Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
9. Сымон Пётр кажа Яму: Го-спадзе, ня толькі ногі маё, але й рукі і галаву.
10. Ісус кажа яму: абмытаму трэба толькі ногі абмыць, бо ўвесь чысты, і вы чыстыя, але ня ўсё.
11. Бо вёдаў, хто прадасьць Яго, дый затым і сказаў: ня ўсё вы чыстыя.
12. Калі-ж абмыў ім ногі і апрануў Сваю вопратку, дык, супачыўшы ізноў, спытаўся: ці вёдаеце, штб гэта Я зрабіў вам?
13. Вы называеце Мянё Ву-чыцелем і Гбспадам і справя-дліва кажаце, бо Я і ёсьць такі.
14. Дык вось, калі Я, Го-спад і Вучыцель, абмыў вам ногі, дык і вы павінны абмы-ваць ногі адзін аднаму,
15. бо Я даў вам прыклад, каб, як Я зрабіў вам, рабілі і вы.
16. Запраўдй, запраўды ка-жу вам: слуга ня большы за гаспадара свайго, і пасланёц ня большы за таго, хто яго па-сылае.
17. Калі гэтае вёдаеце, шча-сьлівыя вы, калі гэтае рабіць будзеце.
Пакдм Іоана ал. Эвангельле гз. 14.
147
18. He аб усіх вас гавару. Я вёдаю, каго выбраў. Але ня-хай стйнецца, што напісана: Той, хто ёсьць са Мною хлёб, падняў на Мянё пяту сваю (Пс. 40, 10).
19. Цяпёр кажу вам, ранёй, чым гэта стйлася, каб, як стё-нецца, вы павёрылі, што гэта Я.
20. Запраўды, запраўды ка-жу вам: хто прыймае таго, Karo Я пашлю, Мянё прыймае, а хто Мянё прыймас, прыймае Паслаўшаіа Мянё.
21. Сказаўшы гэтае, Ісус узварушыўся духам і засьвёд-чыў і сказаў: запраўдй, за-праўды кажу вам, што адзін з вас прадасьць Мянё!
22. Тады вучні аглядаліся адзін на аднаго, ня вёдаючы, аб кім гаворыць.
23. Быў жа за сталом адзін з вучняў Яго на ўлоньні Ісуса, якога Ісус любіў.
24. Яму Сымон Пётр кіўнуў, каб папытаўся, хто гэта, аб кім гаворыць.
25. I той, прыпаўшы да гру-дзёй Ісуса, кажа: Госпадзе! хто гэта?
26. I адказвае Ісус: той, каму Я падам абмачыўшы кусок хлёба. I, абмачыўшы кусок, падаў Юдзе Сымонаваму Іска-рыёту.
27. 1 за куском увайшоў у яго ійатан. I кажа яму Ісус: што робіш, рабі хутчэй.
28. Але ніхто з прысутных Taro не зразумёў, дзеля чаго гэ-тае сказаў яму.
29. А як у Юды была скар-бонка з грашыма, дык іншыя думалі, быццам Ісус кажа яму: купі, што трэба нам на сьвята, ці каб даў нёшта ўбогім.
30. Той жа, узяўшы кусок, за-раз жа выйшаў; а была ноч.
31. А як выйшаў, кажа Ісус: цяпёр уславіўся Сын Чалавё-чы, і Бог уславіўся ў 1м.
32. Калі Бог уславіўся ў Ім, то Бог уславіць і Яго ў Сабё, і ў хуткім часе ўславіць Яго.
33. Дзёці! яшчэ нядоўга Мнё быць з вамі: будзеце шукаць Мянё і, як Я сказаў Жыдом: куды Я іду, вы ня можаце йсьці, —• так гавару цяпёр і вам.
34. Даю вам новае прыка-зйньпе: каб любілі адзін ад-наго; як Я палюбіў вас, так і вы любёце адзін аднаго.
35. Па гэтым пазнёюць усё, што вы Маі вучні, калі будзеце мёць любоў адзін да аднаго.
