Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
16. Мёйце добрае сумлёньне, каб у тым, за што абмаўляюць вас, як злачынцаў, былі аса-ромлены тыя, хто ганіць вашае добрае жыцьцё ў Хрысьцё.
17. Бо калі хоча воля Божая, лёпей пацярпёць за добрыя ўчынкі, чымся за благія.
18. Бо і Хрыстос, каб пры-вясьці нас да Бога, раз пацяр-пёў за грахі нашыя, Правед-нік за няправедных, забіты цё-лам, але ажыўшы духам,
19. у Якім Ён і тым духам, што ў вязьніцы, зышоўшы, абвяшчаў,
20. ім, якія нёкалі не пакары-ліся чакаўшаму іх Божаму доўгацярпёньню за дзён Ноя, у'час будаваньня карабля, у якім нямногія, гэта знача во-сем душ, выратаваліся ад ва-ды.
21. Гэтак і нас сягоньня спа-сае на ўзор гэтага Хрышчэнь-не (не абмыцьцё цёла ад бру-ду, але абяцаньне Богу до-брагд сумлёньня) праз ускра-сёньне Ісуса Хрыста,
22. Які, узыйшоўшы на нёба, знаходзіцца праваруч Бога, і Якому пакарыліся Ангелы і ўлады і сілы.
Разьдзёл 4.
1. Дык вось, калі Хрыстос мучыўся за нас цёлам, то і вы
ўзбройцеся тэй-жа думкай, бо той, хто мучыцца цёлам, пера-стае грашыць,
2. каб рэшту часу ў цёле жыць ужо не паводле чалавё-чага пажаданьня, але паводле Божае волі.
3. Бо даволі ўжо, што вы ў мінулы час жыцьця паступалі паводле волі паганаў, ходзячы ў нячыстасьці, пажаданьнях, п’янстве, банкетаваньні, піцьці й лёгкамысным служэньні іда-лам;
4. затым то яны й дзівяцца, што не бяжыцё разам з імі ка той жа разьліў распусты, і аб-маўляюць вас.
5. Яны здадуць справу Таму, Хто мае хутка судзіць жывых і памёршых.
6. Бо на тое-ж і для мёртвых была абвёшчана добрая вёсьць, каб яны, засуджаныя па-ча-лавёчаму цёлам, жылі па-Бо-жаму духам.
7. Дый усяму блізкі канёц. Дык будзьце мудрымі і чу-вайце ў малітвах.
8. Найбольш за ўсё мёйце шчырую любоў адзін да адна-го; бо любоў пакрывае множ-ства грахоў.
9. Будзьце гасьціннымі адны да адных без нараканьняў.
10. Служыце адзін аднаму кожны тым дарам, які атры-маў, як добрыя будаўнічыя рознароднае ласкі Божае.
11. Ці гаворыць хто з вас, — гавары, як словы Божыя; ці служыць хто, —• служы па сі-ле, якую даё Бог, каб у-ва ўсім славіўся Бог праз Ісуса Хрыста, Якому слава і сіла на вёкі вякоў. Амін.
12. Умілаваныя! Ня цурай-цеся агнявое спакусы, дзеля выпрабаваньня вам пасыла-
Піршае Паслаяьне Пітры 4. 3.
213
нае, хоць-бы дзіўнае здарыла-ся вам.
13. Але, калі прымаеце ўчась-це ў муках Хрыстовых, радуй-цеся, каб і ў зьяўлёньні славы Яго ўзрадавацца і павесяліц-ца.
14. Калі абмаўляюць вас за імя Хрыстовае, то' вы шчась-лівыя; бо Дух славы, Дух Бо-жы спачывае на вас. Гэнымі Ён зьняважаецца, а вамі вы-слаўляецца.
15. Абы толькі не цярпёў хто з вас мукі, як забойца, або злодзей, або злачынец, ці па-сягаючы на чужое;
16. а калі як Хрысьціянін, то не саромся, але слаў Бога за гэткі ўдзёл.
17. Бо час пачацца суду ад дому Божага; калі-ж пёрш ад нас пачнёцца, дык што за ка-нёц непакараючыхся Эвангель-лю Божаму?
18. I калі праведнік лёдзьве збавіцца, то бязбожнік і грэш-нік дзё пакажацца?
19. Дык і пакутуючыя па волі Божай няхай аддадуць Яму, як праўдзіваму Стварьгцелю, душы сваё, робячы дабро.
Разьдзёл 5.
1. Старшых сярод вас заклі-каю я, сустаршыня і сьвёдка мукаў Хрыстовых ды ўдзёль-нік у славе, што мае выявіцца:
2. пасёце Божае стада, якое ў вас, наглядаючы за ім не пад прынукаю, але з добрае волі, ды не дзеля агіднай карысьці, але дзеля ахвоты,
3. і не пануючы над спадчы-най, але даючы прыклад стаду;
4. і калі зьявіцца Найвышэй-
шы Пастыр, дастанеце вянок славы, што ня вяне.
