Новы Запавет і Псальмы
Памер: 451с.
Мінск 1991
19. Бо праз закон я памёр для закону, каб жыць для Бога.
20. Я раскрыжаваны разам з Хрыстом. I ўжо ня я жыву, але жывё ў-ва мнё Хрыстос. А што цяпёр жыву ў цёле, дык жыву вёраю ў Сына Божага, што палюбіў мянё і выдаў ся-бё за мянё.
21. He адкідаю ласкі Божае. А калі праз закон апраўдань-не, дык Хрыстос надармі па-мёр.
Разьдзёл 3.
1. О, бязглуздыя Галяты! Хто вас ачараваў, каб не пакара-ліся праўдзе, (вас), у якіх пе-рад вачыма напёрад быў апі-саны Ісус Хрыстос, (як-бы) ў вас раскрыжаваны?
2. Гэтае толькі хачу давёдац-ца ад вас: ці ад дзёл закону вы ўзялі Духа? Ці ад слуханьня вёры?
3. Ці вы гэткія бязглуздыя, што, пачаўшы духам, цяпёр завяршаеце цёлам?
4. Няўжо-ж гэтулькі пацяр-пёлі вы надарма? Дый каб жа надармаі
5. Бо Той, Хто даё вам Духа, між вамі цуды робіць, — ці ад дзёл закону (гэтае робіць), ці ад слуханьня вёры?
6. Водле (таго, як) Аўраам па-вёрыў Богу, і залічана яму гэ-тае ў праведнасьць (Быт. 15,6).
7. Вёдайце-ж, што, хто ад вё-ры, гэтыя ёсьць сыны Аўраа-мавы.
8. I Пісаньне, прадбйчачы, што Бог вёраю апраўдывае па-ганаў,загадзя апавясьціла Аў-раама: у табё багасліўлены будуць усё народы (Быт. 12,3).
9. Гэтак тыя, што ад вёры, ба-гаслаўляюцца разам з вёрным Аўраамам.
10. А тыя, што ад дзёл закону, тыя пад праклёнам. Бо напі-сана: пракляты ўсякі, хто ня трывае ў-ва ўсім, што напі-сана ў кнізе закону, каб ра-біць гэтае (Другазак. 27, 26).
11. А што законам ніхто не апраўдываецца перад Богам, гэта ясна, бо праведны вёраю жыць будзе (Аввак. 2, 4).
12. Закон-жа не ад вёры; але чалавёк, які гэтае выпаўняе, жыць будзе ў гэтым (Ляв. 18, 5).
13. Хрыстос адкупіў нас ад пракляцьця закону, стаўшыся за нас пракляцьцем, (бо напі-сана: пракляты ўсякі, хто ві-сіць на дзёраве) (Другазак. 21, 23),
14. каб багаслаўлёньне Аў-раамавае ў Хрысьцё Ісусе стё-лася на паганаў, каб абяцань-не Духа ўзялі мы праз вёру.
•15. Браты, па чалавёчаму ка-жу: навет чалавёкам абвёшча-нага запавёту ніхто не адкі-дае, або не дадаё (да'яго).
16. Аўрааму-ж высказаны прырачэньні і насёньню яго. Ня сказана: і насёньням, як аб многіх, але як аб адным: і насёньню твайму, якое ёсьць Хрыстос (Быт. 12, 7).
17. Я-ж кажу тое, што запа-вёту аб Хрысьцё, ранёй сцьвёр-джанага Богам, закон, які настаў цераз чатырыста трыц-цаць гадоў, не адмяняе на тое, каб прырачэньне было зьніш-чана.
18. Бо, каяі спадчына — ад закону, дык ужо не з прыра-чэньня; але Аўрааму Бог па-дараваў цераз прырачэньне.
19. Дык што-ж закон? Ён да-дзены з прычыны праступкаў, да часу, пакуль прыйдзе на-сёньне, якому дадзена прыра-
Пасланьне Паўлы да Галятаў 3. 4.
279
чэньне, і выкладзены праз ан-гелаў рукою пасярэдніка.
20. Але пасярэднік ня ёсьць аднаго, а Бог адзін.
21. Дык ці закон прбціў пры-рачэньняў Божых? Няхай ня станецца! Бо калі-б даны быў закон, што можа ажыўляць, дык запраўды праведнасьць была-б ад закону;
22. але пісаньне замкнула ўсё пад грэхам, каб прырачэньне ад вёры Ісуса Хрыста было да-дзена вёруючым.
23. А да прыходу вёры мы замкнёны былі пад вартаю за-кону да таго часу, як мусіла адкрыцца вёра.
24. Дык закон быў для нас на-стаўніка.м, (каб вясыді) да Хры-ста, каб нам апраўдацца вёраю.
25. Як-жа прышла вёра, мы ўжо не пад настаўнікам,
26. бо ўсё вы сыны Божыя праз вёру ў Хрыста Ісуса.
27. Бо, колькі вас у Хрыста ахрысьціліся, у Хрыста апра-нуліся.