36. Кажа Яму Сымон Пётр: Госпадзе, куды Ты йдзёіл? Ісус адказаў яму: куды Я йду, ты ня можаш цяпёр за Мною йсьці; пазьнёй жа пойдзеш за Мною.
37. Пётр сказаў Яму: Госпа-дзе! чаму я не магу ісьці за Ta-6010 цяпёр? Я душу маю па-лажу за Цябё.
38. Ісус адказаў яму: душу тваю за Мянё паложыш? за-праўдй, запраўдьі кажу табё: не прапяё пёвень, як тройчы адрачэшся ад Мянё.
Разьдзёл 14.
1. Нях’ай не сумляваецца сэрца вашае; вёруйце ў Бога і вёруйце ў Мянё.
2. 'У доме Айца Майго многа сьвятліц; каб жа ня гэтак бы-ло, сказаў бы Я вам: іду пры-рыхтаваць вам мёсца.
3. I, калі пайду і прыгатую вам мёсца, прыйду ізноў і вазьму вас да Сябё, каб і вы былі, дзё Я.
4. 1 куды йду, вёдаеце, і да-рогу вёдаеце.
148
Паводле Іоана сьв. Эвангельяе 14.
5. Кажа Яму Хамі Госпа-дзе! ня вёдаем, куды йдзёві; дык як можам вёдаць дарогу?
6. Ісус сказаў яму: Я і даро-га, і праўда, і жыцьцё. Ніхто ня прыходзе да Айца, калі не цераз Мянё;
7. калі-б вы пазналі Мянё, пазналі-б і Айца Майго; і ад сяньня вёдаеце Яго і бачылі Яго.
8. Кажа яму Піліп: Госпадзе! пакажы нам Айца, і годзе з нас.
9. Кажа яму Ісус: гэтулькі часу я з вамі, і ты не пазнаў Мянё, Піліп? Хто бачыў Мянё, бачыў Айца; як жа ты кажаш: пакажы нам Айца?
10. Ці ж ты ня вёрыш, ніто Я ў Айцу і Ацёц у-ва Мнё? Сло-вы, што кажу вам Я, ад Сябё не кажу. Ацёц, што ў-ва Мнё, Ён робіць дзёлы.
11. Вёрце Мнё, што Я ў Айцу, і Ён у-ва Мнё; каліж нё, вёрце Мнё па самых учынках.
12. Запраўдй, запраўды ка-жу вам: хто вёруе ў Мянё, бу-дзе рабіць учынкі, якія Я рб-блю, дый болылыя за іх зро-біцы бо Я да Айца Майго іду.
13. I чаго напросіце ў імя Маё, тое зрбблю, каб уславіў-ся Ацёц у Сыне.
14. Чаго панросіце ў імя Маё, Я зроблю.
15. Калі любіце Мянё, спбў-ніце Маё запаведзі.
16. I Я ўпрашу Айца, і Ёп дасьць вам другога Пацяшы-целя, каб быў з вамі давёку,
17. Духа праўды, Якога сьвёт ня можа прыняць, бо ня бачыць Яго, а вы вёдаеце Яго, бо Ён з вамі ёсьць і ў вас бу-дзе.
18. He пакіну вас сіротамі: прыйду да вас.
19. Яшчэ трохі, і сьвёт ужо пя ўбачыць Мянё, а вы ўба-чыце Мянё, бо Я жыву, і вы жыць будзеце.
20. У той дзёнь давёдаецеся, піто Я ў Айцу, і вы ў-ва Мнё, і Я ў вас. ’
21. Хто мае запаведзі Маё і выпаўняе іх, той любіць Мянё, а таго, хто любіць Мянё, лю-біцімець Ацёц Мой, і Я палю-блю Яго і зьяўлюся яму Сам.
22. Кажа Яму Юда (не Іска-рыёт): Госпадзе, чаму гэта Ты хочаш зьявіць Сябё лам, а ня сьвёту?
