Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
16. быць мнё служкаю Ісуса Хрыста сярод паганаў, сьвя-тарна абвяшчаючы Эвангель-ле Божае, каб ахвяра паганаў, асьвячоная Духам Сьвятым, была ўгодна Богу.
17. Маю вось пахвалу ў Ісусе Хрысьцё ў тым, што (даты-чыцца) Бога:
18. бо не адважуся сказаць што-нёбудзь, чаго ня зьдзё-яў Хрыстос праз мянё на по-слух паганаў, словам і дзёлам,
19. сілаю знакоў і цудаў, сі-лаю Духа Божага; гэтак Эван-гельле Хрыстовае пашырана мною ад Ерузаліму і ваколіц да Ілірыка.
20. Гэтак я стараўся абвя-шчаць Эвангельлё ня тым, гдзё ўжо было вядома імя Хрыстовае, каб не будаваць на чужой аснове,
21. але як напісана: Каму не абвёшчана аб 1м, убачаць, і хто ня чуў, давёдаюцца (Ісая 52, 15).
22. Цераз гэтае я шмат разоў і мёў перашкоду прыйсьці да вас.
23. Цяпёр жа, ня маючы больш мёсца ў гэных краінах, ды з даўных год маючы жа-даньне прыйсьці да вас,
24. як толькі пакіруюся ў Гі-шнанію, прыду да вас. Бо спа-дзяюся, праходзячы, пабачыц-ца з вамі, ды што вы правя-дзецё мянё туды, як толькі крыху нацёшуся вамі.
25. Цяпер-жа я йду ў Еруза-лім паслужыць сьвятым;
26. бо Македонія і Ахайя на-думалі ўдзяліць нёшта бёдным сьвятым у Ерузаліме. Наду-малі, але й вінаватыя ім.
27. Бо, калі пагане зрабіліся ўчасьнікамі ў іх духоўным, дык павінны і ім паслужыць у цялёсным.
28. Выпаўніўшы вось гэтае і даставіўшы ім пад пячацяй гэты плод, пайду праз вас у Гішпанію.
29. Вёдаю-ж, што, калі пры-ду да вас, дык прыду ў поў-ні багаслаўлёньня Эвангельля Хрыстовага.
30. Малю вас, браты, Госпа-дам нашым Ісусам Хрыстом і любоўю Духа, памагаць мнё малітвамі за мянё да Бога,
244
Пасланьне Паўлы да Рымлянаў 15. іб.
31. каб выбавіцца мнё ад ня-вёруючых у Юдэі, і каб слу-жэньне маё для Ерузаліму бы-ло ўгодна сьвятым,
32. каб мнё воляй Бога ў ра-дасьці прыйсьці да вас і супа-чыці. з вамі.
33. Бог жа міру з усімі вамі. Амін.
Разьдэёл 16.
1. Даручаю-ж вам Фіву, ся-стру нашу, слугу кснхрэйскае царквы,
2. каб прыпялі яё ў Госпадзе, як прыстойна сьвятым, і па-маглі ёй, у чым яна будзе мёць у вас патрэбу, бо і яна была заступніцай многім дый мнё самому.
3. Прывітайце Прыскіллу й Акілу, супрацоўнікаў маіх, у Хрысьцё ісусе, —•
4. (якія галаву сваю пакла-далі за маю душу, якім ня я адзін дзякую, але і ўсё цэрквы паганаў), —• і царкву, што ў іх доме.
5. Прывітайце ўмілаванага майго Эпэнэта, які ёсьць за-чаткам Ахайі для Хрыста.
б. Прывітайце Марыю, якая шмат працавала для нас.
7. Прывітайце Андроніка і Юнія, сваякоў маіх і вязьняў са мною, якія ўславіліся між апосталамі і пёрш за мянё ўвё-равалі ў Хрыста.
8. Прывітайце Амплія, люба-га мнё ў Госііадзе.
