Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
14. вы, якія ня вёдаеце, што будзе заўтра: бо што такое ва-шае жыцьцё? Пара, што зьяў-ляецца на малы час, а потым зьнікае.
15. Замёст таго, каб вам га-варыць: калі Госпад захоча й будзем жывыя, дык зробім тое ці другое, —
16. вы вось праз пыху сваю пуста хваліцеся. Усякае гэт-кае пустахвальства ёсьць зло.
17. Дык вось, хто вёдае, як рабіць дабро, ды ня робіць, грэх таму.
Разьдзёл 5.
1. А ну-ж вы, багатыя: плач-це й галасёце над злыбедамі вашымі, што йдуць на вас!
2. Багацьце вашае згніло, і вопраткі вашыязьёдзенымоль-лю.
3. Золата вашае й серабро ва-шае пайржавёла,і іржа іх сьвё-дчыць супраць вас і зьёсьць цё-ла вашае, як агонь: вы сабралі сабё скарб на апошнія дні.
208 Пасланый
Якуба з.
4. Вось галосіць заплата, я-кую вы затрымлівалі ў работ-нікаў, што пажалі палі вашыя;
і ляманты жанцоў дайшлі да вушэй Госпада Саваофа.
5. Вы мілі раскошу й асалоду на зямлі; накармілі сэрцы ва-шыя, быццам на дзёнь, калі вас заколюць.
6. Вы засудзілі, забілі спра-вядлівага: ён не спраціўляўся вам.
7. Дык вось, браты, будзьце доўгацярплівымі да прыходу Госпадавага. Глядзёце: зямля-роб жджэ каштоўнага плоду ад зямлі і дзеля яго цёрпіць доўга, пакуль дастане дождж раньні і позны.
8. Цярпіце доўга і вы, ума-цуйце сэрцы вашыя, бо пры-ход Гасподні набліжаецца.
9. He наракайце, браты маі, адзін на аднаго, каб ня быць засуджанымі: вось судзьдзя стаіць за дзьвярыма.
10. За прыклад мук ліхіх і доўганярплівасьці —• вазьмё-це, браты маі, прарокаў, што імёньнем Госпадавым прамаў-лялі.
11. Вось мы шчасьлівымі на-зываем тых, што цярпёлі. Вы чулі пра стойкасьць Іова і ба-чылі канёц яго ад Госпада, бо Госпад вёльмі міласэрны й спагадлівы.
12. Дык перш за ўсё, браты маі, не прысягайцеся ані нё-
бам, ані зямлёю, ані ніякаю другою прысягаю; але няхай будзе ў вас »алё, алё», і »нё, нё», каб вам не папасьці пад суд.
13. Цяжка нёхта з вас му-чыцца? няхай моліцца. Вясёла каму? няхай псальмы сьпя-вае.
14. Занядужаў хто з вас? па-кліч прэзьбітараў Царквы, і няхай памоляцца над ім, пама-заўшы яго алёем у імя Госпа-давае, —•
15. і малітва вёры вылячыць хворага, і Госпад падыме яго; і калі ён грахі зрабіў, будуць зьняты з яго.
16. Прызнавайцеся адзін пе-рад адным у праступках і ма-лёцеся адзін за аднаго, каб паздаравёць; многа можа на-тужная малітва справядлівага!
17. Ільля быў чалавёк, па-добны да нас, і малітваю па-маліўся, каб ня было дажджу: і ня падаў дождж на зямлю тры гады і шэсьць мёсяцаў.
18. I ізноў памаліўся: і нёба дало дождж, і зямля узрась-ціла плод свой (3 Цар. 17, 18).
19. Браты, калі-б хто з вас ухіліўся ад йраўды, і нёхта яго навярнуў-бы,
20. дык няхай гэны вёдае, што, вярнуўшы грэшніка з блуднае дарогі ягонае, ён зба-віць душу ад сьмёрці і многа пакрые грахоў.
ПЁРШАЕ САБОРНАЕ ПАСЛАНЬНЕ СЬВЯТОГА АПОСТАЛА ПЁТРЫ.
Разьдзёл 1.
1. Пётра, Апостал Ісуса Хры-ста, выбраным захаджэнцам, расьцярушаным у Поньце, Га-лятыі, Каппадокіі, Азіі й Ві-тыніі,
2. згодна з прадвёданьнем Бога Айца, праз асьвячэньне ад Духа, дзеля паслухмяна-сьці й акраплёньня крывёю Ісуса Хрыста: няхай памно-жыцца вам ласка і мір!
3. Багаслаўлены Бог і Ацёц Госпада нашага Ісуса Хрыста, Які праз вялікую ласку Сваю адрадзіў нас ускрасёньнем Ісу-са Хрыста з мёртвых дзеля жывое надзёі,
4. дзеля спадчыны нятлёняае, бяз сказы, што не завяне й за-хавана на нябёсах для вас,
5. сілаю Божаю праз вёру аховываных дзеля выбаўлёнь-ня, што гатова адкрыцца ў астатні час!
