Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
17. 3 вышыні працяг Ён ру-ку, схапіў мянё й выцягнуў із водаў вялікіх,
18. вырваў мянё ў ворага май-го сільнага дый у тых, што мянё ненавідзяць, бо яны былі дужэйшыя за мянё.
19. Яны напалі на мянё ў дзёнь няшчасьця майго, ды Госпад быў мнё падпорай.
20. Ён вывеў мянё на вольны прастор, Ён вырваў мянё, бо мнё спагадае.
21. Ён мнё даў нагароду за справядлівасьць маю, за чыс-тасьць рук маіх мнё аддзя-чыў.
22. Бо дзяржаўся я шляху Гасподняга ды не грашыў проці Бога майго;
23. бо ўсё запаведзі Яго былі перада мною, і ад загадаў Яго-ных я ня ўхіляўся.
24. Я быў шчыры перад Ім і высьцерагаўся, каб не сагра-шыць.
25. Дык аддзячыў мнё Госпад за справядлівасьць маго, за чыстасьць рук маіх перад ва-чыма Ягонымі.
26. 3 міласэрным паступаеш Ты міласьціва, з шчырым па-ступаеві па шчырасьці,
27. для чыстага сэрцам і Ті>і чысты сэрцам, і для крываду-
шнага паказуеш Сябё паводле хітрасьці ягонае;
28. бо людзёй прыгнёчаных ратуеш, а гордыя вочы пані-жаеш.
29. Ты запаліш сьвётач мой; Госпад Бог мой асьвёціць цём-ру маю.
30. Бо праз Цябё я скрышў муры і з Богам маім пераскочу праз акопы.
31. Шлях Божы дасканалы; слова Госпада чыстае; ён — шчытдля ўсіх, хто на Яго спа-дзяёцца.
32. Бо хто-ж Бог, апрача Го-спада, і хто абарона, апрача Бога нашага?
33. Бог падпяразывае мянё сілай і прастуе дарогу маю;
34. Ён робіць ногі маё падоб-нымі да ног лані і на высачыні стаўляе мянё,
35. і рукі маё навучае бароц-ца, і мускулы маё нацягіваюць лук зялёзны.
36. 1 даў Ты мнё шчыт збаў-лёньня Твайго, і правіца Твая падтрымлівала мянё, а ласка-васьць Твая ўзвышала мянё.
37. Ты стварыў шырокі пра-стор для кроку майго, і ня хі-сталіся ногі маё.
38. Я гнаўся за ворагамі маі-мі і даганяў іх ды не варочаўся назад, пакуль ня зьніштожыў іх.
39. Я гэтак скрышыў іх, што больш не маглі паўставаць і валіліся пад стопы маё.
40. Ты падперазаў мянё сілай дзе.ія барацьбы, Ты паклаў во-рагаў маіх пад стопы маё.
41. Ты прымусіў ворагаў уця-каць ад мянс, і ўсіх, што мянё пенавідзілі, вынішчыў я.
42. I загаласілі яны, але ня было для іх збавіцеля; яны да
12 Псальмы
і8. ід. ао.
Госпада, але ён ім не адгук-нуўся.
43. Я расьцярушыў іх, як той пыл пад вётрам; як балота вулічнае, таптаў я іх.
44. Ты спас мянё ад бунтаў народных, паставіў мянё за галаву паганам. Людзі, якіх я ня вёдаў, пакарыліся мнё
45. Па слыху толькі аба мнё яны слухаюцца мянё; сыны чу-жакоў падлыгіваюць мнё.
46. Сыны чужацкія ныюць і дрыжаць у замках сваіх.
47. Жывё Госпад, і пахйалёна апора мая; і высака ўзвышаны Бог збаўленыія майго,
48. Бог, Які памсьціўся за мянё і перамог усё народы,
49. вырваў мянё ў ворагаў маіх і ўзьнёс мянё над тымі, іпто паўсталі супраць мянё; ад чалавёка гвалтоўнага зба-віў мянё.
50. Дык буду за гэта хваліць Цябё, Госпадзе, сярод наро-даў і псальмы пяяці імёньню Твайму.
51. Бо Ты вызваліў цара Твай-го і ласку даёш памазапцу Твайму, Давіду, і насёпьшо яго навёкі.
Псальм 19.
1. Кіраўніку хору: псальм Давідавы.
2. Нябёсы апавядаюць славу Божую, і прасторы выяўля-юць творчасьць рук Ягоных.
3. Дзёнь дшо паказус вёстку, і ночка ночцы яё адкрывае.
4. Няма мовы, няма слойа, але чуцен голас іх.
5. Па ўсёнькай зямлі гук іх разыходзіцца, а словы іхнія ажно па край сьвёту. У ім Ён паставіў шацёр сопцу.
6. Яно падобнае да жаніха, !ііто выходзс із спальні вясёль-
нае, яно рйдае прабёгчы, бы волат, свой кругабёг.
7. Ад краю нёба выходзе яно і бяжыць дэ краю свайго, і ні-што ня ўкрыецца ад гарачыні яго.
