• Газеты, часопісы і г.д.
  • Новы Запавет і Псальмы

    Новы Запавет і Псальмы


    Памер: 451с.
    Мінск 1991
    118.91 МБ
    6.	Шчасьце й ласка Твая бу- роміць, ня дай ворагам маім дуць са мною ўсё дні жыцьця быць нада мной пераможцаміі майго; і ў доме Гасподнім аста- 3. Бо-ж ніколі ня будуць аса-нуся навёкі.	ромлены ўсё, што на Цябё спа-
    дзяюцца; асаромлены будуць
    Псальм 24.	ТЫЯ) што адступаюцца без дай
    1.	Псальм Давідавы.	прычыны.
    Гасподня ёсьць зямля і што 4. Госпадзе, пакажымнёшля-напаўняе яё, сусьвёт ды ўсё, хі Тваі, навучы, дзе сьцёжкі што жывёць у ім.	Тваё.
    2.	Бо Госпад паклаў асновы 5. Дай мнё хадзіці ў праўдзе яго на морах — і на водах Тваёй і навучы; бо Ты ёсьць угрунтаваў яго.	Бог, Які мянё ўспамагае: на
    3.	Каму можна ўзыйсьці на Цябё спадзяюся заўсёды.
    гару Гасіюднюю, і хто на мёс- 6. Прыпомні аб міласэрнасьці цы Яго сьвятым стаяць мйе? Тваёй, Госпадзе, ды аб ласках
    4.	Той, у каго рукі бязьвін- Тваіх, бо яны ад вякоў.
    ныя і сэрца чыстае, хто душй 7. Аб грахох моладасьці маёй сваёй да марноты не нагінае й ды аб праступках маіх не ўс-пя божыцца крывадушна, —• памінай: успомні аба мнё па-
    5.	той атрымае багаслаўлёнь- водле ласкавасьці Тваёй, па-пе ад Госпада й справядлі- водледабратьіТваёй, Госпадзе! васьць ад Бога, Які дапамагае 8. Госпад добры й справяд-яму.	лівы, дык паказуе дарогу грэш-
    6.	Гэта род тых, што шука- нікам.
    юць Яго, што шукаюць абліч- 9. Ён вядзё пакорных да праў-ча Твайго, Божа Якубавы! ды і ўбогім сьцёжкі Сваё па-(Зэля.)	казуе.
    7.	Расчыняйцеся, вароты вы- 10. Усё шляхі Гасподнія — сокія! Алё, расчыняйцеся, ва- ласка ды праўда для тых, што роты адвёчньгя, каб увайшоў заховываюць запаведзь Яго і Цар Славы!	аб’явы Ягоныя.
    8.	Хто-ж ёсьць Цар Славы? 11. Дзеля імёньня Твайі'о, Госпад магутны І сільны, Го- Госпадзе, даруй мнё віну маю, спад,-дужы ў барацьбё. бо-ж надта яна вялікая!
    12.	Хто ёсьць чалавёк, што Госпада баіцца? Яму Ёп пака-жа дарогу, якую выбраць ямў.
    13.	Душа яго бытаваціме ў шчасьці, а насёньне ягонае зямлю ў спадчыну дастане.
    14.	Тайна Гбспада выяўля-ецца тым, што баянца Яго, і запаведзь Сваю ім Ён абвяш-чае.
    15.	Вочы маё заўсёды на Го-спада ўзіраюцца, бо Ён вьіця-гне з сёці ногі маё.
    16.	Зірні на мянё і зьлітуйся нада мною, бо адзінокі я й уці-сьнёны.
    17.	Тузё сэрца майго дай пра-стору і вывядзі мянё з бёдаў маіх!
    18.	Глянь на мўкі маё і ня-долю май і даруй мнё ўсё грахі маё!
    19.	Глянь на ворагаў маіх, як многа іх, ды як мянё нена-відзяць яны несправядліва!
    20.	Захавай душу май і спасі мянё, каб ня быў я асаромле-ны, бо ў Цябё я шукаю пры-пынку.
