КНІГІ ОНЛАЙН
Аўтаматычна згенераваная тэкставая версія, можа быць з памылкамі і не поўная.
Зыходзячы з прынцыпаў Міжнароднага ПЭН-клуба і Беларускага ПЭН-цэнтра, якія даюць магчымасць абараняць у адпаведнасці з дзеючым у Рэспубліцы Беларусь заканадаўствам юрыдычныя, маральныя і матэрыяльныя правы сваіх сяброў, пісьменнікаў і журналістаў, усімі даступнымі сродкамі; - улічваючы рэальнае становішча са свабодай слова і з забеспячэннем права на інфармацыю грамадзян Рэспублікі Беларусь, якое ў дадзены момант вельмі далёкае ад нармальнага і абцяжарана шматлікімі выпадкамі парушэння свабоды творчасці, судовага пераследу пісьменнікаў і журналістаў, што кіруюцца ў сваёй дзейнасці адрознымі ад афіцыйных поглядамі на стан грамадскіх спраў; - аддаючы даніну павагі грамадзянскай мужнасці і пісьменніцкага подзвігу Алеся АДАМОВІЧА, імя і дзейнасць якога звязваюцца ў грамадскай думцы з абаронай каштоўнасцей дэмакратыі, свабоды і культуры, Міжнародны Кангрэс ПАСТАНАЎЛЯЕ: 1. Стварыць Фонд дапамогі пісьменнікам і журналістам імя Алеся АДАМОВІЧА пры Беларускім ПЭН-цэнтры. 2. Звярнуцца да грамадзян Рэспублікі Беларусь, Расейскай Федэрацыі і іншых краін свету, а таксама да дзяржаўных устаноў і арганізацый, грамадскіх згуртаванняў, прадпрыімлівых бізнесменаў і прыватных асобаў з просьбай аб матэрыяльнай і маральнай падтрымцы новастворанага Фонда дапамогі Алеся АДАМОВІЧА пры Беларускім ПЭН-цэнтры. ЗАЎВАГА. Разліковы рахунак Беларускага ПЭН-цэнтра №606902 у Гардырэкцыі Белбізнесбанка, г. Мінск, код 764 (з фармуліроўкай “У фонд дапамОгі імя Алеся Адамовича ”). ЗАПІСКА-ПРАПАНОВА Проекту фонду Алеся АДАМОВНА Стварэнне фондаў вядомых грамадскіх дзеячаў, пісьменнікаў, мастакоў, вучоных традыцыйная форма ўвекавечвання іхняй памяці, аховы творчай інтэлектуальнай спадчыны. стварэнне духоўнай прасторы. у якой вынікі творчасці захоўваюць сваю актуальнасць, адтуль яны транслююцца ў жыццё грамадства. У пераважнай большасці падобнага роду фонды носяць закрыты характар. Гэта мікрасветы для вузкага кола аднадумцаў. якія толькі спарадычна выходзяць на кантакт з шырокай аўдыторыяй, што значка зніжае эфектыўнасць іх сацыяльнага і культурнага ўздеяння. У сённяшніх умовах падобнага роду фонды нярэдка набываюць вузкапартыйную накіраванасць. становячыся механизмам міжпартыйных канфліктаў. Прапанаваны праект арыентуе на стварэнне нетрадыцыйнай формы арганізацый падобнага роду. Аснова фонду стварэнне адкрытай прасторы камунікацый эліт, якія прадстаўляюць найбольш актыўныя і аўтарытэтныя грамадскія групы. Камунікацыя можа ажыццяўляцца як непасрэдна ў градіцыйных формах (сімпозіумы. канферэнцыі, круглыя сталы. чытанні і г. д. ). так і ў аўдыавізуальнай інфармацыйнай сетцы. што стварае магчымасць дзейснай трансляцыі актуальных праблем культурнага. мастацкага. сацыяльна-палітычнага жыцця грамадства. Фонд Алеся АДАМОВІЧА гэта трыбуна грамадзянскага. гуманітарнага дыялогу. арыентаванага на пераасэнсаванне і ператварэнне фундаментальных сістэмаў каштоўнасцей ва ўмовах радыкальных трансфармацый усіх сфераў грамадскага жыцця Такі характар Фонда ў найбольшай ступені адпавядае асобе Алеся Міхайлавіча АДАМОВІЧА, асаблівасцям ягонай творчасці. прынцыповым устаноўкам ягоных грамадскіх паводзін. Функцыі Фонду: - ахова, вывучэнне, выданне творчай спадчыны А. М. АДАМОВІЧА; - асветніцкая праца. падтрымка культурных, творчых, грамадзянскіх ініцыятываў: - арганізацыя і падтрымка творчага дыялогу эліт, якія