Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
6. Няхай ніхто ня зводзіць вас пустымі словамі, бо за гэ-тае прыходзіць гнёў Божы на сыноў спраціўлёньня.
7. Дык ня будзьце супольні-камі іх.
8. Вы былі калісь цёмрай, a цяпёр —• сьвятлб ў Госпадзе: паступайце-ж, як дзёці сьвят-лё,
9. бо плод Духа ёсьць у ўся-кай дабрацё і праведнасьці і праўдзе;
10. выпрабоўвайце, што ўгод-на Богу,
11. і ня прыймайце ўчасьця ў бясплодных дзёяньнях цём-ры, а лёпш дакарайце.
12. Бо аб тым, што робіцца імі тайна, сорамна й гава-рыць.
13. Усякі-ж дакор робіцца яўным ад сьвятлі, бо ўсё, што робіцца яўным, ёсьць сьвят-ло;
14. дык і кажа: устань, сьпй-чы, і ўскрэсьні з мёртвых, і асьвёціць цябё Хрыстос.
15. Дык глядзёце, паступай-це асьцярожна, не як бязглуз-дыя, але як мудрыя,
16. выкупляючы час, бо дні хітрыя.
17. хДзеля гэтага ня будзьце неразважлівымі, але пазнавай-це, штб ёсьць Воля Божая.
18. I ня ўпівайцеся віном, бо ў ім распуста, але напаўняй-цеся Духам,
19. гаворачы ад сябё псаль-мамі і гымнамі і пёсьнямі ду-хоўнымі, пяючы і іграючы Го-спаду ў сэрцах вашых,
20. дзякуючы заўсёды і за ўсё Богу і Айцу ў імя Госпада нашага Ісуса Хрыста,
21. пакараючыся сабё ўзаём-на ў страху Божым.
22. Жанчыны, пакарайцеся сваім мужом, як Госпаду,
23. бо муж ёсьць галава жа-ны, як і Хрыстос галава Царк-вы, і Ён жа збавіцель цёла;
24. але, як царква пакараец-ца Хрысту, гэтак і жонкі сва-ім мужом у-ва ўсім.
28. Мужы, любёце жонкі сваё, як і Хрыстос палюбіў Царкву і выдаў Сябё за яё,
26. каб асьвяціць яё, ачысь-ціўшы купальняй воднаю у слове;
27. каб паставіць яё Сабё слаўнаю, Царкву гэную, бяз пля.мы ці заганы ці чаго гэт-кага, але каб яна была сьвя-тая і беззаганная.
28. Гэтак павінны мужы лю-біць сваіх жанок, як цёлы сваё: хто любіць жонку сваю, самога сябё любіць.
29. Бо ніхто ніколі ня мёў нё-навісьці да свайго цёла, але жывіць і грэець яго, як і Го-спад Царкву;
30. бо мы члёны цёла Яго, ад цёла Яго і ад касьцёй Яго.
31. Дзеля гэтага пакіне чала-вёк айца свайго і матку і пры-лёпіцца да жонкі сваёй, і бу-дуць двое ў адным цёле (Быт. 2, 24).
32. Тайна гэтая валікая; я-ж кажу аб Хрысьцё і Царквё.
33. Дык і вы, усякі па сабё, кожны хай любіць жонку сваю як самога сябё; жонка-ж ня-хай баіцца мужа свайго.
288 Пасланьне Паўлы да Эфэсцаў б.
Разьдзёл 6.
1. Дзёці, слухайце бацькоў сваіх у Госпадзе, бо гэта спра-вядліва.
2. Паважай бацьку твайго і матку, —■ гэта пёршая запа-ведзь з прырачэньнем:
3. каб было табё добра, і быў даўгалётнім на зямлі. (Вых.* 20, 12.)
4. I вы, айцы, не дражнёце дзяцёй вашых, але выхоўвай-це іх у навуцы і напамінаньні Гасподнім.
5. Рабы, будзьце паслухмя-нымі паном сваім водле цёла, з страхам і дрыжэньнем, у прастацё сэрца вашага, як-бы Хрысту,
6. не на вачох толькі паслу-гуючы, як дагаджаючыя чала-вёку, але як рабы Хрыстовыя, выпаўняючы волю Божую ад душы,
7. са шчырасьцяй паслугу-ючы Госпаду, а ня людзям,
8. вёдаючы, што кожны, хто зробіць нёшта добрае, атры-мае тое ад Госпада, ці ён раб, ці свабодны.
9. 1 вы, гаспадары, тое-ж рабё-це і.л, палягчаючы сурйвасьць, вёдаючы, што й вам самым ёсьць на нябёсах гаспадар, у якога няма ўвагі на аблічча.
10. Наканёц, браты маё, крап-чэйце ў Госпадзе і ў магут-насьці сілы Яго;
11. апранёцеся ў-ва ўсю збро-ю Божую, каб здолелі устаяць супраць хітрыкаў д’ябальскіх;
12. бо наша барацьба ня су-праць крыві й цёла, але суп-раць начальства, супраць ула-даў, супраць сусьвёткых вала-дароў цёмры гэтага вёку, суп-раць духаў злосьці паднябёс-ных.