23. I адказаў яму Ісус і ска-заў: хто любіць Мянё, той спаўняе слова Маё; і Ацёц Мой палюбіць яго; і Мы прыйдзем да Яго і зробім сялібу ў Яго.
24. Хто ня любіць Мянё, не выпаўняе слоў Маіх; слова-ж, якое вы чуеце, ня ёсьць Маё, але Айца, што паслаў Мянё.
25. Гэтае сказаў Я вам, па-куль Я з вамі.
26. Пацяшыцель жа, Дух Сьвяты, Якога пашлё Ацёц у імя Маё, навучыць вас усяго і напомніць вам усё, што Я ка-заў вам.
27. Мір пакідаю вам, мір Мой даю вам; даю-ж вам ня так, як сьвёт даё: няхай пе сумлява-ецца сэрца вашае і не баіцца.
28. Вы чулі, піто Я сказаў вам: іду ад вас і прыйду да вас. Калі-б вы любілі Мянё, то ўцё-шыліся бы, што Я сказаў: іду да Айца, бо Ацёц Мой болыпы за Мянё.
29. I сказаў Я вам цяпёр — пёрш, чым сталася, каб вы па-вёрылі, як стйнецца.
30. Ужо нямнога Мнё гава-рыць з вамі; бо йдзё князь гэ-тага сьвёту і ў-ва Мнё ня мае нічога.
Гкйодлв Іоана сьв. Эвангельле 14. 15.
149
31. Але, каб сьвёт вёдаў, што Я люблю Айца і, як зага-даў Мнё Ацёц, так рбблю, — устаньце, пойдзем адгэтуль.
Разьдзёл 15.
1. Я ёсьць запраўдная віна-градная лаза, а Ацёц Мой ві-наградар.
2. Усякую галіну ў Мянё, якая не даё плоду, Ён адся-кае; і ўсякую, што даё плод, абчышчае, каб болып пладоў давала.
3. Вы ўжо ачышчаны праз слова, што Я гаварыў вам.
4. Будзьце-ж у-ва Мнё, і Я ў вас. Як галіна ня можа да-ваць плоду сама сабою, калі ня будзе на лазё, так і вы, калі ня будзеце ў-ва Мнё.
5. Я лаза, а вы галіны; хто прабывае ў-ва Мнё і Я ў ім, той прыносіць багата пладоў; бо без Мянё ня можаце рабіць нічога.
6. Хто ня будзе ў-ва Мнё, бу-дзе выкінены вон, як галіна, і засохне; а гэткія галіны зьбі-раюць і кідаюць у вагонь, і яны згараць.
7. Калі будзеце ў-ва Мнё, і словы Маё ў вас будуць, то, чаго хочаце, прасёце, і станец-ца вам.
8. Гэтым услАвіцца Ацёц Мой, калі еы прынясецё багаты плод і будзеце Маімі вучнямі.
9. Як палюбіў Мянё Ацёц, так Я палюбіў вас; аставайце-ся-ж у любві Маёй.
10. Калі выпаўніце- зйпаве-дзі Маё, будзеце ў любві Маёй, як і Я выпаўніў прыказаньні Айца Майго і астаюся ў Яго любві.
11. Гэтае сказаў Я вам, каб радасьць Май ў вас была, і каб радасьць вашая была поўная.
12. Вось запаведзь Мая: лю-бёце адзін аднаго, як Я палю-біў вас.
13. Ніхто ня мае любві боль-шае за тую, калі хто аддасьць душу сваю за дрўгаў сваіх.
14. Вы дрўгі Маі, калі спаў-пяеце тое, што Я загадваю вам.
15. Я ўжо не называю вас слуіамі, бо слуга ня вёдае, што робіць гаспадар яго, а Я назваў вас дрўгамі, бо ўсё, што чуў ад Айца Майго, ска-заў вам.
