Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
10. У тым любоў, не што мы палюбілі Бога, але што ён па-любіў нас і паслаў Сына Свай-го дзеля зьмілаваньня над гра-хамі нашымі.
11. Умілаваныя! калі Бог палюбіў нас гэтак, дык і мы павінны дюбіць адзін аднаго.
12. Бога ніхто ніколі ня ба-чыў: калі-ж мы любім адзін аднаго, дык Бог у нас прабы-
вае, і любоў Яго дасканалая ў нас.
13. Што мы прабываем у Ім, і Ён у нас, пазнаём па тым, што Ён даў нам ад Духа Свай-го. .
14. I мы бачылі й сьвёдчым, што Ацёц паслаў Сына, Збаві-целя сьвёту.
15. Хто вызнаё, што Ісус ёсьць Сын Божы, у тым пра-бывае Бог, і ён у Богу.
16. I мы пазналі любоў, якую мае да нас Бог, і павёрылі ў яё. Бог ёсьць любоў, і той, хто прабывае ў любві, прабывае ў Богу, і Бог у ім.
17. Любоў даскапаліцца з на-мі на тое, каб мы мёлі адвагу ў дзёнь суда, бо які Ён, гэткія й мы ў гэтым сьвёце.
18. Страху няма ў любві, але дасканалая любоў вон выга-няе страх, бо ў страху ёсьць мучэньне; хто баіцца, той у любві недасканалы.
19. Мы любім Яго, бо Ён пёрш палюбіў нас.
20. Хто кажа: я люблю Bora, а брата свайго ненавідзіць, той брахун; бо хто ня любіць брата свайго, якога бачыць, як можа любіць Бога, якога ня бачыць?
21. I мы маем ад Яго гэткую запаведзь, каб той, хто любіць Бога, любіў і брата свайго.
Разьдзёл 5.
1. Кожын, хто вёруе, што Ісус ёсьць Хрыстос, ад Бога народжаны, і кожын, хто лю-біць Радзіўшага, любіць і На-роджанага ад Яго.
2. Што любім дзяцёй Божых, пазнаём з таго, калі любім Bora і выпаўняем запаведзі Яго.
3. Бо тое ёсьць любоў да Bora,. каб мы выпаўнялі запаве-
222 Піршае Пасланьне Іоана ;.
дзі Яго; і запаведзі Яго не цяжкія.
4. Бо кожны, народжаны ад Бога, перамагае сьвёт; і гэтая перамога,што перамагла сьвёт, вёра нашая.
5. Хто той, што перамагае сьвёт, калі ня вёруючы, што Ісус ёсьць Сын Божы?
6. Гэты ёсьць Ісус Хрыстос, які прайшоў праз ваду і кроў; не праз ваду толькі, але праз ваду і кроў; і Дух сьвёдчыць, бо Дух ёсьць праўда.
7. Бо тры сьвёдчаць на нё-бе: Ацёц, Слова і Сьвяты Дух, і гэтыя тры ёсьць адно.
8. I тры сьвёдчаць на зямлі: дух, вада і кроў; і гэтыя тры — адно.
9. Калі мы прымаем сьвёд-чаньне чалавёчае, дык сьвёд-чаньне Божае — большае, бо гэта ёсьць сьвёдчаньне Божае, якім Бог сьвёдчырь аб Сыне Сваім.
10. Хто ў Сына Божага вёруе, мае пасьвёдчаньне ў самым са-бё; хто ня вёрыць Богу, той ілжывым зрабіў Яго, бо ня ўвёраваў у пасьвёдчаньне, якім Бог засьвёдчыў аб Сыне Сваім.
11. А гэтае сьвёдчаньне ў тым, што Бог даў нам жыцьцё вёчнае, і гэтае жыцьцё ў сыне Яго.
12. Хто мйе Сына, мае жыць-цё; хто Сына Божага ня мае, ня мае жыцьця.
13. Гэтае напісаў я вам, вёру-
ючым у імя Сына Божага, каб вы вёдалі, што маеце жыцьцё вёчнае, ды каб вёравалі ў імя Сына Божага.
14. I вось адвага, якую мы маем да Яго, што, калі просім чаго водле волі Яго, Ён слу-хае нас;
15. а калі мы вёдаем, што Ён слухае нас у-ва ўсім, чаго-б мы ні прасілі, — дык вёдаем, што дастанем прошанае ад Яго.
16. Калі хто бачыць брата свайго, які грашыць грэхам не на сьмёрць, то няхай мо-ліцца, 1 (Бог) дасьць яму жыцьцё, гэным, што грашаць не на сьмёрць. Ёсьць грэх на сьмёрць: не аб гэтым кажу ма-ліцца.
17. Усякая няпраўда ёсьць грэх, але грэх не на сьмёрць.
18. Мы вёдаем, што кожын, хто народжаны ад Бога, не грашыць; а народжаны ад Bora захоўвае сябё, і ліхі не за-чэпіць яго.
19. Мы вёдаем, што мы ад Bora, і што ўвёсь сьвёт ляжыць у зьлё.
