Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
14. а галава й валасы ў Яго бёлыя, як бёлая воўна, як сьнёг; і вочы ў Яго, як полымя агністае;
15. і ногі ў Яго падобныя да мёдзі, быццам у пёчы распа-леныя; і голас у Яго быццам гук водаў многіх;
16. і мёў Ён у правай руцэ сваёй сём зорак; і із вуснаў Ягоных выходзіў мёч двусёчны востры; і аблічча ў Яго быц-цам сонца сьвёціць у сіле сва-ёй.
17. I, калі я ўглёдзіў Яго, я
334
Адкрыцьцг Іоана Багаслова і. я.
паваліўся к нагам Ягоным, быццам мёртвы; і Ён паклаў на мянё Сваю правіцу, мовячы да мянё: He палохайся: Я ёсьць Пёршы і Апошні ды Жы-вы;
18. і быў Я мёртвы і вось жы-ву на вёчныя вякі; амін. I маю ключы пёкла і сьмёрці.
19. Напішы, што ўбачыў ды што ёсьць і што мае стацца па-сьля гэтага:
20. тайна сямёх зорак, што бачыў ты ў правіцы Маёй, ды сём сьвётачаў залатых: сём зо-рак — Ангелы сямёх цэркваў, а сём сьвётачаў, што ты бачыў, ёсьць сём цэркваў.
Разьдзёл 2.
1. Ангелу Эфэскае царквы на-пішы: Вось што кажа Той, што дзяржьіць сём зорак у правай руцэ сваёй ды што ходзе сярод сямёх залатых сьвётачаў:
2. Вёдаю ўчынкі тваі і труд твой і цярплівасьць тваю, ды што ня можаш сьцярпёць ня-годнікаў і дасьвёдчыў тых, што называюць сябё апосталамі і ня ёсьць, ды знайшоў іх бра-хунамі,
3. і пакутаваў, і маеш цярплі-васьць, ды дзеля імёньня Май-го трудзіўся й не зьнямогся.
4. Але маю проці цябё тое, што пакінуў ты пёршую лю-боў тваю.
5. Дык прыпомні, скуль вы-наў, і пакайся ды рабі пёр-шыя дзелы тваё; калі-ж нё, дык хутка прыйду да цябё і зрушу сьвётач твой з мёсца ягонага, калі не пакаешся.
6. Адно тое маеш, што нена-відзіш дзелы Мікалаітаў, якія й Я ненавіджу.
7. Хто міе вуха, слухай, што Дух цэрквам гавора: хто пе-
раможа, дам таму спажываці ад дрэва жыцьця, што пася-род раю Божага.
8. I ангелу Сьмірнскае царк-вы напішьі: Вось што кажа Пёршы й Апошні, што быў па-мёршы і ажыў:
9. Вёдаю ўчынкі тваі і тугу й убожства (ты-ж багаты), ды ганьбаваньне ад тых, што на-зываюць сябё Жыдамі й ня ёсьць, а ёсьць сынагога сата-ны.
10. Ня бойся нічога, што маеш вйцярпецьВосьд’ябалманіцца кідаці спаміж вас, каб спаку-сіць; j зазнаеце гора дзёсяць дзён. Будзь вёрны да сьмёрці, і дам табё вянок жыцьця.
11. Хто мАе вуха, слухай, што Дух цэрквам гавора: Хто пераможа, не дазнае крыўды ад паўторнае сьмёрці.
12. I ангелу царквы, што ў Пэргаме, напішы: Вось што ка-жа Той, што міе мёч двусёчны востры:
13. Вёдаю ўчынкі тваі, ды што жывёш там,дзе пасадішатана, і дзяржыш імя Маё ды не ад-рокся ад вёры Маёй у тыя дні, калі забіты быў у вас, дзе жы-вё сатана, вёрны Мой сьвёдка Антыпа.
14. Ды маю проці цябё ня-шмат, бо маеш тамака такіх, што дзяржацца навукі Валаа-ма, які навучыў кінуць спаку-су перад сынамі Ізраілявымі, каб ёлі жэртвы ідалавыя ды жылі ў блудзе.
15. Такжа маеш і ты такіх, што дзяржацца навукі Міка-лаітаў, якую ненавіджу.
16. Пакайся: бо як нё, хутка прыйду да цябё і ваявйціму з імі мячом вуснаў Маіх.
17. Хто мае вуха, слухай, што Дух цэрквам гавора: Хто
Багаслма г. з. 335
Адкрыцьце Іоана пераможа, дам таму спажываці ад манны ўкрытае і дам яму камень бёлы й на кАмені імя новае напісанае, якога ніхто ня вёдае, толькі хто дастаў.
18. I Ангелу царквы ў Тыа-тыры напішы: Вось што кажа Сын Божы, Які мАе вочы Сваё, як полымя агністае, а ногі Яго да мёдзі падобныя:
19. Вёдаю ўчынкі тваі і лю-боў, і служэньне, і вёру, і цярплівасьць тваю, і ўчынкі тваі, ды што апошніх балёй, чым лёршых.