13. Дзеля гэтага прымёце ўсю зброю Божую, каб вы ма-глі ўстаяці ў ліхі дзёнь і, усё зрабіўшы, астацца стаяць.
14. Дык стойце-ж, падпера-заўшы паясьніцы вашыя праў-даю і апрануўшыСя ў зброю праведнасьці,
15. і абуўшы ногі ў гато-васьць абвяшчаць мір;
16. а па-над усё вазьмёце шчыт вёры, якш зможаце за-тушыць усё разпаленыя стрэ-лы крывадушніка;
17. і шалбм збаўлёньня вазь-мёце, і мёч духоўны, які ёсьць слова Божае;
18. усякаю малітваю і прось-баю малёцеся ў-ва ўсякі час духам і таго пілнуйцеся ў уся-кім цярпёньні і малёньні за ўсіх сьвятых
19. дый за мянё, каб мнё да-дзена было слова на адчы-няньне вуснаў маіх, каб ад-важна абвяшчаць тайну Эван-гельля,
20. якога я й пасланёц у пу-тах, каб у ім быў сьмёлы, як мнё трэба гаварыць.
21. А каб і вы вёдалі аба мнё, што я рбблю, усё вам раскажа Тыхік, умілаваны брат і вёрны служка ў Госпадзе,
22. якога я і паслаў да вас дзеля гэтага самага, каб вы давёдаліся аб най ых справах, і каб ён пацёшыў сэрцы ва-шыя.
23. Мір братом і любоў з вё-раю ад Бога Айца і Госпада Ісуса Хрыста.
24. Ласка з усімі, што лю-бяць Госпада нашага Ісуса Хрыста ў нятлённасьці. Амін.
Да Эфэсян пісана з Рыму праз Тыхіка.
ПАСЛАНЬНЕ ДА ФІЛІПЯНАУ СЬВЯТОГА АПОСТАЛА ПАЎЛЫ.
Разьдзёл 1.
1. Паўла і Цімахвёй, слугі Ісуса Хрыста, усім сьвятым у Хрысьцё Ісусе, што ў Філіпах, з япіскапамі і дыяканамі:
2. ласка вам і мір ад Бога Aft-pa нашага і Госпада Ісуса Хрыста.
3. Дзякую Богу майму пры ўсякім успаміне аб вас,
4. (заўсёды ў кожнай малітве маёй за ўсіх вас молячыся з радасьцяй,)
5. за вашае ўчасьце ў дабра-вёшчаньні ад пёршага дня аж дагэтуль,
6. перакананы ў тым, што той, хто пачаў у вас добрае дзёла, будзе завяршаць ажно па дзёнь Ісуса Хрыста,
7. як і справядліва мнё ду-маць аб усіх вас, бо я мію вас у сэрцы, у путах маіх і ў аба-роне і ўмацаваньні Эвангель-ля, вас, якія ўсё — супольнікі маі ў ласцы.
8. Бо Бог мнё сьвёдка, што я люблю вас у любві Ісуса Хры-ста;
9. і малюся аб тое, каб любоў вашая яшчэ балёй і балёй уз-растала ў пазнаньні і ўсякім пачуцьці,
10. каб пазнаць вам лёпшае, каб вы былі чыстымі і неспат-кнуўшыміся ў дзёнь Хрыстовы, 11. напоўненымі пладамі пра-веднасьці праз Ісуса Хрыста на славу й пахвалу Божую.
12. Хачу, браты, каб вы вё-далі, што тое, што са мной (ста-лася), служыла балёй на пась-пёх Эвангельля,
13. бо путы маі ў Хрысьцё сталіся вядомымі ўсёй прэто-рыі і ўсім іншым,
14. і большая частка братоў у Госпадзе, перакананыя пу-тамі маімі, яшчэ балёй адважы-ліся бяз страху апавядаць Слова.
15. А некаторыя праз зайз-драсьць і перакорлівасьць, ін-шыя-ж з добрай думкай абвя-шчаюць Хрыста:
16. тыя, што праз непакорлі-васьць, абвяшчаюць Хрыста ня чыста, думаючы дадаць го-ра путам маім;
17. тыя-ж, што з любві, вёда-ючы, што дзеля абароны Эван-гельля ляжу.
18. Дык што? Так, ці-сяк, дзеля віду, ці праўдзіва, Хры-стос абвяшчаецца, і я з гэтага цёшуся і буду цёшыцца,
19. бо я вёдаю, што гэта па-служыць мнё на збаўлёньне праз вашу малітву, з дапамо-гай Духа Ісуса Хрыста,
20. водле спадзяваньня і на-дзёі маёй, што я ні ў чым ня буду асаромлены, а з усёнь-кай адвагай, як заўсёды, гэтак і цяпёр, узьвялічаны будзе Хрыстос у цёле маім, ці то жыцьцём, ці сьмёрцяй.
21. Бо для мянё жыцьцё —•
290 Пасланьне Паўлы
да Філіпянаў і. г.
