Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
22. Яны Жыды? і я. Яны Із-раільцяне? і я. Яны насёньне Аўраамавае? і я.
23. Хрыстовыя служкі? (зду-рэўшы кажу) я балёй: шмат балёй у працы, бязьмёрна ў ранах, балёй у вастрогах і многа разоў пры сьмёрці.
24. Ад Юдэяў пяць разоў да-стаў па сорак без аднаго (ўда-раў);
25. тройчы білі мянё кіяліі, ад-нойчы каменавалі; тры разы •разьбіваўся карабёль, ноч і дзёнь прабыў у глыбіні.
26. Многа быў у падарож-жах, у небясьпёках на рэках, у небясьпёках ад разбойнікаў, у небясьпёках ад зямлякоў, у небясьпёках ад паганаў, у не-бясьпёках у мёсьце, у небясь-пёках між фальшывьші бра-тамі,
27. у працы і ў зьнемажэньні, часта ня сплючы, у голадзе і смазе, часта ў пастох, у хола-дзе й нагацё.
28. Апрача пабочных (спраў), у мянё што-дня зборка, тур-бота аб усіх цэрквах.
273
29. Хто зьнямагаецца, каб і я не зьнямагаўся? Хто спаку-шаецца, каб і я не гарэў?
30. Калі мнё трэба хваліцца, дык буду хваліцца маім бяс-сільлем.
31. Бог і Ацёц Госпада на-шага Ісуса Хрыста, багаслаў-лены навёкі, вёдае, што я ня лгу.
32. У Дамаску намёсьнік ца-ра Арэты пілнаваў мёста Да-машчанаў, жадаючы схапіць мянё;
33. і я ў карзіне быў спушча-ны з вакна па сьцянё і ўцёк ад рук ягоных.
Разьдзёл 12.
1. Некарысна мнё хваліцца; перайду-ж да відзёжаў і ад-крыцьцяў Гасподніх.
2. Вёдаю чалавёка ў Хры-сьцё, які чатырнаццаць год на-зад (ці ў цёле — ня вёдаю, ці па-за цёлам — ня вёдаю.: Бог вёдае) падхоплены быў да трэцяга нёба.
3. I вёдаю гэткага чалавёка (ці у цёле, ці па-за цёлам, ня вёдаю: Бог вёдае),
4. што быў узяты ў рай і чуў нявымоўныя словы, якіх ча-лавёку нёльга выгаварыць.
5. Гэтакім магу хваліцца; са-бою-ж не пахвалюся, хіба толькі бяссільлем маім.
6. Калі-ж захачу хваліцца, ня буду дурным, бо скажу праўду; але я стрымліваюся, каб хто не падумаў аба мнё балёй, чым у-ва мнё бачыць або чуе ад мянё.
7. 1, каб я не вывышшаўся вё-ліччу церазьмёрнай адкрыць-цяў, дадзена мнё калючка ў цёла, ангел шатінавы, каб зьняважаці мянё, каб я не вы-вышшаўся.
274 Другое Пасланьне Паўлы Ра Карыньцянаў ia, tj.
8. Тройчы маліў я Госпада аб ім, каб адступіўся ад мянё.
9. Але Госпад сказаў мнё: да-волі табё ласкі Маёй, бо сіла мая завяршаецца ў слабасьці. Дык ахвотна больш буду хва-ліцца сваімі слабасьцямі, каб увайшла ў мянё сіла Хрысто-вая.
10. Дзеля гэтага я добрае мы-сьлі і ў слабасьцях, у крыў-дах, у недастатках, у перась-лёдаваньнях, у ўціску за Хры-ста, бо, калі я слабй, тады ду-жы.
11. Я адурэў хвалячыся: вы мянё прымусілі. Бо трэба бы-ло, каб вамі быў хвалены, бо ні ў чым я ня горшы за най-пёршых Апосталаў, хаця я й нішто.
12. Знакі Апостала сталіся ў вас у ўсякім цярпёньні, зна-мёньнях, цудах і сілах.
13. Бо што ў вас, чым вы гор-шыя за другія Цэрквы? Хіба тое, што сам я ня быў вам ця-жарам. Даруйце мнё гэткую крыўду.
14. Вось, трэці раз я гатоў ісьці да вас і ня буду цяжкім для вас, бо шукаю ня вашага, а вас. Бо ня дзёці мусяць зьбіраць багацьце для баць-коў, але бьцькі для дзяцёй.
15. Я ахвотна буду траціць сваё і аддаваць сябё за душы вашыя, хоць, любячы вас ба-лёй, я мёнш карыстаюся ва-шай любоўю.
16. Няхай так, што сам я не абцяжаў вас; але, як хітрун, мо’ подступам браў з вас?
17. Ці-ж карыстаўся я чым ад вас праз нёкага з тых, каго пасылаў да вас?
18. Я папрасіў Ціта і паслаў з ім аднаго з братоў: ці скары-стаўся чым ад вас Ціт? Ці ня
ў тым жа духу мы хадзілі? ня тымі-ж сьлядамі?
