Падручны расійска-крыўскі (беларускі) слоўнік
Вацлаў Ластоўскі
Выдавец: Навука і тэхніка
Памер: 853с.
Мінск 1990
НСКУШЕНІЕ ср. спакуса; блазь. Нячысты ўсякую блазь (спакусу) рабіў, а ткі не зблазіў.
НСК м. спозыск. Спозыск доўгу.
ЙСПАРЯТЬ што, выплрываць.
НСПАРЕНІЕ ср. выпар, выпарына, выпары, параваньне. Ня толькі вада, але і лед паруе. Выпары цела называюцца потам.
НСПАЧКАТЬ шіпо, сьпэцкаць.
НСПЕЧЬ шіпо, сьпячы, сьпечаны.
ЙСПЕЛЕНАТЬ дзяцё, сыіав/ць.
ЙСПЕПЕЛЙТЬ што. спапялгць.
ЙСПЕРВА прысл. сьпяршй. Сьпярша ты, a пасьля ўжо я. Сьпярша работа, а пасьля спачынак.
ЙСПЕСТРЙТЬ што, спярзсьціць, зпстрыкдціць. Мухі спстрыкацілі акно.
ЙСПЙТОЙ, недакроўны, аслабелы; зьнебыткавйны.
ЙСПОВЬДЫВАТЬ веру, вызнавйць. Вызнаю веру хрысьціянскую. Вызнаю грахі мае.
ЙСПОВ'ЬДАНІЕ ср. вызнйньне, вера, рэл/гія.
ЙСПОВ-БДЙМЫЙ, які можа быць вызнаны, выказаны славамі; выслоўны вымоўны.
ЙСПОВ'БДЬ ж. споведзь, спавядйцца, спаведнік.
ЙСПОДВОЛЬ прысл. спавольна, сполегка, злягка. Спавольна, сполегка і вольху сагбаеш.
ЙСПОДНІЙ, падысподны. Падысподны жарнак.
ЙСПОДНЙЦА ж. спадн/ца.
ЙСПОКОН прысл. спракон, спракон веку спраконны.
ЙСПОЛА прысл. на палав/ну, палав/ньнік, або занашнік які абрабляе зямлю за палавіну ураджаю ЙСПОЛАТЬ выклік, з гр-эцк. слава.
ЙСНОЛЙН м. нязвычайна вялікі: волат, гігас.
ЙСПОЛНЯТЬ што, выпаўняць, выпаўненьневыпаўн/цель-ніца; выконываць, выкананьне вы канальнасьць.
ЙСПОЛНА, поўнасьцью. Аддай доўг поўнасьцю.
ЙСПОЛОСЙТЬ што, спалосаваць. ЙСПОЛОСКАТЬ што, спаласкаць. ЙСПОЛОХ м. перапалох, спалох. ЙСПОЛЬЗОВАТЬ каго, выкарыстаць. ЙСПОРТЙТЬ што, сапсаваць, сапсуты.
ЙСПОР"ЬДЬ прысл. рздка, калі-не калі, рады ў гады.
РІСПОТЧЫВАТЬ што, счаставлць. Счаставаў усю гарэлку.
ЙСПОШЛЯТЬ каго, што; сплыжяць, плыгкі. Ен ўсё чыстае, прыгожае умее сплыжыць, зрабіць агідным плыгкім (ад „плы(і)гаць“ скакань як жаба).
ЙСПРАВЛЯТЬ што, каго: папраўляць, папрйва.
ЙСІІРАВНЫЙ, спраўны. Аб чалавеку—акуратны сумленны ў павіннасьцях; аб рэчах: добры, годны да ўжытку, не папсаваны.
НСПРАВНОСТЬ, спраўнасьць.
НСПРАВНМЫЙ, які можа паправіцца, спапраўнасьць; спапряўны. Спапраўнае зло. Спапраўная бяда, калі можна яе паправіць.
НСПРАВйТЕЛЬНЫЙ, да паправы датычны; папраўчы, спапраўчы.
ЙСПРАВННК м. зьверхнік земскай паліціі; спраўнік.
НСПРАЖЕНІЕ ср. спарожжа, спаражняць.
НСПРАШНВАТЬ штоў каго; дамагацца просьбай; прасіць пазваленьня зьверхнасьці; прас/ць, просьба, прошаны, просьбіт-тка.
НСПРОБОВАТЬ што, выпрабаваць.
НСПРОВЕРГАТЬ што, вывяртйць, вываротлівы.
