Расследаванні інспектара Сарвы
Сяргей Белаяр
Выдавец: Галіяфы
Памер: 320с.
Мінск 2018
Медыяна пайшла, аднак адзін з яе ахоўнікаў застаўся пры інспектары. Сарва размясйіўся за свабодным канйылярскім сталом і пагрузіўся ў работу. Зразумейь, што падштурхнула Малатэсту на двайное забойства, з допыту было немагчыма.
— Хітруе, спасылаючыся на амнезію?.. Але для чаго?
Інспектар вярнуўся да відэазапісаў. Праява агрэсіі выглядала спантаннай, аднак ui з'яўлялася яна такой у рэчаіснасйі? Слесар-рамонтнік лёгка мог сімулявайь — у Сарвы не мелася магчымасйі падключыйь да справы прафесійнага псіхолага.
— Кампраметайыя камуны?.. Але ж маейна мноства іншых, больш дзейсных спосабаў расправінйа з анархістамі... He, тут нешта іншае. Але што?
У задуменні інспектар пачаў вадзійь алоўкам па аркушы пісчай паперы. Яшчэ праз трыййайь хвілін, так і не ўхапіўшыся за нітку Арыядны, Сарва вярнуўся ў радыёрубку, дзе яго і адшукала Медыяна.
— Прыехаў чалавек з "Клаўдзія Пталемея", інспектар.
Сарва здзіўлена ўскінуў бровы — падстаў для прыбыння пасыльнага не мелася. Як аказалася, інспектар памыляўся.
— Яшчэ раз добры дзень, спадар Сарва! — усміхнуўся намеснік Палты. — Можна вас на хвіліну?
— Слухаю вас, спадар Марда, — мужчыны адышлі ўбок, дзе іх ніхто не мог падслухайь.
— Вось. Начальнік станныі прасіў перадайь вам асабіста ў рукі, — намеснік Палты прайягнуў інспектару канверт са шчыльнай паперы.
Сарва разарваў канверт тактычнай ручкай і разгарнуў складзены ў чатыры разы аркуш сініэтычнай паперы. Першае, што кідалася ў вочы, — грыф "Зусім сакрэтна".
— Гедут Курт Мантуш... Бундэсвер... Праект "Берсерк" — стварэнне суперсалдат... Траўма нагі... Адбракоўка... He атрымалася знішчыйь памяйь... Канфабуляйыя...
3 фатаграфіі памерам тры на чатыры сантыметры на інспектара глядзеў Малатэста. 3 гадамі слесар-рамонтнік практычна не змяніўся.
— Падобна, пранэдура сйірання памяыі была праведзена няправільна, калі Мантуш раптам успомніў атрыманыя навыкі. He падманула падсвядомасйь. Занадта ўжо прафесійна расправіліся з Хасэ і Нвіком...
4-10 мая 2016 года
ГІДРА
Пакет са шчыльнай паперы, перададзены начальнікам станцыі "Клаўдзій Пталемей", інспектар Лэпартамента пазаземных крымінальных расследаванняў Ратаўт Сарва разарваў пры дапамозе тактычнай ручкі. Унутр быў укладзены "тетраБюу" з сінтэтычнай паперы. У вочы, варта было толькі разгарнуйь аркуш, адразу кінуўся грыф "Зусім сакрэтна".
— Гедут Курт Мантуш... Бундэсвер... Праект "Берсерк" — стварэнне суперсалдат... Траўма нагі падчас трэніроўкі... Адбракоўка... He атрымалася знішчыйь памяць... Канфабуляйыя... — 3 фатаграфіі памерам тры на чатыры сантыметры на інспектара глядзеў Малатэста. 3 гадамі слесар-рамонтнік практычна не змяніўся. — Падобна, працэдура сйірання памяці была праведзена няправільна, калі Мантуш раптам успомніў атрыманыя навыкі... He падманула падсвядомасйь. Занадта ўжо прафесійна расправіліся з Хасэ і Нвіком.
— Інспектар? — Нагадала пра сябе Медыяна.
— Спадара Малатэсту я забіраю з сабой, — Сарва склаў "TETpaSiov" і сунуў яго ў канверт, пасля чаго схаваў апошні ў нагрудную кішэню. — Вам няма пра што турбаваййа, спадарыня Медыяна. Будзьне так ласкавы, накіруййе людзей сабрайь асабістыя рэчы спадара Малатэсты... Дзе ваш радыст? Мне трэба зняць з яго паказанні.
— Радыст? — чамусьйі памянялася ў твары анархістка. Яе спадарожнікі пераглянуліся.