5. Таксама й вы, малодшыя, будзьце паслухмянымі стар-шым; усё-ж, падчыняючыся адзін аднаму, апранёцеся па-корнай мудрасьцяй, бо Бог супраць гордых, а пакорным ласку даё!
6. Дык скарыцеся пад моц-ную руку Божую; каб узвы-сіла вас у свой час.
7. Усе клапоты сваё ўскла-дайце на Яго; бо Ён аб вас рупіцца.
8. Будзьце цьвярозымі, чу-вайце, бо вораг ваш, д’ябал, як лёў рыкаючы ходзіць, шу-каючы, каго праглынуць.
9. Станьце насупраць яму цьвёрдыя вёраю, вёдаючы, што гэткія-ж мучэньні здараюцца і з братамі вашымі ў сьвёце.
10. Бог жа ўсякае ласкі, Ка-торы паклікаў вас да вёчнае славы сваёй у Хрысьцё Ісусе, няхай сам, пасьля нядоўгае мукі вашае, удасканаліць вас, няхай угрунтуе, няхай ума-цўе, няхай зробіць непаруш-нымі.
11. Яму слава і сіла на вёкі вякоў. Амін.
12. Гэтае коратка напісаў я праз Сілуана, вёрнага, як ду-маю, брата вашага, каб запэў-ніць вас, заклікаючы і сьвёд-чачы, што запраўдная ласка Божая тая, у якой вы стаіцё.
13. Вітае вас выбраная з вамі (царква) ў Вавілёне і Марк, мой сын.
14. Прывітайце адзін аднаго пацалункам любві.
Мір вам усім, . каторыя ў Хрысьцё Ісусе. Амін.
ДРУГОЕ САБОРНАЕ ПАСЛАНЬНЕ СЬВЯТОГА АПОСТАЛА ПЕТРЬІ.
Разьдзёл 1.
1. Сымон Пётра, слуга і апо-стал Ісуса Хрыста, да тых, што прынялі з намі роўна да-рагую вёру па праўдзе Бога на-шага і Збавіцеля Ісуса Хрыста:
2. ласка і мір вам няхай па-множыцца ў пазнаньні Бога і Ісуса, Госпада нашага.
3. Як Божаю сілай Яго дара-вана нам усё патрэбнае дзеля жыцьця й пабожнасьці, праз пазнаньне Паклікаўшага нас славаю і цнатбю,
4. якімі дараваны нам най-вялікшыя і дарагія абяцаньні, каб праз іх сталіся вы ўдзёль-нікамі Божае прыроды, ухіліў-шыся ад тлёньня ў пажадань-ні, што v сьвёце,
5. дык вы, прыкладаючы да гэтага ўсё стараньне, пакажы-це ў вё'ры вашай цнатў, у цна-цё-ж розум,
6. у розуме стрыманасьць, у стрыманасьці цярплівасьць, у цярплівасьці пабожнасьць,
7. у пабожнасьці браталюб-ства, а ў браталюбсіве любоў.
8. Калі гэтае ў вас ёсьць і па-мнажацца будзе, дык вы не астанецёся бязьдзёйнымі і бяз плоду ў пазнаньні Госпада на-шага Ісуса Хрыста;
9. у кім жа няма гэтага, той сьляпы, нявісны, забыўся аб ачышчэньні ранёйшых грахоў сваіх.
10. Дзеля гэтага, браты, ба-лёй і балёй старайцеся рабіць цьвёрдым вашае прызваньне й выбраньне: гэтак робячы, ні-колі не спаткнецёся,
11. бо гэтак адчыніцца вам вольны ўваход у вёчнае цар-ства Госпада нашага і збаві-целя Ісуса Хрыста.
12. Дзеля гэтага я ніколі не перастану напамінаць вам аб гэтым, хоць вы й вёдаеце гэта і ўмацованы ў гэтай праўдзе.
13. Справядлівым жа лічу, пакуль знаходжуся ў гэтай будыніне, пабуджаць вас на-памінаньнем,
14. вёдаючы, што хутка па-кіну гэту маю будыніну, як і Госпад наш Ісус Хрыстос мнё адкрыў.
15. Буду-ж старацца, каб вы і пасьля майго адыходу заў-сёды ўспаміналі гэтыя рэчы.
16. Бо мы абвясьцілі вам сілу й прыход Госпада нашага Ісу-са Хрыста, не за міфамі йду-чы, але быўшы вачавідцамі вё-лічы Яго.
17. Бо Ён прыняў ад Бога Айца чэсьць і славу, калі ад вялізарнае славы зыйшоў да Яго гэтакі голас: Гэты ёсьць Сын Мой Улйблены, Якому спагадаю.
18. I гэты голас, як зыходзіў з нёба, мы чулі, быўшы з Ім на сьвятой гарэ.
Другое Пасланьне Пітры
215
19. Дый маем найпэўнёйшае слова прарочае; і вы добра ро-біце, што зварочваецеся да яго, як да сьвётача, што сьвё-ціць у цёмным мёсцы, пакуль не разаднёе і ня ўзыдзе дзянь-ніца ў сэрцах вашых,
20. вёдаючы перадусім, што ніякае прароцтва ў пісаньні ня дзёецца сваім уласным разьвязаньнем.