ст-вараюць аснову грамадзянскай супольнасці. што становіцца ў краінах СНД, Усходняй і Цэнтральнай Еўропы. - ініцыятаванне і заахвочванне новых тэхналогій у вобласці грамадзянскіх камунікацый: - ажыццяўленне апякунскай. спонсарскай, дабрадзейнай дзейнасці ў асяродзі культуры, навукі. адукацыі, мастацкай творчасці; - устанаўленне творчых кантактаў з аналагічнымі фондамі, грамадзянскімі, творчымі і іншымі таварыствамі і асацыяцыямі ў краінах СНД і за яе межамі; - падтрымка ініцыятыў. накіраваных на грамадскую згоду і канса- лідацыю, абарона глабальных інтарэсаў чалавецтва; - правядзенне даследчай, экспертна-аналітычнай, праектнай працы па фундаментальных праблемах развіцця культур і цывілізацый; - трансляция ў грамадства, у грамадскія інтарэсы праблематык і каштоўнасцей, актуальных для захавання гуманістычнай традыцыі для канструктыўнага рашэння глабальных праблем сучаснасці; - у арганізацыйным плане дзейнасць Фонда мэтазго дна арганізаваць праз сродкі масавай, асабліва аўдыа візуальнай, інфармацыйнай сеткі. Прастора экраннай культуры найболып адэкватная характару Фонду, яго фундаментальнай накіраванасці. Яна найболып адпавядае інавацыйнаму характару Фонду, значка павышае сацыяльны, культурны эфект яго дзейнасці. Кіруючая структура Фонду можа насіць біцэнтрычны характар (Мінск Масква), што пашырае яго камунікатыўныя магчымасці. СТВАРЭННЕ ФОНДУ. Падрыхтоўчы этап: а) стварэнне рабочай трупы па раснрацоўцы арганізацыйнай і функцыянальнай мадэлі Фонда; б) стварэнне рабочай трупы па падрыхтоўцы арганізацыйнага (устаноўчага) з’езду Фонду; в) падрыхтоўка устаноўчых. арганізацыйных і рэгістрацыйных дакументаў; г) інфармацыйна-маркетынгавая праца па ўключэнню ідэй стварэння Фонду ў сферы грамадскага інтарэсу і абмеркавання; д) пошук партнёраў, заснавальнікаў, інвестараў Фонду; е) правядзенне папярэдняга семінара ўдзельнікаў арганізацый Фонду, вызначэнне характару Устаноўчага з’езду, яго ўдзельнікаў, час правядзення; ж) правядзенне ўстаноўчага з’езду. Усе прапановы аб удзеле або сузаснавальніцтве дасылаць у Беларускі ГІЭН-цэнтр. Ад імя ініцыятыўнай трупы Прэзідэнт. Беларускага ПЭН-цэнтра Рыгор Барадулін Яцэк Бахеньскі. віцэ-прэзідэят Польскага ПЭН-цэнтра. і Яўген Сверсцюк. прэзідэнт Украінскага ПЭН-цэнтра Пад час працы Васіль Зуёнак, Віктар Казько, Сяргей Законнікаў, Анатоль Кудравец, Алесь Жук, Уладзімір Халіп, Самсон Палякоў (Менск) Перапынак Выступае Народны пісьменнік Беларусі Хартмутэ Трэпер (ФРГ) Васіль Быкаў Вітаўт Кіпель. дырэктар Беларускага інстытута навукі й мастацства ў Нью-Ёрку, дае інтэрв'ю Людміле Паўлікавай (Бсларускае тэлебачанне) Вольга Іпатава. Уладзімір Някляеў, Яўген Будзінас Светлана Алексіевіч (Менск), Ірына Рышына (Масква), Александр Дракахруст (Менск) Янка Запруднік (ЗША), Уладзімір Арлоў, Валенціна Аксак і Анатоль Верцінскі (Менск) Валянцін Аскоцкі (Масква), Юрый Сураўцаў (Масква), Віктар Каваленка (Менск), Давід Сімановіч (Віцебск) Адам Мальдзіс дае інтэрв ’ю Янка Запруднік (ЗША) дае інтэрв’ю Вера Рыч (Велікабрытанія) Вадянцін Тарас. Вячаслаў Рагойша. Міхась Тычына. -> Уладзімір Конан. Уладзімір Колас (Менск) Марыс Чаклайс (Латвія). Валянцін Аскоцкі (Масква). Алесь Мікалайчанка, Васіль Быкаў і Генадзь Бураўкін (Менск) ш МАТЭРЫЯЛЫ Mepadum Тайке Международный SES-клуб ОТКРЫТАЯ РЕЧЬ НА КОНФЕРЕНЦИИ ПО ВОПРОСАМ ПОЛА, НАЦИОНАЛИЗМА И ДЕМОКРАТИИ Поскольку я нахожусь в Вашингтоне и говорю с людьми, могущими оказать влияние на политику правительства, то я хочу воспольвоваться этой возможностью. Эта администрация ясно дала понять, что считает экономические и человеческие права женщин приоритетом. Но что они должны делать? Я собираюсь изложить несколько принципов, затем поговорить о правах женщин и демократии относительно женщин-писателей. 