Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
1. Цёшуся я, бо Госпад пачуў галосну малітву май.
2. Схіліў да мянё Ён вуха Сваё, дык клікаці буду Яго ў-ва ўсё маё дні.
3. Путы сьмёрці мянё абха-пілі; мукі пякёльныя дагналі мянё; наткнуўся я на тугу ды сум.
4. Але клікнуў я імя Гаспод-няе: Збаў, Госпадзе, душу майі
5. Ласкавы Госпад і справяд-лівы, міласэрны наш Бог.
6. Прастадушных ахоўвае Го-спад; калі зьнемагёю, Ён ра-туе мянё.
7. Вярніся, душа мая, да су-пакою твайго, бо Госпад табё робіць добрае.
8. Бо ад сьмёрці Ты вйзваліў душу маго, ад сьлёзаў — вока маё і нагу май ад упадку.
9. Буду хадзіць прад абліч-чам Гасподнім у краіне жы-вых.
10. Я вёру, дык гавару; але я крэпка прыбіты.
11. У неразвйжлівасьці маёй я сказаў: усё людзі ілгуць!
12. Як аддзячыць мнё Госпа-ду за ўсё дабрадзёйствы Яго для мянё?
13. Чару збаўлёньня ўзьніму і імя Гасподняе клікну.
14. Абяцаньні маё аддам я Госпаду прад усёнькім наро-дам Ягоным.
15. Прад вачыма Гасподнімі сьмёрць сьвятых Яго дорага
16. 0 Госпадзе! Я-ж раб Твой, сын рабыні ТваёйІ Ты разьвя-заў маё путы.
17. Табё прынясу ахвяру хва-лы й буду клікаць імя Гаспод-няе.
18. Абяцаньні маё аддам я Госпаду прад усёнькім наро-дам Ягоным,
19. у панадворках дому Гас-подняга, пасярод цябё, Еру-заліме! Альлілуя!
Псальм 117.
1. Хвалёце Госпада, усё па-гане! Слаўце Яго, усё на-роды!
2. Бо вялікая ласка Яго над намі, і праўда Яго трываць будзе навёкі! Альлілуя!
Псальм 118.
1. Хвалёце Госпада, бо добры Ён, бо навёкі ласка Ягонаяі
2. Няхай кажа Ізраіль: на-вёкі ласка Ягоная!
3. Хай дом Ааронавы скажа: навёкі ласка Ягоная!
4. Хай скажуць тыя, што Bora баяцца: навёкі ласка Яго-ная!
5. Із уціску клікнуў я Госпа-да, і пачуў мянё Госпад ды Па-ставіў на вольным прасторы.
6. Госпад за мянё — і я не баюся: што маглі-б зрабіці мнё людзі?
Псальмы
іі8. fig. 75
7. Госпад за мянё, сярод успаможнікаў маіх, і перама-гу тых, што мянё ненавідзяць.
8. Ляпёй шукаці патолі у Госпада, чым на людзёй спа-дзявацца.
9. Ляпёй шукаці патолі ў Го-спада, чым на магнйтаў на-дзёю ўскладаць.
10. Усё пагане мянё абсту-пілі, ды іменем Госпада іх за-праўды перамог я.
11. Абступілі мянё, акру-жылі, ды іменем Госпада іх запраўды перамог я.
12. Абсёлі мянё, быццам пчо-лы -сотьг, ды згарэлі яны, як агонь з цярніны: імем Гаспод-нім я іх запраўды перамог!
13. Крэпка папхнулі мянё, каб мнё ўпасьці, ды Госпад мя-нё падтрымаў.
14. Г.оспад сіла мая й мая пёсьня, ад Яго прыйійло мнё спасёйьне.
15. Радасны крык перамогі чуваць у палатках пабожных: правіца Гасподня вялікіх да-казвае рэчаў.
16. Правіца Гасподня ўзвы-шае, правіца Гасподня вялі-кіх дакёзвае рэчаў.
