Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
3. вёдаючы перадусім тое, што ў апошнія дні зьявяцца лёяльнікі, што ходзяць водле пажаданьняў сваіх,
4. і скажуць: гдзе абяцаньне прыходу Яго? бо ад часоў, як сталі паміраць бацькі, усё гэ-
так астаёцца ад пачатку ства-рэньня.
5. Бо тыя, што думаюць гэ-так, ня вёдаюць, што словам Божым нябёсы былі здаўна, a зямля з вады й праз ваду паў-стала,
6. дзеля таго тагачасны сьвёт загінуў, затоплены вадою,
7. а сягоньняшнія нябёсы й зямля, тым жа словам утрым-ліваныя, захоўваюцца для аг-ню на дзёнь суда й загубы лю-дзёй бязбожных.
8. Ды тое не павінна быць скрыта ад вас, умілаваныя, што ў Госпада адзін дзёнь, як ты-сяча гадоў, і тысяча гадоў, як адзін дзёнь.
9. He марудзіць Госпад з абя-цаным, як гэта некаторыя за маруднасыдь уважаюць, але доўга цёрпіць нас, ня хочучы, каб нёхта загінуў, але каб усё прыйшлі да пакаяньня.
10. Прыйдзе-ж дзёнь Гаспо-дні, як злодзей уначы, і тады нябёсы з шумам пройдуць, ра-спаленыя-ж стыхіі разбурац-ца, а зямля і ўсё дзёлы на ёй згараць.
11. Калі так усё гэтае разбу-рыцца, то якімі трэба быць у сьвятым жыцьці і пабожнасьці вам,
12. што чакаеце й жадёеце прыходу дня Божага, калі ня-бёсы, паланёірчы, рухнуць, і разгарэўшыяся стыхіі расто-пяцца?
13. Мы-ж чакаем паводле Яго абяцаньня новага нёба й новае зямлі, на якіх праўда жывё.
14. Дык, умілаваныя, чака-ючы гэтага, пастарайцеся зья-віцца ў міры перад Ім неапа-ганенымі і бяз сказы,
15. а доўгацярплівасьць Го-спада нашага ўважайце за
Другое Пасланьне Пітры 3.
217
збаўлёньне, як і ўмілаваны брат наш Паўла, па дадзенай яму мудрасьці, напісаў вам,
16. як ён кажа аб гэтым і ў-ва ўсіх пасланьнях, у якіх ёсьць дзе-што незразумёлае, што нё-вукі і неўгрунтаваныя на ўлас-ную сваю загубу перакручва-юць, як і другія Пісаньні.
17. Дык вы, умілаваныя, як
ужо папярэджаныя, сьцера-жыцеся, каб вам не захапіцца блудам бязбожнікаў ды не ад-пасьці ад свайго ўмацаваньня, 18. але ўзрастайце ў ласцы й пазнаньні Госпада нашага і Збавіцеля Ісуса Хрыста. Яму слава й сягоньня, і ў дзёнь вёчны. Амін.
ПЁРШАЕ САБОРНАЕ ПАСЛАНЬНЕ СЬВЯТОГА АПОСТАЛА ІОАНА БАГАСЛОВА.
Разьдзёл 1.
1. Аб тым, што было ад па-чатку, што мы чулі, што ба-чылі сваімі вачыма, што раз-глядалі і да чаго датыкаліся рукі нашыя, аб Слове жыць-ця, —
2. (бо жыцьцё зьявілася, і мы бачылі і сьвёдчым і абвяшчаем вам гэтае вёчнае жыцьцё, якое было ў Айца і зьявілася нам), 3. аб тым, што мы бачылі і чулі, абвяшчаем вам, каб і вы мёлі лучнасьць з намі; а на-шая лучнасьць — з Айцом і Сынам Яго Ісусам Хрыстом.
4. I гэтае пішам вам, каб ра-дасьць ваша была поўная.
5. I вось тое абвяшчэньне, якое мы чулі ад Яго і абвя-шчаем вам: Бог ёсьць сьвятлб, і няма ў Ім жаднае цёмры.
6. Калі мы кажам, што маем лучнасьць з Ім, а ходзім у цём-ры, дык манім і ня робім па праўдзе;
7. а калі ходзім у сьвятлё, як Ён у сьвятлё, дык маем луч-насьць міжы сабою, і кроў Ісуса Хрыста, Сына Ягонага, дчышчае нас ад усякага грэху.
8. Калі кажам, што ня маем грэху, — ашуківаем самых ся-бё, і няма ў нас праўды.
9. Калі вызнаём грахі на-шыя, дык Ён — вёрны і спра-вядлівы, каб дараваць нам грахі нашыя і ачысьціць нас ад усякае няпраўды.
10. Калі кажам, што мы не са-грашылі, дык робім ілжывым Яго, і няма ў нас слова Яго-нага.
Разьдзёл 2.
1. Дзёткі маё! пішу вам гэтае, каб вы не грашылі, а калі бы хто саграшыў, дык маем За-ступніка перад Айцом, Ісуса Хрыста, Праведніка;
2. Ён ёсьць зьмілаваньне за грахі нашыя, і ня толькі за нашыя, але й за грахі ўсяго сьвёту.
