• Газеты, часопісы і г.д.
  • Новы Запавет і Псальмы

    Новы Запавет і Псальмы


    Памер: 451с.
    Мінск 1991
    118.91 МБ
    Да Цімахвёя пёршае напіса-на з Ляодыкіі, што ёсьць. ста-лічнае мёста Фрыгіі Пакатыян-скае.
    ДРУГОЕ ПАСЛАНЬНЕ ДА ЦІМАХВЁЯ СЬВЯТОГА АПОСТАЛА ПАЎЛЫ.
    Разьдзёл 1.
    1.	Паўла, воляй Божай Апо-стал Ісуса Хрыста, водле абя-цаньня жыцьця, іпто ў Хры-сьцё Ісусе,
    2.	Цімахвёю, умілаванаму сы-ну: ласка, міласьць, мір ад Bora Айца і Хрыста Ісуса, Го-спада нашага.
    3.	Дзякую Богу, Якому слу-жу ад прабацькоў з чыстым сумлёньнем, што безперастан-ку ўспамінаю аб табё ў маліт-вах маіх уначы і ўдзёнь,
    4.	жадаючы бачыць цябё, пом-нячы аб сьлёзах тваіх, каб мнё напоўніцца радасьцяй,
    5.	успамінаючы некрываду-шную вёру тваю, якая ранёй жыла ў бабцы тваёй Ляідзе і ў матцы тваёй Яўніцы; дый я пэўны, што і ў табё.
    6.	Дзеля гэтае прычыны на-памінаю табё, каб падаграваў дар Божы, які ёсьць у табё праз узлажэньне рук маіх,
    7.	бо даў нам Бог ня духа страху, але сілы й любві і муд-расьці.
    8.	Дык ня стыдайся сьвёд-чаньня Госпада нашага Ісуса Хрыста, ані мянё, вязьня Яго; але цярпі муку разам з Эван-гельлем водле сілы Бога,
    9.	што выбавіў нас і паклікаў прызваньнем сьвятым, ня вод-ле ўчынкаў нашых, але водле пастановы Сваёй і ласкі, да-дзенае нам у Хрысьцё Ісусе перад вёчнымі часамі,
    10.	а цяпёр выяўленае праз зьяўдёньне Збавіцеля нашага Ісуса Хрыста, што зьнішчыў сьмёрць і асьвяціў жыцьцё і нятлённасьць праз Эвангель-ле,
    11.	для якога я пастаўлены за прапавёдніка і Апостала ды вучыцеля паганаў.
    12.	3 гэтае прычыны я і цярп-лю гэтае; але не саромлюся, бо вёдаю, у Каго я ўвёраваў, і пэўны, што Ён дуж захаваць залог мой на гэны дзёнь.
    13.	Дзяржыся прыкладу зда-ровых слоў, што ты чуў ад мя-нё, у вёры й любві, што ў Хрысьцё Ісусе.
    14.	Хавай добры залог Духам Сьвятым, што жывё ў нас.
    15.	Ты вёдаеш тое, што ад-вярнуліся ад мянё ўсё, што ў Азіі, між імі Фігел і Гармагён.
    16.	Няхай дасьць Госпад мі-ласьць дому Анісіфара, бо ён часта прымаў мянё і ня сты-даўся путаў маіх,
    17.	але’ як быў у Рыме, з вя-лікай рупнасьцяй шукаў мянё і знайшоў.
    18.	Няхай дасьць яму Госпад знайсьці міласьць у Госпада ў гэны дзёнь; а колькі ён слу-жыў мнё у Эфэсе, ты лёпей вё-даеш.
    Разьдзёл 2.
    1.	Дык ты, сын мой, узмацоў-вайся ў ласцы, што ў Хрысьцё Ісусе,
    Другое Пасланьне Паўлы да Цімахвёя 2. з.
    311
    2.	і, што чуў ад мянё пры мно-гіх сьвёдках, тое перадай вёр-ным людзям, якія будуць здольнымі і другіх навучыць.
