Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
8. I ўспомнілі яны словы Яго,
9. і, вярнуўшыся ад магілы, апавясьцілі адзінаццацёх і ўсіх другіх аб гэтым.
10. Былі-ж гэта Марыя Маг-даліна і Іоанна і Марыя, маці Якава, і другія з імі, што ска-залі аб гэтым Апосталам.
11. I здаліся ім словы іх пу-стымі, і не павёрылі ім.
12. Але Пётр, устаўшы, па-
бёг да гробу і, нахіліўшыся, убачыў толькі ляжаўшую тка-ніну і пайшоў назад, дзіўлю-чыся сам у сабё з стаўшагася.
13. У той жа дзёнь двое з іх ішлі ўсяло,штоўшэсьцьдзеся-цёх стадыях ад Ерузаліму, зва-нае Эмаус,
14. і гутарылі між сабою аб усіх гэтых здарэньнях.
15 .1 сталася, як гутарылі яны ды разважалі між сабою, вось Сам Ісус, падыйшоўшы, пай-шоў з імі;
16. але вочы іх былі стрыма-ны, дык не пазналі Яго.
17. Ён жа сказаў ім: аб чым гэта вы разважаеце між са-бою, і чаго вы засмучоны?
18. Адзін з іх, на імя Кляопа, сказаў Яму ў адказ: ці-ж ты адзін з прыйшоўшых у Еруза-лім ня вёдаеш, што сталася ў ім у гэтыя дні?
19. I сказаў ім: аб чым? Яны сказалі Яму: што было з Ісу-сам Назаранінам, Каторы быў прарок, моцны ў дзёле і слове перад Богам і ўсім народам;
20. як выдалі Яго архірэі ды начальнікі нашыя на прысуд сьмяротны і раскрыжавалі Яго?
21. А мы спадзяваліся, што Ён ёсьць Той, што павінен збавіць Ізраіля; а да ўсяго гэ-тага вось ужо трэці дзёнь сяньня, як тое сталася,
22. але некаторыя жанчыны з нашых абаламуцілі нас: яны былі раніцай ля магілы
23. і не знайшлі цёла Яго і, прыйшоўшы, сказалі, што яны бачылі, як зьявіліся Ангелы, якія кажуць, што Ён жывы;
24. і пайшлі некатбрыя з на-шых да магілы і знайшлі так, як і жанчыны казалі, але Яго ня бачылі.
Паводле Лукі сьв. Эвангельле 24.
123
25. Тады Ён сказаў ім: О, бяз-мысныя і ляныя сэрцам павё-рыць усяму, што прарочылі прарокі!
26. Ці-ж ня гэтак і трэба было цярпёць Хрысту і ўвайсьці ў славу Сваю?
27. I, пачаўшы ад Майсёя, з усіх прарокаў выясьняў ім усё напісанае аб Ім.
28. I падыйшлі яны да таго сяла, куды йшлі; і Ён паказаў ім від, што хоча йсьці далёй;
29. але яны затрымлівалі Яго, кажучы: застанься з намі, бо дзёнь ужо схіліўся да вёчара. I Ён увайшоў і застаўся з імі.
30. I, калі Ён сядзёў за ста-лом з імі, то, узяўшы хлёб, ба-гаславіў, паламаў і падаў ім.
31. I тады адчыніліся ў іх во-чы, і яны пазналі Яго; але Ён стаўся нявідным для іх.
32. I яны сказалі адзін ад-наму: ці-ж не гарэла ў нас cap-pa нашае, калі Ён гаварыў да нас у дарозе і калі выясьняў Пісаньне?
33. I, устаўшы ў той жа час, вярнуліся ў Ерузалім і знай-шлі разам адзінаццаць Апо-сталаў і быўшых з імі,
34. якія гаварылі, што Го-спад запраўды ўваскрос і зья-віўся Сымону.
