• Газеты, часопісы і г.д.
  • Новы Запавет і Псальмы

    Новы Запавет і Псальмы


    Памер: 451с.
    Мінск 1991
    118.91 МБ
    14.	I будзе табё радасьць і ўцёха, і многія ўзрадуюцца з нараджэньня яго.
    15.	Бо ён будзе вялікі перад Госпадам; і ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым на-поўніцца яйічэ ў чэраве маткі сваё.
    16.	I многіх з сыноў Ізраіля-вых навёрне да Госпада Бога іх.
    17.	1 пройдзе перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэр-цы бацькоў дзёцям, і непаслух-мяных да мудрасьці правед-ных, каб прыгатаваць Госпаду народ падгатоўлены.
    18.	I сказаў Захарыя Ангелу: Па чым пазнаю я гэтае? То-ж я стары, і жонка мая ў гадбх пажылых.
    19.	I сказаў яму Ангел у ад-каз: я Гаўрыіл, што перад Бо-гам стаю, і пасланы гаварыць з табою і абвясьціць табё гэ-тае.
    20.	I вось, будзеш ты маўчаць, і ня здолееш гаварыць да дня, калі гэтае станецца: за тое, тто не павёрыў словам маім, якія збудуцца ў свой час.
    Паводле Лукі сы. Эвангелчле г.
    79
    21.	I ждаў народ Захарыю і дзівіўся, што ён марудзіць у царквё.
    22.	Выйшаўшы-ж, ён ня мог гаварыцб' да іх: і пазналі, што бачыў зьйву ў царквё; 1 ён кі-ваў і астаўся нёмы.
    23.	I сталася, як скончыліся дні службы яго, вярнуўся ён у дом свой.
    24.	Пасьля гэтых дзён зачала Альжбёта, жонка яго, і таілася пяць мёсяцаў, ды гаварыла:
    25.	так учыніў мнё Госпад у дні гэтыя, як глянуў на мянё, каб зьняць з мянё ганьбу між людзьмі.
    26.	У шосты-ж мёсяц пасла-ны быў Ангел Гаўрыіл ад Бога ў места Галілёйскае, называ-нае Назарэт,
    27.	да дзёвы, зарўчанай з му-жам імёньнем Язэп, з дому Давідавага; імя-ж дзёвы —• Марыя.
    28.	Ангел, увайшоўшы да яё, сказаў: радуйся, дабрадатная! Госпад з табою; багаслаўлена ты між жанок.
    29.	Яна-ж, убачыўшы яго, спалохалася ад слоў яго і раз-важала, што-б гэта было за прывітаньне такое?
    30.	I сказаў ёй Ангел: ня бой-ся, Марыя; бо ты знайшла лас-ку ў Бога.
    31.	1 вось зачнёш у чэраве і народзіш Сына і дасі Яму імя: Ісус.
    32.	Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назавёцца, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Яго,
    33.	і царыць будзе над домам Якава давёку, і царству Яго ня будзе канца.
    34.	Марыя-ж сказала Ангелу: як гэта будзе, калі я ня зпаю мужа?
    35.	I ў адказ сказаў ёй: Дух Сьвяты найдзё на цябё, і сіла Найвышэйшага ахінё цябё: вось чаму й тое, што народзіц-ца сьвятое, Сынам Божым на-завёцца.
    36.	Вось і Альжбёта, сваячка твая, і яна зачала сына ў ста-расьці сваёй, і гэта ўжо шо-сты мёсяц у яё, хоць і называ-най няплоднай.
    37.	Бо-ж у Бога ніводнае сло-ва ня будзе немагчымым.
    38.	1 сказала Марыя: вось я — слуга Госпада; няхай ста-нецца. мнё па слову твайму. I адыйшоў ад яё Ангел.
    39.	Устаўшы-ж Марыя ў тыя дні борзда пайшла ў горную краіну, у мёста Юдзіна.
