Расследаванні інспектара Сарвы
Сяргей Белаяр
Выдавец: Галіяфы
Памер: 320с.
Мінск 2018
— Выключана! Я ганаруся бяспекай свайго судна, спадар Сарва.
— Мне спатрэбяййа запісы з камеры відэаназірання ў машынным аддзяленні, — папрасіў інспектар, скончыўшы ўносійь
у памяйь планшэтнага персанальнага камп'ютара словы Самуся, — і, будзьйе ласкавыя, падзяліне экіпаж на некалькі роўных па колькасці груп.
— Збіраейеся прапусйійь маіх людзей праз паліграф? — здагадаўся капітан.
— Так. Хтосыаі ж запампаваў у вогнетушыйель ваду.
Шанс выявійь злачынйу быў мінімальным, аднак Сарва не збіраўся ад яго адмаўляцца. У любым расследаванні вельмі важна адпранавань усе версіі, не выпусйіўшы пры гэтым ніводнай дробязі. Як вядома, der Teufel steckt im detail.
— Я вылучу вам асобнае памяшканне.
Перш чым прыступійь да праверкі, інспектар накідаў яе алгарытм у планшэтным персанальным камп'ютары. Дрэнна тое, што Сарва не меў ні найменшага прадстаўлення аб матывах забоййы. Разуменне прычыны, якая штурхнула чалавека на злачынства, аблегчыла б інспектару задачу шматкронь.
— Дазвольне? — першым з'явіўся Самусь.
Як таго падсвядома і баяўся Сарва, праверка на паліграфе нічога не дала. Hi адзін з членаў экіпажа "Атланта" нічым сябе не выдаў. Адмоўны вынік мог азначайь што заўгодна, таму інспектар абмежаваўся дакументаваннем адказаў, а затым вярнуўся да вогнетушыйеля. На жаль, рэнтгенафлуорэсйэнтны спектрометр на "Руале Энгельбрэгне Граўнінгу Амундсэне" адсутнічаў.
— Застаепйа старая добрая лупа.
Магутная аптычная сістэма была вынятая з нэсэсэра. Інспектар змясйіў вогнетушыйель у кола святла, што даваў ксенонавы ліхтар, і пачаў аглядайь балон міліметр за міліметрам. Злачынен не мог не пакінунь слядоў, бо часу на адабранне вогнетушынеля або яго падмену не мелася.
— Nihil... — Сарва задумаўся. Герметычнасйь балона парушаная не была. — Значынь, такім ён трапіў на борт.
Тэрмін эксплуатайыі дазваляў выкарыстоўвань вогнетушыцель яшчэ два з паловай гады. Гэта гарантавала, што на праня-
гу азначанага тэрміну балон не заменяйь. He рызыкаваў злачыней і пры планавай праверны — хто стане разбірапь апламбаваны і спраўны балон? Капітан "Атланта" трапляў пад падазрэнне першым. Менавіта ён мог незаўважна замянійь вогнетушыйель.
— Вельмі ўжо складаны план, — паківаў галавой інспектар. Калегу ui не ведайь, што вада замест дыяксіду вугляроду абавязкова выкліча падазрэнне?.. Да таго ж ёсйь іншыя, куды больш лёгкія спосабы пазбавіцца ад чалавека. Самусь мог проста застрэлійь Шаша, назваўшы ў якасні апраўдання версію аб бунйе на борйе. — Ды і дзе гарантыя, што менавіта памочнік капітана скарыстаеййа вогнетушыйелем?
Мелася і мноства іншых нестыковак.
— Тады хто?
Па ўсім выходзіла, без прагляду відэазапісу не абысйіся. He факт, што камера зафіксавала забоййу, але адмаўляййа ад магчымасні выявінь злачынцу азначала дазволійь яму сысйі ад адказнасці.
Усё часыей інспектар паглядаў на гадзіннік — да прыбыййя грузавога судна, якое павінна было даставіць Сарву на арбітальную станйыю "Kpovoc;", часу заставалася зусім няшмат, а запытаных інструкный ад кіраўніка Дэпартамента пакуль не паступала. На дапамогу Самуся разлічвайь не прыходзілася — камісар Айнбунд ніколі не дазволійь весні расследаванне асобе, якая не належыць да Дэпартамента. Будзь яна хоць і былым яго сябрам. Правілы ёсйь правілы.
Інспектар адправіўся ў сталовую, дзе яго і заспела паведамленне аб тым, што Айнбунд санкцыянаваў трохсутачную стаянку "Мула-XXXIV". Хапіла б часу — прагляд абяйаў зайягнуййа. Дадаткова варта было яшчэ падвергнуць праверцы самі запісы на прадмет іх арыгінальнасйі.
