Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
Салямон у ўсёй сваёй славе не адзяваўся так, як кожная з іх.
28. Калі-ж траву на полі, якая сягоньня ёсьць, а заўтра будзе кінена ў пёч, Бог так адзявае, то тым балёй вас, ма-лавёры.
29. Дык ня шукайце-ж, штб вам ёсьці, ці штб піць, і ня турбуйцеся,
30. бо ўсяго гэтага шукаюць людзі гэтага сьвёту; ваш жа Ацёц вёдае, што вам гэтае па-трэбна;
31. найбалёй шукайце Цар-ства Божага, і тое ўсё дада-дўць вам.
32. Ня бойся, малое стада; бо Ацёц ваш упадабаў даць вам Царства.
33. Прадавййце маёмасьці ва-шыя і давайце міласьцівыя ахвяры. Прыгатоўвайце сабё мяшкі нестарэючыя, скарб, што ня ўбывае на нябёсах, ку-ды злодзей не дабіраецца, і дзё моль не зьядае.
34. Бо дзё скарб ваш, там бу-дзе і сэрца вашае.
35. Няхай будуць паясьніцы вашыя падперазаныя і сьвё-тачы запаленыя;
36. і вы падобны да людзёй, што чакаюць павароту гаспа-дара свайг'о з вясёльля, каб, як прыйдзе ды пастукаецца, ураз адчыніць яму.
37. Шчасьлівыя тыя слугі, якіх гаспадар прыйшоўшы знойдзе на нагах; запраўды кажу вам: ён падперажэцца і пасадзіць іх і, падыйшоўшы, пачнё служыць ім.
38. I калі прыйдзе ў другую варту і ў трэцюю варту прый-дзе і знойдзе іх так, то шчась-лівыя слугі гэныя!
39. Вы вёдаеце, што, калі-б
Паводле Лукі сьв. Эвангельле іг. 13.
103
вёдаў гаспадар дому, у якой гадзіне прыйдзе злбдзей, то ня спаў бы і не дапусьціў бы падкапацца пад дом яго;
40. будзьце-ж і вы гатовы, бо Сын Чалавёчы прыйдзе ў га-дзіне, аб якой ня думаеце.
41. Тады сказаў Яму Пётр: Госпадзе! ці да нас гаворыш гэтую прыповесьць, ці да ўсіх?
42. Госпад жа сказаў: като-ры вёрны й разумны эканом, што гаспадар паставіў яго над слугамі сваімі раздаваць ім у свбй час мёру хлёба?
43. Шчасьлівы той слугй, яко-га гаспадар яго, прыйшоўшы, знойдзе, што робіць гэта:
44. запраўды кажу вам, што над усёй маёмасьцю сваёй па-ставіць яго.
45. Калі-ж слуга гэты скажа ў сэрцы сваім: ня хутка прый-дзе гаспадар мой; і пачнё біць слуг ды служёнак, ёсьці й піць і ўпівацца;
46. то прыйдзе гаспадар слугі гэнага ў той дзёнь, калі ён не чакае, і ў гадзіну, у якой ня думае, і адлучыць яго і ўчы-ніць яму адзін лёс з нявёр-нымі.
47. Слуга-ж той, які вёдаў волю гаспадара свайго і ня быў гатовы, і не рабіў па волі яго, будзе крэпка біты,
48. а каторы ня вёдаў і зра-біў вартае кары, біты будзе мё-ней. 1 ад кожнага, каму да-дзена многа, многа і выма-гацца будзе, і каму многа да-ручана, з таго больш зйшчуць.
49. Агонь прыйшоў Я кінуць на зямлю, і йк хацёў бы, каб ён ужо загарэўся!
50. Хрышчэньнвм павінен Я хрысьціцца, і йк Я тамлюся, пакуль гэтае ня выпаўніцца!
51. Ці думаеце вы, што Я
прыйшоў даць мір зямлі? Нё, кажу вам, але разьдзялёньне.
52. Бо адгэтуль пяцёра ў ад-ным доме пачнуць дзяліцца, троё проці двох і двое проці трох;
53. бацька будзе проці сына, і сын проці бацькі; маці проці дачкі, і дачка проці маткі; сьвякроў проці нявёёткі сваёй, і нявёстка проці сьвякрові сваё.
54. Сказаў жа і народу: калі вы бачыце хмару, падыймаю-чыся з захаду, ураз кажаце: дождж будзе; і стаёцца гэтак;
55. і калі дзьмё паўдзённы вё-цер, кажаце: сьпёка будзе, і стаёцца.
56. Крывадушныя! аблічча зямлі і нёба распазнаваць умё-еце, йк жа часу гэтага не па-знаецё?
57. Чаму-ж і вы па сабё са-мых ня судзіце, штб мусіць быць?
58. Калі ты йдзёш з супраціў-нікам сваім да начальства, то па дарозе пастарайся пазбыц-ца яго, каб ён ня прывёў цябё да судзьдзі, а судзьдзя не ад-даў цябё кату, а кат ня ўкінуў бы цябё ў вязьніцу;
59. кажу-ж табё: ня выйдзеш адтулц пакуль не аддасі' і апошняга медзяка.
