Расследаванні інспектара Сарвы
Сяргей Белаяр
Выдавец: Галіяфы
Памер: 320с.
Мінск 2018
і сталі адпампоўвайь паветра. Генератару вакууму спатрэбілася ўсяго некалькі секунд, каб патушыйь агонь.
— Адбой гатоўнасйі адстыкоўкі, — Кайдаш як быййам пазбавіўся ад цяжкага грузу. Галоўнага энергетыка лёгка можна зразумейь — любая адстыкоўка азначала страту грошай. А дазволійь сабе падобнае новы выконваючы абавязкі начальніка станйыі не мог.
Як толькі небяспека была ліквідаваная, пажарную сірэну нарэшйе адключылі, і па вушах ударыла йішыня, якую ўжо праз імгненне парушыў голас Малечына:
— Чугай і асістэнты на борне "Атланта".
У хуткім часе высветлілася, што з двух параненых тэхнікаў грузавога судна сур'ёзна пайярпеў толькі адзін — ён атрымаў сярэднюю ступень кантузіі галаўнога мозгу ў выніку "кідальнага эфекту". На жаль, не абышлося без ахвяр — у агні загінуў памочнік капітана "Атланта" Пікел Шаш. Інспектар моўчкі адправіўся ў сваю каюту па чамаданчык з інструментамі, без якіх не абыходзілася ні адно расследаванне.
Тунэль сканчаўся пад узлётна-пасадачнай пляйоўкай. Каб патрапінь унутр грузавога судна, Сарва прайшоў праз санітарны прапускнік. Сустрэў інспектара Miu Самусь, капітан "Атланта".
— Пры іншых абставінах быў бы і рады запрасійь вас на борт, спадар Сарва, — сам былы падійэйскі... — Самусь трымаўся малаййом, хойь і размяняў сёмы дзясятак. — Я загадаў ачапійь месйа здарэння. Даныя з камеры відэаназірання будуйь у вашым распараджэнні на першае патрабаванне. Тэхнікі з "Амундсэна" чакаюйь дазволу заняййа аглядам абсталявання. Прашу следавайь за мной!
Падача паветра ў машыннае аддзяленне была адноўлена, і інспектару давялося найягнуйь рэспіратар, у адваротным выпадку ён рызыкаваў задыхнуййа ад хімічнага смуроду — за кароткі час полымя паспела распаўсюдзіййа практычна на ўвесь адсек.
Перад акумулятарнай батарэяй у характэрнай "позе баксёра" ляжала абгарэлае да непазнавальнасйі йела. Апазнайь памоч-
ніка капітана можна было выключна па ідэнтыфікацыйнаму жэтону і сведчаннях параненых. Вакол йела было натаптана — Чугай зрабіў усё, што ад яго залежала.
— Спадарства, можайе пачынайь!
Словы інспектара датычыліся тэхнікаў транзітнай станйыі. Мужчыны прыступілі да пошуку крыніны пажару, а Сарва выйягнуў лічбавы фотаапарат і стаў рабійь здымкі Шаша з розных ракурсаў. У любым выпадку спатрэбянйа для афійыйнай справаздачы. Скончыўшы, спытаў:
— Спадар Чугай, дзе ляжаў вогнетушыйель да таго, як яго перасунулі?
Бартавы медык "Руаля Энгельбрэгта Граўнінга Амундсэна" задумаўся, пасля чаго вярнуў балон на ранейшае месца.
— Вы ўпэўнены? — I без пайверджання інспектар ведаў, што Шаш першым прыступіў да тушэння пажару.
— Так.
— Спадар Самусь, — Сарва выцягнуў планшэтны персанальны камп'ютар, — а з якой мэтай Шаш знаходзіўся ў машынным аддзяленні?
— У нас зламаўся генератар гіперпрывада, а Шаш валодаў неабходнымі ведамі для яго рамонту.
— Тэхнікі былі вылучаныя яму ў дапамогу?
На першы погляд, на йеле памочніка капітана грузавога судна прыкмет гвалтоўнай смерні не назіралася, але выносійь вердыкт да заключэння Чугая інспектар не стаў. Аўтапсія пакажа.
— Менавіта так, — кіўнуў капітан "Атланта". Прыемна мейь справу з калегам — коратка і па сутнасці.
— Пры правядзенні работ выкарыстоўваліся якія-небудзь выбухованебяспечныя рэчывы?
Інспектар ні хвіліны не стаяў на месйы, бо любая дэталь магла падказань адказ. Трэба толькі надавайь ім пабольш увагі.