    40.	I ўвайшла ў дом Захарыі і прывітала Альжбёту.
    '41. I сталася, як Альжбёта ўчула прывітаньне Марыі, уз-варухнўлася дзіцятка ў чэраве яё, і Альжбёта напоўнілася Духам Сьвятым.
    42.	I загаласіла моцным гола-сам і сказала: багасдаўлена ты між жанок, і багаслаў-лены плод чэрава твайго.
    43.	I адкуль гэтае мнё, што прыйшла маці Госпада майго да мянё?
    44.	Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, узварухнулася вясёла дзіцят-ка ў чэраве маім.
    45.	I шчасьліва павёрыўшая: бо збудзецца сказанае ёй ад Госпада.
    46.	I сказала Марыя: вялічае душа мая Госпада;
    47.	і ўзрадаваўся дух мой у Богу Спасіцелю маім,
    48.	што глянуў Ён на пакор-насьць рабы свас, бо адгэтуль шчасьліваю называцімуць мя-нё ўсё роды,
    80
    Паводле Лукі сы. Эвангельле і.
    49.	бо вялікае ўчыніў мнё Ду-жы; і сьвятое імя Яго;
    50.	і міласьць Яго ў роды ра-доў для тых, што баяцца Яго.
    51.	Учыніў сілу рукой сваёй; рассёяў гордых думкамі сэрца іх;
    52.	адабраў у моцных паса-ды, узьвялічыў пакорных,
    53.	галодных здаволіў да-бром, а багатыроў адпусьціў НІ 3 чым.
    54.	Прыняў Ізраіля, слугу свайго, успомніў міласьць,
    55.	як гаварыў да айцоў па-йіых, да Аўраама і насёныія яго давёку.
    56.	Прабыла-ж Марыя з ёю каля трох мёсяцаў і вярну-лася ў дом свой.
    57.	Альжбёце-ж настаў час радзіць, і яна ўрадзіла сына.
    58.	I начулі сусёдзі ды сваякі яё, што ўзьвялічыў Госнад мі-ласьць сваю над ёю, і цёшы-ліся з ёю.
    59.	У восмы дзёнь прыйшлі абрэзаць дзіцятка і хацёлі наз-ваць яго па імёньпю бацькі яго -- Захарыям.
    60.	На гэтае маці яго ска-зала: нё, а назваць яго Іоа-нам.
    61.	1 сказалі ёй: нікога няма ў родзе тваім, хто зваўся-б гэ-тым ічёньнем.
    62.	I пыталіся на мігах у бацькі, як бы ёп хацёў назваць ЯІ'<>-
    63.	Ён зажадаў дошчачку і напісаў: loan імя яму. I ўсё дзівіліся.
    64.	I ў той жа час расчыніліся вусны яго і язык яго, і ён стаў гаварыць, багаслаўлючы Бога.
    65.	I страх узьняўся сярод сусёдзяў іх; і расказвалі пра ўсё гэтае па ўсёй нагорнай старанё Юдэйскай.
    66.	I ўсё чуўшыя ўзялі гэтае да сэрца свайго і гаварылі: што-ж і-эта будзе за дзіця? I рука Госпадава была з ім.
    67.	I Захарыя, бацька яго, напоўніўся Сьвятым Духам і прарочыў, кажучы:
    68.	Багаслаўлены ГоспадБог Ізраіляў, пгто адвёдаў народ свой і даў выбаўлёньне яму;
    69.	і падняў рог спасёньня на-шага ў доме Давіда, слугі Свайго,
    70.	(як апавясьціў вуснамі быўшых ад вёку сьвятых пра-рокаў Сваіх),
    71.	спасё нас ад ворагаў па-ніых і ад рукі ўсіх ненавідзя-чых нас;
    72.	і ўчыніць ласку бацьком нашым і спамянё сьвяты та-стамант свой,
    73.	прысягу, што кляўся Аў-рааму, бацьцы кашаму, даць нам,
    74.	не з баязьні, па выбаў-лёньні з рукі ворагаў нашых
    75.	служыць Яму ў сьвятась-ці і праўдзе перад ім у-ва ўсё дні жыцьця пашага.