Разьдзёл 13.
1. У той час прыйшлі нека-тбрыя і расказалі Яму пра Га-лілёян, кроў якіх Пілат зьмя-шаў з жэртвамі іх.
2. Ісус сказаў ім на гэтае: ці думаеце вы, што гэтыя Галі-лёяне былі больш грэшн'ыя за ўсіх Галілёян, што яны пацяр-пёлі гэткія мукі?
3. Нё, кажу вам; але, калі не пакаецеся, усё так сама пагі-неце.
104 Паводле Лукі a
в. Эвангельле гз.
4. Ці думаеце, што тыя восем-наццаць душ, на якіх завалі-лася Сілаамская вёжа ды па-біла іх, больш вінаватыя былі за ўсіх жыўшых у Ерузаліме?
5. Hi, кажу вам; але, калі не пакаецеся, усё таксама пагі-неце.
6. I сказаў вось якую прыпо-весьць: нёхта мёў у вінаград-ніку сваім пасаджаную сма-коўніцу і прыйшоў шукаць плоду на ёй і не знайшоў;
7. і сказаў вінаградару: вось я трэці год прыходжу шукаць плоду на гэтай смакоўніцы і не знаходжу; зрубай яё: на штб яна і зямлю займае?
8. Але той сказаў яму ў ад-каз: гаспадар! пакінь яё і на гэты год, пакуль я акапаю яё і абкладу гноем:
9. ці ня дасьць плоду; калі-ж нё, то на той год ссячэш яё.
10. У аднэй з школаў наву-чаў Ён у суботу;
11. і вось там была жанчына, восемнаццаць гадоў мёўшая духа нядужасьці; яна была скорчыўшыся і не магла вы-прастацца.
12. Ісус, углёдзіўшы яё, па-клікаў яё і сказаў ёй: жанчына! Ты вызвалена ад нёмачы тваё.
13. I ўсклаў на яё рукі; і ўраз жа выпрасталася і пача-ла славіць Бога.
14. Пры гэтым начальнік школы, узлаваўшыся, што Ісус аздаравіў у суботу, сказаў на-роду: ёсьць шэсьць дзён, калі Можна працаваць: у тыя і прыходзьце аздараўляцца, a ня ў дзёнь суботні.
15. Але Госпад сказаў яму ў адказ: крывадушнік: ці не ад-вязвае кожны з вас вала свай-го ці асла ад ясьляў у суботу, і ці-ж не вядзё паіць?
16. А гэтую дачкў Аўраама-ву, якую зьвязаў шатан вось ужо восемнаццаць гадоў, ці-ж не налёжала звольніць ад пу-таў гэтых у дзёнь суботні?
17. I, калі гаварыў Ён гэтае, усё ворагі Яго засароміліся; і ўвёсь народ радаваўся з усіх слаўных дзёяньняў Яго.
18. Ён жа сказаў: да чаго па-добна ІДарства Божае і да чаго прыраўную яго?
19. Яно падобна да зярняці гарчычнага, якое ўзяўшы па-садзіў чалавёк ў садзе сваім: і вырасла і сталася вял/кім дрэвам, і птушкі нябёсныя ха-валіся ў галінах яго.
20. Яшчэ сказаў: да чаго пры-раўную Царства Божае?
21. Яно падобна да рашчыны, якую жанчына ўзяла й па-лажыла ў тры мёры мукі, па-куль ня скісла ўсё.
22. 1 праходзіў па мёстах і сё-лах, навучаючы і кіруючы шлях свой да Ерузаліму.
23. Нёхта сказаў Яму: Госпа-дзе! Няўжо-ж мала такіх, што спасіюцца? Ён жа сказаў ім:
24- Старайцеся ўвайсьці праз цёсныя вароты, бо, кажу вам, многія будуць памыкацца ўвай-сьці ды ня здолеюць.
25. Калі гаспадар дому ўстане і зачыніць дзьвёры, тады вы, стоячы вонках, пачнецё сту-каць у дзьвёры і казаць: Гос-падзеі Госпадзе! адчыні намі Але Ён скажа вам у адказ: ня вёдаю вас, адкуль вы.
26. Тады пачнецё гаварыць: мы ёлі й пілі перад Табою, і на вуліцах нашых навучаў Ты.
27. Але Ён скажа: кажу вам: ня вёдаю вас, адкуль вы; ады-дзёце ад Мянё ўсё, што чыняць няпраўду.
28. Там будзе плач і скрыгот
Эвангельле 13. 14. 105
Паводле Лукі сьв. зубоў, калі ўбачыце Аўраама, Ізаака і Якава і ўсіх прарокаў у Царстве Божым, вас жа пра-гоняць вон.
29. 'I прыдуць з усходу і зіха-ду, і поўначы і паўднй, і сядуць за сталом у Царстве Божым.
