Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
8. I, выйшаўшы ббрзда з ма-гілы, яны з страхам і рідась-цяй вялікай пабёглі апавясь-ціць вучняў Яго.
9. Калі-ж яны ішлі апавясь-ціць вучняў Яго, дык вось Ісус спаткаў іх і сказаў: ра-дуйцеся! I яны, прыступіў-шыся, абнялі ногі Яго і пакла-ніліся Яму.
10. Тады кажа ім Ісус: ня бойцеся; ідзіце, апавясьціце братоў Маіх, каб ішлі ў Галі-лёю; і там яны ўбачаць Мянё.
11. Калі-ж яны ішлі, то нека-тбрыя з вартаўнікбў, пайшоў-шы ў мёста, абвясьцілі архірэ-ям усё, што стйлася.
12. I тыя, сабраўшыся з стар-шынямі і зрабіўшы нараду, далі даволі грошай жаўнёрам
13. і сказалі: скажэце, што вучні Яго, прыйшоўшы ўначы, укралі Яго, калі мы спалі.
14. I, калі чутка аб гэтымдой-дзе да Начальніка, мы перака-наем яго і вас учынім бясь-пёчнымі.
15. Яны, узяўшы грошы, зра-білі, як іх навучылі; і разыш-лося слова гэтае між Юдэямі да сёньняшняга дня.
16. А адзінаццаць вўчняў пайшлі ў Галілёю на гарў, куды сказаў ім Ісус.
17. 1, убічыўшы Яго, пакла-
Паводле Мацьвея
м. Эвангельле ^S. 49
НІліся Яму; іншыя-ж сумля-»Аліся.
18. I, падыйшоўшы, Ісус пра-мвіў да іх: дёдзена Мнё ўся-кая ўлада на нёбе і на зямлі.
19. Дык ідэёце, навучайце ўсё
народы, хрйсьцячы іх у імя Айца, і Сына, і Сьвятога Духа, 20. навучаючы іх выпаўняць усё, што Я сказаў вам; і вось Я з в’амі ў-ва ўсё дні да скан-чэньня вёку. Амін.
ПАВОДЛЕ МАРКА СЬВ. ЭВАНГЕЛЬЛЕ.
Разьдэёл 1.
1. Пачатак Эвангельля Ісуса Хрыста, Сына Божага.
2. Як напісана ў прарокаў: вось я пасылаю Ангела Майго перад абліччам Тваім, які пра-кладзё дарогу Тваю перад Та-бою (Малах. 3, 1).
3. Голас гукаючага ў пу-стыні: гатуйце дарогу Госпа-ду, простымі рабёце сьцёжкі Яго (Ісая 40, 3).
4. Зьявіўся Іоан, хрысьцячы ў пустыні і абвяшчаючы пакут-нае хрышчэньне дзеля адпуш-чзньня грахоў.
5. I выходзілі да Яго ўся ста-рана Юдэйская і Ерузалімцы, і хрысьціліся ад Яго ў рацэ Іордане, спавядаючыся з гра-хоў сваіх.
6. I быў Іоанадзётыўвярблк)-давы волас і ў скураны пояс на паясьніцы сваёй, і ёў саранчу ды дзікі мёд.
7. I прапавёдываў кажучы: ідзё за мною Дужэйшы за мя-нё, у Якога я ня варт, нахі-ліўшыся, разьвязаць рамёнь абуцьця Яго.
8. Я хрысьціў вас вадою, a Ён будзе хрысьціць вас Ду-хам Сьвятым.
9. 1 сталася ў тыя дні, прый-шоў Ісус з Назарэту Галілёй-скаго і хрысьціўся ад Іоана ў Іордане.
10. I, як выходзіў із вады, тут жа ўглёдзіў Іоан расчынйю-
чыся нёба й Духа, як галуба, зыхбдзячы на Яго.