    76.	I ты, дзіцятка, назавешся прарокам Усявышняга, бо пройдзеш напёрад прад абліч-чам Госпада — прыгатаваць шляхі Яму,
    77.	даць народу пазпаць спа-сёньне ў адпушчэньні грахоў яго,
    78.	па ўнўтранаму міласэр-дзю Боіа нашага, якім адвё-даў нас Усход з выіпыні,
    79.	прасьвяціць тых, што ў цёмры і ў цяню сьмяротным, пакіраваць ногі нашыя на да-рогу міра.
    80’	Дзіця-ж узрастала і ўма-цоўвалася духам, і было ў пустынях да дня зьяўлёньня свайго Ізраілю.
    Паводле Лукі ав. Эвангетм z. г.
    81
    Разьдэёл 2.
    1.	1 сталася ў тыя дні: выйпіла ад кёсара Аўгуста павялёньнс зрабіць сыіісаньне па ўсёй зямлі.
    2.	Гэты сыііс быў пёршы за гаспадараньня Кірынэя ў Сі-рыі.
    3.	I пайшлі ўсё запісвацца, кожны ў сваё мёста.
    4.	Пайшоў таксама і Язэп з Галілёі, з мёста Назарэту, у Юдэю, у мёста Давідавае, зва-нае Віфлеём, бо ён быў з дому і роду Давідавага,
    5.	запісацца з Марыяю, за-ручанай з ім жонкай, што была цяжарная.
    G. Калі-ж яны былі там, на-дыйшоў час радзіць ёй;
    7.	і ўрадзіла Сына Свайго Пёршага, і палажыла яго ў жолаб, бо ня было ім мёсца ў заёзьдзе.
    8.	У той старанё былі на полі пастухі, йіто вартавалі ўначы ля статку свайго.
    9.	I вось зьявіўся ім Ангел Гасподні, і слава Госпадава асьвяціла іх; і ўбаяліся стра-хам вілякім.
    10.	I сказаў ім Ангел: ня бой-цеся! бо вось я абвяшчаю вам нялікую радасьць, што будзе ўсім людзям:
    11.	бо цягіёр нарадзіўся вам у мёсьце Давідавым Спасіцель, Каторы ёсьць Хрыстос Госпад;
    12.	і вось вам знак: вы знбй-дзеце Дзіця ў пялёнках, ля-жучы ў ясьлях.
    13.	1 неўспадзёўкі зьявілася з Ангелам вялікае войска ня-бёснае, славячы Бога і гаво-рачы:
    13.	Слава на вышынах Богу і на зямлі мір сярод людзёй добрае волі.
    15.	I сталася, як адыйшлі ад іх Ангелы на нёба, пастухі ска-залі адзін аднаму: пойдзем у Віфлеём і паглядзім, што там здйрылася, што абвясьціў нам Госпад.
    16	.1 пасьпёшна выйшлі і знай-шлі Марыю і Язэпа, і Дз.іцят-ка, ляжучы ў жолабе.
    17.	Углёдзіўшы-ж, расказалі аб тым, йіто было абвёшчана ім пра Дзіцятка гэнае.
    18.	.1 ўсё, чуўшы, дзівіліся з таго, што расказвалі ім па-стухі.
    19.	А Марыя захавала ўсё словы гэтыя, складаючы ў сэрцы сваім.
    20.	I вярнуліся пастухі, сла-вячы й выхвалйючы Бога за ўсё, што чулі й бачылі, як ім сказана было.
    21.	I як прайшло восем дзён, калі трэба было абрэзаць Дзі-цятка, далі Яму імя Ісус, на-званае Ангелам да зачёцьця Яго ў чэраве.
