Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
14. I будзе табё радасьць і ўцёха, і многія ўзрадуюцца з нараджэньня яго.
15. Бо ён будзе вялікі перад Госпадам; і ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым на-поўніцца яйічэ ў чэраве маткі сваё.
16. I многіх з сыноў Ізраіля-вых навёрне да Госпада Бога іх.
17. 1 пройдзе перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэр-цы бацькоў дзёцям, і непаслух-мяных да мудрасьці правед-ных, каб прыгатаваць Госпаду народ падгатоўлены.
18. I сказаў Захарыя Ангелу: Па чым пазнаю я гэтае? То-ж я стары, і жонка мая ў гадбх пажылых.
19. I сказаў яму Ангел у ад-каз: я Гаўрыіл, што перад Бо-гам стаю, і пасланы гаварыць з табою і абвясьціць табё гэ-тае.
20. I вось, будзеш ты маўчаць, і ня здолееш гаварыць да дня, калі гэтае станецца: за тое, тто не павёрыў словам маім, якія збудуцца ў свой час.
Паводле Лукі сы. Эвангелчле г.
79
21. I ждаў народ Захарыю і дзівіўся, што ён марудзіць у царквё.
22. Выйшаўшы-ж, ён ня мог гаварыцб' да іх: і пазналі, што бачыў зьйву ў царквё; 1 ён кі-ваў і астаўся нёмы.
23. I сталася, як скончыліся дні службы яго, вярнуўся ён у дом свой.
24. Пасьля гэтых дзён зачала Альжбёта, жонка яго, і таілася пяць мёсяцаў, ды гаварыла:
25. так учыніў мнё Госпад у дні гэтыя, як глянуў на мянё, каб зьняць з мянё ганьбу між людзьмі.
26. У шосты-ж мёсяц пасла-ны быў Ангел Гаўрыіл ад Бога ў места Галілёйскае, называ-нае Назарэт,
27. да дзёвы, зарўчанай з му-жам імёньнем Язэп, з дому Давідавага; імя-ж дзёвы —• Марыя.
28. Ангел, увайшоўшы да яё, сказаў: радуйся, дабрадатная! Госпад з табою; багаслаўлена ты між жанок.
29. Яна-ж, убачыўшы яго, спалохалася ад слоў яго і раз-важала, што-б гэта было за прывітаньне такое?
30. I сказаў ёй Ангел: ня бой-ся, Марыя; бо ты знайшла лас-ку ў Бога.
31. 1 вось зачнёш у чэраве і народзіш Сына і дасі Яму імя: Ісус.
32. Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назавёцца, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Яго,
33. і царыць будзе над домам Якава давёку, і царству Яго ня будзе канца.
34. Марыя-ж сказала Ангелу: як гэта будзе, калі я ня зпаю мужа?
35. I ў адказ сказаў ёй: Дух Сьвяты найдзё на цябё, і сіла Найвышэйшага ахінё цябё: вось чаму й тое, што народзіц-ца сьвятое, Сынам Божым на-завёцца.
36. Вось і Альжбёта, сваячка твая, і яна зачала сына ў ста-расьці сваёй, і гэта ўжо шо-сты мёсяц у яё, хоць і называ-най няплоднай.
37. Бо-ж у Бога ніводнае сло-ва ня будзе немагчымым.
38. 1 сказала Марыя: вось я — слуга Госпада; няхай ста-нецца. мнё па слову твайму. I адыйшоў ад яё Ангел.
39. Устаўшы-ж Марыя ў тыя дні борзда пайшла ў горную краіну, у мёста Юдзіна.
40. I ўвайшла ў дом Захарыі і прывітала Альжбёту.
'41. I сталася, як Альжбёта ўчула прывітаньне Марыі, уз-варухнўлася дзіцятка ў чэраве яё, і Альжбёта напоўнілася Духам Сьвятым.
42. I загаласіла моцным гола-сам і сказала: багасдаўлена ты між жанок, і багаслаў-лены плод чэрава твайго.
43. I адкуль гэтае мнё, што прыйшла маці Госпада майго да мянё?
44. Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, узварухнулася вясёла дзіцят-ка ў чэраве маім.
45. I шчасьліва павёрыўшая: бо збудзецца сказанае ёй ад Госпада.
46. I сказала Марыя: вялічае душа мая Госпада;
47. і ўзрадаваўся дух мой у Богу Спасіцелю маім,
48. што глянуў Ён на пакор-насьць рабы свас, бо адгэтуль шчасьліваю называцімуць мя-нё ўсё роды,
80
Паводле Лукі сы. Эвангельле і.
49. бо вялікае ўчыніў мнё Ду-жы; і сьвятое імя Яго;
50. і міласьць Яго ў роды ра-доў для тых, што баяцца Яго.
51. Учыніў сілу рукой сваёй; рассёяў гордых думкамі сэрца іх;
52. адабраў у моцных паса-ды, узьвялічыў пакорных,
53. галодных здаволіў да-бром, а багатыроў адпусьціў НІ 3 чым.