20. Але маю крыху проці ця-бё: бо даёш жанчыне Езавёлі, што называе сябё прарочыцай, вучыць і баламуціць рабоў ма-іх, жыць распусна ды ёсьці жэртвы ідалавыя.
21. I даў Я ёй час, каб пакая-лася ў распусьце сваёй, ды не пакаялася.
22. Вось я кідаю яё на ложак і палюбоўнікаў яе ў вялікую тугў, калі не пакаюцца ў дзе-лбх сваіх.
23. 1 дзяцёй яё на сьмёрць заб’ю. I давёдаюцца ўсё цэрк-вы, што Я ёсьць разьвёдчык нутра й сэрца. I дам вам кож-наму паводле дзёл вашых.
24. Вам-жа кажу ды рэшце Тыатырцаў, якія ня маюць гэ-тае навукі і якія не пазналі так-званых глыбіняў шатана, што не ўзвалю на вас іншага цяжару,
25. адно тое, што маеце, дзяр-жьіце, ажно пакуль ня прыду.
26. I хто пераможа й пілна-ваціме дзелы маё да канца, та-му дам уладу над паганамі, 27. і будзе пасьвіць іх палі-цай зялёзнай; як судзьдзе глі-нянае, пакрышацца яны, як і Я прыняў ад Айца Майго;
28. і дам яму зорку ранічную.
29. Хто міе вуха, слухай, што Дух цэрквам гавора.
Разьдзёл 3.
1. I Ангелу царквы ў Сардах напішы: Вось што кажа Той, што міе сём духаў Божых ды сём зорак: Вёдаю ўчынкі тваі, што маеш імя, што жывёш, ды ёсьць мёртвы.
2. Чувай і ўзмацняй рэшту, што маніцца ўмёрці: бо незнай-шоў Я, каб дзелы тваё былі споўнены перад Богам.
3. Дык прыпомні, як ты пры-няў ды чуў, і пілнуй ды пакай-ся. Калі-ж ня будзеш чу-вйць, прыду на цябё, быццам злодзей, і ня будзеш вёдаць, у якую гадзіну прыду на цябё.
4. Мала маеш у Сардах імё-наў, што не запэцкалі вопраткі сваёй; яны будуць хадзіць са Мною ў бёлым, бо годны гэ-тага.
5. Хто пераможа, апранены будзе ў бёлыя шаты; і ня вы-чыркну імя ягонага з кнігі жыцьця, і вызнаю імя яго пе-рад Аііцом Маім і перад Анге-ламі Яго.
б. Хто мае вуха, слухай, што Дух цэрквам гавора.
7. I ангелу царквы ў Філя-дэльфіі напішы: Вось што ка-жа Сьвяты, Запраўдны, Які міе ключ Давідавы, што ад-мыкае —• і ніхто не замкнё, ды замыкае —• і ніхто не адамкнё:
8. Вёдаю ўчынкі тваі; вось, Я даў перад табою дзьвёры адам-кнёныя, і ніхто ня можа зам-кнуць іх; малую маеш сілу, ды захаваў слова Маё і не ад-рокся ад імёньня Майго.
9. Вось, я даю: із сынагогі шатАна, з тых,што называюць сябё Жыдамі, ды ня ёсьць, a ілгуць, —• вось, я зрбблю, каб
336 Адкрыцьце Іоана Багаслова з. 4.
яны прыйшлі й сукланіліся перад нагамі тваімі, і давё-даюцца, што Я ўлюбіў цябё.
10. А што ты захаваў слова цярплівасьці Маёй, дык і Я за-хаваю цябё ад гадзіны спаку-шэньня, што мйе прыйсьці на ўсёнькі сьвёт, каб спакусіць жьіхараў зямлі.
11. Вось, Я йду хутка; дзяр-жы, што маеш, каб ніхто не за-браў вянка твайго.
12. Хто пераможа, зрбблю Taro стаўбом у храме Бога Май-го, і ўжо ня выйдзе вонкі; і на-пішу на ім імя Бога Майго і імя мёста Бога Майго, новага Ерузаліму, што зыходзе з нёба ад Бога Майго, ды Маё новае імя.
13. Хто мае вуха, слухай, што Дух цэрквам гавора.
14. 1 ангелу Ляодыкійскае царквы напішы: Вось што ка-жа Амін, сьвёдка вёрны й справядлівы, пачатак тварэнь-ня Божага:
15. Вёдаю ўчынкі тваі, што ты ані сьцюдзёны, ані гарачы; о, каб-жа ты быў сьцюдзёны або гарачы!
16. Дык вось, дзеля таго, што ты цёплы, а не сьцюдзёны ані гарачы, Я выкіну цябё із ву-снаў Маіх.
17. Бо кажаш: я багаты і раз-багацёў і ні ў чым ня маю па-трэбы, і ня вёдаеш, што ты га-ротны і мізэрны, і ўбогі, і сьля-пы, і голы.
18. Раджу табё купіць у Мянё золата, ачышчанае ў вагні, каб разбагацёў; ды бёлую вопрат-ку, каб апрануўся, ды каб ня выявіўся сорам нагасьці тваёй; ды мазяй вочнаю пгмаж вочы тваё, каб бачыў.
