• Газеты, часопісы і г.д.
  • Расследаванні інспектара Сарвы  Сяргей Белаяр

    Расследаванні інспектара Сарвы

    Сяргей Белаяр

    Выдавец: Галіяфы
    Памер: 320с.
    Мінск 2018
    84.6 МБ
    — Абавязкова! — буркнула Медыяна. — Таварыш Дыега, пакажыйе грамадзяніну Сарву адсек трыйыайь шэсйь.
    Ахоўнік кіўнуў.
    — Вы можайе вярнуййа на станныю адразу, як толькі супакоіййа пыльны д'ябал, спадар Марда. Баюся, што затрымка можа атрымаййа прайяглай.
    Намеснік Палты дапамог інспектару вызвалійь слесарарамонтніка і застаўся ў ангары ля ўсюдыхода, а Сарва з Малатэстам-Мантушам прайшлі за ахоўнікам.
    Інспектару выдзелілі дапаможнае памяшканне, куды для зручнасйі прынеслі стол і два крэслы. Слесара-рамонтніка давялося прышпіліць кайданкамі да адной з мноства труб, якія галінаваліся па сйяне.
    — Нічога не жадаене дадайь да сваіх паказанняў, спадар Мантуш?.. Можа, нешта ўспомнілі?
    — Інспектар, чаму вы называейе мяне чужым імем? — непадробна здзівіўся слесар-рамонтнік. — Мяне клічуйь Малатэстам. Я прыляйеў на "Антыфон Афінскі" чатыры гады таму.
    — 3 якой мэтай? — наўрад ui ўдасйа высветлійь, каму належала каронка. Aqua Regis золата не пашкадавала.
    — He памятаю... Мне б яшчэ таблетку. Калі ласка. Галава вось-вось выбухне.
    Словы Малатэсты-Мантуша выклікалі ў Сарвы трывогу. Рэмісіі не назіралася, хойь слесар-рамонтнік ужо двойчы прыняў камбінаваны анальгетык. Сімуляйыя?.. Як на злосйь, ахоўнік Медыяны затрымліваййа ля дзвярэй не стаў.
    Малатэста-Мантуш паморшчыўся і застагнаў. Яго лоб пакрыўся потам. Як бы не зрабілася горш... Інспектар вярнуў грыпер у нагрудную кішэню. Іншага выйсйя няма — няхай займаейна Асклепій. Які-ніякі, а кваліфікаваны спейыяліст.
    — Патрываййе, зараз я паклічу лекара.
    Дапаможнае памяшканне не зачынялася на ключ, і з гэтай прычыны Сарва паспяшаўся да медыйынскага пункта, які размяшчаўся праз пераборку ад морга. На шчасйе, Асклепій быў на месны.
    Размясйіўшыся на назіральнай кушэтцы, "медык" разглядаў парнаграфічны часопіс і стрэсваў йыгарэтны попел прама на падлогу. Халат Асклепій так і не памяняў.
    — Нешта вы зачасйілі, спадар інспектар. Што на гэты раз?
    — Тое ж самае — Малатэста скардзінйа на галаўны боль.
    — Лепшы сродак ад cephalalgia — гэта гільяйіна, — "медык" засмяяўся, з-за чаго яго жывот заходзіў ходырам, і неахвотна падняўся. — Зараз іду.
    Агляд Малатэсты-Мантуша прайягваўся не даўжэй за адну хвіліну. Зборы і тое адабралі больш часу.
    — Нават калі ў яго нешта сур'ёзнае, я ўсё роўна не змагу вызначыйь патагенэз без спейыяльнага дыягнастычнага абсталявання. Ды і асістэнтаў не маю. Mary толькі выпісань анальгетык. — Асаблівага ўдзелу з боку Асклепія не назіралася.
    — Вы ж бачыйе — не дапамагае.
    — Тады — ін'екйыя абязбольвальнага, — абыякава развёў рукамі анархіст. Мяркуючы па ўсім, клятва Гіпакрата з'яўлялася для яго пустым гукам.
    — Калійе! — у слесара-рамонтніка адкрыўся насавы крывайёк.
    Від шпрыца справакаваў у Малатэсты-Мантуша прыступ панікі. Затрыманы затросся з такой сілай, што ланйужок наручнікаў жаласна зазвінеў звёнамі, а труба пачала з жудасным скрыпам прагінаййа. На абадраную на запясце скуру і выступіўшую кроў слесар-рамонтнік не звяртаў ніякай увагі.
    — Трымаййе манней, укалю яму сульфат магнію!
    Сарва наваліўся на Малатэсту-Мантуша і, нягледзячы на адчайны супрайіў, прыціснуў яго да сйяны, стараючыся не падстаўляйь галаву пад удары лсжйямі. Здавалася, слесар-рамонтнік абсалютна забыўся пра розніцу ў фізічных кандыйыях.