28. Няма ўжо Юдэя, ані Грэ-ка; няма раба, ані свабоднага; няма мужчынскага полу, ані жаноцкага: бо ўсё вы адно ў Хрысьцё Ісусе.
29. Калі-ж вы Хрыстовыя, дык вы насёньне Аўраамавае і водле прырачэньня насьлёд-нікі.
Разьдзёл 4.
1. Кажу-ж: пакуль насьлёд-нік— дзіця, ён нічым ня розь-ніцца ад раба, хаця і гаспадар усяго,
2. але ён пад апякунамі і ака-номамі аж да вызначанага ай-цом часу.
3. Гэтак і мы, калі былі дзяць-мі, былі паняволены матэр’яль-нымі зачаткамі сьвёту;
4. калі-ж прыйшла поўня ча-су, Бог паслаў сына Свайго, які нарадзіўся ад жанчыны і быў пад законам,
5. каб адкупіць тых, што пад законам, каб нам узяць усы-наўлёньне.
6. А як вы сыны, дык Бог па-слаў у сэрцы вашыя Духа Сы-на Свайго, які галосе: Авва, Ойча!
7. Дзеля гэтага ты ўжо ня раб, але сып; а калі сын, дык і насьлёднік Божы праз Хры-ста.
8. Але тагды, ня вёдаючы Bora, вы служылі тым, што не па прыродзе богі;
9. цяпёр-жа, пазнаўшы Бога, а балёй — пазнаныя Богам, йк вы варочаецеся ізноў да бяс-сільных і бёдных матэр’яль-ных зачаткаў, якім хочаце служыць нанова?
10. Вы пілнуеце дні, мёсяцы, часы і годы.
11. Баюся за вас, ці не надар-ма я працаваў у вас.
12. Малю вас, браты, будзь-це, як і я; бо і я, як вы. Вы нічым ня скрыўдзілі мянё;
13. вёдаеце-ж, што я ў бяс-сільлі цёла прапавёдываў вам Эвангельле пёрвіы раз,
14. і вы не пагйрдзілі спаку-сай маёй, што ў цёле маім, і не адапхнулі, але прынялі мянё, як Ангела Божага, як Хрыста Ісуса.
15. Якое-ж было шчасьце ва-шае! Сьвёдчу-ж вам, што, калі-б было магчыма, вырваўшы во-чы вашыя, аддалі-б вы мнё.
16. Дык ці-ж я стаўся вора-гам вашым, кажучы вам праў-ДУ?
17. Рупяцца аб вас нягодна, а хочуць адлучыць вас, каб вы рупіліся аб іх.
280 Пасланьне Паўлы
да Галятаў 4. 5.
18. Добра-ж рупіцца аб доб-рым заўсёды, а ня толькі, як я прыходжу да вас,
19. дзёткі маё, якімі ізноў му-чуся ў радзінах, пакуль ня знбйдзе абраз свой у вас Хры-стос!
20. Хацёў бы я цяпёр быць у вас і зьмяніць голас мой, бо я ў недаўмёньні аб вас.
21. Скажэце мнё вы, што жа-даеце быць пад законам: ці-ж вы ня слўхаеце закону?
22. Бо напісана, што Аўраам мёў двох сыноў: аднаго ад ра-быні, а другога ад вольнай (Быт. 16, 15; 21, 3).
23. Але, каторы ад рабыні, той народжаны водле цёла, a каторы ад вольнай, той водле прырачэньня.
24. Гэта ёсьць інасказ. Бо гэ-та два запавёты: адзін ад гары Сынайскае, што родзіць на рабства, якое ёсьць Агіра;
25. бо Агара ёсьць гарА Сы-най у Арабіі і адпавядае ця-перашняму Ерузаліму, ды з дзяцьмі сваімі ў рабстве;
26. а вышэйшы Ерузалім сва-бодны, які ёсьць маці ўсім нам.
27. Бо напісана: Узьвесяліся, няплодная, якая не раджіеш; загукай і загаласі ты, якая ня мучылася, родзячы. Бо ў па-кіненай шмат балёй дзяцёй, чымся ў маючай мужа (Ісая 54, 1).
28. Мы-ж, браты, — водле Ізаака, дзёці прырачэньня.
29. Але, як тагдй народжаны водле цёла перасьлёдаваў Taro, што водле духа, гэтак і ця-пёр.
30. Што-ж кажа Пісаньне? Выжані рабыню і сына яё, бо сын рабыні ня будзе насьлёд-нікам разам з сынам свабод-най (Быт. 21, 10).
31. Вось-жа, браты, мы дзёці не рабыні, а свабоднай.
Разьдзёл 5.
1. Дык стойце ў волі, якою вызваліў нас Хрыстос, і не падпадайце ізноў пад ярмо рабства.
2. Вось я, Паўла, кажу вам, што, калі абрэзываецеся, дык Хрыстос вас нічым не ўспамо-жа.
3. Яшчэ сьвёдчу ўсякаму ча-лавёку, які абрэзываецца, што ён павінен выпаўніць увёсь закон.