19. Я, каго люблю, дакараю
й караю; дык будзь старэнны й пакайся.
20. Вось, стаю пры дзьвярох і стукаюся; калі хто пачуе Мой голас і адчыніць дзьвёры, Я выйду да яго і буду вячэ-раць з ім, дый ён са Мною.
21. Хто пераможа, дам яму сёсьці са Мною на пасадзе Маім, як і Я перамог і сёў з Айцом Маім на пасадзе Яго-ным.
22. Хто міе вуха, слухай, што Дух цэрквам гавора.
Разьдзёл 4.
1. Пасьля гэтага я глянуў, і вось дзьвёры расчыненыя'на нёбе, і пёршы голас, які я чуў, быццам голас трубы, гукаючы са мною, сказаў: узыйдзі сю-ды, і пакажу табё, вітб мусіць стацца пасьля гэтага.
2. I я ўраз быў у духу; і вось пасад стаяў на нёбе, а на па-садзе —• Сідзйчы.
3. I Сідзйчы з выгляду падо-бны быў да каменя ясьпісова-га й сардыновага; і вясёлка навакол пасаду, з выгляду па-добная да шмарагдовае.
4. I навакол пасаду дваццаць чатыры пасады; і на пасадах углёдзіў я сёдзячы дваццаць чатырох старыкоў, апріненьк у бёлыя вопраткі, і на галовах у іх былі залатыя вянкі.
5. ^1 із пасаду выходзяць ма-ланкі й грымоты й галасы; і сём сьвётачаў агністых гараць перад пасадам і ёсьць сём ду-хаў Божых.
6. I перадпасадамморашклй-нае, падобнае да крышталу, і ўсярэдзіне пасаду ды навакол пасаду чатыры жывёлы, поў-ныя вачэй спераду і ззаду.
7. I пёршая жывёла падобная да лёва, і другая жывёла па-
Адкрыцьці Іоана Багаслова 4. 3.
337
добная да цяляці, і трэцяя жы-вёла мёла аблічча, як чалавёк, і чацьвёртая жывёла падобна да арла лятучй.
8. I чатыры жывёлы, кожная па сабё, мёлі па шэсьць крыль-ляў наўкола І ўсярэдзіне поўны вачэй; і ўдзёнь і ўначы ня маюць супачынку, гавора-чы: Сьвят, Сьвят, Сьвят Гос-пад Бог Уседзяржыцель, што быў і што ёсьць і што йдзе.
9. I калі жывёлы аддаюць хвалу і чэсьць і падзяку Сі-дзйчаму на пасадзе, Жывўча-му на вёчныя вякі,
10. упадаюць дваццаць чаты-ры старыкі перад Сідзйчым на пасадзе і кланяюцца Жывуча-му на вёчныя вякі і кідаюць сваё вянкі перад пасадам, ка-жучы:
11. Госпадзе! Ты годзен у-зяць хвалу і чэсьць і сілу, бо Ты стварыў усё, і воляй Тваёй яно ёсьць і створана.
Разьдзёл 5.
1. 1 ўглёдзіў я ў правіцы Сі-дзйчага на пасадзе кнігу, запі-саную ссярэдзіны і зьвёрху, запячатаную сямёма пячацямі. . 2. I ўглёдзіў я Ангела дужо-га, абвяшчаючы голасам вя-лікім: Хто гбдзен разгарнуць кнігу і зьняць пячаці яё?
3. I ніхто ня здолеў на нёбе ані на зямлі, ані пад зямлёй разгарнуць кнігу й глянуць у яё.
4. I я вёльмі плакаў, што не знайшлося нікога, годнага раз-гарнуць і прачытаць кнігу, ці глянуць у яё.
5. I -адзін із старыкоў кажа мнё: Ня плач! Вось, лёў, што з роду Юдавага, карэнь Даві-давы, перамог, каб разгарнуць кнігу й зьняць сём пячацяў яё.
6. I глянуў я, і вось пасярод пасаду й чатырох жывёлаў ды пасярод старыкоў Ягнй стаіць, быццам заколенае, маючы сём рагоў і сём вачэй, што ёсьць сём духаў Божых, пасланых на ўсю зямлю.
7. I прыйшло ды ўзяло кнігу з правіцы Сідзйчага на паса-дзе.
8. I, як узяло кнігу, чатыры жывёлы й дваццаць чатыры старыкі ўпалі прад абліччам Ягнйці, маючы кожын гусьлі й чары залатыя, поўныя пах-нідлаў, што ёсьць малітвы сьвятых;
9. і пяюць новую пёсьню, мо-вячы: Ты годзен узяць кнігу ды зьняць пячаці з яё, бо Цябё закалолі, і Ты Крывёю Сваёй адкупіў нас Богу із кожнага роду й языка і народу ды па-ганаў,
10. і зрабіў нас Богу нашаму царамі й сьвяшчэньнікамі; і будзем царйць на зямлі.
КНІГІ ОНЛАЙН