17. He памру, а жыць буду і аб дзёяньнях Госпада буду ка-заці.
18. Хоць і караў ён мянё, a сьмёрці мянё не аддаў.
19. Расчынёце вароты спра-вядлівасьці мнё: увайду я праз іх, каб Госпад'а славіць.
20. Вось вароты Гасподнія: пабожныя ўвойдуць праз іх.
21. Слаўлю Цябё, шбо Ты вы-слухаў мянё і стаўся збаў-лёньнем маім!
22. Камень, што яго адкінулі будаўнікі, ён стаўся галавой вугла.
23. Ад Госпада гэтае і дзіўна ў вачох нашыхі
24. Вось дзёнь, што стварыў яго Госпад: давайце весяліцца й радавацца ў ім!
25. О Госпадзе, успамажы! 0 Госпадзе, дай удачу!
26. Багаслйўлены той, хто ўваходзе ў імя Гасподняе: ба-гаслаўляем мы вас із сьвя-тыні Гасподняе.
27. Госпад ёсьць Бог, і Ён асьвятліў нас: вядзёце ахвяру да рагоў ахвярніку!
28. Ты мой Бог; Цябё буду я славіць, Цябё, Божа мой, вы-вышшаць!
29. Хвалёце Госпада, бо доб-ры Ён, бо ласка Яго навёкі!
Псальм 119.
А л е ф.
1. Шчасьлівыя тыя, івто шлях у іх беззаганны, віто ходзяць паводле закону Госпада.
2. Шчасьлівыя тыя, што піл-нуюцца аб’яваў Ягоных, усім сэрцам шукаюць Яго,
3. крыўды ня робяць ды сьцёжкамі ходзяць-Ягонымі.
4. Ты загадаў Тваё запаведзі, каб пільна іх выпаўнялі.
5. О, каб жа мой шлях вёў цьвёрда мянё, каб уставы Тваі я захбвываў!
6. Тады-б ня мёў я сораму, на ўсё запаведзі Твае узіраючы-ся.
7. Буду хваліць Цябё шчы-ры.м сэрцам, справядлівыя за-коны Тваі пазнаваючы.
8. Уставы Тваі я буду захо-вываць: не пакінь мянё Ты зу-сім!
Б э т.
9. Чым дзяцюк сьцёжку сваю захавас ў чыстасыіі? Захоў-ваючы водле слова Твайго.
76 Псальмы 119.
10. Усім сваім сэрцам шукаю я Цябё: ня дай мнё адхіліцца ад зіпаведзяў Тваіх!
11. У сэрцы маім хаваю я сло-ва Тваё, каб не зграшыць прад Табою.
12. Хвалю Цябё, Госпадзе; навучы мянё ўставаў Тваіх!
13. Вуснамі маімі абвяшчаю ўсё прысуды Тваіх вуснаў.
14. 3 шляху, што загаданы аб’явамі Тваімі, я радуюся, быццам з багацьця вялікага.
15. Аб зёпаведзях Тваіх раз-важаці буду й на шляхі Тваі пазіраці.
16. У Тваіх пастановах будзе ўцёха мая, слова Твайго нс забуду.
Г і м э л ь.
17. Рабі дабро рабу Тайму, каб жыў я, дык буду слова Твайго пілнавацца.
18. Расчыні маё вочы, каб бачыў я цуды закону Твайго!
19. Я госьць на зямлі; не ха-вай ад мянё Тваіх запаведзяўі
20. Зьнемаглася душа мая, імкнучыся ўсьцяж да ўставаў Тваіх.
21. Ты выклятым гардуном пагразіў, што ўхіляюцца ад загадаў Тваіх.
22. 3 мянё-ж зьнімі ганьбу й пагарду, бо хаваю загады Тваі.
23. Хоць засёлі магнаты й змаўляюцца супраць мянё, аб уставах Тваіх Твой раб раз-важае.