    3.	Дык цярпі мукі, як добры жаўнёр Ісуса Хрыста.
    4.	Ніводзін жаўнёр ня зьвяз-вае сябё справамі жыцьцёвы-мі, каб дагадзіць начальніку войска.
    5.	Калі-ж хто і змагаецца, не дастане вянка, калі будзе ба-рбцца незаконна.
    6.	Трэба, каб зямляроб, які працуе, пёршы спробаваў пла-доў.
    7.	Разумёй, штб кажу. Няхай жа дасьць табё Госпад разу-мёньне ў-ва ўсім.
    8.	Памятай пра Госпада Ісуса Хрыста, з насёньня Давідава-га, што ўскрос із мертвых вод-ле Эвангельля майго,
    9.	у якім цярплю мукі аж да путаў, як ліхадзёй, але слова Божага нёльга закаваць.
    10.	Дзеля гэтага я ўсё цярп-людля выбраных, каб і яны здабылі збаўлёньне, што ў Хрысьцё Ісусе з вёчнаю сла-ваю.
    11.	Вёрнае слова: бо калі мы з Ім памёрлі, дык з Ім і жыць будзем;
    12.	калі мучымся, дык з Ім і царыдь будзем; калі адцурае.м-ся, і Ён адцураецца ад нас;
    13.	калі мы нявёрныя, ён вёр-ным астаёцца, бо ад сябё адра-чыся ня Можа.
    14.	Гэтае напамінай, сьвёд-чучы перад Госпадам не спра-чацца, што зусім не карысна, а на няшчасьце для слуха-ючых.
    15.	Старайся паставіць сябё годным перад Богам, работні-кам беззаганным, правільна пераказваючы слова праўды.
    16.	Ад нягоднага марнаслоўя ўхіляйся; бо яны яшчэ балёіі будуць памнажаць бязбож-насьць.
    17.	I слова іх, як гангрэна, мёціме корм. Гэтакія Гімэнэй і Філёт,
    18.	якія адступіліся ад праў-ды, кажучы, што ўскрасёньне ўжо было, і пераварачаюць у некаторых вёру.
    19.	Але цьвёрдая аснова Бо-жая стаіць, маючы гэтакую пя-чаць: пазнаў Госпад Сваіх; і: няхай адступіцца ад няпраўды кожны, хто імя Госпада назы-вае.
    20.	А ў вялікім доме ёсьць на-судзіны ня толькі залатыя і сярэбраныя, але і драўляныя і гліняныя; і адны ў чэсьці, другія — ня ў чэсьці.
    21.	Дык, калі хто ачысьціцца ад гэтага, той будзе судзінаю ў чэсьці, асьвянчонаю і кары-снаю Валадару, прыгатаванаю на кожнае добрае дзёла.
    22.	Ад юнацкіх пажаданьняў уцякай, а дзяржыся праўды, вёры, любві, міру з прызыва-ючымі Госпада ад чыстага сэр-ца.
    23.	Ад дурнога і ненавукова-га змаганьня ўхіляйся, вёда-ючы, што яно родзіць сваркі;
    24.	рабу-жГоспадаву ня сьлёд сварыцца, але быць вётлым да ўсіх, навуч'аючым, лагодным,
    25.	у ціхасьці навучаць су-праціўнікаў, ці ня дасьць ім Бог пакаяньня дзеля пазнань-ня праўды,
    26.	каб яны вызваліліся з сёці д’ябла, што жыўцом улавіў іх пад сваю волю.
    Разьдзёл 3.
    1.	Вёдай жа тое, што ў апові-нія дні врыйдуць цяжкія часы.
    312	Другое Пасланьне Паўлы да Цімахвія з. 4.
    2.	Бо будуць людзі самалюб-нымі, срэбралюбцамі, пышны-мі, гордымі, зламоўнымі, не-паслухмянымі бацьком, няў-дзячнымі, бязбожнымі, няпры-язьлівымі,
    3.	нязгодлівымі, абмоўцамі, ііепаўстрыманымі, жорсткімі, ііялюбячымі дабра,
    4.	здрайцамі, напастлівымі, надзьмутымі, будуць больш любіць раскошу, чым Бога,
    5.	маючы выгляд багабойнась-ці, сілы-ж Яго выракшыся. Ад гэтакіх ухіляйся.