— Lli чалавек, які яго замяняе, — удакладніў інспектар. — Пасля смерці Нвіка хтосьйі ж выйшаў на сувязь з "Клаўдзіем Пталемеем" і запытаў па дапамогу.
— А... Таварыш Зум. Толькі ён зараз заняты — займаецца рамонтам перадатчыка.
Абодва мужчыны заківалі. Настолькі сінхронна, што Сарва атрымаў яшчэ адну магчымасыь пераканаййа ў тым, што яны з'яўляюййа ахоўнікамі Медыяны. Вось табе і "таварышы"...
— Хай зробінь паўзу, — інспектар начапіў на пасавы рэмень кабуру з пісталетам і вярнуў на месйа нашыўкі. — Што чувайь з нагоды заканчэння пыльнага д'ябла?
— Самае большае праз дзве гадзіны скончыцца, — паведаміў Марда, праводзячы позіркам Медыяну. Фігура ў жанчыны была ладная — нават паўвайсковая форма не магла яе схавапь.
Малатэста-Мантуш па-ранейшаму знаходзіўся ў стане, сімптомы якога былі падобныя да сімптомаў пры страсанні і ўдары галаўнога мозгу. Асэнсаванасйі ў позірку дадалося, аднак гаварыпь аб поўнай адэкватнасйі не прыходзілася. Няпер слесарамрамонтнікам будунь займаййа спецыялісты. У дарозе прыйдзенна прыглядайь за ім — хто ведае, як паўплывала на затрыманага лічбавая хірургія.
Адзін з запасных скафандраў, якія захоўваліся ва ўсюдыходзе, падышоў Малатэсту-Мантушу. Сумеснымі намаганнямі Сарва і Марда апранулі слесара-рамонтніка. У якасйі завес для абезрухоўванасйі рук інспектар выкарыстаў паракорд з аварыйнага запасу.
— Як доўга ён будзе знаходзійна ў такім стане? — панікавіўся намеснік Палты, дапамагаючы Сарву пасадзіць і прышпілійь слесара-рамонтніка.
— He ведаю, спадар Марда. Умяшальнійтва ў псіхіку нават у наш час багатае на непрадказальныя наступствы.
— А па выглядзе і не скажаш, што забоййа.
— Festina lente, спадар Марда, — інспектар дазволіў Малатэсту-Мантушу напііша. — Выносійь вердыкт варта, толькі Ba-
лодаючы поўнай факталагічнай базай. Інакш гэта можа скончыййа вельмі дрэнна... Ну і дзе радыст?
Намеснік кіраўніка "Клаўдзія Пталемея" пайіснуў плячыма.
У тым жа ангары тэхнікі займаліся пагрузачнымі работамі — яны закочвалі па пандусе ў марсаход упрыгожаныя сімвалам біялагічнай небяспекі пластыкавыя бочкі ёмістасню па сто дваййань літраў.
— Такое адчуванне, што ў іх тут — прамысловая вытворчасйь, — сказаў Марда. У гэты самы момант у выніку неасйярожнага руху бочка паляйела на керамічны бетон. Ад удару крышку сарвала з гарлавіны, прымусіўшы тэхнікаў кінуцна ўрассыпную. Над бочкай імгненна ўтварылася каламутнае воблака. Пайягнула хлорам.
— У машыну! — крыкнуў Сарва. Заскочыйь унутр і задраінь гермадзверы было справай дзвюх секунд. Інспектар расчыніў насйенную скрыню і, выйягнуўшы падганяемыя па памерах пройігазы, аддаў маскі намесніку Падты. — Наглядаййе за Мантушам!
— А вы?
— Хутка буду!
Надзеўшы пронігаз, Сарва пракруйіў крэмальерны затвор і нырнуў у дзвярны праём. На шчасйе, у бочйы знаходзілася ўсяго толькі Aqua Regis — сумесь канйэнтраваных азотнай і салянай кіслот. Рэч небяспечная, але не настолькі, каб з-за яе эвакуявайь усю камуну. Частка тэхнікаў вярнулася і прыступіла да дысайыяйыі.
Інспектар наблізіўся, прыйягнуты дзіўным бляскам. На падлозе ляжаў зубны пратэз з золата. Aqua Regis не пашкадавала каронку, аднак зблытайь яшчэ з чым-небудзь іншым было немагчыма. Сарва падчапіў пратэз металічным пінйэтам і паспяшаўся да пажарнага гідранта. Чым не замена дыстыдяванай вадзе?
Прамытая каронка была змешчана ў грыпер. Нюх падказваў інспектару, што сам па сабе вываліййа пратэз не мог.