21. Бо ніколі прароцтва ня выказвалася воляй чалавё-чай, але выказвалі яго сьвя-тыя людзі Божыя, вёдзеныя Духам сьвятым.
Разьдзёл 2.
1. Былі-ж і фальшывыя пра-рокі ў народзе, як і ў вас бу-дуць фальшывыя вучыцялі, якія ўвядуць згубныя гэрэзіі і, адцураўшыся адкупіўшага іх Госпада, сьцягнуць самі на сябё хуткую загубу.
2. I многія пойдуць сьлёдам за імі да загубы, і праз іх шлях праўды зьняважаны будзе.
3. 1 дзеля імкнёньня да зы-ску будуць яны вас лавіць лісьлівымі словамі; суд ім даўно гатовы, і загуба іх ня дрэмле.
4. Бо калі нё дараваў Бог ан-гелам, якія саграшылі, але, кінуўшы ў путы цёмры пякёль-нае, аддаў закаваць іх на суд;
5. і калі не пашкадаваў пёр-шага сьвёту, але ў васьмёх ду-шах захаваў Ноя, апавядаль-ніка праўды, як навёў быў па-топ на сьвёт'паганых;
6. і калі мёсты Садомскія й Га-морскія, засудзіўшы на зьніш-чэньне, абярнуў у попел, як прыіуіад для будучых бязбож-нікаў,
7. а праведнага Лота, стомле-нага распусным жыцьцём між
людзьмі бязбожнымі, выба-віў, —
8. (бо гэты праведнік, жыву-чы між імі, з дня ў дзёць му-чыў справядлівую душу сваю, бачучы і чуючы ўчынкі безза-конныя), —
9. дык вёдае Госпад, як збаў-ляць пабожных ад спакушэнь-ня, а няправедных захоўваць на дзёнь суда дзеля пакарань-ня,
10. найбалёй жа тых, якія йдуць за цёлам у нячыстых пажаданьнях ды не паважа-юць начальства; якія дзёрзкія, сваявольныя й не баяцца аб-маўляць вышэйшых,
11. тады як і Ангелы, боль-шыя за іх моцаю й сілаю, ня выносяць на іх перад Госпа-дам дакараючага суда.
12. Яны, як бязмоўныя жы-вёлы прыродныя, народжа-ныя на ловы й ўбой, лаюць тое, чаго не разумёюць, і ў тлёньні сваім вынішчаны бу-дуць,
13. і заплату дастануць за няпраўду. Бо за шчасьце лі-чаць яны штодзённыя раско-шы; сбраматнікі й паскуднікі, яны асалоду знаходзяць у ашуканствах сваіх, банкету-ючы з вамі;
14. вочы маюць поўныя юр-насьці й нясупыннага грэху; яны душы няцьвёрдыя пры-вабліваюць; яны маюць сэр-цы, прывучаныя да нажывы: гэта сыны пракдёну.
15. Пакінуўшы праведны шлях, яны зблудзілі, пайшоў-шы па сьлядох Валаама, сына Васбравага, што палюбіў за-плату няправедную;
16. ён быў пакдраны за сваё беззаконьне: бязмоўная ась-ліца, прагаварыўшы чалавё-
216
Другое Пасланьне Пітры *. 3.
чым голасам, затрымала шал прарока.
17. Гэта крыніцы бязводныя, аблокі, бурай ганяныя: для іх цёмра чорная навёкі прыга-тована.
18. Бо, прамаўляючы надзь-мутымі й пустымі словамі, яны прынаджываюць пажаданьня-мі цёла й распустаю тых, хто лёдзь толькі ўцёк ад зблу-дзіўшых;
19. яны суляць ім свабоду, a самі яны —■ рабы тлёньня, бо хто кім пераможаны, той та-му й раб.
20. Бо, уцёкшы ад пбшкудзі сьвёту праз пазнаньне Госпа-да і Збавіцеля нашага Ісуса Хрыста, ізноў, заблутаўшыся, паддаюцца ёй, дык апошяе для іх горш за пёршае:
21. бо лёпей бы ім не пазнаць шляху праўды, чым, пазнаў-шы, адвярнуцца ад пераданае ім сьвятое запаведзі.
22. Бо з імі сталася паводле справядлівай прыказкі: саба-ка варочаецца да блявбціны сваёй, а вымытая сьвіньня — валяцца ў брудзе.
Разьдэёл 3.
1. Гэта ўжо другое пасланьне пішу да вас, умілаваныя; у іх напамінаньнем пабуджаю чыс-тую думку вашую,
2. каб вы памяталі словы, ра-нёй сказаныя сьвятымі праро-камі, і запаведзь Госпада й Спаса ад Апосталаў нашых,
КНІГІ ОНЛАЙН