16. Ня вы Мянё выбралі, але Я вас вьібраў і паставіў вас, каб ішлі і прынбсілі плод, і каб плод ваш трываў; каб, што па^ просіце ў Айца ў імя Маё, даў вам.
17. Гэтае загадваю вам: лю-бёце адзін аднаго.
18. Калі сьвёт вас ненаві-дзіць, вёдайце, што Мянё ра-нёй за вас зьненавідзіў.
19. Калі-б вы былі із сьвёту, то сьвёт любіў бы сваё, але, як вы не із сыіёту, дык за гэта ненавідзіць вас сьвёт.
20. Памятайце слова, якое Я сказаў вам: слуга ня боль-шы за гаспадара свайго. Ка-лі Мянё перасьлёдавалі, бу-дуць перасьлёдаваць і вас; калі Маё слова захавалі, і ваівае слова захаваюць.
21. Але ўсё гэтае зробяць вам дзеля імёньня Майго, бо ня вёдаюць Таго, хто паслаў Мянё.
22. Калі б Я ня прыйшоў і не гаварыў ім, то ня мёлі-б грэху; а цяпёр ня маюць адгаворкі ў грэху сваім.
23. Хто Мянё ненавідзіць, ненавідзіць і Айца Майго.
24. Калі-б Я не зрабіў сярод іх таго, чаго ніхто не рабіў, то
160 Паводле Іоана сы.
Эвангельле 13. гб.
ня мёлі-б грэху, а цяпёр і ба-чылі, і зьненавідзелі і Мянё, і Айца Майго.
25. Але няхай спбўніцца сло-ва, напісанае ў законе іх: зьненавідзелі Мянё дарэмна (Псал. 68, 5).
26. Калі-ж прыйдзе Паця-шйцель, якога Я пашлю вцм ад Айца, Дух Праўды, Які ад Айца зыходзіць, Ён будзе сьвёдчыць аба Мнё.
27. Ды й вы будзеце сьвёд-чыць, бо вы ад пачатку са Мною.
Разьдзёл 16.
1. Гэтае сказаў Я вам, каб ня былі спакўшаны.
2. Выключаць вас із шко-лаў; дый ідзё гадзіна, калі кожны, хто заб’ё вас, будзе ду-маць, што гэтым служыць Бо-гу-
3. I гэтак будуць рабіць вам, бо не пазналі ні Айца, ні Мянё.
4. Але сказаў Я вам гэтае дзеля таго, каб вы, калі прый-дзе той час, прыпомнілі, штб Я вам гаварыў аб гэтым; не гаварыў жа вам гэтага спа-чатку, бо быў з вамі.
5. Цяпёр жа йду да Паслаў-шага Мянё, і ніхто з вас ня пытаецца ў Мянё: куды йдзёш?
6. Але ад таго, йіто Я сказаў вам гэтае, сум напоўніў сэрца вашае.
7. Але Я праўду кажу вам: ляпёй для вас, каб Я пайшоў; бр, калі Я не пайду, Пацяшй-цель ня прыйдзе да вас, калі-ж пайду, пашлю Яго да вас,
9. і Ён, прыйшоўшы, кары-цімець сьвёт у грэху, прйўдзе і судзё;
9. у грэху, што ня вёраць у Мянё;
10. у праўдзе, што Я йду да
Айца Майго, і ўжо ня ўбачыце Мянё;
11. у судзё-ж, што князь сьвёту гэтага засуджаны.
12. Явічэ многа мАю сказаць вам, але вы цяпёр ня здолееце перанёсьці.
13. Калі ж прыйдзе ён, Дух Праўды, то навучыць вас уся-кае праўды, бо не ад Сябё га-варыць будзе, але гаварыці-мець, штб пачуе, і абвёсьціць вам, штб міе прыйсьці.
14. Той уславіць Мянё, бо з Майго возьме і вам абвёсьціць.
15. Усё, што мйе Ацёц, ёсьць Маё; дык Я і сказаў, што ад Майго возьме і абвёсьціць вам.
КНІГІ ОНЛАЙН