Сарва кампенсаваў стомленасйь кубкам мойнай кавы, пасля чаго вярнуўся на борт "Атланта", дзе перш за ўсё паыікавіўся ўтэхнікаў вынікамі праверкі.
— Кароткае замыканне, — здагадка інспектара пацвердзілася. — Абсталяванне трэба было абясточыйь. Яны не маглі не заўважынь гэтага — там паўсюль святлодыёды панатырканыя.
Пасля агляду трумаў — грузавое судна сапраўды перавозіла будаўнічую тэхніку — Сарва наведаў Чугая. Той якраз скончыў справаздачу.
— Калі двума словамі, Шаш згарэў жыўцом, — паведаміў бартавы медык, скідаючы заключэнне пра смернь на USB-флэшназапашвальнік інспектара.
— Я магу пагаварыйь з параненым?
— He бачу прычын для адмовы, спадар інспектар.
Нічога новага Тоят Віндар паведамінь не мог. Электрычнасйь загадаў пакінуйь сам памочнік капітана.
— Для чаго?
— Для тэставання шостага блока. Шаш падазраваў, што праблемы менавіта ў ім.
— Памочнік капітана не пакутаваў на дэпрэсію?
— Толькі не наш Шаш. Любоў з жыййём у іх была ўзаемнай.
— Ён ні з кім не канфліктаваў?
— Шашу б псіхааналітыкам прапавань. Мільянерам мог стайь.
Інспектар падазраваў, што аналагічную характарыстыку пачуе і ад астатніх членаў экіпажа "Атланта".
— Дзякую за садзейнічанне, спадар Віндар.
Пробы сажы, узятыя ў машынным аддзяленні, не ўтрымлівалі часйіц якіх-небудзь выбуховых рэчываў, што дазваляла скарайійь спіс версій яшчэ на адну. Інспектар адчуваў, што разгадка блізкая, аднак ніяк не мог ухапіцца за нітку Арыядны. Дайшоўшы да сваёй каюты, Сарва апусйіўся ў крэсла і стаў праглядайь на ноўтбуку фатаграфіі, якія былі зробленыя за мінулы дзень. Падобна, нешта выслізнула з-пад увагі інспектара.
Нешта вельмі важнае.
— Вогнетушыйель як вогнетушыйель, вось толькі... Нікава, колькі ёй? — Праз трынаййайь хвілін узрост карозіі перастаў быйь для Сарвы таямнійай. —Дата вырабу супадае... Няўжо?
Камісару Айнбунду была адпраўлена чарговая радыёграма. У чаканні адказу інспектар пазнаёміўся з капітанам "Мула-XXXIV" і апытаў пяйярых членаў экіпажа "Атланта", а таксама ўнёс у памяйь планшэтнага персанальнага камп'ютара свае думкі аб справе. Калі ўсё было належным чынам запратакаліравана, Сарва адправіўся спаць — арганізм усё больш настойліва нагадваў пра адпачынак.
— Спадар інспектар!.. Спадар інспектар, пад'ём!
— А? Што? — Сарва не адразу зразумеў, што перад ім дзяжурны "Руаля Энгельбрэгта Граўнінга Амундсэна", якога ён папрасіў абудзійь яго, як толькі прыйдзе адказ ад кіраўніка Дэпартамента.
— Вам радыёграма.
3 інспектара разам зляцеў увесь сон.
— Версія пра сістэмны збой знайшла пацверджанне. Кіраўнік прадпрыемства Руят Брангерэр адхілены ад пасады да высвятлення абставінаў дапушчэння браку. Партыя вогнетушынеляў адкліканая...
Сарва ўключыў планшэтны персанальны камп'ютар і дакрануўся стылом да квадрата з шапкай "Няшчасны выпадак".
20-25 снежня 2015 гола
БІЯМАСА
— Quod erat demonstrandum, — сказаў інспектар Дэпартамента пазаземных крымінальных расследаванняў Ратаўт Сарва, уключаючы планшэтны персанальны камп'ютар для таго, каб дакрануййа стылом да сэнсарнага экрана насупрайь квадрата з шапкай "Няшчасны выпадак". 3 таго моманту, як нямецкі інжынер Конрад Ьіузе стварыў праграмаваную вылічальную машыну Z3, збой у рабойе электроннай тэхнікі ператварыўся ў нязменны атрыбут чалавечай йывілізайыі.
— Прабачйе? — не зразумеў дзяжурны транзітнай станйыі.