6. 3 гэтага цёшцеся, крыху цяпер (калі трэба) ад розных спакусаў патужьгўшы,
7. каб выпрабаваная вёра ва-шая, шмат каштаўнёйшая за гібнучае, хоць і агнём праба-ванае золата, аказалася на хвалу і чэсьць і славу ў ад-крыцьці Ісуса Хрыста,
8. Якога, ня бачыўшы, любі-це і, хоць ня глёдзячы на яго, але вёручы ў Яго, радуецеся радасьцю- нявымоўнаю і най-слаўнёйшаю,
9. дасягаючы нарэшце вёраю вашаю збаўлёньня душ.
10. Гэтага то збаўлёньня шу-калі й дапытываліся прарокі, якія прадвяшчалі вызначаную вам ласку,
11. даходзячы, на калі і ў які час паказваў у іх Дух Хры-стовы, прадвяшчаючы мукі Хрыстовыя і славу за імі.
12. Ім было адкрыта, што ня ім, а нам служыла абвёш-чанае вам сягоньня тымі, якія нясьлі вам добрую вёсьць праз Духа Сьвятога, пасланага з нябёсаў, у што навет Ангелы жадаюць пранікнуць.
13. Дзеля гэтага, падгіера-заўшы паясьніцы розуму ва-шага, чувайце й да канца спа-дзявайцеся на ласку, што пры-носіцца вам у адкрыцьці Ісуса Хрыста.
14. Як послухмяныя дзёці, ня кіруйцеся ранёйшымі вашымі пажаданьнямі ў нявёданьні ва-шым;
15. але, па прыкладу паклі-каўшага вас сьвятога, і самі будзьце сьвятымі ў-ва ўсіх учынках.
16. Бо напісана: будзьце сьвя-тыя, бо Я сьвяты (Ляв. 19, 2).
17. I калі называеце Айцом Таго, Хто судзіць кожнага па-водле дзёла яго, ня.ўзіраючы-ся на аблічча ягонае, дык са страхам праводзьце час быта-ваньня вашага,
210
Піршае Пасланый Пітры і. г.
18. вёдаючы, што не трухлё-ючым серабром ці золатам ад-куплены вы ад марнага жыць-ця, данага вам ад айцоў,
19. але многацэннаю крывёю Хрыста, як чыстага агняці бяз сказы,
20. празначанага яшчэ да стварэньня сьвёту, але зьявіў-шагася ў апошнія часы дзеля вас,
21. павёрыўшых праз Яго ў Бога, Які ўскрасіў Яго з мёрт-вых і даў Яму славу, каб была вёра ваша й надзёя на Бога.
22. Паслухмянасьцяй праў-дзе праз Духа ачысьціўшы ду-шы вашыя дзеля некрывадуш-нае любві братняе, заўсёды любёце адзін аднаго адчыстага сэрца,
23. як адроджаныя ня з тлё-ючага насёньня, але з нятлён-нага, праз слова Бога Жывога і прабываючага давёку.
24. Бо ўсякае цёла, як трава, і ўсякая слава чалавёчая, як цьвёт на травё: засохла трава, і цьвёт яё апаў;
25. але слова Госпадавае тры-вае давёку (Ісая 40, 6—8). A гэта й ёсьць тое слова, якое вам абвёшчана.
Разьдзёл 2.
1. Дык, адклаўшы ўсякую злосьць і ўсякі подступ ды крывадушнасьць і завісьць і ўсякую абмову,
2. як нованарбджаныя дзёткі, палюбёце чыстае слоўнае ма-лако, каб ад яго ўзрасьці вам на збаўлёньне;
3. бо вы паспробавалі, што Госпад добры.
4. Прыступаючы да Яго, жы-вога каменя, адкіненага лю-дзьмі, але выбранага Богам, дарагога,
5. і самі як жывыя камёньні, будуйцеся ў дом духоўны, сьвяшчэнства сьвятое, каб пры-насіць духоўныя ахвяры, лю-быя Богу праз Ісуса Хрыста.
6. Бо сказана ў пісаньні: вось Я кладу ў Сыоне камень ву-главы выбраны, дарагі, і хто вёрыць у Яго, не асароміцца (Ісая 28, 16).
7. Дык вось, Ен для вас, вё-руючых, цэннасьць, а для ня-вёруючых — камёнь, які’ ад-кінулі будаўнічыя, ды які стаўся галавой вугла (Пс. 117, 22), камень спаткнёньня і ка-мень спакусы,
8. аб які яны спатыкаюцца, не пакараючыся слову, на што й пакінены.
9. Але вы — выбраны род, царскае сьвяшчэнства, народ сьвяты, людзі адабраныя, каб абвяшчаць цноты Паклікаў-шага вас з цёмры ў цудоўнае сьвятло Яго;
10. нёкалі нё-народ, а цяпер народ Божы; нёкалі неміла-вйныя, а цяпер памілаваныя.