20. Вёдаем такжа, што Сын Божы прыйшоў і даў нам ро-зум, каб пазналі (Бога) праў-дзівага; і мы ў праўдзівым Сыне Яго Ісусе Хрысьцё: Гэты ёсьць праўдзівы Бог і жыцьцё вёчнае.
21. Дзёткі! захоўвайце сябё ад ідалаў. Амін.
ДРУГОЕ САБОРНАЕ ПАСЛАНЬНЕ СЬВЯТОГА
АПОСТАЛА ІОАНА БАГАСЛОВА.
1. Старшы — выбранай пані і дзёцям яё, каторых я запраў-ды люблю, (і ня толькі я, але і ўсё, што праўду пазналі),
2. дзёля праўды, якая пра-бывае ў нас і будзе з намі на-вёкі,
3. няхай будзе з вамі ласка, зьмілаваньне, мір ад Бога Ай-ца і ад Госпада Ісуса Хрыста, Сына Айца, у праўдзе і любві!
4. Я дужа ўцёшыўся, што знайшоў сярод дзяцёй тваіх такіх, што ходзяць у праўдзе паводле таго, як мы дасталі запаведзь ад Айца.
5. I сягоньня прашу цябё, пані, не як новую запаведзь пішучы табё, але тую, што маем ад пачатку: каб мьг лю-білі адзін аднаго.
6. I тое ёсьць любоў, каб мы жылі паводле запаведзяў Яго. Гэта — тая запаведзь, якую вы чулі ад пачатку, каб паво-дле яё хадзілі.
7. Бо многа зводнікаў увай-шло ў сьвёт, якія не вызна-
ваюць Ісуса Хрыста, што ў цё-ле прыйшоў: гэткі чалавёк ёсьць зводнік і антыхрыст.
8. Глядзёце за сабою, каб нам ня згубіць таго, над чым мы працавалі, але каб атрымаць поўную нагароду.
9. Кожын, хто пераступае навуку Хрыстовую і не пра-бывае ў ёй, ня мае Бога; хто-ж прабывае ў навуцы Хрысто-вай, той мае і Айца, і Сына.
10. Хто прыходзіць да вас і ня прыносіць гэтае навукі. Taro ня прымайце ў дом і ня ві-тайце яго;
11. бо хто вітае яго, той пры-мае ўдзёл ■ у благіх учынках яго.
12. Шмат маю пісаць да вас, але не хачу на папёры ды чарніламі, але спадзяюся пры-йсьці да вас і гаварыць вуснамі ў вусны, каб радасьць вашая была поўная.
13. Вітаюць цябё дзёці сястры тваё выбранае. Амін.
ТРЭЦЯЕ САБОРНАЕ ПАСЛАНЬНЕ СЬВЯТОГА АПОСТАЛА ІОАНА БАГАСЛОВА.
1. Старшьг— улюбленаму Гаю, каторага я люблю запраўды.
2. Умілаваны! Малюся, каб ты быў здароў і пасьпяваў у-ва ўсім, як пасьпявае душа твая.
3. Бо я дужа ўцёшыўся, калі прыйшлі браты і засьвёдчылі тваю праўду, як ты ходзіш у праўдзе.
4. Для мянё няма большай радасьці, як чуць, што дзёці маё ходзяць у праўдзе.
5. Улюблены! ты робіш вёр-нае, што робіш для братоў і для чужакоў,
6. якія засьвёдчылі перад царквою тваю любоў; ты до-бра зробіш, калі адправіш іх, як трэба дзеля Бога,
7. бо яны дзеля імёньня Яго пайшлі, ня ўзяўшы нічога ад паганаў.
8. Дык мы павінны прымаць гэтакіх, каб стацца супрацоў-нікамі праўдзе.
9. Я напісаў царквё; але Ды-
атрэф, што любіць у іх стар-шынстваваць, ня прымае нас.
10. Дзеля гэтага, калі я пры-ду, то напомню пра ўчынкі, якія ён робіць, абмаўляючы нас благімі словамі; і, не зда-воліваючыся гэтым, і сам ня прымае братоў, і не дае хочу-чым ды выганяе з царквы.
11. Улюблены! не патурай ліху, але дабру. Хто робіць дабро, той ад Бога; а хто ро-біць зло, ня бачыў Бога.
12. Пра Зьмітра засьвёдчана ўсімі і самой праўдаю; сьвёд-чым таксама і мы, і вы вёдаеце, што пасьвёдчаньне нашае праўдзівае.
13. ІІІмат мёў я пісаць; але не хачу пісаць да цябё чарніламі і трысьцінай,
14. але спадзяюся борзда па-бачыць цябё і пагутарыць ву-снамі ў вусны.
15. Мір табё! Вітаюць цябё сябры; прывітай сяброў паі-мённа.
САБОРНАЕ ПАСЛАНЬНЕ СЬВЯТОГА АПОСТАЛА ЮДЫ.
1. Юда, слуга Ісуса Хрыста, брат Якуба, — пакліканым, іпто асьвёнчаны Богам Айцом і захаваны Ісусам Хрыстом:
2. ласка вам і мір і любоў ня-хай памножыцца!