24. Алё, аб’явы Тваё — мнё ўцёха, загады Тваі мнё парада.
Д а л е т.
25. Да пылу прыліпла душа мая; ажыві мянё водле слова Твайго.
26. Апавядаў я пра сьцёжкі
маё, і Ты мянё выслухаў; на-вучы мянё ўставаў Тваіх.
27. Дай зразумёці мнё шлях, што запаведзі Тваё вызнача-юць, і я буду аб цудах Тваіх разважаць.
28. Сьлязамі сплывае душа мая ад тугі; узмацуй Ты мянё водле слова Твайго!
29. Шлях ілжы адвярні ад мя-нё і даруй мнё закон Твой.
30. Я выбраў шлях праўды й уставы Тваі прад сабою паста-віў.
31. Да аб’яваў Тваіх прыля-піўся я; ня дай, Госпадзе, мнё асароміццаі
32. Шляхам запаведзяў Тваіх пабягу я, калі сэрца маё Ты пашырыш.
Ге.
33. Навучы мянё, Госпадзе, шляху ўставаў Тваіх, каб я даканца яго захаваў.
34. Дай мнё розум, і буду за-кон Твой захоўваць і спаў-няці яго ўсім сэрцам.
35. Пастаў мянё на сьцёжку запаведзяў Тваіх, бо ў гзтым уцёха мая.
36. Нахіляй маё сэрца да аб’яваў Тваіх, а не да карысь-Ці.
37. Адвярні маё вочы, каб на марнасьць ня ўзіраліся; ажыў-ляй мянё на шляхох Тваіх!
38. Споўні слова Тваё рабу Твайму, што дадзена тым, хто баіцца Цябё.
39. Ня^ай абмінёць мяііё таньба, якое баюся, бо суды Тваі добрыя.
40. Запраўды, я жадаю заіа-даў Тваіх; ажыві мянё праў дай Тваёю.
В а в.
41. Няхай прыйдзе ка мнё Твая ласка, о Госпадзе, —
Псальмы ug.
77
збаўлёньне Тваё водле слова Твайго,
42. каб я мог даць адказ та-му, хто мянё зьневажае, бо на слова Тваё спадзяюся.
43. - He пазбаў маё вусны сло-ва праўды зусім, бо я на пры-суд Твой чакаю
44. і буду заўсёды закон Твой захоўваць, заўсёды й навёкі, 45. ды буду хадзіць па пра-сторы шырокім, бо шукаў я загадаў Тваіх.
46. Аб аб’явах Тваіх прад ца-рамі я буду казаці й не паў-стыдаюся.
47. Уцёху мёць буду ў запа-ведзях Тваіх, бо мнё яны лю-бы.
48. 1 ўздымаць буду рукі маё да запаведзяў Тваіх, што мнё любы, ды аб уставах Тваіх разважаці.
3 а і н.
49. Успомні Ты слова да раба Твайго, на якое сказаў спа-дзяваціся мнё.
50. Тож пацёха мая ў нядолі маёй, што слова Тваё ажыў-ляла мянё.
51. Гордыя вёльмі нада мною зьдзёкаваліся; я-ж ад закону Твайго ня ўхіляўся.
52. Успамінаў я, о Госпадзе, суды Тваі спрад вякоў, і гэта было мнё пацёхай.
53. Гнёў палючы мянё агар-нуў на бязбожных, што кіда-юць закон Твой.
54. Уставы Тваі гімнам ста-ліся мнё там, дзё жыву, як прыблуда.
55. Імя Тваё, Госпадзе, я ўна-чы ўспамінаў і закон Твой за-ховываў.
56. Гэта сталася мнё, бо за-гадаў Тваіх пілнаваўся.
X э т.
57. Я сказаў: Мая доля, о Госпадзе, — Тваё слова захо-вываць.
58. Усім сэрцам прасіў я ла-скі ў Цябё: будзь мнё ласкаў паводле слова Твайго.