19. Ці мо’ізноў думаеце, што мы апраўдываемся перад ва-мі? Мы гаворым перад Богам у Хрысьцё і ўсё, умілаваныя, дзеля вашага збудаваньня.
20. Бо баюся, каб, прыйшоў-шы, не знайсьці мнё вас ня гэткімі, як хачу, дый каб і вам не знайсьці мянё, якім ня хо-чаце: каб не (знайсьці ў вас) калатні, зайздрасьці, гнёву, сварак, абмаўляньняў, нага-вбраў, пыхі, бязладзьдзя,
21. каб, як ізноў прыду, не панізіў мянё Бог мой у вас, ды каб не аплаківаў я многіх, якія саграшылі ранёй і не па-каяліся, і ў нячыстасьці, і ў блудзе, і ў распусьце, якую рабілі.
Разьдзёл 13.
1. Трэці гэта раз іду да вас: пры вуснах двух сьвёдкаў ці трох умацуецца кожнае слова (Другазак. 17, 6).
2. Я папераджаў і папера-джаю так, як быўшы ў вас другі раз; і цяпёр, адсутны, пішу пёрш да саграшыўшых і ўсіх другіх, што, калі зноў прыду, не памілую.
3. Вы шукаеце доказу, што ў-ва мнё гавррыць Хрыстбс, Які не слабй для вас, але ду-жы ў вас.
4. Бо хаця-ж Ён і раскрьгжа-ваны ў бяссільлі, але жывы сі-лаю Божай; і мы таксама, хаця слабыя ў Ім, але будзем жывы з Ім сілаю Божаю ў вас.
5. Выпрабуйце самых сябё, ці вы ў вёры? Самых сябё да-знавайце. Ці вы ня вёдаеце самых сябё, што Ісус Хрыстос у вас? Хіба толькі вы нягод-ныя.
Другог Пасланьне Паўлы да Карыньцянаў 13.
б. Спадзяюся-ж, вы давёда-ецеся, што мы не нягодныя.
7. Малюся-ж Богу, каб вы не рабілі ніякага зла, не каб нам паказацца годнымі, але каб вы рабілі дабро, мы-ж каб вы-даваліся, як-быццам нягод-ныя.
8. Бо мы нічога ня можам су-праць праўды, толькі за праў-ДУ-
9. Бо мы цёшымся, калі мы слабыя, а вы дужыя; аб гэтым вось і молімся, аб вашай да-сканаласьці.
10. Дзеля гэтага я і пішу гэ-тае ў адсутнасьці, каб, пры-сутны, ня ўжыў срогасьці вод-
27В
ле ўлады, якая дёдзена мнё Госпадам на будаваньне, а не на руйнаваньне.
11. Урэшце, браты, радуйце-ся, рабёцеся дасканалымі, па-цяшайцеся, будзьце аднадум-нымі, у згодзе, — і Бог любві і міру будзе з вамі.
12. Прывітайце адзін аднаго сьвятым цалаваньнем. Віта-юць вас усё сьвятыя.
13. Ласка Госпада нашага Ісуса Хрыста і любоў Божая і лучнасьць Сьвятога Духа з усімі вамі. Амін.
Да Карыньцянаў другое на-пісана з Філіпаў Македонскіх праз Ціта й Луку.
ПАСЛАНЬНЕ ДА ГАЛЯТАУ СЬВЯТОГА АПОСТАЛА ПАЎЛЫ.
Разьдзёл 1.
1. Паўла Апостал, (выбраны нё людзьмі і нё праз чалавёка, але праз Ісуса Хрыста і Бога Айца, што ўскрасіў Яго з мёртвых,)
2. і ўсё браты, што са мною, цэрквам галятыйскім:
3. ласка вам і мір ад Бога Ай-ца і ад Госпада нашага Ісуса Хрыста,
4. Які аддаў сябё за грахі на-шыя, каб выбавіць нас ад су-часнага вёку крывадушнасьці, па волі Бога і Айца нашага, 5. Якому слава на вёкі вякоў. Амін.
б. Дзіўлюся, што вы гэтак хутка адвярнуліся ад паклі-каўшага вас ласкай Хрысто-вай да іншага дабравёшчаньня, 7. якое ня ёсьць іншае, a толькі ёсьць такія, што вас трывожаць і хочуць перавяр-нуць Эвангельле Хрыстовае.
8. Але, калі-б навет мы або Ангел з нёба пачаў дабравёсь-ціць па-над тое, што мы аб-вяшчалі вам, няхай будзе анА-тэма!
9. Як ранёй мы сказалі, і ця-пёр ізноў кажу: хто дабравё-сьціць вам па-над тое, што вы прынялі, няхай будзе анатэмаі
10. Бо ці-ж я людзёй шукаю, ці Бога? ці людзям даі'аджаць стараюся? Бо калі-б я яшчэ людзям дагаджаў, дык ня быў бы слугою Хрыстовым.
11. Апавяшчаю-ж вас, браты, што Эвангельле, якое я абвяш-чаў, ня ёсьць чалавёчае;
12. бо я ані прыняў яго ад чалавёка, ані навучыўся, але праз адкрыцьце Ісуса Хрыста.
