Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
Баеаслова rS. xg. 349 мастацтва, —■ і гук млыновы не пачуецца ўжо ў табё;
23. і не зазьяе ўжо ў табё сьвятлб сьвётача, і голасу жа-ніха й нявёсты не пачуюць ужо ў табё: бо купцытваі былі магнатамі зямнымі, бо чарамі тваімі абаламучаны ўсёнароды.
24. I знойдзена ў ім кроў пра-рокаў ды сьвятых і ўсіх забі-тых на зямлі.
Разьдзёл 19.
1. I пасьля гэтага пачуў я быццам голас вялікі множ-ства народу ў нёбе, які казаў: Алілуя! Спасёньне і хвала і чэсьць і сіла Госпаду Богу на-шаму:
2. бо правільныя і справядлі-выя судьі Яго. Бо засудзіў Ён вялікую распусьніцу, што пагйніла зямлю блудам сваім, і адплаціў за кроў рабоў Сваіх ад рукі яё.
3. I паўторна сказалі: Алі-луя! I дым яё ўзьнімаецца на вёчныя вякі.
4. 1 ўпалі дваццаць чатыры старыкі й чатыры жывёлы ды пакланіліся Богу, сідзячаму на пасадзе, мовячы: Амін! Алі-луя!
5. I выйшаў з пасаду голас, мовячы: Хвалёце Бога нашага, усё рабы Яго ды хто баіцца Яго, і малыя і вялікія!
6. I пачуў я быццам голас вя-лікае таўпьі і быццам шум множства водаў і быццам гук грымотаў сільных, мовячы: Алілуя! бо запанаваў Госпад Бог Уседзяржыцель!
7. Радуймася й весялімася і хвалу Яму давайма: бо прый-шло вясёльле Ягняці, і пры-гатавалася жонка Яго.
8. I дадзена ёй, каб апрану-лася ў віссон чысты і сьвётлы;
350
Адкрыцьце Іоана Багаслова ід. so.
віссон жа ёсьць справядлі-васьць сьвятых.
9. I кажа мнё: Напішы: Шча-сьлівыя тыя, што пакліканы на вячэру вясёльную Ягняді. I кажа мнё: Словы гэтыя ёсьць запраўдныя Божыя.
10. I я ўпаў да ног ягоных, каб пакланіцца яму. 1 кажа мнё: Глядзі, не рабі гэтага: бо я суслужнік і твой і братоў тваіх, што маюць сьвёдчаньне Ісусавае. Богу пакланіся: бо сьвёдчаньне Ісусавае ёсьць дух прарочы.
11. I ўглёдзіў я нёба расчы-нечае: і вось конь бёлы, і конь-нік на ім, называны Вёрным і Праўдзівым, што па праўдзе судзіць і ваюе.
12. А вочы ў яго быццам по-лымя агністае, і на галавё ў яго многа дыадэмаў. Мёў імя напісанае, якога ніхто ня вё-даў, апрача Самога.
13. I быў апранены ў шату акрываўленую. I імя Ягонае называецца: Слова Божае.
14. I йшлі за ім войскі нябёс-ныя на бёлых канёх, апране-ныя ў віссон бёлы і чысты.
15. I з вуснаў Ягоных выхо-дзе мёч востры, каб ім пабіць паганаў. I Сам пасёць іх пі-ліцай зялёзнай. I Сам топча ступў віна ярасыді і гнёву Bora Ўседзяржыцеля.
16. I мйе на вопратцы і на сьцягне Сваім напісанае імя: Цар.цароў і Госпадваладароў.
17. I ўглёдзіў я аднаго Анге-ла, стоячы на сонцы. I крык-нуў ён вялікім голасам, пра-маўляючы да ўсяго птаства, што лётала пасярод нёба: Ха-дзёце, зьбірайцеся на вячэру Вялікага Бога,
18. каб ёсьці цёлы цароў і цё-лы тысячнікаў, і цёлы дужых,
і цёлы канёй ды коньнікаў на іх, і цёлы ўсіх — вольных і ра-боў, малых і вялікіх.
19. I ўглёдзіў я зьвёра і цароў зямных і войскі іх, сабраныя дзеля вайпы з Сідзячым на кані ды з войска.м Ягоным.
20. I быў схоплены зьвёр і з ім прарок фальшывы, што зна-кі рабіў перад ім, якімі бала-муціў тых, што прынялі кляй-мб зьвёра і пакланяліся аб-разў ягонаму. Абодвух жыў-цом кінулі ў возера вагністае, палаючае сёркаю.
21. I рэшта пазабівана мя-чом Сідзйчага па кані, што вы-ходзіў з вуснаў Ягоных. I ўсё птаства насыітілася цёламі іхнімі.
Разьдэёл 20.
1. I ўбачыў я Ангела, зыхо-дзячы з нёба, які мёў ключ ад бяздоньня і ланцўг вялікі ў руцэ сваёй.
2. I схапіў ён зьмёя, вужаку адвёчнага, што ёсьць д’ябал і сатанА, ды спутаў яго на ты-сячу гадоў
3. і кінуў яго ў бяздоньне і замкнуў яго ды прыпячатаў зьвёрху, каб ня зводзіў больш народаў, пакуль ня скончыц-ца тысяча гадоў; а пасьля гэ-тага мусіць быць разьвязаны на нядоўгі час.