НСПРЯМЛЯТЬ шпю, спрастовываць.
НСПУГАТЬ каіо спужаць, спудзіць: ўлякнуць, спалашыць.
НСПУГ м. спужа, упуд; злякнасьць, злякненьне; спалох. 3 упуду, са спужы, са злякненьня, са спалоху, хварэе.
НСПУГАТЬСЯ, спужацца, злякнуцца, спудзіцца.
НСПУПОК м. пупавая папула, выпаданьне кішок у падскурны прары)' пупка; грызь.
НСПУСКАТЬ што, з чаго; выпускаць; выдаваць з сябе крык; выдаваць; выпускаць („нспускать') душу, аддаць Богу душу.
НСПЫТЫВАТЬ што, каго; выспрабовываць. выпрабовываць, выпрабоўка, выспраб; выспытываць, выспыт; дазнаваць. Выпрабовуй золата агнём, а дружбу грашамі. Выпрабуіі на сабе. Ня выспытаўшы броду, ня сунься ў воду. Ен дазнаў многа гора ў жыцьці. На аясну будуць выспыты у школе.
НСПЫТАННЫЙ, выпрабаваны, дазнлны, зьведаны.
НСПЯТНАТЬ што. спаляміць, папляміць, парабац/ць.
НССОП м. гізоп,
ЙСТОР м. страта.
НСТАЧНВАТЬ што, прышыць шавецкім спосабам; прышмць.
ЯСТАЧНВАТЬ, НСТОЧАТЬ што, вытачываць на такарным пастаўку; вытячываць.
НСТЕКАТЬ, выцякаць, выбягаць струміной; выЦЯКІІЦЬ.
НСТОК -w. вытак. Вы/пак ракі, вытак крыві.
НСТОПТАТЬ што, стаптдць, затаптлць; здратавяць. Затаптаць нагамі памост, забрудзіць гразёй. Коні выдратааалі а»ёс.
НСТЕКШІЙ, мін)'лы, зошлы. Мінулага, зошлага месяца.
ЯСТОЧНЫЙ, выточны, вытока
НСТОК, вытак, высьцек.
ЙСТОЧННК м. крын/ца; даўней крынь: Крыны же пролнваюіце поток (Мінэя 1096 г.) Гортань твой яко крынь пролнваюіші мнро (Срезн.).
НСТЕЛЯТЬСЯ, ацял/цца, выцяліцца.
ЯСТЕРЕБМТЬ што, выцерабіць.
НСТЕРЗАТЬ каго, выстурзаць, сту'рзаць, стурзнуць, спатурзнік-рзніца,
НСТЕРНКА ж. жаночая нэрвовая хвароба; гістзрыя, гістэрычка.
НСТЕРЯТЬ што, вытраціць, выдаць.
ЙСТЕЦ м. спазыстчык-чыца; сусцяжлй. А колн суіюр, а любо сутяжай речеть (Вісл. статут 1347).
ЙСТЕЧЕНІЕ тэрміну: зыход.
ЙСТЙНА ж. ўсё што праўлзіва, справядліва; праўда, праўдз/ва, спряўдна; /стасьць, /стаўка, /сьціца. Ісьцівая праўда.
ЙСТЙННЫЙ, праўдзівы, снравядлівы, шчыры; праўдз/вы, ісьц/вы. А<) Бога ісьцівага.
ЙСТЛЙТЬ што, сатл/ць, сатл/тлеў, вытлеўшы.
ЙСТОВЫЙ, акуратны, пункт ў пункты; /сты. Істы чорт.
ЙСТОЛОЧЙТЬ траву. сталошыць, здратаваць, стаўчы.
ЙСТОЛКОВЫВАТЬ што. каму; тлумйчыць.
ЙСТОЛКОВАТЕЛЬ м. тлумач, тлумачаньне.
ЙСТОЛСТА прысл. стоўсна, стоўсны, стоўсьць.
НСТОМЛЯТЬ каго. знур^ць, знурыўся, знуроньне; зьнемагггць, зняможаны, зьнямога. Зьнямогся ад працы.
НСТОМА, сьмяга, амчга, см«га.
НСТОННТЬ што, сцянгць, ійнкі,
ЙСТОРГАТЬ шіпо, браць, вырываць, сілай; вытыргоць, вь/тыргнуць; вырывлць.
НСТОРЖЕНІЕ ср. вытырг.
ІІСТОРІЯ ж. лац. гісторыя, гісторык, гістарычны.
НСТОЧАТЬ што, вытачаць, разьлів