    21.	Няхай захаваюць мянё нявіннасьць і справядлівасьць, бо на Цябё спадзяюся.
    22.	О, Божа! Выбаў Ізраіля з усіх бёдаў ягоных!
    Псальм 26.
    1.	Судзі мянё, Госпадзе, бо хадзіў я ў беззаганнасьці маёй і на Госпада спадзяваўся ды не пахіснуўся.
    2.	Выпрабуй мянё, Госпадзе, і дасьвёдчы: растапі нутро маё і сэрца маё!
    3.	Бо ласка Твая прад вачы-ма маімі, і хадзіў я ў праўдзе Тваёй.
    4.	He засядаў я з людзьмі іл-жывымі і ня куміўся з крыва-душнымі.
    5.	Ненавідзіў я зборкі зла-мысных ды з бязбожнікамі ра-зам не сядаю.
    6.	Абмыю ў нявіннасьці рукі маё і абыйду навакол ахвяр-ніку Твайго, Госпадзе,
    7.	каб голаспа падзякаваць Табё ды апавядаці ўсё цуды Тваё.
    8.	Госпадзе! Я ўлюбіў красу Твайго до.му і мёсца, дзе слава Твая.
    9.	He загубі Ты душы маёй з грэшнікамі, ані жыцьця майго з людзьмі крывавымі,
    10.	да чыіх рук прыліплі ўчынкі ганёбныя, чыя праві-ца напоўнена хабарамі.
    11.	Я-ж буду хадзіці ў безза-ганнасьці маёй; дык збаў Ты мянё і зьлітуйся нада мною!
    12.	Стапа мая на роўнай сьцёжцы стаіць; у зграма-джэньнях буду я Госпада сла-віць.
    Псальм 27.
    1.	Псальм Давідавы (перад памазапыіем).
    Госгіад ёсьць сьвётласьць мая і збаўлёньне маё: каго-ж мнё баяцца? Госпад аховажыцьця майго: каі'о-ж мнё палохацца?
    2.	Калі злачынцы зьбяруцца насупраць мянё, каб пажэрці цёла маё, — праціўнікі й во-рагі маё —■ яны самі спаткнуц-ца ды ўпадуць.
    3.	Калі войска азброіцца су-праць мянё, сэрца маё не спа-лбхаецца;-калі ўзьнімецца су-праць мянё вайна, я й тады спадзяваціся буду.
    4.	Аднаго я прашу ў Гбспада й гэтага толькі жадаю: каб жыці мнё ў домс Гасподнім усё дні жыцьця майго, каб ба-чыць хараствб Гбспада й ад-вёдываць сьвятыню Ягоную.
    Пслльмы a?. 18. а>.
    17
    5.	Бо Ён засланяе мянё ў па-латцы Сваёй у дзёнь папасьці, Ён укрывае мянё пад засло-най сялібы Сваёй, ды ўзносіць мянё на скалу.
    6.	Гэтак узносіцца цяпёр га-лава мая панад усімі ворагамі навакол мянё, і складіціму Го-спаду ахвяры ў палатцы Яго-най пад трубныя гукі, буду Госпаду пяяці й іграці.
    7.	Пачуй, ГоспадзеІ Голасна я гукаю. Зьлітуйся-ж нада мною й адгукніся!
    8.	Аб Табё гаворыць сэрца маё, мовячы: Шукайце абліч-ча Майго! Я буду шукаці аб-лічча Твайго, Госпадзе!
    9.	He хавай ад мянё аблічча Твайго, не гані ў гнёве рабй Твайго! Ты быў мнё ўспамо-гай! He адцурайся-ж мянё і не пакінь мянё, Божа, Спасе мойі
    10.	Бо і бацька і маці мая па-кінулі мянё, а Госпад прый-мае мянё.
    11.	Пакажы мнё, Гбспадзе, шлях Твой і вядзі мянё про-стай сьцёжкай, насупраць во-рагам маім!
    12.	He аддавай мянё ярасьці праціўнікаў маіх, бо сьвёдкі фальшывыя паўсталі проці мя-нё і той, што дыхае беззаконь-нем.
    13.	Але я вёру, што ўглёджу дабрату Госпада ў краіне жы-вых.