Хрыстос, і сьмёрць —• набы-так.
22. А як жыцьцё водле цёла — гэта мнё плод дзёла, дык і ня вёдаю, што выбраць.
23. Цягне тое і другое: маю жаданьне разьвязацца і быць з Хрыстом, бо гэта шмат лёп-шае,
24. але аставацца ў цёле па-трабнёй дзеля вас.
25. I ’я напэўна вёдаю, што астануся і перабуду з усімі ва-мі на вашу карысьць і радасьць вёры,
26. каб пахвала вашая ў Хры-сьцё Ісусе павялічылася праз мянё пры маім паўторным да вас прыходзе.
27. Толькі жывёце дастойна Эвангельля Хрыстовага, каб мнё, ці прыду і ўглёджу вас, ці ня прыду, чуць аб вас, што вы стаіцё ў адным духу, змага-ючыся аднадушна за вёру Эвангельскую
28. і ані не палохаючыся су-праціўнікаў; гэтае для іх ёсьць знак пагібелі, а для вас —• збаўлёньня, і яно ад Бога;
29. бо вам дадзена дзеля Хры-ста ня толькі вёрыць у Яго, але і мучыцца за Яго,
30. вядучы тую-ж барацьбу, якую вы бачылі ў-ва мнё і ня-пёр чуеце аба мнё.
Разьдзёл 2.
1. Дык, калі ёсьць якое паця-шэньне ў Хрысьцё, калі ёсьць якая патоля любві, калі ёсьць якая лучнасьць духа, калі ёсьць якое міласэрдзе і спачу-ваньне,
2. то дапоўніце маю радасьць: каб тое самае думалі, тую-ж любоў мёлі, былі аднадушныя і аднадумныя;
3. нічога (не рабёце) праз
спрэчкі ці дзеля пустое па-хвальбы, але ціхой мудрась-цяй лічыце адзін аднаго вы-шэйшым за сябё.
4. He аб сабё толькі кожны клапбцься, але і аб другіх,
5. бо няхай тое ў вас дума-ецца, што і ў Хрысьцё Ісусе:
6. Які, будучы ў пастаці Бо-скай, ня лічыў захопам быць роўным Богу;
7. але панізіў Сябё Самога, прыняўвіы абраз раба, стаў-шыся на падабёнства людзёй і здаўшыся выглядам, як ча-лавёк,
8. зьняважыў Сябё, будучы паслухмяным ажно да сьмёрці і сьмёрці крыжовай.
9. Дзеля гэтага і Бог узвысіў Яго і даў Яму імя па-над уся-кае імя,
10. каб перад імёньнем Ісуса сукланілася ўсякае калёна ня-бёсных, зямных і падзёмных,
11- . і каб усякі язык вызна-ваў, што Госпад —• Ісус Хры-стос, у славу Бога Айца.
12. Дык вось, умілаваныя маі, як вы заўсёды слухалі ня толькі ў бытнасьць маю, але шмат балёй цяпёр, у час ня-бытнасьці маёй, са страхам і дрыжэньнем аб збаўлёньне сваё старайцеся,
13. бо Бог ёсьць той, што ро-біць у вас і жаданьне і дзёянь-не з зычлівасьці Сваёй.
14. Усё рабёце без наракань-ня і сумляваньня,
15. каб вам быць бязьвіннымі і чыстымі, дзяцьмі Божымі без-заганнымі сярод перакорліва-га і распуснага роду, між якім вы зьяеце, як сьвётачы на сьвёце,
16. маючы слова жыцьця, на пахвалу маю ў дзёнь Хрысто-
Пасланьне Паўлы да Філіпянаў a. 3. 291
вы, што я не надарма хадзіў і не надарма працаваў.
17. Але, калі я й рбблюся ахвяраю за жэртву й служэнь-не вёры вашай, я цёшуся і цё-шуся супольна з вамі;
18. з гэтага самага і вы цёш-цеся і цёшцеся супольна са мною.
19. Спадзяюся-ж у Госпадзе Ісусе хутка паслаць вам Ці-махвёя, каб і я, давёдаўшыся аб вас, уцёшыўся духам.
20. Бо ня маю нікога роўнага душою, хто гэтак шчыра ру-піўся-б аб вас;
21. бо ўсё шукаюць свайго, a пе Ісуса-Хрыстовага.
-22. А яго дасьвёдчаньне вё-даеце, бо ён, як сын бацьку, служыў мнё ў дабравёшчань-пі.
23. Дык я спадзяюся паслаць яго зараз-жа, як толькі давё-даюся, штб будзе са мною.
24. Бо я пэўны ў Госпадзе, што й сам хутка прыду.
25. Я палічыў патрэбным па-слаць да вас Эпафрадзіта, бра-та і супрацбўніка і супольніка майго ў барацьбё, а вашага па-сланца і служку ў патрэбе маёй,
26. бо ён жадаў бачыць усіх вас і цяжка тужыў, што вы да-чуліся аб хваробе яго.
КНІГІ ОНЛАЙН