3. А што мы пазналі Яго, да-вёдываемся з таго, што выпаў-няем зАпаведзі Яго.
4. Хто кажа: я пазнаў Яго, але зйпаведзяў Яго не выпаў-няе, той брахун, і няма ў ім праўды;
5. а хто выпаўняе слова Яго, у тым запраўды любоў Божая завяршылася: з гэтага пазна-ём, што мы ў Ім.
6. Хто кажа, што ў Ім пра-бывае, той павінен хадзіць так, як Ён хадзіў.
7. Браты! ня новую запаведзь пішу вам, але запаведзь стара-даўную, якую вы мёлі ад па-чатку: запаведзь старадаўная ёсьць слова, якое вы чулі ад пачатку.
8. Зноў жа і новую запаведзь пішу вам, што праўдзіва і ў Ім, і ў вас: што праходзе цём-ра, і праўдзівае сьвятло сьвё-ціць ужо.
Піршае Пасланьне Іоана a. 3.
219
9. Хто кажа, што ён у сьвят-лё, а ненавідзіць брата свайго, той у цёмры дагэтуль.
10. Хто любіць брата свайго, той прабывае ў сьвятлё, і ня-ма ў ім спакушэньня;
11. а хто ненавідзіць брата свайго, той у цёмры знаходзіц-ца і ў цёмры ходзіць ды ня вё-дае, куды йдзё, бо цёмра вочы яму асьляпіла.
12. Пішу вам, дзеткі, што да-раваны вам грахі дзеля імёнь-ня Яго.
13. Пішу вам, айцы, бо вы пазналі Істнуючага ад пачат-ку. Пішу вам, дзяцюкі, бо вы перамаглі злога. Пішу вам, падросткі, бо вы пазналі Айца.
14. Я напісаў вам, айцы, бо вы пазналі Беспачатнага. Я напісаў вам, дзяцюкі, бо вы дужыя, і слова Божае трывае ў вас, і вы перамаглі злога.
15. Ня любёце сьвёту, ні таго, што ў сьвёце. Хто лю-біць сьвёт, у тым няма любві Айца.
16. Бо ўсё, што ў сьвёце: па-жаданьне цёла, пажаданьне вачэй і пыха жыцьцёвая, —• ня ёсьць ад Айца, але ад гэтага сьвёту.
17. I сьвёт праходзе, і пажа-даньне яго, а хто выпаўняе волю. Божую, той трывае да-вёку.
18. ДзёціІ Апошняя гадзіна! I, як вы чулі, што прыйдзе антыхрыст, а цяпер зьявілася многа антыхрыстаў, дык мы і пазнаём з гэтага, што настала апошняя гадзіна.
19. Яны выйшлі спаміж нас, але ня былі з нашых; бо, каб яны былі з нашых, дык аста-ліся-б з намі; але яны выйшлі, каб выявілася, што ня ўсё з нашых.
20. Дый вы маеце памазаньне ад Сьвятога і вёдаеце ўсё.
21. Я напісаў вам не затым, што вы ня вёдалі-б праўды, але затым, што вы вёдаеце яё, дый што ўсякая ілжа не ад праўды.
22. Хто брахун, калі ня той, хто адкідае, што Ісус ёсьць Хрыстос? Гэта —■ антыхрыст, які адкідае Айца і Сына.
23. Усякі, хто адкідае Сына, ня мае і Айца.
24. Дык штб вы чулі ад па-чатку, тое няхай і прабывае ў вас; калі прабывацьме ў вас тое, штб вы чулі ад па-чатку, то й вы прабываць бу-дзеце ў сыне і Айцу.
25. I вось гэтае абяцаньне, якое Ён абяцаў нам, ёсьць жыцьцё вёчнае.
26. Гэта я напісаў вам аб тых, што зводзяць вас.
27. Дый памазаньне, якое вы дасталі ад Яго, у вас прабы-вае, і вы ня маеце патрэбы, каб хто вучыў вас; але, як гэ-тае самае памазаньне вучыць вас аб усім, а яно праўдзівае і не манлівае, дык, як яно на-вучыла вас, у тым прабывайце.
28. Дык вось, дзёткі, прабы-вайце ў Ім,' каб, як Ён зьявіц-ца, мёць нам адвагу й не аса-роміцца перад Ім у прыход Ягоны.
29. Калі вы вёдаеце, што Ён праведнік, дык вёдайце й тое, што ўсякі, хто праўду робе, ад яго народжаны.
Разьдзёл 3.
1. Глядзёце, якую любоў даў нам Ацёц, каб нам называцца Дзяцьмі Божымі. Сьвёт затым ня вёдае вас, што не пазнаў Яго.
220 ntpuuu Пасланый Іоана j.
2. Умілаваныя! мы цяпер дзё-ці Божыя, але яшчэ ня выяві-лася, штб мы будзем. Вёдаем толькі, што, калі выявіцца, дык будзем падобныя да Яго, бо ўглёдзім Яго, як Ён ёсьць.