    14.	Спадзявайся на Госпада! Будзь мужны і сэрца тваё ўма-цуй. Алё, спадзявайся на Го-спада!
    Псальм 28.
    1.	Псальм Давідавы.
    Да Цябё, Госпадзе, гукаю я. Скала мая, не маўчы на мой кліч, каб праз маўчаш.нс Тнаё
    ня быў я падобны да тых, што зыходзяць у магілу.
    2.	Пачуй Ты малёньне маё га-лоспае, калі крычу да Цябё, калі рукі сваё да сьвятыні Тва-ёй узьнімаю.
    3.	He загубі мянё разам з бяз-божнікамі ды злачынцамі, што з бліжнімі вётліва гутараць, a ў душы ліхое маюць!
    4.	Дай ім паводле ўчынкаў іхніх і злачынства іх: паводле таго, што рабілі іх рукі, дай ім; адплаці ім за тое, што зра-білі яны.
    5.	Бо яны не зважаюць на ўчынкі Госпада і на творы рук Ягоных. Дык ён зруйнуе іх і не адбудуе.
    б.	Няхай будзе Госпад пахва-лены, бо пачуў малёньне маё галоснае!
    7.	Госпад заслона мая і мой шчыт; на Яго спадзявалася сэрца маё, і ён успамог мянё; і ўзрадавалася сэрца маё, і пё-сьняй маёю дзякаваць буду Яму.
    8.	Госпад апора народу Свай-му; Ён вал, што бароніць па-мазанца Ягонага.
    9.	Спасі люд Твой і багаславі ўласнасьць Тваю; пасі яго й насі аж навёкіі
    Псальм 29.
    1.	Псальм Давідавы. (Пасьля сканчэпьня сьвята Кучак.)
    Аддайце Госпаду, вы, сыны Божыя, аддайце Госпаду хва-лу і чзсьць!
    2.	Аддайце Госпаду хвалу імёньня Ягонага, ніцма ўпа-дзёце прад Госпадам у прыго-жай сьвятыні!
    3.	Голас Гасподні „адводамі; Бог Славы загрымёў: Госпад пад водамі вялікімі.
    18	Псальмы 29. 30. 33.
    4.	Грымот Гасподні магутны, грымот Гасподні вялічззны.
    5.	Пярун Гасподні крышыць кёдры, Госпад крышыць кёд-ры Ліванскія!
    6.	Ён прымушае іх скакаць, быццам цялйты, Ліван ды Сы-рыён, як маладых буйвалаў.
    7.	Пярун Гасподні выкрасае пблымя агністае.
    8.	Грымот Гасподні ўстрасае пушчай, Госпад устрасае пу-пічай Кадэс.
    9.	Ад грымоту Гасподняга лані зьлягаюць і лясы асыпа-юцца, і ў храме Ягоным усё кажа: Слава!
    10.	Над патопам сядзёў Го-спад, дый сядзёціме Госпад, як Цар, навёіёі.
    11.	Госпад дасьць сілу народу Свайму, Госпад пабагаславіць народ Свой супакоем.
    Псальм 30.
    1.	Псальм Давідавы. Пёсьня пры абнаўлёньні храму.
    2.	Аддам хвалу Табё, Госпа-дзе, што Ты вырваў мянё і ня даў маім ворагам пацяшацца пада мною.
    3.	ГоспадзеБожамой! Я кры-чэў да Цябё, і Ты вылячыў мя-нё.
    4.	Госпадзе, Ты вывеў душу маю з пёкла дый ад тых, што зыйшлі ў магілу, увёў мянё йзноў у жыцьцё.
    5.	Хвалёце Госпада, вы сьвя-тыя Ягоныя, дзякуйце імёнь-ню Яго сьвятому!
    6.	Бо гнёў Ягоны трывае ім-гнёньне-, ласка-ж Яго —• усё жыцьцё: увёчары плач, а на-раніцы —• радасьць!