3. Умілаваныя! пакладаючы ўсю рупнасьць пісаць вам аб агулыіым збаўлёньні, я палі-чыў за патрэбнае напісаць вам папамінаньне — змагацца за вёру, раз пераданую сьвятым.
4. Бо яаўбіваліся некаторыя людзі, здаўна празначаныя на гэтае асуджэньне, бязбожііікі, што ласку Бога пашага на распусту абяртаюць і адзінага Валадара, Брга і Госпада на-шага, Ісуса Хрыста, вырака-юцца.
5. Я хачу напомніць вам, ка-торыя раз гэта давёдаліся, што Госпад, вызваліўшы народ з зямлі Эгіпскае, нявёраваўшых пасьля загубіў
6. і ангелаў, не захаваўшых сваё ўлады, але пакінуўшых сваё жыльлё, у вёчных путах пад цёмраю на суд вялікага дня дзёржыць. ‘
7. Як Садом і Гамора і вака-лічныя мёсты, што падобна да іх жылі ў распусьце й за ін-шым цёлам хадзілі, падпаўшы пад кару вёчнага агня, пастаў-лены за прыклад, —
8. гэтак сама будзе і з гэтымі лятуцёньнікамі, якія апагані-
ваюць цёла, адкідаюць началь-ства і ўладу ганьбуюць.
9. Міхал Архангел, калі гава-рыў з д’яблам, спрачаючыся за цёла Майсёява, не адва-жыўся вынесьці дакбрлівага прысуду, алс сказаў: няхай забароніць табё Госпад.
10. А гэтыя ганьбуюць тое, чаго ня вёдаюць; што-ж па прыродзе вёдаюць, як бязмоў-ныя жывёлы, тым сябё растля-ваюць.
11. Гора ім, бо пайшлі шля-хам Каіна, папаліся ў манлі-васьць нагароды Валаамавае і ў упартасьці пагіблі, як Ка-рэй.
12. Яны ёсьць небясьпёка на вашых вячэрах любві: гось-цячы ў вас, насуцца бяз стра-ху; гэта хмары бязводныя, што носяцца вётрам; асёньнія дрэвы, бясплодныя, двойчы па-мёршыя, павырываныя;
12. лютыя хвалі марскія, што пёняцца сорамам сваім; зоріл блукаючыяся, для якіх чорная цёмра навёкі захована.
14. Аб іх прарочыў і Энох, сёмы ад Адама, кажучы: вось ідзе Госпад з мірыядамі сьвя-тых —•
15. учыніць суд над усімі і да-карйць між імі ўсіх бязбож-ных за ўсё ўчынкі бязбожнась-ці іх, якімі бязбожнае чыпілі, і за ўсё жбрсткасьці, што
226 Пасланьне Юбы ;.
гаварылі на Яго бязбожныя грэшнікі.
16. Гэта наракйльнікі, нічым не здавальняючыяся, што хо-дзяць водле пажаданьняў сва-іх; і вусны іх гавораць горда, і яны паважаюць абліччадзеля карысьці.
17. Але вы умілаваныя, па-мятайце слоны, прадказаныя Апосталамі Госпада найага Ісуса Хрыста:
18. яны казалі вам, што ў апошні час зьявяцца лйяльш-кі, каторыя ходзяць водле іх-ніх бязбожных пажаданьняў.
19. Гэта тыя, што адлучаюцца (ад ёднасьці вёры), з душою, ды ня маючыя духа.
20. А вы, улюбленыя, буду-ючы сябё найсьвяцёйшай вё-
рай вашай, молячыся ў Духу Сьвятым,
21. захоўвайце сябё ў любві Божай, чакаючы ласкі ад Го-спада нашага Ісуса Хрыста ў жыцьцё вёчнае.
22. I над аднымі лйуйцеся з развагаю,
23. а другіх ратуйце, выхоп-ліваючы з агню, дакарайце з страхам, ненавідзячы навет вопратку, цёлам апаганеную.
24. Таму-ж, хто захаваць вас можа ад упадку і паставіць пе-рад славаю Сваёю нескажо-нымі ды ў радасьці,
25. адзінаму прамудраму Бо-гу, Збавіцелю нашаму праз Ісуса Хрыста, Госпада ната-га, слава й вёліч, сіла і ўлада сягоньня й на ўсё вякі. Амін.
ПАСЛАНЬНЕ ДА РЫМЛЯНАУ СЬВЯТОГА АПОСТАЛА ПАЎЛЫ.
Разьдзёл 1.
1. Паўла, раб Ісуса Хрыста, накліканы Лпостал, пыбраны дзеля абвяшчёньня Эвангель-ля Божага,
2. (якое Бог напёрад абяцаў нраз прарокаў Сваіх, у сьвя-тых пісаньнях,)
3. аб Сыне Яго, (які цёлам ра-дзіўся ад насёньня Давідавага па цёлу
4. і адкрыўся, як Сын Божы, у сіле, духам сьвятасьці праз уваскрасёньне з мёртвых) аб Ісусе Хрысьцё, Госпадзе на-шым,