11. I голас быў з нёба: Ты Сын Мой улюблены, Якому спагадаю.
12. I зараз Дух павёў Яго ў пустыню.
13. I быў Ён там у пусгыні со-рак дзён спакушаны ад шата-на, і быў з зьвярамі, і Ангелы служылі Яму.
14. Пасьля-ж таго, як loan быў вьіданы, прыйшоў Ісус у Галілёю, прапавёдуючы Эван-гельле царства Божага
15. і кажучы, што споўніўся час і наблізілася царства Бо-жае: пакайцеся і вёрце ў Эван-гельле.
16. Праходзячы-ж ля мора Галілёйскага, углёдзіў Сымо-на і Андрэя, брата ягонага, як закідалі сёці ў мора, бо яны былі рыбаловы.
17. I сказаў ім Ісус: ідзёце за Мною, і Я зроблю вас лаўцамі людзёй.
18. I яны той жа час пакінулі сваё сёці і пайшлі за Ісусам.
19. I, адыйшоўшы адтуль не-далёка, Ён углёдзіў Якава Завядзёявага і Яна, брата яго-нага, таксама ў чаўнё, пра-вючы сёці.
20. I тут жа клікнуў іх. I яны, пакінуўшы бацьку свайго За-вядзёя ў чаўнё з работнікамі, пайшлі за Ім.
21. I прыходзяць у Капэр-
Паводле Марка сы. Эвангельле і. a. 51
наум, і, неадкладаючы, у су-боту ўвайшоў Ён у школу і на-вучаў.
22. I дзівіліся з Яго навукі, бо, навучаючы іх, быў як той, хто мае ўладу, а нё як кніж-нікі.
23. I быў у школе іхняй чала-вёк, якім заўладаў дух нячы-сты, і закрычэў:
24. Пакінь! што Табё да нас, Ісус І-Іазарэйскі? Ты прый-шоў згубіць нас! Вёдаю цябё, хто ты, Сьвяты Божы!
25. Але Ісус пагразіў яму, ка-жучы: маўчьі і выйдзі з яго.
26. Тады нячысты дух, устрос-шы яго і загаласіўшы моц-ным голасам, выйшаў з яго.
27. I ўсё спужаліся і пыталіся адзін у аднаго: штб гэта? штб гэта за новая навука, віто сва-ёй уладай і дўхам нячыстым за-гадвае, і яны слўхаюцца Яго?
28. I хутка разыйшлася аб Ім чутка па ўсіх ваколіцах Га-лілёі.
29. Выйшаўшы ўраз жа із школы, прыйшлі ў дом Сы-мона і Андрэя, з Якавам і Іоа-нам.
30. Цёшча-ж Сымонавая ля-жала ў гарачцы; і зараз ка-жуць Яму аб ёй.
31. Падыйшоўшы, Ён падняў яё, узяўшы за руку, і гарачка пакінула яё, і яна пачала слу-жыць ім.
32. Калі-ж настаў вёчар, як зайшло сонца, прыносілі да Яго ўсіх нядужых і апанава-ных злым духам.
33. I ўсё мёста сабралося пе-рад дзьвярыма.
34. I Ён аздаравіў многіх, цярпёўшых ад розных хво-расьцяў, і выгнаў духаў; і не пазваляў злым духам гава-рыць, IUTO яны пазналі Яго.
35. А нараніцы. устаўшы ду-жа рана, выйшаў і пайшоў у пустыннае мёсца і там маліўся.
36. Сымон і быўшыя з імі пай-шлі за Ім;
37. і, знайшоўшы Яго, ка-жуць Яму: ўсё шукаюць Ця-бё.
38. Ён ■ кажа ім: пойдзем у бліжэйшыя сёлы і мёсты, каб Мнё й там навучаць, бо-ж Я дзеля таго прыйшоў.
39. I Ён навучаў у школах іхніх скрозь па ўсёй Галілёі і выганяў злых духаў.
40. Прыходзіць да Яго пра-кажоны, мблючы Яго і па-даючы перад Ім на калёні, дый кажа Яму: калі хочаш, можаві мянё ачысьціць.