3. I ўсякі, хто мае гэту на-дзёю на Яго, ачышчае сябё, бо Ен чысты.
4. Усякі, хто робіць грэх, ро-біць і беззаконьне, і грэх ёсьць беззаконьне.
5. I вы вёдаецс, што Ён зья-віўся дзеля таго, каб узяць грахі нашыя, і што ў Ім няма грэху.
6. Усякі, хто ў Ім прабывае, не грашыць; усякі, хто гра-шыць, ня бачыў Яго і не па-знаў Яго.
7. Дзёткі! няхай ніхто вас ня зводзіць. Хто робіць праў-ду, той праведны, як і Ён пра-ведны.
8. Хто робіць грэх, той ад д’ябла, бо ад пачатку д’ябал грашьіць. Дзеля гэтага і зья-віўся Сын Божы, каб зьнішто-жыць дзёла д’яблавае.
9. Усякі, нарбджаны ад Bora, грэху ня робіць, бо на-сёньне Яго прабывае ў ім, і ня можа грашыць, бо наро-джаны ад Бога.
10. Дзёці Божыя і дзёці д’яб-лавы пазнаюцца гэтак: кожын, хто ня робіць праўды, ня ёсьць ад Бога, таксама як і той, хто ня любіць брата свайго.
11. Бо гэткае ёсьць абвяш-чэньне, што вы чулі ад пачат-ку: каб мы любілі адзін адна-го, —
12. ня гэтак, як Каін, інто быў ад ліхога й забіў свайго брата. А за што забіў яго? За тое, што ягоныя ўчынкі былі
благія, а брата яго —• справя-длівыя.
13. Ня дзівуйцеся, браты маі, калі сьвёт ненавідзіць вас.
14. Мы вёдаем, што перайшлі ад сьмёрці ў жыцьцё, бо лю-бім братоў; хто-ж ня любіць брата, прабывае ў сьмёрці.
15. Кожын, хто ненавідзіць брата свайго, ёсьць душагуб; а вы вёдаеце, іпто ніводзін ду-шагуб ня мае жыцьця вёчна-га, у ім прабываючага.
16. У тым пазналі мы любоў, віто Ён паклаў за нас душу Сваю: і мы павінны пакладаць душы сваё за братоў.
17. А хто мае дастатак у сьвё-це, але, бачучы брата свайго ў патрэбе, зачыняе ад яго cap-pa сваё, — дык як прабывае ў ім любоў Божая?
18. Дзёткі маё! Будзем лю-біць ня словам ці языком, але дзёлам і праўдаю!
19. I гэтак пазнаем, што мы ад праўды, і супакоім перад Ім сэрцы нашыя.
20. Бо, калі сэрца нас асу-джаеі дык тым балёй Бог, бо Бог большы за сэрца нашае і вёдае ўсё.
21. Умілаваныя! Калі сэрца нашае не асуджае нас, дык маем адвагу перад Богам,
22. і, чаго ні папросім, даста-нем ад Яго, бо выпаўняем за-паведзі Яго і робім добрае прад абліччам Ягоным.
23. А запаведзь Яго тая, каб мы вёрылі ў імя Сына Яго Ісу-са Хрыста і любілі адзін ад-наго, як Ён запавёдаў нам.
24. I хто захоўвае зйпаведзі Яго, той прабывае ў Ім, і Ён у тым. А што ён прабывае ў нас, давёдваемся па Духу, Якога Ён нам даў.
ntpvaat Пасланьне Іоана 4. 3. 221
Разьдэёл 4.
1. Умілаваныя! ня ўсякаму духу вёрце, але выспрабуйце духаў, ці ад Бога яны, бо мно-га зьявілася на сьвёце фаль-шывых прарокаў.
2, Духа Божага пазнавайце з гэтага: усякі дух, які вызнаё Ісуса Хрыста, што прыйшоў у цёле, ёсьць ад' Бога;
3. а ўсякі дух, які не вызнаё Ісуса Хрыста, што прыйшоў у цёле, ня ёсьць ад Бога, і гэта дух антыхрыста, аб якім вы чулі, што ён прыдзе, і цяпер ёсьць ужо ў сьвёце.
4. Дзёткі! вы —• ад Бога і вы перамаглі іх; бо той, хто ў вас, большы за таго, хто ў сьвёце.
5. Яны ад сьвёту, бо і гаво-раць ад сьвёту, і сьвёт слухае іх.
6. Мы ад Бога: хто знае Бога, слухае нас; хто не ад Бога, той ня слухае нас. Гэтак вось і пазнаём духа праўды і духа манлівасьці.
7. УмілаваныяІ будзем лю-біць адзін аднаго, бо любоў ад Бога, і кожны, хто любіць, на-роджаны ад Бога і знае Бога.
8. Хто ня любіць, той не па-знаў Бога, бо Бог ёсьць любоў.
9. Божая любоў да нас у тым выявілася, што Бог па-слаў на сьвёт адзінароднага Сына Свайго, каб мы жылі праз Яго.
КНІГІ ОНЛАЙН