— He, — Самусь душой не крывіў. Характар абсталявання налкам пайвярджаў яго словы. Ды і навошта лішняя рызыка,
калі заўсёды можна звярнуцца па дапамогу да экіпажа транзітнай станцыі?
— А які характар грузу?
— Будаўнічая тэхніка для селішча на Эннэладзе. Нічога такога, што здольнае справакаваць выбух.
— Зразумела, — кіўнуў Сарва, вырашыўшы вярнуцйа да праверкі трумаў "Атланта" пазней. Давярай, але правярай. — Спадар Чугай, вы можайе забірань йела.
Праца не з прыемных — ворагу не пажадаеш падобнай смерні, аднак асістэнты рабілі яе добрасумленна. Без сумневу, не ў першы раз. Касмічную экспансію не спынілі б і мільёны ахвяр.
Інспектар найягнуў на рукі медыйынскія пальчаткі з латэксу і прыўзняў балон за запорна-пускавую прыладу. Мяркуючы па вазе, вогнетушыцель быў пусты. I толькі адзін —усе іншыя знаходзіліся на сваіх месйах. Шаш схапіў самы блізкі, але не паспеў...
Вакол панаваў сапраўдны хаос, аднак пры ўважлівым разглядзе станавілася зразумела, што сіла выбуху была невялікай. I наўрад ні гаворка магла існі пра ўжыванне армейскага або прамысловага выбуховага рэчыва. Хойь такую верагоднасйь выключайь нельга. Сарва ўзяў некалькі проб сажы.
— Спадарства, — звярнуўся інспектар да тэхнікаў, запакоўваючы вогнетушынель у грыпер, — я чакаю заключэнне, як толькі яно будзе гатовае... Спадар Самусь, калі ласка, праводзьйе мяне на капітанскі моснік.
Дакладнае месна і дакладны час здарэння былі вядомыя, так што праглядань горы знятага матэрыялу не прыйшлося. Да моманту з'яўлення Сарвы на хадавым мосйіку яго ўжо чакаў патрэбны файл. Для большай зручнасйі прайягласйь кожнага запісу складала дзве гадзіны. Хранаметраж апошняга файла — трыййань дзве хвіліны пяйь секунд.
Нічога ганебнага ў прысутнасйі ў рубыы членаў экіпажа не мелася, таму інспектар найіснуў на кнопку прайгравання.
Купальная камера відэаназірання была панарамнай і дазваляла бачынь усё машыннае аддзяленне. На прайягу паўгадзіны памочнік капітана з двума тэхнікамі займаўся рамонтам, а затым з замайаванага на сняне шчыта, які збіраў рознай таўшчыні кабелі з чатырох напрамкаў, раптам пасыпаліся іскры, а праз хвіліну паказаліся языкі полымя.
Шаш не губляў ні секунды — памочнік капітана расчыніў ярка-чырвоны кофр з пластыка і выхапіў вогнетушыйель. Каб яго актывавайь, шмат часу не сышло. Але, як толькі бруя вуглекіслаты трапіла на агонь, на месцы шчыта распуснілася жахлівай яркасйі кветка.
Самусь не ўтрымаўся ад мойнага слоўйа.
Запіс доўжыўся яшчэ некалькі імгненняў — камера відэаназірання абыякава зафіксавала тое, як Шаш кідаеййа ў агні, не ў сілах вырвайыа з яго абдымкаў, а затым падае на падлогу, ператвараючыся ў выродлівую марыянетку. Тэмпература аказалася настолькі высокай, што неўзабаве камера відэаназірання перастала функйыянавайь.
— Якое прызначэнне шчыта? — панікавіўся інспектар, лепш за іншых кантралюючы свае пачуййі.
— Размеркавальны, — адказаў Самусь. Пры гэтым голас капітана "Атланта" ўздрыгнуў. — Сілкаванне гіперпрывада.
— Чаму машыннае аддзяленне не было абясточана?
— He ведаю, спадар Сарва, — разгубленасйь капітана была натуральнай. Вынікала, што Шаш праігнараваў меры бяспекі. Напружанне ў кабелях гіперпрывада — велізарнае.
— Падобна да кароткага замыкання.
Пры дапамозе кнопкі зваротнай перамоткі Сарва вярнуўся да таго моманту, калі Шаш накіроўвае раструб вогнетушыйеля на агонь. Бруя вадкага дыяксіду вугляроду выглядала нейкай дзіўнай.
Занадта цяжкай.
