Расследаванні інспектара Сарвы
Сяргей Белаяр
Выдавец: Галіяфы
Памер: 320с.
Мінск 2018
— Спадар Бадрак, дазвольйе звярнуцна да спадара Сарвы? — у лабараторным адсеку з'явіўся адзін з супраноўнікаў Службы бяспекі.
— Дазваляю, — у каторы раз закурыўшы, першы намеснік стомлена апусціўся на край стальніны.
— Спадар Сарва, паступіла радыёграма з Зямлі на ваша імя, — інспектар узяў аркуш з раздрукаваным на ім тэкстам.
— А вось і адказ на пытанне аб матываныі Мажара, спадар Бадрак. Аказваецйа, сын Доркута Скіндэра Мажара і Дзіанты
Дзімітропулас нарадзіўся з Fibrodysplasia Ossi cans Progressiva, або фібрадзісплазіяй — рэдкім і складаным па сваім нячэнні генетычным захворваннем, пры якім тканіны паступова ператвараюцца ў косйі. Сапраўдная каснёвая турма, выбрацца з якой немагчыма... Падобна, Мажар не вытрымаў удару і вырашыў звесні рахункі з жыцйём.
— Лічыйе, ён палічыў вінаватым у з'яўленні хваробы сябе?
— "EiAstQuia" — вельмі добрая клініка, якая клапойінйа пра сваю рэпутайыю. Яны лепш сто разоў праверань усё, чым паведамяйь кліенту недакладную інфарманыю. У Дзімітропулас праблем са здароўем не мелася, а вось пра продкаў Мажара сказаыь гэтага нельга...
— А прычым тут Рандэль і Куіс-малодшы? Іх навошта было забівань?
Інспектар развёў рукамі — перадсмяротнай запіскі так і не знайшлі. Магчыма, яе ніколі і не было.
— Спантаныя малюнкі і надпісы могунь вельмі шмат сказайь пра падсвядомасыь. Трэба толькі ўмейь звяртаыь увагу на дробязі. Ну і мейь пад рукой газавы храматограф. Прыбор выявіў прысутнасйь у попеле мікрачаспін йыклатрыметылентрынітраміна. А па інструкцыі прайавайь з выбуховымі рэчывамі трэба ў гумовых пальчатках.
Бадрак раз за разам ківаў, прызнаючы райыю Сарвы.
— Груба парушьшь інструкцыю можа толькі чалавек, які знаходзінна ў стане алкагольнага, наркатычнага або таксікалагічнага ап'янення, альбо той, хто перажыў йяжкую псіхалагічную траўму. "Хвароба другога шкілета" — невылечная. Чалавек, які на яе хварэе, будзе мучыййа ўсё жынйё.
— Можа, спадар Сарва, вы ведаене, дзе шукаць створаны Мажарам прыбор?
— Інтуіцыя падказвае мне, што інжынер-фізік узяў яго з сабой.
6-12 ліпеня 2016 гола
ГЕРПЕТАФОБІЛ
Транзітная станныя "Руаль Энгельбрэгт Граўнінг Амундсэн" размяшчалася ў кропйы Лагранжа L5 і нагадвала сферу з гіганнкім лісйем Victoria amazonica на доўгіх тонкіх снёблах. Касмічнымі караблямі разнастайных канструкыый была занята хіба пятая частка ўзлётна-пасадачных пляйовак.
Інспектар Дэпартамента пазаземных крымінальных расследаванняў Ратаўт Сарва адліп ад ілюмінатара з армаванага поліметылметакрылату і вярнуўся да матэрыялаў справы. Вялікая колькасць міжпланетнага пылу мела мудрагелістую форму, і назірайь за ёй можна было бясконйа. Падобнай магчымасйю Сарва не валодаў — яго чакаў Сатурн, дзе адбылася серыя загадкавых смерняў на арбітальнай станйыі "Kpovoq". Грузавое судна, якое рухалася ў напрамку Сатурна, прыбывала праз чатырнаййайь гадзін, а матэрыялаў сабралася шмат.
Забітых было пяйёра, і на першы погляд адзіным злучным звяном паміж імі з'яўлялася толькі тое, што яны разам прайавалі на станйыі.
— He. Тут нешта іншае... — Сарва прывык давярайь сваёй інтуійыі, а яна ўпарта адхіляла нават саму думку аб выпадковасйі выбару ахвяр. Доказную базу яшчэ патрабавалася сабрайь, таму інспектар стараўся не прапусйінь ні адной дробязі. Бо, як вядома, der Teufel steckt im detail. — Але што?