4. I ўглёдзіў я пасады, і па-сядалі на іх, і быў ім дадзены суд; і дўшы сьцйтых за сьвёд-чаньне Ісусавае і за слова Бо-жае, і тых, што не пакланіліся зьвёру ды абразў ягонаму і ня прынялі кляйма на лоб свой ані на руку сваю; і ажылі і па-навалі з Хрыстом тысячу га-доў.
5. Рэшта-ж памёршых не ажьіла, пакуль ня скончыідца
Адкрыцьце Іоана Багаслова 20. 21.
351
тысяча гадоў. Гэта пёршае ўскрасёньне.
6. Шчасьлівы й сьвяты той, хто міе частку ў пёршым ус-красёньні: над імі сьмёрць паў-торная ня мае ўлады, але бу-дуць яны сьвяшчэньнікамі Bora і Хрыста ды панавацімуць з 1м тысячу гадоў.
7. I, як скончыцца тысяча га-доў, вызваліцца сатана із вязь-ніцы сваёй
8. і выйдзе звадзіць народы на чатырох кутох зямлі, Гога і Магога, ды зьбіраць іх на вайну; лічба-ж іх, як пясок у моры.
9. I выйшлі на шырыню зямлі ды акружылі табор сьвятых і мёста ўлюбленае; і зыйшоў ад Бога агонь з нёба ды зжор іх.
10. I д’ябал, што зьвёў іх, быў кінены ў возера агністае ды сёркавае, дзё і зьвёр і фаль-шывы прарок; і будуць яны мучыцца ўдзёнь і ўначы на вёчныя вякі.
11. 1 ўбачыў я вялікі бёлы па-сад і Сідзячага на ім, ад аб-лічча Якога ўцякла. зямля і нёба, і не знайшлося мёсца для іх.
12. I ўбачыў нябожчыкаў, ма-лых ды вялікіх, стоячы перад Богам, і былі разгорнены кнігі; і разгарнулі іншую кнігу, што ёсьць жыцьцй, і сўджаны былі мёртвыя, як напісана ў кнігах, паводле ўчынкаў іхніх.
13. I аддала мора нябожчы-каў, што ў ім, і сьмёрць ды пёкла аддалі нябожчыкаў, віто ў іх; і суджаны быў кожны па-водле ўчынкаў сваіх.
14. А сь.мёрць і пёкла.кінены ў возера вагністае. Гэта дру-гая сьмёрць.
15. I каго не знаходзілі запі-
санага ў кнізе жыцьця, кідалі яго ў возера вагністае.
Разьдзёл 21.
1. I ўбачыў я новае нёба і но-вую зямлю, бо пёршае нёба й пёршая зямля мінулі, і мора ўжо няма.
2. I я, Іоан, убачыў мёста сьвятое, новы Ерузалім, які зы-ходзіў ад Бога з нёба, прыга-таваны быццам нявёста, пры-бранай дзеля мужа свайго.
3. I пачуў я голас вялікі з нё-ба, мовячы: Вось скінія Бога з людзьмі, і Ён будзе жыць з імі; і людзі будуць Ягонымі, і сам Бог будзе з імі, іхні Бог.
4. I абатрэ Бог усякую сьля-зу з вачэй іхніх; і сьмёрці ўжо ня будзе, і ня будзе ўжо ані плачу, ані галошаньня, ані ТРУДУ> бо пёрюыя мінулі.
5. 1 сказаў Сідзячы на паса-дзе: Вось, рбблю ўсё новае. I кажа да мянё: Напішы, бо гэтыя словы праўдзівыя і вёр-ныя.
6. I сказаў мнё: Сталася. Я Альфа і Олэга, пачатак і ка-нёц. Прагнучаму дам Я дар з крыніцы вады жывое;
7. хто пераможа, возьме ў спадчыну ўсё, і буду яму Бо-гам, і ён будзе Мнё сынам.
8. А для палахлівых і нявёр-ных, і для нягоднікаў і душа-губаў, і для распусьнікаў і ча-радзёяў і слуг ідалавых, і для ўсіх ілжывых — доля іх у во-зеры, палаючым агнём ды сёр-каю, што ёсьць другая <;ьмёрць.
9. I прыйшоў да мянё адзін із сямёх Ангелаў, тых, што мёлі сём чараў, напоўненых сямёма апошнімі плягамі, і за-гутарыў са мною, мовячы: Ха-дзі, пакажу табё жанчыну, ня-вёсту Ягнйці.
352
Адкрыцьце Іоана Багаслма аі. аа.