— Перадаййе гаспадару Нвірбуту, няхай "Мул-XXXIV" рыхтуейна да старту, — Сарва пачаў збірайь рэчы. Адпачыйь можна і ў дарозе. Да арбітальнай станйыі "Kpovoq" шлях няблізкі.
— Ёсйь, спадар інспектар.
Праз чвэрнь гадзіны Сарва пакінуў "Руаль Энгельбрэгт Граўнінг Амундсэн" і перайшоў на борт грузавога судна. Капітан "Мула-XXXIV" даручыў сустрэйь інспектара свайму намесніку — непрыстойна маладому для такой пасады чалавеку.
— Алсмунт Мергес, — прадставіўся намеснік Нвірбута і павёў Сарву за сабой. Ішлі нядоўга — прасгорныя каюты знаходзіліся ў насавой частйы падобнага да Octopoda грузавога судна. — Размяшчаййеся, спадар інспектар. Старт праз шаснаййайь хвілін. Калі вам што-небудзь будзе трэба, звяжыйеся з капітанскім мосйікам па інтэркоме. Код — адзін два адзінаййайь.
— Калі прыбудзем да пункта апускання?
— Разлікі практычна скончаныя. Прыблізны час прыбыййя — адна гадзіна чатыры хвіліны.
Сарва распіхаў свае рэчы па шуфлядах сыеннай шафы і заняў ложак, маючы намер крыху паспаць да таго, як "МулXXXIV" дабярэцца да кропкі пагружэння ў гіперпрастору. Адбівалася стомленасйь апошняга дня — два расследаванні за суткі. Тэмпература ў каюне падтрымлівалася на адзнацы ў васямнанйайь градусаў Цэльсія, так што тэрмічная коўдра прыйшлася дарэчы. Варта было дакранунйа галавой да падушкі, як самі па сабе заплюшчыліся вочы.
Здавалася, толькі-толькі закрыў вочы, а ўжо час займайь месйа ў супрайьперагрузачнай капсуле. Дарогу да кластара паказаў Мергес. Ён жа дапамог размясйінна і падагнайь рамяні.
— Праз пяць гадзін будзем на месны, спадар інспектар.
Час гіперскачка да Сатурна Сарва вырашыў разбінь на дзве часткі — сон і вывучэнне матэрыялаў па справе аб загадкавай гібелі пяцярых членаў экіпажа станйыі. He хайелася прыбынь на "Kpovoc;", будучы толькі начутым пра тое, што там адбылося.
Судзійь аб рабоне разгонных рухавікоў можна было па лёгкім дрыгайенні корпуса — Нвірбут відавочна эканоміў на дэмпферах. Зрэшты, так рабіла пераважная большасць капітанаў грузавых судоў. Камфорт свядома прыносіўся ў ахвяру хуткасці дастаўкі. Тым больш што на здароўе экіпажа адсутнасйь амартызатара ніяк не ўплывала.
Як толькі ўсе капсулы былі занятыя, аўтаматыка ўключыла гіперпрывад. Сам пераход быў падобны да спуску ў хуткасным ліфне — на інспектара навалілася звыклая слабасйь, справіййа з якой дапамог шэраг глыбокіх удыхаў. Колер святлодыёднай лямпы стаў зялёным, і Сарва дазволіў сабе расслабіййа. Чым больш старэйшым становішся, тым усё мацней жаданне спакою. Пастаянныя пералёты, хай і планілі за камандзіроўкі прысгойна, былі не самым лепшым спосабам заняць час. Раз-пораз інспектар лавіў сябе на тым, што шкадуе аб зробленым больш за чвэрць стагоддзя таму выбары. Дарэчы, сыходзіла меланхолія
так жа хутка, як і з'яўлялася. Сваю прайу Сарва любіў і не збіраўся мяняйь яе ні на якую іншую. Няхай і больш спакойную.
Разлік на кароткі адпачынак не апраўдаўся — прыкладна праз паўтары гадзіны інспектара разбудзіла мітусня, недалёкая ад панікі. Аакладнай інфармайыяй не валодаў ніхто. Адно толькі было зразумела — на борне грузавога судна адбылася сур'ёзная аварыя.
— Спадары і спадарыні, — звярнуўся Сарва да членаў экіпажа. — Прашу ўсіх захоўвайь спакой!
Lli то падзейнічаў уладны голас, ui то мужчыны і жанчыны яшчэ канчаткова не странілі разважнасйі, аднак мітусня спынілася, а ўжо праз некалькі хвілін у адсеку з'явіўся Мергес. Устрывожаны, але ўсё яшчэ кантралюючы сябе. Стамляйь чаканнем намеснік не стаў:
КНІГІ ОНЛАЙН