    7.	А я думаў у бясьпёчнасьці сваёй: He пахіснуся навёкі!
    8.	Праз ласку Тваіо Ты паста-віў мянё на гбрах неііаруш-
    ных; Ты аблічча Тваё адвяр-нуў, і я устрывожыўся.
    9.	Да Цябё, Госпадзе, клікаў я, і Госпада я маліў:
    10.	Што за карысьць у крыві ў маёй, у тым, што зыйду я ў магілу? Ці пыл можа хваліці Цябё? Ці можа праўду Тваю абвяшчаць?
    11.	Пачуй, Госпадзе, зьлітуй-ся нада мной! Госпадзе, будзь мнё ўспамогай!
    12.	У радасьць зьмяніў Ты параканьне маё; Ты скінуў з мянё жалобны лахман і радась-цяй .мянё падперазаў,
    13.	каб дуіпа мая выслаўляла Цябё й не маўчала. Госпадзе Божа мой, навёкі я буду хва-ліці Цябё!
    Псальм 31.
    1.	Кіраўніку хору: псальм Давідавы.
    2.	У Цябё, Госпадзе, я шукаю падпоры, пя дай мнё асароміц-ца навёкі, паводле справядлі-васьці Тваёй спасі Ты мянё!
    3.	Прыхілі да мянё Тваё вуха, пасьпяшыся выбавіць мянё! Будіь мнё скалбй, замчышчам крэпкім, каб даць мнё ўспа-могу!
    4.	Бо Ты скала мая й замчы-шча маё, і дзеля імёньня Твай-і'о вадзіць мянё будзеш і мной кіраваці.
    5.	Ты мянё вйцяпіеш з сёці, што ўкрадкам наставілі мнё, бо Ты абарона мая.
    6.	У рукі Тваё аддаю я дух мой; Ты збавіў мянё, Госпадзе, Божа праўдзівы!
    7.	Ненавіджу я тых, што чтуць ідалаў марных: я-ж спа-дзяюся на Госпада!
    8.	Дай мнё радавацца й ве-сяліцца з ласкі Тваёй, ніто Ты
    Псальмы jr. 32.
    19
    глйнуў на мўку маю, рўпіўся аб патрэбы душы маёй.
    9.	Ты ня даў мянё ў рукі вбрага, паставіў стопы маё на вольны прастор.
    10.	Зьлітуйся нада мною, Го-спадзе, бо жах мянё ахапляе. Ад суму высахла вока маё і ду-піа мая і цёла маё.
    11.	Бо ў жудасьці зыйшло жыцьцё маё і гады маё ў узды-ханьні. Зьнямаглася сіла мая ў грахбх маіх, і павйсахлі ко-сткі маё.
    12.	Пасьмёшышчам стаўся я для перасьлёдавацеляў маіх ды навет для сусёдзяў маіх, страхацьцём для знаёмых ма-іх: хто мянё бачыць на вуліцы, уцякае ад мянё.
    13.	Забыты я ў сэрцах, як мёртвы; я падобны да начынь-ня разьбітага.
    14.	Чуў я словы нягодныя ад многіх, —■ жах наўкола! —■ як змаўляліся між сабою проці мянё, манючыся адняць мнё жыцьцё.
    15.	Ды я на Цябё спадзяюся, Госпадзе! Я кажу: Ты мой Бог!
    16.	У Тваіх руках маё дні; вызваль мянё із рук ворагаў маіх і перасьлёдавацеляў маіх!
    17.	Няхай над рабом Тваім сьвёціць аблічча Тваё: памажы мнё праз ласкавасьць Тваю!
    18.	Госпадзе, ня дай Ты мнё асароміцца, бо да Цябё я гу-каю! Няхай бязбожнікі аса-ромяцца, няхай счэзнуць у пёкле,
    19.	няхай занямёюць вусны ілжывыя, што ў пйсе й з па-гардай дзёрзка проці пабож-ных гавораць!
    20.	Як вяліка дабрата Твая, іііто хаваеш Ты для гых, хто баіцца Цябё, і паказуеш тым,