54. Прыняў Ізраіля, слугу свайго, успомніў міласьць,
55. як гаварыў да айцоў па-йіых, да Аўраама і насёныія яго давёку.
56. Прабыла-ж Марыя з ёю каля трох мёсяцаў і вярну-лася ў дом свой.
57. Альжбёце-ж настаў час радзіць, і яна ўрадзіла сына.
58. I начулі сусёдзі ды сваякі яё, што ўзьвялічыў Госнад мі-ласьць сваю над ёю, і цёшы-ліся з ёю.
59. У восмы дзёнь прыйшлі абрэзаць дзіцятка і хацёлі наз-ваць яго па імёньпю бацькі яго -- Захарыям.
60. На гэтае маці яго ска-зала: нё, а назваць яго Іоа-нам.
61. 1 сказалі ёй: нікога няма ў родзе тваім, хто зваўся-б гэ-тым ічёньнем.
62. I пыталіся на мігах у бацькі, як бы ёп хацёў назваць ЯІ'<>-
63. Ён зажадаў дошчачку і напісаў: loan імя яму. I ўсё дзівіліся.
64. I ў той жа час расчыніліся вусны яго і язык яго, і ён стаў гаварыць, багаслаўлючы Бога.
65. I страх узьняўся сярод сусёдзяў іх; і расказвалі пра ўсё гэтае па ўсёй нагорнай старанё Юдэйскай.
66. I ўсё чуўшыя ўзялі гэтае да сэрца свайго і гаварылі: што-ж і-эта будзе за дзіця? I рука Госпадава была з ім.
67. I Захарыя, бацька яго, напоўніўся Сьвятым Духам і прарочыў, кажучы:
68. Багаслаўлены ГоспадБог Ізраіляў, пгто адвёдаў народ свой і даў выбаўлёньне яму;
69. і падняў рог спасёньня на-шага ў доме Давіда, слугі Свайго,
70. (як апавясьціў вуснамі быўшых ад вёку сьвятых пра-рокаў Сваіх),
71. спасё нас ад ворагаў па-ніых і ад рукі ўсіх ненавідзя-чых нас;
72. і ўчыніць ласку бацьком нашым і спамянё сьвяты та-стамант свой,
73. прысягу, што кляўся Аў-рааму, бацьцы кашаму, даць нам,
74. не з баязьні, па выбаў-лёньні з рукі ворагаў нашых
75. служыць Яму ў сьвятась-ці і праўдзе перад ім у-ва ўсё дні жыцьця пашага.
76. I ты, дзіцятка, назавешся прарокам Усявышняга, бо пройдзеш напёрад прад абліч-чам Госпада — прыгатаваць шляхі Яму,
77. даць народу пазпаць спа-сёньне ў адпушчэньні грахоў яго,
78. па ўнўтранаму міласэр-дзю Боіа нашага, якім адвё-даў нас Усход з выіпыні,
79. прасьвяціць тых, што ў цёмры і ў цяню сьмяротным, пакіраваць ногі нашыя на да-рогу міра.
80’ Дзіця-ж узрастала і ўма-цоўвалася духам, і было ў пустынях да дня зьяўлёньня свайго Ізраілю.
Паводле Лукі ав. Эвангетм z. г.
81
Разьдэёл 2.
1. 1 сталася ў тыя дні: выйпіла ад кёсара Аўгуста павялёньнс зрабіць сыіісаньне па ўсёй зямлі.
2. Гэты сыііс быў пёршы за гаспадараньня Кірынэя ў Сі-рыі.
3. I пайшлі ўсё запісвацца, кожны ў сваё мёста.
4. Пайшоў таксама і Язэп з Галілёі, з мёста Назарэту, у Юдэю, у мёста Давідавае, зва-нае Віфлеём, бо ён быў з дому і роду Давідавага,
5. запісацца з Марыяю, за-ручанай з ім жонкай, што была цяжарная.
G. Калі-ж яны былі там, на-дыйшоў час радзіць ёй;
7. і ўрадзіла Сына Свайго Пёршага, і палажыла яго ў жолаб, бо ня было ім мёсца ў заёзьдзе.
8. У той старанё былі на полі пастухі, йіто вартавалі ўначы ля статку свайго.
9. I вось зьявіўся ім Ангел Гасподні, і слава Госпадава асьвяціла іх; і ўбаяліся стра-хам вілякім.
10. I сказаў ім Ангел: ня бой-цеся! бо вось я абвяшчаю вам нялікую радасьць, што будзе ўсім людзям:
11. бо цягіёр нарадзіўся вам у мёсьце Давідавым Спасіцель, Каторы ёсьць Хрыстос Госпад;
12. і вось вам знак: вы знбй-дзеце Дзіця ў пялёнках, ля-жучы ў ясьлях.