9. Прывітайце Урбана, су-нрацоўніка нашага ў Хрысь-цё, і Стахія, любага мнё.
10. Прывітайце Апэлёса, да-знанага ў Хрысьцё. Прывігай-це Арыстабулявых.
11. Прывітайце Ірадыёна, сва-яка майго. Прывітайце з Нар-кізавых тых, што ў Госпадзе.
12. Прывітайце Трыфэну і Трыфосу, ujto працуюць у Го-спадзе. ПрывітайцелюбуюПэр-сіду, якая шмат папрацавала ў Госпадзе.
13. Прывітайце Руфа, выбра-нага ў Госпадзе, ды матку яго і маю.
14. Прывітайце Асінкрыта, Флягонта, Ерма, Патрова, Ер-мія ды іпшых з імі братоў.
15. Прывітайце Філялёга і Юлію, Нэрэя і сястру ягоную, і Алімпана, і ўсіх з імі сьвя-тых.
16. Прывітайце адзін аднаго ў сьвятым пацалунку. Віта-юць вас Хрыстовыя цэрквы.
17. Малю вас, браты, сьцера-жыцеся тых, штб робяць ня-згоду і спакусы супраць на-вукі, якое вы пазучыліся, і ўхіляйцеся ад іх;
18. бо гэткія служаць ня Го-спаду нашаму Ісусу Хрысту, а свайму чэраву, ды ласкавасі.-цяй і красамоўствам зводзяць сэрцы прастадушных.
19. Бо-ж вашая паслухмя-насьць вёры вёдама ўсім; дзе-ля гэтага я цёшуся з вас, але жадаю, каб вы былі мудрыя на дабро і пяпрыступныя на зло.
20. Бог жа міру неўзабаве скрышыць шатана пад нагамі ваівымі. Ласка Госпада наша-га Ісуса Хрыста з вамі. Амін.
21. Вітаюць вас Цімох, су-працоўнік мой, ды Лукііі, Язон і Сасіпатр, сваякі маі.
22. Вітаю вас у Госпадзе і я, Тэртый, што пісаў гэтае па-сланьне.
23. Вітае вас Гаій’ гасьцінны для падарожных, для мянё і для ўсяё царквы. Вітае вас Эраст, скарбнік мёскі, і брат Кварт.
Пасланьнс Паўлы да Рымлянаў іб.
24. Ласка Госпада нашага Ісуса Хрыста з усімі вамі. Амін.
25. Таму-ж, хто можа вас умацаваць водле Эвангельля майго і пропаведзі Ісуса Хры-ста, водле адкрыцьця тайны, што ад вякоў была ўмаўчіна,
245 прарочыя пісаньні, па загаду адвёчнага Бога, на пбслух вё-ры абвёшчана ўсім народам, — 27. Адзінаму мудраму Богу праз Ісуса Хрыста, Яму на-вёкі хвала. Амін.
28. Пісана да Рымлянаў з Карынту цераз Фіву, служку
ПЁРШАЕ ПАСЛАНЬНЕ ДА КАРЫНЬЦЯНАЎ СЬВЯТОГА АПОСТАЛА ПАЎЛЫ.
Разьдзёл 1.
1. Паўла, воляй Божай паклі-каны Апостал Ісуса Хрыста, і Состэн, брат,
2. царквё Божай, піто ў Ка-рыньце, асьвячоным у Хры-сьцё Ісусе, пакліканым сьвя-тым з усімі, штб прызываюць імя Госпада нашага Ісуса Хры-ста ў-ва ўсякім мёсцы, у іх і ў пас:
3. ласка вам і мір ад Бога Ай-ца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.