35. I яны расказвалі, што зда-рылася ў дарозе, і як пазналі Яго ў ламаньні хлёба.
36. Калі-ж яны гэтак гава-рылі, Сам Ісус стануў сярод іх і сказаў ім: мір вам!
37. Яны, здумёўшыся і спало-хаўшыся, падумалі, што ві-дзяць духа;
38. але Ён сказаў ім: чаго зду-мёліся? і чаму такія думкі ўва-ходзяць у сэрцы вашыя?
39. Паглядзёце на рукі Маё і на ногі Маё: гэта Я Сам; ашчу-пайце Мянё й разглёдзьце, бо дух цёла і касьцёй ня мае, штб, як бачыце, Я маю.
40. I, сказаўшы гэтае, пака-заў ім рукі і ногі.
41. Калі-ж яны ад радасьці явічэ ня вёрылі і дзівіліся, Ён сказаў ім: ці ёсьць у вас тут якая ёжа?
42. Яны падалі Яму частку пёчанай рыбы й сотавага мёду.
43. I, узяўшы, ёў перад імі.
44. I сказаў ім: вось тое, аб чым Я вам гаварыў, яшчэ як быў з вамі: што павінна выпаў-ніцца ўсё, напісанае аба Мнё ў законе Майсёявым і ў праро-ках ды псальмах.
45. Тады расчыніў ім розум дзеля зразумёньня Пісаньня.
46. I сказаў ім: так напісана і так налёжала цярпёць Хры-сту і ўваскрэснуць з умёршых на трэці дзёнь,
47. і прапавёдывацца ў імя Яго пакайньню ды адпуш-чэньню грахоў ув'а ўсіх наро-дах, пачынаючы ад Ерузаліму;
48. вы-ж сьвёдкі гэтага;
49. і вось Я пасылаю абяца-нае Айцом Маім на вас; вы-ж аставайцеся ў мёсьце Ерузалі-ме, дакуль не адзёнецеся сілаю звыш.
50. I вывеў іх з мёста да Віфа-ніі і, падняўшы рукі Сваё, ба-гаславіў іх.
51. I сталася, як багаслёвіў іх, стаў аддаляцца ад іх і ўзна-сіцца на нёба.
52. I яны пакланіліся Яму і вярнуліся ў Ерузалім з вялі-каю радасьцяй,
53. і былі ўсьцяж у царквё, славячы і хвалючыБога. Амін.
ПАВОДЛЕ ІОАНА СЬВ. ЭВАНГЕЛЬЛЕ.
Разьдзёл 1.
1. На пачатку было Слова, і Слова было ў Бога, і Богам было Слова.
2. Яно было ў Бога спрадвё-КУ-
3. Усё праз Яго сталася, і без Яго нічога ня было з таго, што сталася.
4. У Ім жыцьцё было, і жыць-цё было сьвятлбм для людзёй.
5. I сьвятлб ў цёмры сьвёціць, і цёмра не агарнула яго.
6. Быў чалавёк, пасланы ад Бога; імя яго Іоан.
7. Ён прыйшоў дзеля сьвёд-чаньня, каб сьвёдчыў аб сьвят-лё, каб ўсё мелі вёру праз Яго.
8. Ня быў ён сьвятлом, але каб сьвёдчыў аб Сьвятлё.
9. Было Сьвятлб праўдзівае, якое прасьвячае ўсякага чала-вёка прыходзячы ў сьвёт.
10. Было Яно на сьвёце, і сьвёт праз Яго стаўся, і сьвёт Яго не пазнаў.
11. Да сваіх прыйшло, і сваё Яго ня прынялі.
12. А тым, што прынялі Яго, вёруючым у імя Яго, дало Яно ім сілу дзяцьмі Божымі стаіг-ца, тым, якія вёруюць у імя Яго,
13. тым, што не ад крыві, не ад жаданьня цёла, не ад жа-даньня мужа, але ад Бога на-радзіліся.