    6.	Бо з гэткіх тыя, што закра-даюцца ў дамы і зводзяць жа-нок, абцяжоных грахамі, кі-раваных усялякай пажадліва-сьцяй,
    7.	што заўсёды вучацца ды ніколі ня могуць дайсьці да пазнаньня праўды.
    8.	Як Яньні і Ямбр спраціў-ляліся Майсёю, гэтак і яны спраціўляюцца праўдзе, людзі з папсаваным розумам, нёвукі ў вёры
    9.	Але яны ня шмат пасьпя-вацімуць: бо дурасьць іх вы-крыецца перад усімі, як гэта і здарылася з гэнымі.
    10.	А ты пайшоў за мной у навуцы, у жыцьці, станоўка-сьці, вялікадушнасьці, вёры, любві, цярплівасьці,
    11.	у перасьлёдаваньнях, му-ках, што здарыліся мнё ў Ан-тыохіі, Іконіі, Лістрах; гэтыя перасьлёдаваньпі я перанёс, із усіх вызваліў мянё Госпад.
    12.	Дый усё, што жадаюць жыць багабойна ў Хрысьцё Ісусе, перасьлёдаваны будуць.
    13.	Людзі-ж нягодныя і чара-дзёі пасьпявацімуць у зьлё, баламуцячы і баламучаныя.
    14.	А ты трывай у тым, чаго
    навучыўся і што табё давёра-на, вёдаючы, кім ты навучаны;
    15.	дый ты з дзяцінства вёда-еш сьвятое пісаньне, штб зра-біць цябё можа мудрым на збаўлёньне вёраю, што ў Хры-сьцё Ісусе.
    15.	Усёнькае пісаньне нат-хнёна Богам і карысна дзеля навукі, дзеля дакору, дзеля папраўлёньня, дзеля ўзгада-ваньня ў праведнасьці,
    17.	каб дасканалым быў чала-вёк Божы, на ўсякае добрае дзёла гатовым.
    Разьдзёл 4.
    1.	Дык сьвёдчу перад Богам і Госпадам нашым Ісусам Хры-стом, Які будзе судзіць жы-вых і мёртвых у зьяўлёньні Сваім і ў царстве Сваім:
    2.	прапавёдуй слова, настаі-вай у час і ня ў час, дакарай, пагражай, малі з усёнькай доўгацярплівасьцяй і наву-чаньнем,
    3.	бо .будзе час, калі здаровае навукі прымаць ня будуць, але водле свайго пажаданьня бу-дуць выбіраць сабё вучыцялёў, лашчаныя па слыху,
    4.	і ад праўды слых адвёр-нуць і зьвёрнуцца да казак.
    5.	Але ты будзь чуйны ў-ва ўсім, цярпі 'і гора, рабі дзёла дабравёшчаньня, служэньне тваё выпаўняй.
    6.	Бо мянё ўжо на жэртву прыгатавалі, і час майго ады-ходу настаў.
    7.	Бароўся я добрай бараць-бой, бёг закончыў, вёру заха-ваЎ;
    8.	наастатак гатовіцца мнё вянок праўды, які дасьць мнё Гкпад, праведны Судзьдзя, у гэны дзёнь; і ня толькі мнё,
    Другое Пасланьне Паўлы да Цімахвія 4.
    313
    але і ўсім, што зьяўлёньне Яго палюбілі.
    9.	Пастарайся хутка прый-сьці да мянё.
    10.	Бо Дымас пакінуў мянё, палюбіўшы цяпёрашні вёк, дый пайшоў у Фесалоніку; Кры-скёнт у Галятыю; Ціт у Даль-матыю; адзін Лукаш са мною.
    11.	Марка, узяўшы, прывядзі з сабою, бо ён мнё патрэбны для служэньня,
    12.	Тыхіка-ж я паслаў у Эфэс.