13. Бо вы чулі аб маім ранёй-шым жыцьці ў Юдэйстве, што я бяз мёры перасьлёдаваў Бо-жую Царкву і пустошыў яё,
14. і апераджаў у юдэйстве многіх равёсьнікаў у родзе ма-ім, будучы найбольш руплі-вым аб бацькаўскія пераказы маё.
15. Калі-ж Богу ўгодна бы-ло, выбраўшы мянё ад чэрава маткі маёй і паклікаўшы лас-кай сваёй,
16. адкрыць у-ва мнё Сына Свайго, каб я дабравёсьціў Яго сярод паганаў, — дык я не пачаў зараз-жа рАдзіцца з цёлам і крывёю
17. і не пайшоў у Ерузалім да Апосталаў, што былі дА мя-нё, а пайшоў у Арабію ды йз-ноў вярнуўся ў Дамаск.
18. Пасьля, цераз тры гады, хадзіў я ў Ерузалім бачыцца з Пётрай і прабыў у Яго пят-наццаць дзён.
19. Другога-ж з Апосталаў я ня бачыў нікога, апрача Яку-ба, брата Гбспадавага.
20. А што пішу вам, дык вось перад Богам, што не маню.
21. Пасьля пайшоў я ў ста-роны Сірыі і Кілікіі.
Пасланьне Паўлы да Галятаў і. a.
277
22. Абліччам жа быў я нявё-дамы цэрквам Юдэі, што ў Хрысьцё,
Й. а толькі чулі яны, што той, хто калісь перасьлёдаваў нас, цяпёр добравёсьціць вё-ру, якую ранёй нішчыў;
24. і славілі за мянё Бога.
Разьдэёл 2.
1. Пасьля, цераз чатырнац-цаць гадоў, хадзіў я ізноў у Ерузалім з Варнаваю, узяў-шы з сабою і Ціта.
2. Хадзіў-жа згодна з ад-крыцьцем і вылажыў ім, аса-бліва-ж выдатнёйшым, Эван-гельле, якое абвяшчаю між паганамі, ці не надарма ха-джу я, або хадзіў?
3. Але і Ціт, што быў са мною, як Грэк, ня быў прымушаны абрэзацца.
4. Фальшывым-жа братом, што паўкрадаліся, ды якія прыходзяць украдня падгля-дзёць нашу свабоду, якую мы маем у Хрысьцё Ісусе, каб па-няволіць нас,
5. мы ні на гадзіну не падда-ліся і не пакарыліся, каб праў-да Эвангельля захавалася ў вас.
6. А ад тых, што лічаць сябё нёчым, (якімі-б яны ні былі нёкалі, для мянё ўсё роўна: Бог не пазірае на аблічча ча-лавёка), — дык тыя, што ду-маюць аб сабё, не ўзлажылі на мянё нічога;
7. але наадварот, углёдзіўшы, што мнё давёрана Дабравёш-чаньне неабрэзаньня, як Пёт-ры абрэзаньня, —
8. (бо Той, Хто дапамог Пёт-ры ў Апостальстве абрэзань-ня, дапамйгаў і мнё між пага-намі), —
9. і пазнаўшы ласку, даную мнё, — Якуб і Кіфа і Іоан, што здаюцца стаўбамі, падалі мнё і Варнаве руку лучнасьці, каб нам (ісьці) да паганаў, a ім да абрэзаных,
10. толькі каб мы памяталі аб убогіх, што я і стараўся ра-біць, гэтае самае.
11. Калі-ж Пётра прыйшоў у Антыохію, дык я паўстаў су-праць яго водле аблічча Bro-Hara, бо ён заслужыў на да-кор.
12. Бо пёрш, чым прыйшлі не-каторыя ад Якуба, ёў разам з паганамі; а, як прыйшлі, таіўся і ўхіляўся, баючыся абрэзаных.
13. Разам з ім крывадушні-чала і рэшта Жыдоў; — ажно й Варнава быў захоплены іх крывадушнасьцяй.
14. Але, калі я ўбачыў, што яны няпроста ходзяць па праў-дзе Эвангельскай, дык сказаў Пётры пры ўсіх: калі ты, бу-дучы Жыдом, жывёш па-па-ганску, а не па-жыдоўску, дык чаму паганаў прымушаеш жыць па-жыдоўску?
15. Мы па прыродзе Жыды, a не з паганаў грэшнікі, —
16. вёдаючы, што чалавёк апраўдываецца не дзеламі за-кону, а толькі вёраю ў Ісуса Хрыста, і мы ўвёравалі ў Хрыста Ісуса, каб апраўдацца вёраю ў Хрыста, а нё дзеламі закону, бо дзеламі закону не апраўдіецца ніводнае цёла.
17. Калі-ж, шукаючы апраў-даньня ў Хрысьцё, мы і са-мыя аказаліся грэшнікамі, дык цг-ж Хрыстос слугі грэху? Ня-хай ня станецца!
18. Бо, калі я ізноў будую, што зруйнаваў, дык сам сябё стаўляю за праступніка.
278
Пасланьне Паўлы да Галятаў і. 3.
КНІГІ ОНЛАЙН