10 .1 панёс мянё ў духу на вя-лікую ды высокую гару, і па-казаў мнё мёста вялікае, сьвя-тй Ерузалім, што зыходзіў з нёба ад Бога
11. і мёў хвалу Божую. 1 сьвятлб ягонае падобнае да найдаражэйшага кбменя, быц-цам крыштальнага каменя ясь-пісовага;
12. і мёў ён мур вялікі й вы-сокі, і мёў дванаццаць варо-таў, і на вароцех дванаццаць Ангелаў і імёны напісаныя, якія ёсьць дванаццацёх родаў сыноў Ізраілявых.
13. 1 ад усходу трое варотаў, і ад поўначы трое варотаў, і ад паўднй трое варотаў, і ад зй-хаду трое варотаў.
14. I мур мястовы мёў два-наццаць падвалінаў, і на іх імёны дванаццацёх Апосталаў Ягняці.
15. I той, што гутарыў са мною, мёў трысьціну залатую, каб абмёрыць мёста і вароты яго і сьцёны яго.
16. I мёста ляжыць чатырох-кутнікам, і даўжыня ягоная такая-ж, як і шырыня. I аб-мёрыў мёста трысьцінай на дванаццаць тысячаў стадыяў; і даўжыня ягоная і шырыня і вышыня аднолькавыя.
17. I абмёрыў мур ягоны на сто сорак чатыры локці мёры чалавёчае, якая і ангельская.
18. I мур быў пабудаваны з ясьпісу; і мёста чыста залатое, падобнае да чыстага шкла.
19. I падваліны муру място-вага прыаздоблены ўсякім ка-мёньнем дарагім: пёршая пад-валіна ясьпіс, другая сапфір, трэцяя халькедон, чацьвёр-шая шмарагд,
20. пятая сардонік, шостая сард, сёмая хрызаліт, восмая
бэрыль, дзявйтая тапйз, дзя-сйтая хрызапріс, адзінацца-тая гіяцынт, дванаццатая амэ-тыст.
21. I дванаццаць варотаў — дванаццаць пэрлаў: а кожныя вароты із аднаё пэрлы. I ву-ліца мёста чыста залатая, быц-цам шкло празрыстае.
22. I храму ў ім ня ўглёдзіў я: бо храм ягоны ёсьць Госпад Бог Уседзяржыцель і Ягнй.
23. I мёста ня мйе патрэбы ў сонцы ані ў мёсяцу, каб асьвят-лялі яго: бо хвала Божая ась-вяціла яго, і сьвётач ягоны — Ягнй.
24. I народы збаўлёных ха-дзіцімуць у сьвятлё ягоным, і цары зямныя прынясуць у яго славу й чэсьць сваю.
25. 1 вароты ягоныя ня бу-дуць замыкацца ўдзёнь, а но-чы там ня будзе.
26. I прынясуць у яго славу й чэсьць народаў.
27. I ня ўвойдзе ў яго нішто нячыстае ды рббячае агіду й ілжу, а толькі запісаныя ў кні-зе жыцьця Ягнйці.
Разьдзёл 22.
1. I паказаў мнё чыстую ракў вады жыцьцй, сьвётлую, як крыштал, што выходзіла із па-саду Бога й Ягнйці.
2. Пасярэдзіне вуліцы яго, наабапал ракі, дрэва жыцьця, што дае пладьі дванаццаць ра-зоў, даючй на кожын мёсяц ягоны плод; і лісьці дзёрава на лёк народам.
3. I ня будзе ўжо нічога вы-клятага; і будзе ў ім пасад Bora й Ягнйці, і рабы Ягоныя служыцімуць Яму.
4. I ўглёдзяць аблічча Ягонае і імя Ягонае на лаббх іхніх.
5. 1 ня будзе тамака ночы; і
Адкрыцьце Іоана Багаслова гг.
353
няма ў іх патрэбы ў сьвётачу і ў сьвятлё сонца, бо Госпад Бог асьвятляе іх. I царйці-муць на вёчныя вякі.
6. I сказаў мнё: Словы гэтыя вёрныя і праўдзівыя; і Госпад Бог сьвятых прарокаў паслаў Ангела Свайго паказаць pa-6614 Сваім, штб мусіць хутка стацца.
7. Вось, хутка прыходжу. Шчасьлівы, хто хавае словы прарсцтва кнігі гэтае.
8. I я, Іоан, той, што1 бачыў гэта і чуў. I калі я пачуў ды пабачыў, я паваліўся пакла-ніціся перад нагамі Ангела, што паказваў мнё гэта.
9. I кажа ён мнё: Глядзі, нё: бо я суслужнік твой і братоў тваіх прарокаў і хаваючых сло-вы кнігі гэтде; Богу пакланіся.
10. I кажа мнё: He запячаты-вай слоў прароцтва кнігі гэ-тае: бо блізка час.
11. Крыўдзіцель няхай яшчэ крыўдзіць, і нячысты няхай яшчэ апаганіваецца, і спра-вядлівы няхай яшчэ чыніць справядлівасьць, і сьвятьі ня-хай яшчэ асьвячаецца.
12. I вось хутка прыходжу, і заплата Мая са Мною, каб аддаці кожнаму, як будзе дзё-ла ягонае.
13. Я Альфа й Омэга, пача-так і канёц, Пёршы і Апошні.