41. Ісус жа, зьлітаваўшыся над ім, працягнуў руку, дат-кнуўся да яго і сказаў яму: хачу, будзь чысты!
42. I, як толькі Ён сказаў гэ-та, праказа тут жа зыйшла з яго, і ён ачысьціўся.
43 .1, грозна глйнуўшы на яго, зараз жа адаслаў яго
44. і сказаў яму: глядзі, ні-кому нічога не кажьі, але пай-дзі пакажйся сьвяшчзньніку і ахвяруй за ачышчэньне тваё, што загадаў Майсёй, дзеля еьвёдчаньня ім.
45. А ён, вьійшаўшы, пачаў многа гаварыць і шырыць кру-гом вёстку, дзеля чаго Ісус ня мог ужо ўвайсьці адкрыта ў мёста, але быў вонках, у мя-сцбх пустынных. 1 прыходзілі да Яго зусюль.
Разьдзёл 2.
1. Праз колькі дзён ізноў прыйшоў Ён у Капэрнаум, і разыйшлося, што Ён у доме.
2. Зараз сабралося гэтулькі народу, піто ўжо і ля дзьвёраў
52
Паводм Марка сьв. Эвангельле ».
ня было мёсца; і Ён гаварыў ім слова.
3. I прыйшлі да Яі'о з спаралі-жаваным, якога нёсьлі чаць-вёра;
4. і, ня маючы магчымасьці прыйсьці да Яго цераз народ, раскрылі страхў дому, дзё ён быў, і, зрббіўшы дзіру, спусь-цілі ,пасьцёль, на якой ляжаў спараліжавйны.
5. Ісус, бічучы вёру іх, кажа паралітыку: дзіця, даруюцца табё грахі тваі.
6. Тут жа сядзёлі некаторыя з кніжнікаў і разважалі ў сэр-цах сваіх:
7. што гэта ён гэтак блюзь-ніць? Хто можа дараваць грахі, апрача аднаго Бога?
8. Ісус, ураз жа давёдаўшыся духам Сваім, што яны гэтак думаюць сабё, сказаў Ім: на што гэтак думаеце ў сэрцах вашых?
9. Што лягчэй? ці сказаць паралітыку: даруюцца табё грахі? ці сказаць: устань, вазь-мі ложак свой і хадзі?
10. Але, каб вы вёдалі, што Сын Чалавёчы мйе ўладу на зямлі дараваць грахі, — ка->ка паралітыку:
11. Табё кажу: устань, вазь-мі ложак твой ды йдзі ў дом твой.
12. Той ураз жа ўстаў і, узяў-шы ложак, выйшаў перад усімі, так што ўсё дзівіліся і славілі Бога, кажучы: піколі нічога такога мы ня бачылі.
13. I выйшаў Ісус ізноў да мора; і ўвёсь народ пайшоў да Яго, і Ён навучаў іх.
14. Праходзячы, углёдзіў Ён Лёвія Алфёявага, сядзючьі на мйтніцы, і кажа яму: ідзі за Мною. I той, устаўшы, пай-шоў за Ім.
15. I стйлася, калі Ісус ся-дзёў за сталом у доме ягоным, пасядалі з Ім і вучнямі Яго шмат мьітнікаў ды грэшнікаў, бо было іх многа, і яны йшліза Ім.
16. Кніжнікі й фарысэі, углё-дзіўшы, што Ён ёсьць з мытні-камі ды грэшнікамі, кажуць вучням Яго: як гэта Ёнёсьцьі п’ёць з мытнікамі ды грэшніка-мі?
17. Пачуўшы гэтае, Ісус ка-жа ім: нё здардвым трэба лё-кара, але хворым. Я прый-шоў клікаць нё сьвятых, але грэшнікаў да пакуты.
