру й абразў ягонаму ды прыме кляймо на лоб свой ці на ру-ку сваю,
10. той піціме віно гнёву Бо-жага, налітае без дамёшкі ў чару гнёву Ягонага, і будзе мучьіцца ў вагні ды ў сёрцы перад сьвятымі Ангеламі і пе-рад Ягнём;
11. і дым мўкі іх будзе ўзьні-яацца на вёчныя вякі, і няма супакою ўдзёнь і ўначы тым, што пакланяюцца зьвёру й абразў ягонаму, ды хто пры-няў кляймо імёньня ягонага.
12. Тут цярплівасьць сьвя-
Багаслова 14. 15. 345 тых; тут тыя, што захоўваюць запаведзі Бога і вёру Ісўсаву.
13. I пачуў я голас з нёба, які казаў мнё: Напішы: адгэтуль шчасьлівыя мёртвыя, што ўмі-раюць у Госпадзе. Запраўды, кажа Дух: каб супачылі ад трудоў сваіх, і ўчынкі іх ідуць сьлёдам за імі.
КНІГІ ОНЛАЙН