    — Хутчэй! — закрычаў інспектар, ужо больш не імкнучыся прыкрыцца.
    — Зараз, зараз! — запоўнінь шпрый Асклепій здолеў толькі з чайвёртай спробы. Кінуўшыся ў ногі, "медык" абхапіў затры-
    манага і, уторкнуўшы іголку яму ў сйягно, наыіснуў на штокпоршань. "Радэа" прайягвалася яшчэ некалькі секунд, а затым Малатэста-Мантуш абмяк. Сарва асйярожна апусйіў яго ў крэсла, размясніўшы такім чынам, каб пазбегнуйь падзення. — He ведаў, што ў яго трыпанафобія.
    — Як доўга будзе дзейнічань заспакойлівы сродак?
    — Гадзіны тры... Гэта ваша? — Асклепій падняў з падлогі грыпер з зубным пратэзам.
    — Дзякуй вам! — Пакуль "медык" займаўся рукой слесарарамонтніка, інспектар мераў крокамі дапаможнае памяшканне. Калі ў "Антыфоне Афінскім" Малатэсту-Мантушу яшчэ маглі прыйсці на дапамогу, то ва ўсюдыходзе зрабінь гэта будзе немагчыма. He везйі ж Асклепія з сабой. Пакінуйь камуну без лекара было б злачынствам. Выклікайь дапамогу з "Клаўдзія Пталемея"?.. Прайавайь з радыёперадавальнікам Сарва здольны.
    — Яго б пакласйі, — адарваў ад разважанняў "медык".
    Аапаможнае памяшканне ў якасні палаты не падыходзіла, ды і бегчы да медпункта — далекавата. Можна не паспень.
    — Каталка ў вас знойдзенйа, спадар Асклепій?..
    Праз некалькі хвілін Малатэста-Мантуш быў пакладзены на медыйынскі ложак і пазбаўлены рухомасйі пры дапамозе мяккіх скураных рамянёў-фіксатараў.
    — Ааваййе я пагляджу вашу гематому, спадар інспектар. — Левая скула не давала спакою. Сарва не стаў пярэчыйь. У самы разгар пракэдуры ў медынынскім пункне з'явіўся адзін з ахоўнікаў Медыяны. Сказ атрымаўся кароткім:
    — Знайшлі Зума.
    He чакаючы, пакуль "медык" закончынь, інспектар падняўся і, праверыўшы наяўнасыь у наснёгнавай кішэні планшэтнага персанальнага камп'ютара, папрасіў:
    — Наглядаййе за Малатэстам, спадар Асклепій.
    — Добра, — кіўнуў анархіст, адкрываючы навясную шафу, каб дастайь чарговую бутэльку піва.
    — За мной! — загадаў ахоўнік і павёў Сарву доўгімі калідорамі. Ішоў моўчкі, не паварочваючыся. Анархісты эканомілі на асвятленні — люмінесйэнтныя лямпы гарэлі праз аднудзве, дзе — і праз тры ў палову напалу. А вось камеры відэаназірання не адключаліся. Інспектар паміж волі падумаў пра тое, што для добраахвотнай супольнасйі кантролю занадта ўжо шмат.
    Сарва адчуў небяспеку нейкім шостым пачушіём. Развярнуўся, але выхапійь пісталет не паспеў— грымнула. Раз. I амаль без паўзы — другі. Двайны ўдар у грудную клетку перакуліў інспектара. Завальваючыся на спіну, ён пачуў яшчэ тры пісталетныя стрэлы...
    — ...чалавечы матэрыял нікуды не годны! Гэтыя бараны прымудрыліся разбінь бочку прама перад самым носам палійэйскай шныпары, — словы як быйнам праходзілі праз тоўсты пласт ваты. — Чаму ніхто не пракантраляваў, каб косткі Зума налкам растварыліся ў кіслаце?
    Адказу было не разабрань — Сарва стараўся не дыхайь, хойь у лёгкія нібы налілі распаленага металу. Кожны ўдар сэрйа адгукаўся болем у шыі — інспектар не адразу зразумеў, што нёплая ліпкая субстанныя, якая снякае пад бронекамізэльку, — яго ўласная кроў. Да ўсіх іншых бед, упаў Сарва на бок, і таму пластыкавая кабура ўрэзалася ў жывот. Пра тое, каб дастаць зброю прыніснутай нелам рукой, не магло icui і гаворкі.
    — Чортаў вырадак! — нешта йяжкае з гулкім стукам ударылася ў сйяну і ўпала на падлогу. — Якога Д'ябла Зуму ўздумалася звязвацца з "Клаўдзіем Пталемеем"?.. Адкуль ён наогул мог даведанйа аб нашых справах?
    Жаночы голас належаў Медыяне.