1) Люди не являются собственностью. Особенно женщины, в любой стране. Они не являются собственностью мужей, отцов, братьев, с одной стороны, или нации с другой. Они также не являются символическим эквивалентом наций или же страны, ими нельзя владеть, их нельзя экспроприировать. Они такие же граждане, как и мужчины. Насилие в условиях этнического очищения превращает женщин в собственность обесцененную собственность. То же самое происходит, когда такие виды насилия используются нацией. В обоих случаях к женщинам относятся не как к личностям, а как к воплощению нации, чья честь была оскорблена и чья значимость была снижена, потому что “ее” женщины были йсіЛльзованы другой нацией. Нам следует относиться к оскорбленным женщинам бывшей Югославии, как к личностям, о которых нужно заботиться, и как к гражданам; рассматривать нарушения прав человека как преступления против личностей, а не против нации. 2) Наше правительство должно поддерживать индивидуальную свободу, включая свободу женщин в вопросе продолжения рода. Нации, пытающиеся воспроизвести свое население, часто рассматривают женщин, как национальный источник, вроде полей, которые нужно засеять. Такие правительства могут выступать против прав женщин на аборт и применение контрацептивов, они могут вытеснять женщин из сферы занятости и награждать за рождение детей. Но такое поведение не соответствует демократии; граждане сами должны решать свои дела, планировать количество детей, они должны быть свободны от государственного принуждения, манипуляций. 3) Не все женщины пацифисты. И даже не все феминисты являются пацифистами. Но женщины исторически и статистически имеют отношение к пацифизму, как, впрочем, и движение феминистов. По этой причине фашизм отвергается воюющими странами. Такое отношение типично для бывшей Югославии. Вооруженные люди видят в женщинах только производителей; кто не воюет, должен молчать и не причинять беспокойств. Поэтому свобода становится определенной проблемой для женщин в воюющих странах, подобно бывшей Югославии. 4) В нашей работе нам следует советоваться с женщинамилидерами из массовых организацый, знающих местные условия. Нам следует искать их и узнавать их мнение о политике любой политике, а не только касающейся женщин. У женщин также есть свое мнение насчет вдерной энергии, международных отношений, экономических реформ, войны и мира, но их мнение часто обесценивается и игнорируется в обществе, поэтому бывает недоступным для других, если только не приложить определенные усилия. Женщины совсем не обязательно хотят того, чего, как говорят их лидеры-мужчины, они хотят; им совсем не обязательно нужно то, что, как считают американские феминисты, им нужно. Если нас интересует, что хотят женщины, а нас должно это интересовать, мы обязаны спросить их об этом. 5) Мы должны рассматривать любой случай, касающийся женщины, вначале с точки зрения личного гражданства и прав человека, и только потом с точки зрения пола. Такой подход укрепит нас в противостоянии эгоистическим аргументам нации, государства, мужской элиты, которым хотелось бы защитить своих женщин от эмансипации.