    13.	Плашч, што пакінуў я ў Троадзе у Карпы, ідучы,” пры-нясі, дый кнігі, асабліва ску-раныя.
    14.	Аляксандра, мёднік, шмат зрабіў мнё благога. Няхай дасьць яму Госпад водле ўчын-каў Ягоі
    15.	Сьцеражыся яго і ты, бо ён вёльмі працівіцца напіым словам.
    16.	Пры пёршым маім адказе нікога ня было са мною, але ўсё мянё пакінулі. Няхай ня будзе ім палічана!
    17.	Госпад жа стануў перада мною і ўмацаваў мянё, каб пропаведзь праз мянё забясь-пёчана была, ды каб і пачулі яё ўсё пагане; і я вызваліўся з ільвінае ляпы.
    18.	1 вызваліць мянё Госпад ад усякага ліхога дзёла і спа-сё для Свайго Нябёснага Цар-ства. Яму слава на вёкі вя-коў. Амін.
    19.	Прывітай Прыскіллу і Акі-лу і дом Анісіфараў.
    20.	Эраст астаўся ў Карынь-це; Трахіма-ж я пакінуў хво-рага ў Мілёце.
    21.	Пастарайся прыйсьці да зімы. Вітаюць цябё Яўвул і Пуд, і Лін і Кляўдыя, і ўсё браты.
    22.	Госпад Ісус Хрыстос з ду-хам тваім. Ласка з вамі. Амін.
    Другое да Цімахвёя, пёршага рукапаклйдзенага япіскапа Эфэскае царквй, пісанае з Ры-му, калі паўторна стануў Паў-ла перад кёсарам Нэронам.
    ПАСЛАНЬНЕ ДА ЦІТА СЬВЯТОГА АПОСТАЛА ПАЎЛЫ.
    Разьдзёл 1.
    1.	Паўла, раб Божы, Апостал жа Ісуса Хрыста, па вёры вы-браных Божых і пазнаньню праўды, што водле багабойна-сьці,
    2.	у надзёі вёчнага жыцьця, якую прырок Бог, Які не ашуківае, перад вёчнымі часа-мі,
    3.	а ў свой час зьявіў Сваё слова ў пропаведзі, што давё-рана мнё па загаду Збавіцеля нашага^Бога, —
    4.	Ціту, праўдзіваму сыну па супольнай вёры: ласка, мі-ласьць, мір ад Бога Айца і Го-спада Ісуса Хрыста, Збавіцеля нашага.
    5.	Я пакінуў цябё ў Крыце дзеля таго, каб ты дакончыў недакончанае і паставіў па ўсіх мёстах старшых, як я та-бё загадаў:
    6.	калі хто беззаганны, муж аднаё жонкі, дзяцёй мае вёр-ных, недакарйных за распусту або непакорлівасьць.
    7.	Бо япіскап павінен быць беззаганны, як Божы Гаспа-дар дому, ня горды, не гняў-лівы, ня п’яніца, не забіяка, пе карысталюбны,
    8.	але гасьцінны, любячы да-бро, разважны, справядлівы, багабойны, наўзьдзёржлівы,
    9.	каб дзяржаўся вёрнага слова паводле навукі, каб мог і напамінаць у здаровай на-
    вуцы, і дакараць тых, што ка-жуць насупраць.
    10.	Бо ёсьць многа і непакор-ных, і пустаслоўных, ашукан-цаў, асабліва з абрэзаных,
    11.	якім трэба затыкаць рот: яны цэлыя дамьі разбураюць, навучаючы, чаго ня сьлёд, дзеля ганёбнае карысьці.
    12.	Сказаў жа нёхта з іх, ула-сны іх прарок: Крыцяне заў-сёды ілгуць, зьвёры лютыя, чэ-равы ляныя.
    13.	Сьвёдчаньне гэтае праў-дзівае. 3 гэтае прычыны да-карай іх срога, каб былі зда-ровыя ў вёры,