4. Вы далёкія ад Хрыста; вы, што апраўдываецеся за«о-нам, адпалі ад ласкі;
5. мы-ж духам ад вёры ча-каем надзёі праведнасьці;
6. бо ў Хрысьцё Ісусе ня міе сілы ні абрэзаньне, ні неабрэ-заньне, але вёра, што дзёець праз любоў.
7. Вы бёглі добра: хто ўбіў вам не карыцца праўдзе?
8. Гэткае перакананьне не ад Таго, Хто вас заклікае.
9. Крошка кісьлі ўсё цёста квасіць.
10. Я пэўны ў вас у Госпадзе, што нічога ня будзеце думаць інакш; хто-ж вас баламуціць, той, хто-б ён ні быў, панясё на сабё асуджэньне.
11. Калі-ж я, браты, і цяпёр абвяшчаю абрэзаньне, дык за-вошта-ж яшчэ мянё перасьлё-дуюць? Тагды спакуса кры-жа зьніштожылася-бы.
12. 0, каб былі адсёчаны тыя, што ввс бунтуюць!
13. Бо вы к волі пакліканы, браты; каб толькі воля ваша ня была сродкам для цёла, але праз любоў служйце адзін ад-наму.
Пасланьне Паўлы
14. Бо ўвёсь закон у адным слове поўніцца: любі бліжняга твайго, як самога сябё (Ляв. 19, 18).
15. Калі-ж адзін аднаго гры-зецё і заядаеце, сьцеражыцеся, каб ня былі загублены адзін адным.
16. Я-ж кажу: хадзёце духам і пажаданьняў цёла не спаў-няйце.
17. Бо цёла хоча супраць ду-ху, а дух супраць цёлу: яны адно аднаму працівяцца, каб вы ня тое рабілі, чаго хацёлі-б.
18. Калі-ж вы вёдзены ду-хам, дык вы не пад законам.
19. Учынкі-ж цёла вёдамыя; яны ёсьць: блуд, распуста, ня-чыстасьць, сваволя,
20. пакланёньне ідалам, ча-радзёйства, варожасьць, спрэч-кі, гарачнасьць, гнёў, сварлі-васьць, нязгода, гарэзіі,
21. нёнавісьць, забойствы, п’янства, няпрыстойнасьць і падобнае; гэтае кажу вам на-пёрад, як і казаў, што тыя, хто гэтак робіць, Царства Бо-жага не ўнасьлёдуюць.
22. Плод жа духа: любоў, радасьць, мір, доўгацярплі-васьць, добрасьць, міласэрдзе, вёра,
23. ціхасьць, паўзьдзёржлі-васьць. На гэтакіх няма за-кону.
24. А Хрыстовыя раскрыжа-валі цёла з мукамі і пажадань-нямі.
25. Калі мы жывём духам, дык і паступаем духам.
26. Ня будзем задавацца, адзін аднаго дражнячы, адзін аднаму завідуючы.
Разьдзёл 6.
1. Браты, калі і ўпадзё чала-вёк у якую пагрэшнасьць, вы,
да Галятаў 5. 6. 281 духоўныя, папраўляйце гэт-кага ў духу ціхасьці, нагляда-ючы за сабою, каб і табё ня быць спакушаным.
2. Насёце бёрамя адзін адна-го і гэтак выпаўняйце закон Хрыстовы.
3. Бо хто думае, што ён ёсьць нёшта, будучы нічым, зводзіць самога сябё.
4. Дэела-ж сваё няхай кож-ны выпрабуе і тагды будзе мёць пахвалу толькі ў сабё, a нё ў другім.
5. Бо кожны панясё сваё бё-рамя.
6. Хто-ж вучыцца слова, ня-хай дэёліцца ўсякім дабром з тым, хто навучае.
7. He ашуківайце сябёі з Bora не насьмяёшся. Бо штб ча-лавёк пасёе, тое і пажнё:
8. хто сёе ў цёла сваё, ад цёла пажнё тлённасьць; а хто сёе ў духа, ад духа пажнё жыцьцё вёчнае.
9. Робячы-ж дабро, ня журы-мася: бо ў свой час пажнём, не слабёючы.
10. Дык, дакуль маем час, бу-дзем рабіць дабро ўсім, а най-балёй таварышом па вёры.
11. Бачыце, як мнсга напісаў я вам сваёю рукою.
12. Жадаючыя хваліцца па-водле цёла прымушаюць вас абрэзывацца толькі дзеля Taro, каб ня быць перасьлёда-ванымі за крыж Хрыстоў;
13. бо і тыя, што абрэзыва-юцца, самі ня пілнуюць зако-ну, але хочуць, каб вы абрэзы-валіся, каб пахваліцца ў ва-шым цёле.
14. Мнё-ж няхай ня здірыцца хваліцца, хіба толькі крыжам Госпада нашага Ісуса Хрыста, якім для мянё сьвёт укрыжа-ваны, і я для сьвёту.
282
Пасланьне Паўлы да Галятаў «.
15. Бо ў Хрысьцё Ісусе нічо-га ня значыць ані абрэзаньне, ні неабрэзаньне, але новы твор