4. Заўсёды дзякую Богу май-му за вас з прычыны ласкі Бо-жае, данае вам у Хрысьцё Ісусе,
5. бо ўсім абагаціліся вы ў Ім, усякім словам і ўсякаю вё-даю, —
6. бо сьвёдчаньне Хрыстовае ўмацавалася ў вас, —
7. дзеля чаго вы ня маеце ня-стачы ні ў якім дары, ждучы адкрыцьця Госпада нашага Ісуса Хрыста,
8. Які і ўгрунтуе вас да кан-ца, каб быць вам бязьвіннымі ў дзёнь Госпада нашага Ісуса Хрыста.
9. Вёрны Бог, якім вы паклі-каны ў лучнасьць Сына Яго, Ісуса Хрыста, Госпада на-шаГа.
10. Малю вас, браты, іменем Госпада нашага Ісуса Хрыста, каб усё вы гаварылі адно, і ня было-б між вамі падзёлаў, але
каб вы злучаны былі ў адным розуме і ў аднэй думцы.
11. Бо ад Хлоіных сталася мнё вёдама аб вас, браты маё, што між вамі ёсьць спрэчкі.
12. Кажу-ж аб тым, што кож-ны ў вас кажа: я Паўлавы, я Апалёсавы, я Кіфавы, а я Хрыстовы.
13. Ці-ж разьдзяліўся Хры-стос? ці-ж Паўла раскрыжа-ваўся за вас? ці ў імяПаўлава вы ахрысьціліся?
14. Дзякую Богу, што я ні-кога з вас не ахрысьціў, апра-ча Крыспа і Гайя,
15. каб не сказаў хто, што я хрысьціў у маё імя.
16. Ахрысьціў я таксама Сьцяпанавы дом, а ці ахрысь-ціў яшчэ каго, ня вёдаю.
17. Бо і Хрыстос паслаў мянё не хрысьціць, а абвяшчаць Эвангельле; не ў прамудра-сьці-ж слова, каб не панізіць крыжа Хрыстовага;
18. бо слова, што аб крыжу, для пагібаючых ёсьць вар’-яцтва, а для нас, якія спаса-юцца, — сіла Божая.
19. Бо напісана: загублю муд-расьць мудрацоў, і розум ра-зумных адкіну (Ісая 29, 14).
20. Гдзё мудрэц? гдзё кніж-нік? гдзё дасьлёдчык гэтага вёку? Ці не ператварыў Бог мудрасьць сьвёту гэтага ў вар’-яцтва? (Ісая 33, 18.)
21. Бо, калі сьвёт сваёю муд-
Пёршае Пасланьне Паўлы да Карыньцянаў і.
247
расьцяй не пазнаў Бога ў прамудрасьці Божай, дык уго-дна было Богу праз дурасьць пропаведзі збавіць вёруючых.
22. Бо і Юдэі трэбуюць цудаў, і Грэкі шукаюць мудрасьці;
23. а мы абвяшчаем Хрыста ўкрыжаванага, для Юдэяў спа-кусу, а для Грэкаў дурасьць,
24. для самых жа пакліканых, і Юдэяў, і Грэкаў, — Хрыста, Божую сілу і Божую прамуд-расьць;
25. бо дурное Божае мудрэй-шае за людзёй, і слабое Бо-жае дужэйшае за людзёй.
26. Бо паглядзёце, браты, на пакліканьне вашае: ня многа мудрых паводле цёла, ня мно-га дужых, ня многа дабрарод-ных;
27. але Бог выбраў дурноту сьвёту, каб асароміць мудрых, і бяссільнае сьвёту выбраў Бог, каб асароміць дужбе;
28. і бязроднае сьвёту і па-гарджанае і няістотнае выбраў Бог, каб зьнішчыць істотнае, 29. дзеля таго, каб ніводнае цёла не хвалілася перад І.м.
30. 3 Яго і вы ў Хрысьцё Ісу-се, які стаўся для нас прамуд-расьцяй ад Бога, і праведна-сьцяй, і асьвячэньнем, і ад-куплёньнем,
31. каб было, як напісана: хто хваліцца, хваліся ў Го-спадзе (Іер. 9, 24).