59. Разважаў я аб сьцёжках маіх і стопы маё скіраваў да аб’яваў Тваіх.
60. I сьпяшаўся я й не мару-дзіў, загады Тваі выпаўня-ючы.
61. Сёці бязбожных аблуталі мянё, ды закону Твайго не забыўся я.
62. Сярод ночы ўстаю я, каб славіць Цябё за суды Тваі справядлівыя.
63. Я таварыш для ўсіх, што баяцца Цябё ды загадаў Тваіх пілнуюцца.
64. Ласкавасьцяй Тваёй, Го-спадзе, поўніцца зямля; на-вучы-ж Ты мянё ўставаў Тва-іх!
Т э т.
65. Дабро Ты зрабіў рабў Твайму, Госпадзе, паводлесло-ва Твайго.
66. Добрай развагі й пазнань-ня мянё навучы, бо я запаве-дзям Тваім вёру.
67. Пёрш, чым я стаўся спа-кораным, я блукаўся; цяпёр слова Тваё я хаваю.
68. Ты ласкавы і добры, дык мянё навучы уставаў Тваіх!
69. Гардуны ілжу плялі на мянё; я-ж усім сэрцам загадаў Тваіх пілнаваўся.
70. Атупёла ў іх сэрца, як тук; я-ж законам Тваім паця-шаю сябё.
71. Добра мнё сталася, што я спакарнёў, каб вучыцца ўста-ваў Тваіх.
72. Закон вуснаў Тваіх для
78
Псальмы і/9,
мянё больш варты, чым тыся-чы золата ды серабра.
I о д.
73. Рукі Тваё стварылі мянё й спасобілі мянё; дай жа мнё розум навучыцца ўставаў Тва-
74. Тыя, што баяцца Цябё, убачаць мянё ды ўцёшацца, бо я чакаю на слова Тваё.
75. Вёдаю, Госнадзе: суды Тваі — справядлівыя, і спра-вядліва караў Ты мянё.
76. Ласка Твая няхай будзе пацёхаю мнё водле слова Твай-го да раба Твайго.
77. Міласэрдзе Тваё няхай зыйдзе ка мнё, каб я жыў, бо закон Твой — нацёха мая.
78. Гордым няхай будзе со-рам за тое, што бяз прычыны ўціскалі мянё; я-ж аб загадах Тваіх разважаю.
79. Няхай да мянё навёрнуц-ца тыя, што баяцца Цябс, што вёдамы ім аб’явы Тваё.
80. Сэрца маё беззаганным хай будзе ў уставах Тваіх, каб мнё ня быць асаромленым.
К а ф.
81. Ташнуе душамая па збаў-лёньні Тваім; па слова Тваё спадзяюся.
82. Ташнуюць вочы маё па слове Тваім ды пытаюцца: Калі-ж Ты пацёшыш мянё?
83. Я стаўся, як мёх скурапй ды ў дыме; але ўставаў Тваіх не забыўся.
84. Колькі дзён жыцыдя йшчэ рабу Твайму? Калі зробіш Ты суд над тымі, што ўціскаюць мянё?
85. Вйкапалі гордыя яму для мянё, але гэта пярэчыць зако-ну Твайму.
86. Усё Тваё запаведзі —
праўда; бязьвінна ўціскаюць мянё, дык Ты памажы мнё!
87. Чуць-што ня вынішчылі мянё на зямлі; я-ж не адсту-паўся ад загадаў Тваіх.
88. Праз міласэрнасьйь Тваю захавай мнё жыцьцё, і буду пілнавацца аб’яваў вуснаў Тваіх.
Л а м э д.
89. Навёкі, о Госпадзе, слова Тваё сцьвёрджана на нёбе!
90. Ад роду ды ў род трывае праўда Твая; паставіў Ты зя.члю, і яна стаіць.
КНІГІ ОНЛАЙН