Разважанні Сарвы былі перапынены з'яўленнем Медыяны. Трэба аддайь ёй належнае — кіравайь Медыяна ўмела. 3 рухаў тэхнікаў знікла нервоваснь. Меліся ў анархістаў і каснюмы хімічнай абароны — на дапамогу тэхнікам паспяшаліся таварышы.
— Вы не панярпеді, інспектар? — спадарожнікі Медыяны ні на крок не адыходзілі ад яе.
— He, — запэўніў Сарва, паспеўшы прыбрайь грыпер да таго, як той мог трапінь на вочы жанчыне. — He ведаў, што вы карыстаейеся нарскай гарэлкай.
— Для ачысткі металічных паверхняў і шклянога лабараторнага посуду лепшага сродку няма. Да таго ж сумесь з'яўляеййа выдатным рэактывам, — мінімум інфармайыі, а прычапіййа было не да чаго. — Магчымасйю ўтылізаныі адходаў "Антыфон Афінскі" не валодае, так што даводзіцца вылівайь іх на паверхню. У двайнані пяйі кіламетрах ад камуны ёсйь кратар.
— Ui не занадта шмат у вас адходаў?
— Тут жа не толькі кіслоты. Хладагент, адпрацаваны алей, іншая дрэнь.
— Я так разумею, уласнымі сіламі вы не спраўляейеся, спадарыня Медыяна. Зум не палічыў патрэбным убачыцца са мной. Што ж, калі гара не ідзе да Магамета, то Магамет сам пойдзе да яе, — прайытаваў інспектар Фрэнсіса Бэкана.
— Ведаейе, інспектар, мы нідзе не можам знайсці таварыша Зума.
— Вось як? — здзівіўся Сарва, паварочваючы тварам да Медыяны. Панарамнае шкло пройігаза дазваляла сачыйь за мімікай. —У камуне настолькі дрэнна з дысцыплінай?
— Кіраванне людзей людзьмі ёсць рабства, — нават сама Медыяна адчула ўсю фальш сказанага, але дань задні ход не магла. — Свабодная асаныяныя патрабуе ўсведамлення асобай неабходнасйі добраахвотна пранавань на карысйь грамадства...
— Ды кіньйе вы, спадарыня Медыяна! — адмахнуўся інспектар. — Аўтаномная асоба ў аўтаномнай камуне добрая на
Зямлі, але ніяк ні ў адкрытым космасе, дзе кожны дзень востра паўстае пытанне выжывання... У вас маюцйа здагадкі аб прычынах, якія прымусілі Зума пакінуыь радыёрубку?
— Таварыш Зум заўсёды адрозніваўся выключнай наравістасню. Я неаднаразова падымала перад Саветам камуны пытанне аб выгнанні яго з камуны.
— Дык чаму ж не выгналі?.. Караблі на Марс прыбываюйь рэгулярна. Адвезлі б на "Клаўдзій Пталемей", а адтуль — бліжэйшым рэйсам на Зямлю.
— Рашэнні ў Савене камуны прымаюйца калегіяльна. Кворуму не набіралася — таварыш Зум быў... гэта значынь вельмі неабходны камуне. У нас не так шмат спейыялістаў вузкага профілю.
— Папрасілі б аб дапамозе Палту.
— Мы стараемся звесйі кантакты з Дзяржавай да мінімуму.
— Няпер у вас будзе магчымасйь развітанна з Зумам... Давядзеййа затрыманйа, — на твары Медыяны адлюстравалася незадавальненне, хойь яна і зрабіла ўсё для таго, каб гэта схаваць. — Пратакол. Усё роўна потым давядзейыа вяртацйа — суд абавяжа... Спадарыня Медыяна, вы не маглі б вылучыйь мне памяшканне для ўдакладнення паказанняў і ізаляйыі спадара Малатэсты? — заставайна ва ўсюдыходзе было не самым лепшым рашэннем.
— Я была б вам вельмі ўдзячна, інспектар, калі б вы спынілі назывань мяне "спадарыняй", — скрыгатнула зубамі Медыяна. — Калі вам йяжка выкарыстоўвань эпітэт "таварыш", хай будзе "грамадзянка".
— He жадаейе, каб вас прылічвалі да "эксплуататараў"? — з разуменнем усміхнуўся Сарва.
— He жадаю! — адказ Медыяны быў катэгарычным. — Hi адзін нармальны чалавек не захоча стайь славалюбным і сквапным дэспатам, гатовым на ўсё дзеля ўлады...
— Ut tibi placet, таварыш Медыяна, — бачачы стан суразмоўнійы, інспектар вырашыў не развівань тэму. — Калі адшукаейе спадара Зума, даййе мне ведайь.
КНІГІ ОНЛАЙН