30. I вось ёсьць апошнія, што будуць пёршымі, і ёсьць пёр-шыя, якія будуць апошнімі.
31. У гэны дзёнь прыйшлі не-каторыя з фарысэяў і гава-рылі Яму: Ідзі сабё згэтуль, бо Цябё Ірад хоча забіць.
32. I сказаў ім: пайдзёце ска-жэце гэтай лісіцы: вось выга-няю дэманаў і аздараўляю ся-гоньня і заўтра, а на трэці дзёнь будзе мнё канёц.
33. Толькі-ж мушу йсьці ся-гоньня і заўтра і пасьлязаў-тра, бо ня можа стацца, каб прарок пагіб вонках Ерузалі-му.
34. Ерузалім! Ерузалім! Ты, што забіваеш прарокаў і ка-мёньмі закідаеш пасланых да цябё! Колькі разоў хацёў Я сабраць дзяцёй тваіх, як птуш-ка птушанят сваіх пад крыль-лі, і не хацёлі.
35. Вось жа пакідаецца вам дом ваш пусты. Кажу-ж вам, што вы ня ўбачыце Мянё, па-куль ня прыйдзе час, калі ска-жаце: багаслаўлены, што і-дзё ў імя Госпада.
Разьдзёл 14.
1. I сталася, прыйшоў Ён у суботу ў дом аднаго з началь-нікаў фарысэйскіх зьёсьці хлё-ба, і яны сачылі Яго;
2. і вось перад Ім зьявіўся ча-лавёк, хворы на вадзянку.
3. I, азваўшыся, сказаў Ісус законьнікам і фарысэям: ці да-звалйецца аздараўляць у су-боту?
4. Яны маўчалі. I, дакрануў-шыся, аздаравіў яго і адпра-віў.
5. Пры гэтым сказаў ім: калі ў каго з вас асёл ці вол упадзё ў студню, ці ня ўраз выцягне яго ў суботу?
6. I не маглі адказаць Яму на гэтае.
7. Заўважыўшы-ж, як запрб-шаныя выбіралі пёршыя мё-сцы, сказаў ім прыповесьць:
8. Калі запросіць цябё нёхта на вясёльле, не сядай на пёр-шае мёсца, каб не надарыўся хто паважнёйшы за цябё спа-між запрошаных ім,
9. і каб той, што прасіў цябё і яго, падыйшоўшы не сказаў бы табе: дай яму мёсца; і та-ды з сорамам павінен будзеш сёсьці на апошняе мёсца.
10. Але, калі запрошаны бу-дзеш, прыйшоўшы сядай на апошняе мёсца, каб той, што прасіў цябё, падыйшоўшы ска-заў: дружа! перасядзь вышэй; тады будзе табё пашана перад сёдзячымі з табою;
11. бо кожын, хто сам сябё вывышшае, будзе паніжаны, а хто сябё паніжіе, будзе ўз-вышаны.
12. Сказаў жа і запрасіўша-му Яго: калі ладзіш абёд, ці вячэру, ня кліч сяброў тваіх, ні братоў тваіх, ні сваякоўтва-іх, ні сусёдзяў багатых, каб і яны цябё не запрасілі нёкалі, і ты не дастаў адплаты.
13. Але, калі ладзіш, заклі-кай убогіх, калёкаў, кульга-вых, сьляпых.
14. I шчасьлівы будзеш, што яны ня змогуць адплаціць та-бё, бо аддасца табё ў ускра-сёньне праведных.
15. Пачуўшы гэтае, нёхта з супачываўшых з Ім сказаў
106
Паводле Лукі см. Эвангельле 14. 15.
Яму: шчасьлівы, хто пакаштуе хлёба ў царстве Божым.
16. Ён жа сказаў яму: адзін чалавёк справіў вялікі бан-кёт і паклікаў многіх;
17. і, калі настаў час банкё-ту, паслаў слугў свайго ска-заць запрбшаным: — ідзёце, бо ўжо ўсё гатова.
18. I пачалі ўсё, быццам змо-віўшыся, прасіць прабачэньня. Пёршы сказаў яму: я купіў зямлю, і мнё трэба пайсьці па-глядзёць яё; прашу цябё, вы-бач мнё.
19. Другі сказаў: я купіў няць пар валоў і йду прбба-ваць іх; прашу цябё, выбач мнё.
20. Трэці сказаў: я ажаніўся і дзеля гэтага не магу прыйсь-ці.
21. I, вярнуўшыся, слуга той пераказаў гэтае гаспадару свайму. Тады, разгнёваўшы-ся, гаспадар дому сказаў слу-зё свайму: пайдзі хутчэй па вуліцах і вулках мёста і пры-вядзі сюды ўбогіх, калёкаў, кульгавых, сьляпых.
22. I сказаў слуга: гаспадар! сталася, як ты сказаў, і яшчэ ёсьць мёсцы.
23. I гаспадар сказаў слузё: пайдзі па дарогах і ля платоў і ўгавары прыйсьці, каб на-поўніўся дом мой;
КНІГІ ОНЛАЙН