14. I Слова цёлам сталася і пасялілася між нас, (і бачылі мы славу Яго, славу, як Адзі-
народнага ад Айца), поўнае ласкі і праўды.
15. Іоан сьвёдчыць аб Ім і гб-ласна кажа: Гэта Той, пра Якога я сказаў: Той, што пась-ля мянё йдзе, Ён напёрадзе мянё стаў, бо ранёй за мянё быў.
16. 1 ад поўнасьці Яго ўсё мы прынялі ласку на ласку;
17. бо закон быў дадзены праз Майсёя, ласка-ж і праўда ста-ліся праз Ісуса Хрыста.
18. Бога ня бачыў ніхто ні-колі; Адзінародны Сын, што ў улоньні Айца, Той зьявіў.
19. I вось сьвёдчаньне Іоана, як Жыды паслалі з Ерузаліму сьвяшчэньнікаў і лявітаў, каб спыталіся ў яго: хто гы?
20. Ён сказаў і ня зрокся, і сказаў: я ня Хрыстос.
21. I пыталіся ў яго: дык хто-ж? ты Ільля? I сказаў: нё. Прарок? I адказаў: нё.
22. Дык сказалі яму: хто-ж ты? каб нам даць адказ тым, што нас паслалі: штб ты ка-жаш аб самым сабё?
23. I сказаў: я голас гукаю-чага ў пустыні: Прастуйце шлях Госпаду, як сказаў пра-рок Ісая (Ісая 40, 3).
24. А пасланыя былі ад фары-сэяў.
25. I спыталіся ў яго: Дык што-ж ты хрысьціш, калі ты ня Хрыстос, ані Ільля, ані прарок?
26. Іоан сказаў ім у адказ: я
Паводле Іоана сьв. Эвангельле і.
125
хрышчу вадой, але паўстаў ся-род вас, Каго вы ня вёдаеце;
27. гэта Той, што йдзё за мною, але напёрадзе мянё быў, Якому я ня варты разьвязаць рамёнь абуцьця Яго.
28. Сталася гэта ў Віфавары, за Іорданам, дзё хрысьціў Іоан.
29. На другі дзёнь бачыць Іоан Ісуса ідучы да яго і кажа: вось Ягня Божае, што бярэ на Сябё грахі ўсяго сьвёту.
30. Г'эта Той, аб Якім я ска-заў: ідзё за мною Муж, Які стаў напёрадзе мянё, бо ранёй за мянё быў;
31. і я ня вёдаў Яго; але, каб зьявіўся Ізраілю, црыйшоў я, хрысьцячы вадой.
32. I сьвёдчыў Іоан, кажучы: я бачыў Духа, зыходзячы з нёба, як галуб, і стаў Ён над Ім.
33. I я ня вёдаў Яго; але Той, што паслаў мянё хрысьціць вадой, сказаў мнё: на каго углёдзіш зыхбдячы Духа, Гэ-ты і ёсьць Той, што Духам Сьвятым хрысьціць.
34. I я бачыў і засьвёдчыў, што гэты ёсьць Сын Божы.
35. На другі дзёнь ізноў стаяў Іоан і двое з вучняў яго.
36. I, углёдзіўшы, што йдзе Ісус, сказаў: вось ЯгняБожае!
37. I пачулі двое з вучняў яго, як казаў гэтае, і пайшлі за Ісу-сам.
38. Ісус жа, аглянуўшыся і ўглёдзіўшы, што йдуць за Ім, кажа ім: чаго шукаеце? Яны адказалі Яму: РаввіІ (г. е. ву-чыцель) — дзё жывёш?
39. Кажа ім: пайдзёце і ўба-чыце. Яны пайшлі і ўбачылі, дзё Ён жывё, і аставаліся ў Яго гэты дзёнь. Было-ж каля дзесятае гадзіны.
40. Адзін з двох, што чулі ад Іоана і пайшлі за Ісусам, быў Андрэй, брат Сымона Пятра.