Сарву была неабходная дадатковая інфармайыя, атрымайь якую можна толькі на месйы — ніхто не зробійь тваю працу лепш, чым ты сам. Над планшэтным персанальным камп'ю-
тарам праляыелі яшчэ паўтары гадзіны. Інспектар адчуў патрэбу зрабійь паўзу і накіраваўся ў аранжарэю. Дзесьці на палове дарогі Сарву абагнаў бартавы медык з чамаданчыкам, упрыгожаным чырвоным крыжам.
— Што за спешка, спадар Чугай? Хтосьйі занямог?
— Смяротны зыход, спадар інспектар, — не спыняючыся, патлумачыў бартавы медык. — Начальнік станцыі мёртвы. Падобна, спынілася сэрыа.
Занепакоены Сарва рушыў услед за Чугаем — яго прысутнаснь была неабходна, хай нават і мела месйа натуральная смернь. Мужчыны прайшлі да каюты начальніка сганцыі. Мяркуючы па ўсім, навіна аб раптоўнай смерйі Гюнтэра Путры яшчэ не паспела распаўсюдзіййа па станныі — ля дзвярэй каюты стаялі намеснік начальніка Монкгірд Орсін і галоўны энергетык Кгірвот Кайдаш. Яны моўчкі расступіліся, прапускаючы Чугая і Сарву.
Путра скурчыўся на падлозе, падмяўшы пад сябе некалькі аркушаў сінтэтычнай паперы і заціснуўшы ў кулаку скамечаны край тэрмічнай коўдры. Мабыйь, схапіўся, калі ногі перасталі трымаыь.
Бартавы медык паставіў на стол чамаданчык і дастаў з яго дыягнастычны сканер, пасля чаго расшпіліў начальніку станцыі камбінезон на грудзях. Мазнуўшы па скуры алоўкам з гелемэлектралітам, спрытна прычапіў датчыкі і пачаў важдацца з наладамі на тачскрыне.
Прайшло не менш за дзве хвіліны, перш чым Чугай канстатаваў:
— Трансмуральны інфаркт міякарду.
— Вы ўпэўнены, спадар Чугай? — сумняваййа ў кампетэнйыі бартавога медыка не даводзілася, але абавязак патрабаваў ад інспектара выключынь любыя памылкі.
— Абсалютна, — кіўнуў Чугай, прыбіраючы сканер. — Рана ці позна гэтым усё і павінна было скончынйа. Артэрыяльная гіпертэнзія і курэнне пры маларухомым ладзе жыййя. Два разы
Путру ўжо ратавалі... А я папярэджваў, што трэйяга можа і не быйь, але хіба Гюнтэру Карлавічу што-небудзь дакажаш?
На грудзях начальніка станйыі віднеўся застарэлы шнар, а каюта была літаральна набрынялая тытунём. Недарагім і мойным, калі Сарву не здраджвала памяйь. Падначаленыя нездарма ўзнагародзілі Путру мянушкай Курэй.
— Сталыя стрэсы на фоне хранічнай стомленасйі могуйь звесйі ў магілу і куды больш маладога і здаровага чалавека.
— А колькі яму было? — пайікавіўся інспектар.
— Пяйьдзясят сем, — падказаў намеснік начальніка станныі. Атрымліваенйа, зараз ужо — выконваючы абавязкі.
— Монкгірд Радвілавіч, я ханеў бы, каб вы вылучылі ў маё распараджэнне двух членаў экіпажа. Чела неабходна даставійь у медыыынскі адсек для аўтапсіі.
— Добра, Гутар Бункавіч. Я распараджуся... Спадар інспектар?
Сарва апусціўся на карачкі і, уключыўшы святлодыёдны ліхтар, узяўся вадзіць прамянём па падлозе. Пахваліййа памерамі каюта не магла, а інтэр'ер быў бедны, таму ўжо праз лічаныя імгненні ў занягнутых у аднаразовыя медыйынскія пальчаткі руках інспектара аказалася курыльная трубка з брыару. 3 тытунёвай камеры зыходзіў востры пах, а на яе дне засталіся тытунёвыя макулінкі.
— Курылі зусім нядаўна... Дакладней, толькі прыкурылі, — пры падзенні тытунь рассыпаўся па падлозе. Сарва ўважліва агледзеў трубку, а затым сунуў яе ў грыпер, які схаваў у пасавую сумку. — Спадар Чугай, як толькі будуыь гатовыя вынікі ўскрыййя, даййе мне ведаць.