11. Умілаваныя! прашу вас, як прышлых і падарожнікаў, ухіляйцеся ад цялёсных па-жаданьняў, што супраць ду-шы ваююць,
12. і вядзёце добрае жыцьцё між паганамі, каб яны за тое, за што словамі зьняважаюць вас, як злачынцаў, угледзіў-шы добрыя ўчынкі вашыя, сла-вілі Бога ў дзёнь адвёдзінаў.
13. Дык будзьце пакорныя ўсякай уладзе людзкой дзеля Госпада: ці то цару, як зьвёрх-няй уладзе,
14. ці то начальнікам, як ад яго пасыланым дзеля карань-ня злачынцаў і дзеля заахво-чаньня побячых дабро, —>
15. бо гэткая ёсьць воля Бо-
Піршае Пасланьне Пітры a. 3. 211
жая, каб мы, робячы дабро, затыкалі вусны нявуцтву не-разумных людзёй, —
16. як вольныя, ды не як ма-ючыя волю дзеля прыкрыцьця зла, але як Божыя слугі.
17. Усіх паважайце, брацтва любёце, Бога бойцеся, цара шануйце.
18. Слугі, з усёнькім страхам пакарайцеся валадаром, ня толькі добрым і лагодным, але і срогім.
19. Бо люба Богу тое, калі хто, думаючы аб Богу, пера-носе гора, цёрпячы несправя-дліва.
20. Бо што за пахвала, калі вы цёрпіце ды б’юць вас за грахі? Але, калі робячы дабро і ў Муках цёрпіце, дык гэта Богу люба,
21. бо вы на тое пакліканы; бо і Хрыстос пацярпёў за вас, пакінуўшы вам прыклад, каб вы йшлі па сьлядох ягоных:
22. Ён не зрабіў ніякага грэ-ху, і ня было подступу ў ву-снах Яго (Ісая 53, 9);
23. Ён, зьневажаны, не зьне-важаў узаёмна; цёрпячымукі, не пагражаў, а перадаў Таму, Хто судзіць справядліва.
24. Ён грахі нашыя сам узь-нёс у цёле Сваім на дрэва, каб мы, вызваліўшыся ад грахоў, жылі дзеля праўды: ранамі Яго аздарбўлены.
25. Бо вы былі, як авечкі блу-каючыяся, але вярнуліся ся-гоньня да пастыра й валадара душ вашых (Ісая 53, 4—6).
Разьдзёл 3.
1. Таксама й вы, жбны, пака-райцеся сваім мужом, каб тыя з іх, што не пакараюцца слову, жыцьцём жон сваіх бяз слова былі здабываны,
2. бачучы вашае чыстае, ба-габойнае жыцьцё.
3. Няхай будзе аздобаю ва-шаю ня вонкавае заплятань-не валасоў, не залатыя ўборы, ці вопраткі стройнасьць,
4. але ўкрыты чалавёк сэрца ў нятлённасьці лагоднага й ціхога духа, што дужа оэнна прад Богам.
5. Гэтак жа аздаблялі сябё і сьвятыя жанчыны, што спа-дзяваліся на Бога, пакараю-чыся сваім мужом.
6. Гэтак і Сара пакаралася Аўрааму, называючы яго га-спадаром. Вы — дзёці яё, калі робіце дабро і не баіцёся нія-кага страху.
7. Таксама й вы, мужы, ра-зумна жывёце з імі, аддаючы ім, як найслабёйшай судзіне жаночай, чэсьць, бо і вы су-насьлёднікі ласкі жыцьця, каб ня было вам перашкоды ў ма-літвах вашых.
8. Нарэшце, будзьце ўсё ад-надумнымі, спачуваючымі, бра-талюбнымі, міласэрнымі, вёт-лівымі.
9. He аддавайце злом за зло, ці зьнявагай за зьнявагу, a наадварот: багаслаўляйце, вё-даючы, што вы на тое паклі-каны, каб унасьлёдаваць ба-гаслаўлёньне.
10. Бо хто хоча жыцьцё лю-біць і бачыць добрыя дні, ня-хай устрымлівае язык свой ад зла і вусны свае, каб крыва-душна не гаварылі.
11. Ухіляйся ад зла і рабі дабро; шукай міру й імкніся да яго.
12. Бо вочы Госпада на пра-ведных, і вушы Яго на малітвы іх, але аблічча Госпада су-праць робячых зло.
13 .1 хто зробіць вам зло, калі
212 Піршае пасланый ГНтры 3. 4.
вы будзеце пераймальнікамі добрага?
14. Але, калі-б вы й пацяр-пёлі за праўду, дык вы шчась-лівыя. А страху іх ня бой-цеся і ня трывожцеся.
15. І'оспада Бога сьвяціце ў сэрцах вашых. Будзьце заў-сёды гатовымі даць адказ кож-наму, хто трэбуе ў вас слова аб вашай надзёі, лагодна й са страхам.
КНІГІ ОНЛАЙН