8. Закон Гасподні дасканалы: ён душу пасілкуе. Аб ’ява Га-сподняя пэўная, яна прастакё навучае.
9. Загады Госпада справяд-лівыя, яны радуюць сэрца; за-паведзь Гасподняя прачыстая, яна вочы прасьвятляе.
10. Служэньне Госпаду чыс-тае, яно навёкі трываціме; прысуды Гасподнія правіль-ныя, яны ўсё справядлівыя.
11. Яны больш пажаданыя, чым золата — чыстае золата — і саладзёйшыя за мёд і сок сотавы.
12. I раб Твой праз іх заха-ваны будзе; хто дзяржыцца іх, нагароду мёціме вялікую.
13. Каму ўсьвядомлены ўсё памылкі яго? Ад тайных гра-хоў ачысьці Ты мянё!
14. Ды захавай раба Твайго ад самавольства: няхай яно над ім не запануе. Тады буду я беззаганны і чысты ад блуду вялікага.
15. Няхай словы вуснаў маіх і мысьлі сэрца майго будуць Табё даспадобы, Госпадзе, Ска-ла мая і Спасе мой!
Псальм 20.
1. Кіраўніку хору: псальм Давідавы.
2. Каб Госпад пачуў цябё ў дзёнь суму! Каб засланіла ця-бё імя Бога Якубавага!
3. Каб прыслаў ён табё по-мач із Сьвятыні і паддзёржыў цябё з Сыону!
4. Няхай Ён прыпомніць усё жэртвы тваё і цэлапалёньні
Псальмы 30. 31. зз.
13
тваё няхай знойдзе тлустымі. (Зэля.)
5. Няхай дасьць табё, чаго сэрца тваё жадае, і споўніць усё тваё замыслы,
6. каб мы ўзрадаваліся збаў-лёньнем тваім і ў імя Бога на-шага сьцяг паднялі. Каб Го-спад споўніў усё просьбы тваё!
7. Цяпёр я вёдаю, што Госпад спасае Памазанца Свайго; Ён адгукаецца яму з сьвятога нё-ба Свайго праз магутную по-мач правіцы Сваёй.
8. Іншыя (спадзяюцца) на ка-лёсы ды коні; мы-ж прызываем імя Бога нашага.
9. Яны пахіснуліся і звалі-ліся; мы-ж паўсталі і стаімо проста.
10. Госпадзе, памажы цару і выслухай нас, як паклічам!
Псальм 21.
1. Кіраўніку хору: псальм Давідавы.
2. Госпадзе! 3 моцыТваёй ра-дуецца цар, падмогай Тваёй ён вёльмі усьцёшаны.
3. Ты даў яму, чаго сэрца яго пажадала, і, чаго вусны пра-сілі, Ты не адмовіў. (Зэля.)
4. Бо Ты сустрэў яго бага-слаўлёньнем і ласкаю, вянок із шчырага золата ўзлажыў яму на галаву.
5. Жыцьця ён прасіў у Цябё, — Ты даў жыцьцё даўгое на вёчныя вякі.
б. Вялікая слава ягоная праз помач Тваю; чэсьць і вёліч Ты ўзлажыў на яго.
7. Бо багаслаўлёньне вялікае даў Ты яму навёкі, разьвеся-ляеш яго радасьцяй перад аб-ліччам Тваім.
8. Цар спадзяёцца на Госпада і праз ласку Наіівышэіішага не пахісьнецца.
9. Рука Твая дасягне ўсіх во-рагаў Тваіх, правіца Твая да-сягне тых, што ненавідзяць ІДябё.
10. Ты зробіш з іх пёч агні-стую, як зьявішся; Госпад у гнёве Сваім выгубіць іх, і агонь іх пажрэць.
11. Ты вынішчыш плод іхні на зямлі і насёньне іх спасярод сыноў чалавёчых.
12. Пачынаючы ліхое супраць Цябё, надумываючы хітрыкі сваё, яны ня зробяць пічога,
13. бо Ты іх павёрнеш наў-цёкі, із луку Твайго пусьціш стрэлы ў твар іхні.
14. Узьніміся, Госпадзе, у сі-ле Тваёй! Мы будзем выслаў-ляць і хваліць магутнасьць Тваю.
Псальм 22.
1. Кіраўніку хору: на лад: Лань да сьвітаньня. Псальм Давідавы.
2. Божа мой, Божа мой! Чаму Ты пакінуў мянё — далёкі,ад помачы мнё, ад словаў стаг-наньня майго?
3. Божа мой! —• уздыхаю я ўдзёнь, але Ты не адгукаешся, і ўначы, ды не знаходжу па-толі.
4. Але Ты ўсёж ёсьць Сьвяты, Ты сідзіш панад слаўлёньнем Ізраіля!
5. На Цябё спадзяваліся айцы пашыя, спадзяваліся, 1 Тыспа-саў іх.
6. Да Цябё крычэлі япы і былі вызволепы; на Цябё спадзява-ліся, і не зазналі сораму.