— Абавязкова, спадар інспектар, — запэўніў бартавы медык, сустракаючы людзей, дасланых намеснікам начальніка станйыі. Пад кіраўнійтвам Чугая дужыя малайны прыняліся грузіыь труп на насілкі. Каб не выклікайь нездаровай йікаўнасш, Путру накрылі прасйінай.
— Інструкйыі патрабуюйь ад мяне агледзень месйа здарэння, спадар Орсін.
— He бачу прычын чынійь вам перашкоды, спадар інспектар, — Орсін і Кайдаш заставаліся ля дзвярэй каюты да таго часу, пакуль Сарва не вярнуўся з чамаданчыкам, у якім захоўваў інструменты, без каторых не абыходзілася ні адно расследаванне.
— Калі вам што-небудзь спатрэбіцца, спадар інспектар, даййе мне ведайь.
— Аобра, — не чакаючы, пакуль выконваючы абавязкі начальніка станцыі і галоўны энергетык сыдунь, Сарва ўзброіўся магутнай лупай і зноў апусшўся на калені. Адпрайавайь трэба было ўсе версіі.
Праз дзве гадзіны агляд памяшкання быў скончаны. Сарва не знайшоў нічога, што магло б паказвайь на тое, што на "Руале Энгельбрэгне Граўнінге Амундсэне" здзейснілася злачынства.
Няпер трубка і тытунь...
Сухое парашкападобнае рэчыва сапраўды з'яўлялася тытунём, выгадаваным на гідрапоннай ферме ва ўмовах Марса. Рассыпаныя на падлозе макулінкі не мелі старонніх прымешкаў, а вось на сйенках тытунёвай камеры газавы храматограф паказаў прысутнасйь мікрачаснін кальйыевай солі глюконавай кіслаты. Прайэнт мізэрны, але ён прымусіў Сарву нахмурыцua. Глюканат кальйыя выкарыстоўваўся ў медыцыне ў якасйі мінеральнай дабаўкі пры гіпакальйыеміі. Нават калі ў Путры і адзначалася паніжанае ўтрыманне агульнага кальйыя ў плазме крыві, то мікрачасціны хутчэй выявіліся б на загубніку.
Стомлены вымушанай бяздзейнасыю мозг інспектара запрацаваў з падвоенай сілай. Інтуійыя падказвала, што не ўсё так проста, як здаейпа на першы погляд. Адрываыь бартавога медыка ад прайы было нельга, таму Сарва правёў паўторны аналіз у лабараторным адсеку. Памылка выключалася.
— Ну і каму спатрэбілася жартавайь падобным чынам?
Глюканат калыаыя і агонь — пры акісляльным раскладанні сульфаніламідных лекавых прэпаратаў атрымлівалася гэтак званая "фараонава змяя". Сітаватая маса атрымала сваю назву за падабенства з Serpentes.
— Выходзійь, усё ж такі мела месца забойства?
Забойства магло быйь ненаўмысным, аднак інспектар сумняваўся ў гэтым. He той калектыў. Ды і ад гультайства падначаленыя Путры не пакутавалі. Абслугоўванне "Руаля Энгельбрэгта Граўнінга Амундсэна" патрабавала шмат часу і сіл — на дзясяткі мільёнаў кіламетраў навакол станйыя была адзінай рамонтнай і рэкрэайыйнай базай. Занадта шмат залежала ад таго, як яна будзе функцыянавайь.
— Хтосыіі быў дасведчаны аб фобіі начальніка станйыі... — першым пад падазрэнне трапляў бартавы медык, паколькі ў яго распараджэнні знаходзіліся асабістыя медыйынскія карты членаў экіпажа. Чугай не мог не прадбачыйь таго, што яго ж першым і спытаюйь. —Альбо зусім дурань, альбо рызыковы малы...
Завяршэння аўтапсіі Сарва чакаў з ненярпеннем. Інспектар прабег вачыма па справаздачы ў электронным фармане, пасля чаго спытаў:
— Спадар Чугай, а медынынскія карты вядунйа на паперы ui ў камп'ютары?
— На сінтэтычнай паперы і захоўваюйна ў сейфе медыйынскага адсека.
— Ключ меўся толькі ў вас? — Сарва рабіў паметкі ў планшэтным персанальным камп'ютары.
— Яшчэ і ў начальніка станцыі.
— Перадавань ключ пабочным асобам па правілах строга забаронена. Атрымліваенйа, злепак?.. Між намі, спадар Чугай, а вы не маглі пакінунь сейф без нагляду?.. Ыі сам ключ?
— He. — сказана было з інтанайыяй, якая выключала ўсялякі сумнеў. He абышлося і без крыўды.
КНІГІ ОНЛАЙН