18. А вучні Іоанавы і фары-сэйскія пасьцілі, і прыходзяць да Яго ды кажуць: чаму вуч-ні Іоанавы ды фарысэйскія посьцяць, а Тваі вучні ня посьцяць?
19. I сказаў ім Ісус: ці мо-гуць пасьціць сыны вясёльля, калі з імі жаніх? Пакуль ма-юць сярод сябё жаніхй, ня мо-гуць пасыйць.
20. Але прййдуць дні, калі вбзьмуць ад іх жаніха, і тады будуць пасьціць у тыя дні.
21. 1 ніхто не прышывае ла-пінкі з новай тканіны да ста-рое адзёжыны, бо новая ла-пінка адарвёцца ад старбга, і дзіра будзе яшчэ ббльшая.
22. 1 ніхто не налівае новага віна ў старыя мяхі, бо новае віно прарвё мяхі, і віно вы-цяча, ды мяхі прападуць; але віно новае трэба ўліваць у но-выя мяхі.
23. I давялбся перахбдзіць Яму ў суботу цёраз засёвы; і пачалі вучні Ягоныя дарогаю рваць калбсьсе.
24. Фарысэі сказалі Яму: гля-дзі, чаму яны робяць у суботу тое, чаго ня сьлёд рабіць?
Паводле Марка сьв. Эвангельле a. 3. 53
25. Ён сказаў ім: няўжо-ж вы ніколі ня чьіталі, што зра-біў Давід, калі мёў патрэбу й галадаў сам ды быўшыя з ім?
26. Як увайшоў ён у дом Божы за архірэя Авіафара ды ёў хлябы ахвйрныя, якіх ня можна было ёсьці нікому, ап-рача сьвяшчэньнікаў, і даў і тым, што былі з ім.
27. I сказаў ім: субота для чалавёка, але нё чалавёк для суботы;
28. вось чаму Сын Чалавёчы ёсьць гаспадар і над суботай.
Разьдзёл 3.
1. I прыйшоў ізноў у школу; і быў там чалавёк, які мёў су-хую руку.
2. I сачылі за Ім, ці не азда-ровіць яго ў суботу, каб абві-наваціць Яго.
3. I кажа да сухарукага ча-лавёка: стань пасярэдзіне.
4. I кажа да іх: Ці налёжыць рабіць у суботу добрае, ці ра-біць благое? Жыцьцё ратаваць, ці загубіць? Яны маўчалі.
5. I, глянуўшы на іх з гнё-вам, тўжачы аб жбрсткасьці сэрцаў іхніх, кажа таму чала-вёку: працягні руку тваю. Ён працягнуў, і зрабілася ру-ка ягоная здаровая, як і дру-гая.
б. Фарысэі, выйшаўшы, зараз жа склікалі з Ірадзіянамі раду аб Ім, каб загубіць Яго.
7. Але Ісус з вучнямі Сваімі адыйшоўся да мопа, і за Ім пайшло множства народу з Га-лілёі, Юдэі,
8. Ерузаліму, Ідумэі і з-за Іор-дану; дый з ваколіц Тыру й Сідону вялікай грамадой, па-чуўшы, што Ён рабіў, ішлі да Яго.
9. I сказаў вўчням Сваім, каб
для Яго быў прыгатаваны чб-вен, з увагі на мнбжства на-роду, каб ня цісііуліся да Яго.
10. Бо многіх Ен аздаравіў, дык хворыя ціснуліся да Яп>, каб дакранўцца да Яго.
11. I дўхі нячыстыя, бачучы Яго, падалі перад Ім ды кры-чэлі, кажучы: Ты Сын Божы!
12. Але Ён крэпка пагразіў ім, каб не выяўлялі Яго.
13. 1 ўзыходзе на гарў і кліча да Сябё, каго Сам хацёў; і прыйіплі да Яго.
14. 1 выбраў з іх двапацца-цёх, каб з Ім былі, і каб пасы-лаць іх прапавёдываць,
КНІГІ ОНЛАЙН