7. Я-ж чарвяк, а не чалавёк, зьняваж&іы людзьмі і пагар-джаны народам.
8. Усё, піто бачаць мянё, нась-мяхаюцца нада мною, крывячы вусны ды ківаючы галовамі:
14
Псальмы 23. зз.
9. ён спадзяваўся на Госпа-да! Дык няхай спасае яго, няхай вызваляе яго, калі Яму любы!
10. Але-ж Ты дастаў мянё із улоньня матчынага, пры гру-дзёх маёй маткі ляжаў я бя-сьпёчна.
11. На Цябё я пакінены ад чэрава маткі; ад улоньня маткі маёй Ты — мой Бог!
12. Ня стой воддаль ад мянё, бо блізка няшчасьце, і няма абаронцы!
13. Мянё абступаюць дужыя быкі, бугаі Базанскія абсту-паюць мянё.
14. Яны разявілі ляпы сваё на мянё, быццам лёў дзікі, што рыкае.
15. Я выліўся, быццам, вада, і ўсё маё косткі рассыпаліся; сэрца маё, быццам воск, раста-пілася ў нутры маім.
16. Дзясны маё павысахлі, быццам чарапок, язык мой прыліп да паднябёньня майго, і ў парахно сьмёрці Ты кідаеш мянё.
17. Бо сабакі абступілі мянё, грамада злачынцаў аблягае мянё; пракалолі яны рукі й стопы мас.
18. Усё косткі маё можна-б палічыць; яны-ж глядзяць, быццам на відавішча ўгляда-юцца.
19. Яны дзёляць вонратку маю паміж сабою і аб шаты маё кідаюць жэрабе.
20. He аддаляйся-ж ад мянё Ты, Госпадзе! Сіла мая, па-сьпяшы мнё на ўспамогу!
21. Ад мяча вырві душу маю, з моцы сабак адзінокую май.
22. Із ляпы львінае вызваль мянё і ад рагоў буйвалавых, учуўшы, спасі Ты мянё!
23. Дык апавядаціму братом
маім імя Тваё, у грамадзе буду хваліці Цябё.
24. Вы, што баіцёся Госпада, выхваляйце Яго! Чці Яго, усё насёньне Якубавае, і бой-ся Яго, усё насёньне Ізраіля!
25. Бо ён не адцураўся й нс пагардзіў горам нешчасьліва-га, ды не схаваў аблічча Свай-го ад яго, але вйслухаў яі'о, калі той крычэў да Яго.
26. Праз Цябё хвала мая ў вя-лікім зграмаджэньні; абяцань-не маё я споўню перад абліч-чам тых, што баяцца Яго.
27. Убогія будуць ёсьці й на-сыцяцца; хваліцімуць Госпада тыя, што шукаюць Яго; няхай сэрца вашае навёкі жывё!
28. Усё мёжы зямлі схамя-нуцца й навёрнуцца да Госпа-да, і ніцма кінуцца перад Ta-6010 ўсё плямёньні паганаў.
29. Бо Госпада ёсьць царства, і Ён — Валадар над народамі.
30. Толькі прад Ім пахіля-ціся будуць усё тучныя зямлі; перад абліччам Ягоным сук-лоняцца ўсё, што ў пыл абяр-таюцца й ня ў сілах жыцьцё сваё захаваці.
31. Насёньне-ж (маё) служьі-ціме Госпаду й будзе Гаспод-пім звацца навёкі.
32. Аб Госпадзе апавядаці-муць пакалёньню, якое наро-дзіцца, — і народу, што мае нарадзіцца, абвяшчаць будуць справядлівасьць Яго, што Ён учыніў.
Псальм 23.
1. Псальм Давідавы. (На пёр-шы дзёнь у тыдні.)
Госпад ёсьць Пастыр мой, ні ў чым мёць ня буду нястачы!
2. На пасьвійічах зялёных Ён пасьвіць мянё й да водаў сьвё-жых водзіць мянё.
Псальмы »j. >4. as. 15
3. Ён узмацняе душу маю, на 9. Расчыняйцеся, вароты вы-сьцёжкі праўды вядзё мянё сокіяі Алё, расчыняйцеся, дзеля імёньня Свайго. вароты адвёчныя, каб увайшоў
4. Дык навет праходзячы да- Цар Славы!
лінаю цёню сьмяротнага ня 10. Хто-ж ёсьць Цар Славы? буду баяцца напасьці, бо Ты- Госпад войск нябёсных — ён ж са мною: Твая пйліца й пад- ёсьць Цар Славы! (Зэля.) пора Твая — яны мянё паця- _
йіаюць. Псальм 25.
5. Ты прада мной застаўляеш 1. Псальм Давідавы.
стол перад абліччам уціска- Да Цябё, Госпадзе, узьнімаю ючых мянё; галаву маю Ты па- я душу маю.
мазаў алівай і чару май да- 2. Божа мой! На Цябё спа-вёрху наліў. дзяюся; ня дай жа мянё аса-
КНІГІ ОНЛАЙН