Разьдзёл 2.
1. I я, прыйшоўшы да вас, браты, прыйшоў апавяшчаць вам сьвёдчаньне Божае ня ўз-вышаным словам ці мудрась-ЦЯЙ,
2. бо я ня думаў бачыць у вас нічога, апрача Ісуса Хрыста дый укрыжаванага.
3. I быў я ў вас у бяссільлі,
і ў страху, і ў вялікім дры-жаньні.
4. 1 слова маё і навука мая не ў пераконваючых словах чалавёчае мудрасьці, але ў выяўлёньні духа і сілы,
5. каб вёра ваша была ня ў мудрасьці чалавёчай, але ў сіле Божай;
6. мудрасьць жа мы гаворым сярод дасканалых, але муд-расьць ня гэтага вёку і ня ўла-даў гэтага вёку, што зьнішча-юцца,
7. але прамудрасьць Божую гаворым у тайне, укрытую, якую празначыў Бог прад вя-камі на славу нашую,
8. якое ніхто з уладаў гэтаі а вёку не пазнаў; бо, калі-б па-зналі, дык не раскрыжавалі-б Госпада славы.
9. Але, як напісана: чаго ня бачыла вока і ня чула вуха, і што ня ўзыходзіла ў сэрца ча-лавёка, тое Бог прыгатаваў любячым Яго (Ісая 64, 4).
10. А нам Бог адкрыў праз Духа Свайго; бо Дух усё пра-нікае дый глыбіні Божыя.
11. Бо хто з людзёй вёдае, штб ў чалавёку, апрача духа чалавёчага, які ў ім? Гэтак і Божага ніхто ня вёдае, апрача Духа Божага.
12. Мы-ж узялі ня духа сьвё-ту гэтага, а Духа, штб ад Бога, каб вёдаць, штб дарована нам ад Бога.
13. Дый гэтае гаворым нё ву-чонымі словамі мудрасьці ча-лавёчае, але навучанымі ад Духа Сьвятога, разьмяркоў-ваючы духоўнае духоўным.
14. Душэўны-ж чалавёк ня прыймае, што ад Духа Божа-га, бо гэта дурнота яму, і ня можа зразумёць, бо аб гэтым трэба разважаць духоўна.
Пёршае Пасланьне Паўлы да Карыньцянаў з. 3. 4.
248
15. Духоўны-ж разьбірае ўсё, а яго разабраць ніхто ня можа.
16. Бо хто пазнаў розум Га-снодні, што ўявіў-бы яго? A мы маем розум Хрыстовы.
Разьдзёл 3.
1. I я ня мог гаварыць вам, браты, як духоўным, але як цялёсным, як малалёткам у Хрысьцё.
2. Я паіў вас малаком, а ня стравай, бо вы былі яшчэ ня ў сілах, дый цяпёр ня ў сілах, бо вы яшчэ цялёсныя.
3. Бо, калі між вамі зайздра-сьць, спрэчкі і нязгода, дык ці не цялёсныя вы? і ці не па ча-лавёчаму паступаеце?
4. Бо, калі адзін кажа: я Паў-лавы, а дургі: я Апалёсавы, дык ці не цялёсныя вы?
5. Хто Паўла? Кто Апалёс? Яны толькі служкі, праз якіх вы ўвёравалі, дый як кожна-му даў Госпад.
6. Я пасадзіў, Агіалёс палі-ваў, але ўзрасьціў Бог;
7. ды гэтак і той, хто садзіў, і хто паліваў ёсьць нішто, a хто ўзрашчае — Бог.
8. Хто садзіць і хто палівае — ёсьць адно; але кожны возь-ме сваю заплату водле сваёй нрацы.
9. Бо мы супрацоўнікі Бога: вы — Божая ніва, Божая бу-дыніна.
КНІГІ ОНЛАЙН