13. 1 неўспадзёўкі зьявілася з Ангелам вялікае войска ня-бёснае, славячы Бога і гаво-рачы:
13. Слава на вышынах Богу і на зямлі мір сярод людзёй добрае волі.
15. I сталася, як адыйшлі ад іх Ангелы на нёба, пастухі ска-залі адзін аднаму: пойдзем у Віфлеём і паглядзім, што там здйрылася, што абвясьціў нам Госпад.
16 .1 пасьпёшна выйшлі і знай-шлі Марыю і Язэпа, і Дз.іцят-ка, ляжучы ў жолабе.
17. Углёдзіўшы-ж, расказалі аб тым, йіто было абвёшчана ім пра Дзіцятка гэнае.
18. .1 ўсё, чуўшы, дзівіліся з таго, што расказвалі ім па-стухі.
19. А Марыя захавала ўсё словы гэтыя, складаючы ў сэрцы сваім.
20. I вярнуліся пастухі, сла-вячы й выхвалйючы Бога за ўсё, што чулі й бачылі, як ім сказана было.
21. I як прайшло восем дзён, калі трэба было абрэзаць Дзі-цятка, далі Яму імя Ісус, на-званае Ангелам да зачёцьця Яго ў чэраве.
22. А калі скончыліся дні ачышчэньня іх па закону Маіі-сёяваму, прынёсьлі Яго ў Еру-залім, каб прадставіць перад Госпадам,
23. як сказана ў законе Га-споднім, каб усякае дзіця мужчынскага полу, разрыва-ючае чэрава, было ахвяравана Госпаду (Вых. 13, 2);
24. і каб прынёсьці ў ахвяру, як сказана ў законе Гаспод-нім, дзьвё гарліцы, ці двое галубянйтак.
25. I вось быў у Ерузаліме чалавёк, на імя Сымзон. Ен быў чалавёк справядлівы й па-божны, чакаў пацяшэньня Із-раілявага; і Дух Сьвяты быў па ім.
26. Яму было прадказана Ду-хам Сьвятым, што ён ня ўглё-
82 Павооле Лукі ав. Эвангельм a.
дзіць сьмёрці, дакуль ня ўглё-дзіць Хрыста Гасподняга.
27. I прыйшоў ён па нат-хнёньню ў царкву. I, калі баць-кі прынёсьлі Дзіцятка Ісуса, каб выканаць над Ім-законны абрад,
28. ён узяў Яго на рукі, бага-славіў Бога і сказаў:
29. Цяпёр адпускаеш слугу Твайго, Валадару, па слову Твайму, з мірам;
30. бо бачылі вочы маё.спа-сёньне Тваё,
31. каторае Ты прыгатаваў перад абліччам усіх народаў,
32. сьвятло для асьвёты па-ганаў, і славу народу Твайго Івраіля.
33. Язэп жа й Маці Яго дзі-віліся сказанаму аб Ім.
34. I багаславіў іх Сымэон і сказаў Марыі, Матцы Яго: вось, ляжыць Гэты на ўпадак і паўстаньне многіх у Ізраілю і на знак, якому працівіцца будуць,
35. і табё самай мёч пранікне ў душу, —• каб выявіліся па-мышлёньні многіх сэрцаў.
36. Тут была таксама Ганна прарочыца, дачка Фануілавая, з калёна Асіравага; была яна ў вёльмі старым вёку, з мужам ад дзявоцтва свайго пражыла сем гадоў,
37. удава гадоў васьмідзеся-цёх чатырох, каторая не ады-ходзіла ад царквы, постам ды малітваю служачы Богу дзёнь і ноч.
38. I яна ў той час прыйшоў-шы славіла Госпада і гаварыла аб Ім усім, што ждалі выбаў-лёньня ў Ерузаліме.
39. I калі яны выканалі ўсё па закону Гасподняму, дык вярнуліся ў Галілёю, у мёста сваё Назарэт.
40. Дзіцятка-ж узрастала і ўзмацоўвалася духам, напаў-няючыся розумам; і дабрада-йньне Божае было на Ім.
41. I кожны год бацькі Яго хадзілі ў Ерузалім на сьвята Пасхі.
42. I, калі Ен быў дванацца-цёх гадоў, прыйшлі яны так-сама, як звычайна, у Ерузалім яа сьвята;
43. калі-ж, па сканчэньні дзён сьвята, варочаліся, за-стаўся хлопчык Ісус у Еруза-ліме; і не заўважылі таго Язэп ды маці Яго;
44. але думалі, што Ён ідзё з другімі; прайшоўшы-ж дзён-ную дарогу, сталі шукаць Яго між сваякамі ды знаёмымі.
45. I, не знайшоўшы Яго, вяр-нуліся ў Ерузалім, шукаючы Яго.
46. Праз тры дні знайшлі Яго ў царквё, сёдзячы сярод вучы-цялёў, слухаючы іх і пытаю-чыся ў іх;