Хуткасйь узнікнення "кветкі" сведчыла на карысць таго, што агонь уступіў у рэакныю з чымсыаі дёгкаўзгаральным, а зусім
не з вуглекіслатой. Інспектар пачаў перабірайь у памяні элементы, з якіх складаліся кабелі і размеркавальны шчыт. Hi адзін з іх сам па сабе не мог стайь прычынай выбуху.
— Бартавая сістэма пажаратушэння спрайавала?
— Як мае быць, — запэўніў Самусь. — Праназдольнаснь правяралі менш за тыдзень таму на Марсе.
— А вогнетушынелі?
Закапнелы балон мімаволі прыйягваў позірк. І_1і не ў ім хаваеіша разгадка?
— Планавая праверка праводзіыйа праз кожныя чатыры месяны. 3 папярэдняй не прайшло і паўтара. Усе скрыні, у якіх захоўваюцйа вогнетушыйеді, апячатаныя, — нібы прачытаўшы думкі інспектара, сказаў капітан "Атланта". — Пламбіратар захоўваенйа ў мяне ў асабістым сейфе з механічным замком. Ключ асаблівай канфігурацыі, пастаянна пры мне.
У расшпіленым каўняры кійеля Самуся віднеўся ланцужок.
— Пры жаданні падрабійь пломбу не так ужо і складана... — Сарва скапіяваў файл з камеры відэаназірання на ўласны USBфлэш-назапашвальнік, пасля чаго вярнуўся на станйыю. Дапытань параненага тэхніка можна і крыху пазней — няхай ачуеййа.
Інспектар падвергнуў вогнетушыйель усебаковаму хімічнаму аналізу. Вынік міжволі прымусіў задумаіша: унутры балона разам з карозіяй выявілася падвышанае ўтрыманне малекул Н2О.
— А ў гіперпрывадзе ж выкарыстоўваюййа магніевая аплётка і сухія элементы... — у хваляванні інспектар запусйіў відэазапіс на лабараторным ноўтбуку. Так і ёсйь — труба паскаральніка часйій размяшчалася дакладна пад размеркавальным шчытом. Агонь ператварыў ваду ў распалены пар, які прывёў да з'яўлення сумесі вадароду з кіслародам. — Адсюль і выбух.
Відэазапіс пайвярджаў выснову: за секунду да ўзгарання грымучай сумесі паміж размеркавальным шчытом і памочнікам капітана з'явілася воблака пары. Справа прымала ыалкам іншы кірунак. Агляд пломб дазволіў заключыйь, што падрабійь іх не складала цяжкасні.
— Здаеййа, Шаш камусьйі перайшоў дарогу...
Экіпаж "Атланта" налічваў дваййайь тры чалавекі. I ўсіх гэтых людзей трэба было праверыйь на датычнасць да злачынства. Сарва адкрыў на планшэтным персанальным камп'ютары бланк новай справы і пачаў уводзіыь даныя, якімі валодаў. Затым перадаў радысту транзітнай станйыі радыёграму для камісара Айнбунда і звязаўся з Самусем, каб папрасійь яго зайсйі ў лабараторыю.
— Слухаю вас, спадар Сарва, — выявіў гатоўнасйь дапамагчы капітан.
— Я лічу, што мела месйа забойства Шаша.
Самусь здзіўлена ўскінуў брыво і нейкі час моўчкі "пераварваў" навіну, а затым спытаў:
— На падставе чаго?
— У вогнетушынелі знаходзілася вада, а тушыйь ёй падпалены магній катэгарычна забараняеййа.
Капітан "Атланта" зрабіўся змрачнейшы за хмару. Яму ўдалося закурыйь толькі з чайвёртай спробы.
— Я падбіраў людзей асабіста.
— Самая дбайная праверка ніколі не дае стопрайэнтнай гарантыі. Падмануйь можна нават самую дасканалую машыну... Шаш на борйе даўно?
— Праз тры месяйы будзе чатыры гады.
— Паспрабуйые ўспомніць, спадар Самусь, за ўвесь гэты час ён меў канфлікты з кім-небудзь?
— Адназначна не. Мне абавязкова стала б вядома. — Што хавалася ў гэтых словах, інспектар не ўдакладняў. Усё адно давядзенна правярань. — Пікел наогул быў чалавек кампанейскі. He скажу, што яго ўсе любілі, але...
— Падчас сгаянкі ў порйе на борт маглі патрапіць сгароннія?
КНІГІ ОНЛАЙН