    22.	А калі скончыліся дні ачышчэньня іх па закону Маіі-сёяваму, прынёсьлі Яго ў Еру-залім, каб прадставіць перад Госпадам,
    23.	як сказана ў законе Га-споднім, каб усякае дзіця мужчынскага полу, разрыва-ючае чэрава, было ахвяравана Госпаду (Вых. 13, 2);
    24.	і каб прынёсьці ў ахвяру, як сказана ў законе Гаспод-нім, дзьвё гарліцы, ці двое галубянйтак.
    25.	I вось быў у Ерузаліме чалавёк, на імя Сымзон. Ен быў чалавёк справядлівы й па-божны, чакаў пацяшэньня Із-раілявага; і Дух Сьвяты быў па ім.
    26.	Яму было прадказана Ду-хам Сьвятым, што ён ня ўглё-
    82	Павооле Лукі ав. Эвангельм a.
    дзіць сьмёрці, дакуль ня ўглё-дзіць Хрыста Гасподняга.
    27.	I прыйшоў ён па нат-хнёньню ў царкву. I, калі баць-кі прынёсьлі Дзіцятка Ісуса, каб выканаць над Ім-законны абрад,
    28.	ён узяў Яго на рукі, бага-славіў Бога і сказаў:
    29.	Цяпёр адпускаеш слугу Твайго, Валадару, па слову Твайму, з мірам;
    30.	бо бачылі вочы маё.спа-сёньне Тваё,
    31.	каторае Ты прыгатаваў перад абліччам усіх народаў,
    32.	сьвятло для асьвёты па-ганаў, і славу народу Твайго Івраіля.
    33.	Язэп жа й Маці Яго дзі-віліся сказанаму аб Ім.
    34.	I багаславіў іх Сымэон і сказаў Марыі, Матцы Яго: вось, ляжыць Гэты на ўпадак і паўстаньне многіх у Ізраілю і на знак, якому працівіцца будуць,
    35.	і табё самай мёч пранікне ў душу, —• каб выявіліся па-мышлёньні многіх сэрцаў.
    36.	Тут была таксама Ганна прарочыца, дачка Фануілавая, з калёна Асіравага; была яна ў вёльмі старым вёку, з мужам ад дзявоцтва свайго пражыла сем гадоў,
    37.	удава гадоў васьмідзеся-цёх чатырох, каторая не ады-ходзіла ад царквы, постам ды малітваю служачы Богу дзёнь і ноч.
    38.	I яна ў той час прыйшоў-шы славіла Госпада і гаварыла аб Ім усім, што ждалі выбаў-лёньня ў Ерузаліме.
    39.	I калі яны выканалі ўсё па закону Гасподняму, дык вярнуліся ў Галілёю, у мёста сваё Назарэт.
    40.	Дзіцятка-ж узрастала і ўзмацоўвалася духам, напаў-няючыся розумам; і дабрада-йньне Божае было на Ім.
    41.	I кожны год бацькі Яго хадзілі ў Ерузалім на сьвята Пасхі.
    42.	I, калі Ен быў дванацца-цёх гадоў, прыйшлі яны так-сама, як звычайна, у Ерузалім яа сьвята;
    43.	калі-ж, па сканчэньні дзён сьвята, варочаліся, за-стаўся хлопчык Ісус у Еруза-ліме; і не заўважылі таго Язэп ды маці Яго;
    44.	але думалі, што Ён ідзё з другімі; прайшоўшы-ж дзён-ную дарогу, сталі шукаць Яго між сваякамі ды знаёмымі.
    45.	I, не знайшоўшы Яго, вяр-нуліся ў Ерузалім, шукаючы Яго.
    46.	Праз тры дні знайшлі Яго ў царквё, сёдзячы сярод вучы-цялёў, слухаючы іх і пытаю-чыся ў іх;