41. Ён пёршызнаходзішьбра-та свайго Сымона і кажа яму: мы знайшлі Мэсію (што азна-чае Хрыста).
42. I прывёў яго да Ісуса. Ісус жа, глянуўшы на яго, ска-заў: Ты Сымон, сын Іонін, ты назавёшся Кіфа, што знач^ць камень (Пётр).
43. На другі дзёнь Ісус ха-цёў ісьці ў Галілёю і знахо-дзіць Піліпа ды кажа яму: ідзі за Мною.
44. Піліп жа быў з Віфсаіды, з мёста Андрэя і Пятра.
45. Піліп знаходзіць Ната-наіла і кажа яму: мы знай-шлі Таго, аб Кім пісаў Май-сёй у законе і прарокі: Ісуса, Сына Язэпавага, што з Наза-рэту.
46. Але Натанаіл сказаў яму: ці-ж можа быць штб добрае з Назарэту? Піліп кажа яму: пайдзі ды паглядзі.
47. Ісус, углёдзіўшы Ната-наіла, як ішоў да Яго, кажа аб ім: вось, запраўды, ізраільця-нін, у якім няма няшчырасьці.
48. Натанаіл кажа Яму: скуль вёдаеш мянё? Ісус ад-казаў і сказаў яму: пёрш, чым Піліп паклікаў цябё, я бачыў цябё, як ты быў пад смакоўні-цаю.
49. I кажа Яму Натанаіл: Равві! Ты Сын Божы! Ты — Цар Ізраіляў!
50. Ісус у адказ сказаў яму: вёрыш, бо Я сказаў табё: Я бачыў цябё пад смакоўніцаю; убачыш больш за гэтае.
51. I кажа яму: запраўдьі, запраўдьі кажу вам: адгэтуль будзеце бачыць нёба адчыне-нае і ангелаў Божых узыхо-
126 Паводле Іоана сьв.
Эвангельле і. г. 3.
дзячы і сходзячы ўніз да Сына Чалавёчага.
Разьдзёл 2.
1. На трэці дзёнь было вя-сёльле ў Кане Галілёйскай, і Маці Ісусава была там.
2. Быў запрбшаны і Ісус і ву-чні Яго на вясёльле.
3. I, як не хапіла віна, Маці Ісусава кажа Яму: віна ня ма-юць.
4. Кажа ёй Ісус: што Мнё і Табё жанчына? Гадзіна Мая яшчэ ня прыйшла.
5. Маці Яго сказала слугам: што вам скажа, зрабёце.
6. Было-ж тамака віэсьць ка-мённых судзін да вады, якія стаялі дзеля жыдоўскага ачы-шчэньня, зьмяшчаючы па дзьвё, ці па тры мёры.
7. Кажа ім Ісус: налійце ва-дьі у глякі. I напоўнілі іх да вёрху.
8. I кажа ім: чарпайце цяпёр і нясёце да маршалка. I па-нясьлі.
9. Калі-ж маршалак пака-штаваў вады, што віном стала-ся, а ён ня вёдаў, скуль яно, слугі-ж, што налівалі ваду, вё-далі, — кліча маладога
10. і кажа яму: кожын чала-вёк пёрш падае добрае віно, a як нап’юцца, тады гбршае; ты-ж добрае віно захаваў дагэ-туль.
11. Так зрабіў Ісус пачатак цудам у Кане Галілёйскай і выявіў славу Сваю, і ўвёразалі ў Яго вучні Яго.
12. Пасьля гэтага прыйшоў Ён у Капэрнаум, Сам і Маці Яго, і браты Яго, і вучні Яго, і там аставаліся нёкалькі дзён.
13 .1 была блізка Пасха ў Жы-доў, і ўвайшоў Ісус у Ерузалім;
14. і знайшоў у царквё пра-
даваўшых валоў, авёц, галу-боў, і сядзёлі тамака мянялы.
КНІГІ ОНЛАЙН