    — Нічога не жадаю чуйь, таварыш Дыега! Страта пільнасйі ледзь не прывяла да бяды. Добра мейь запасны план на ўсе выпадкі жыййя... А сышчык не дурны. Быў. Рана ui позна дакапаўся б і да рэсамайыі. Калі б Асклепій не заўважыў каронку Зума...
    Інспектар паспрабаваў паварушыйь левай рукой. Пальйы рухаліся.
    — На будучыню, таварыш Дыега, паспрабуйце запомнінь — выкарыстоўваыь неабходна выключна свежапрыгатаваную uapскую гарэлку. Пры захоўванні сумесь раскладаеййа... Дакладна ніхто нічога не западозрыць?
    — Вы ж самі, пры сведках, папярэджвалі інспектара, каб ён зняў нашыўкі, таварыш Медыяна. — Ахоўнік стаў над Сарвам, імкнучыся не ступінь чаравіком у кроў. — На жаль, да вашай парады ён не прыслухаўся... Дзейнічаў фанатыкадзіночка...
    — ...якога застрэліў ахоўнік, абараняючы ўласнае жыішё.
    — Камар носу не падточынь! — запэўніў Дыега.
    Нягнуйь і далей было рызыкоўна — анархісты маглі западозрынь нядобрае. Сарва вывернуўся і, злучыўшы кольйа і бранзалет, стрэліў у ахоўніка. "Ultima ratio" спрайаваў у штатным рэжыме — разагнаны электрычным токам снарад з ферамагнетыка прабіў Дыегу і сышоў у столь.
    — Стаяць! — крыкнуў інспектар, кідаючы йела насустрач Медыяне. Тая адышла, але спробы збегчы не распачынала. "Уваскрасенне" стала для яе поўнай нечаканасйю. — Зброю на падлогу! Без рэзкіх рухаў!
    Медыяна прыўзняла крысы кіыеля і, павольна выйягнуўшы пісталет, кінула яго на падлогу.
    — На калені! Рукі за галаву! — адпрайаваным да поўнага аўтаматызму рухам Сарва занягнуў на запясйях жанчыны аднаразовую пластыкавую сняжку, а затым зачытаў анархістыы яе правы, не забыўшыся абшукаць.
    — Вам не выбранйа з "Антьфона Афінскага" жывым, — скрыгатнула зубамі Медыяна.
    — Vivere mіIitare est, — парыраваў інспектар словамі Луйыя Анэя Сенекі, рукавом абйіраючы з твару кроў і пот і накладваючы павязку са складзенай у некалькі разоў насоўкі на рану. — Вырашылі пагуляць у тырана?
    — He ваша сабачая справа! — жанчыне варта было б павучыййа вытрымйы.
    — Няпер ужо мая, спадарыня Медыяна. — 3 памяці само па сабе ўсплыло выслоўе Джона Дальберга-Актана пра тое, што ўлада разбэшчвае, а абсалютная ўлада разбэшчвае абсалютна. — Як толькі вы парушылі закон, аўтаномія "Антыфона Афінскага" стала пустым гукам... Ад колькіх няўгодных вы пазбавіліся?
    — Я не збіраюся спавядайыа перад мерйвяком.
    — Гэты "мярйвяк" трымае зараджаны пісталет ля вашай скроні, спадарыня Медыяна, — нагадаў Сарва, правяраючы абойму ў пісталейе Дыегі. — Вашы змоўшчыкі, можа быць, і расправяйна са мной, але дзе гарантыя, што куля не дастанейна і вам?.. Асяроддзе трывае тырана толькі да таго часу, пакуль адчувае ягоную сілу. Думаейе, не знойдзейна жадаючых заняйь ваша месйа? — На жаль, на змену адной гідры амаль заўсёды прыходзіыь іншая. Але пра гэта лепш не казань.
    Адказу не было.
    — Шукайь мяне будуць у любым выпадку, так што не разлічвайне на тое, што Астрапол пакіне вас у спакоі. Мая смерйь пайягне за сабой разбіральнійтва, і таму выйсйі сухой з вады ў вас не атрымаеййа, — інспектар падабраў пісталеты Медыяны і напаўшага на яго анархіста, выйягнуў з кішэняў запасныя абоймы. Боезапас атрымаўся значным, што дазваляла пратрыманйа на прайягу доўгага прамежку часу. Засталося толькі знайсці сховішча. — Вас пачнунь шукайь раней, чым вы пакіне арбіту Марса.
    Медыяна праыягвала маўчайь, а вось з боку ангара пачуўся нарастаючы шум. Сарва прымусіў жанчыну падняййа і панягнуў за сабой, трымаючы калідор на мушйы. У Медыяны ўзнікла жаданне максімальна замарудзінь рух інспектара, таму Сарва быў вымушаны ўжыйь фізічную сілу. Гаворка ішла не проста аб двух жыйнях. На хаду інспектар тузаў за ручкі. Як на злосйь, усюды зачынена.