Расследаванні інспектара Сарвы
Сяргей Белаяр
Выдавец: Галіяфы
Памер: 320с.
Мінск 2018
Нефрытавая пласйіна, упрыгожаная трыма слупкамі іерогліфаў, вісела на дзверйах сненнай шафы на скураным шнурку. Пастаянны кантакт з йелам патрапаў яго.
— I сам жа павесіў яго сюды.
Інспектар паднёс кудмень да вачэй, любуючыся гульнёй святла ад люмінесйэнтнай лямпы ў монамінеральным агрэгайе са зблытана-кудзелістых амфіболаў.
— Нікава, што тут напісана?
Сунуўшы нефрытавую пласцінку ў грыпер, Сарва вярнуўся да затрыманых.
— Усё ў парадку, спадар Гадзяйкі? — Інспектар хутка пераканаўся ў тым, што Нвірбут, Мергес, Туль і Падус на месцы.
— У поўным. Ывірбут прапаноўваў грошы за сваё вызваленне... Вам яшчэ нешта трэба, спадар Сарва?
— Адпраўйе людзей на пошукі наркотыку. Ваш экс-капітан схаваў большую частку перманіду дзесьйі на караблі. I прывядзійе Лю... Як там прасоўваенйа рамонт?
— Яшчэ гадзін шэсйь — і скончым.
Застаўшыся адзін, інспектар праверыў пісталет і прыбраў усё, прыдатнае ў якасйі зброі. Наконт інжынера-геолага Сарва мог і памыляйыа. А калі не? Засйярогі маглі аказанйа зусім не лішнімі.
— Мне падалося, вы даведаліся пра ўсё, што хайелі, спадар інспектар, — інжынер-геолаг не адчуваў радасні ад новай сустрэчы з Сарвам.
Інспектар павярнуў далонь так, каб Лю мог бачынь кудмень, і пайікавіўся:
— Вы не маглі б перакласні, што тут напісана? Я, на жаль, кітайскай мовы не ведаю.
На кароткае імгненне самавалоданне пакінула інжынерагеолага, але затым ён выйіснуў з сябе ўсмешку і адказаў:
— Гэта лічбы. Сань шы лю. Ui шы эр. I бай лін ба. Трыййайь шэсйь. Семдзесят два. Сто восем. Неба-нянь. Зямля-ды і Чалавекжэнь. Разам — сань йай. Тры пачаткі... — атака была імклівай, але Сарва падрыхтаваўся да яе загадзя. Рушыла ўследкароткая сутычка, і Лю са зламанымі рэбрамі апынуўся пад інспектарам.
— Вы маейе права захоўвайь маўчанне... — Сарва занягнуў на руках Лю аднаразовую пластыкавую сняжку і злёгку прыйіснуў інжынера-геолага. Усвядоміўшы, што супрайіў ні да чаго не прывядзе, Лю абмяк і толькі лаяўся напаўголасу пакітайску. — Вялікая трыяда... Гэтае ведаюйь не толькі хань. —
— Я так разумею, супраноўнічайь са следствам вы не маеце намеру, спадар Лю? —
— Сумна, — прыгнечана паківаў галавой інспектар. — Я да апошняга моманту не быў упэўнены ў тым, што вы належыне да трыяд. йвіль — вашых рук справа?
— Няўжо ты, думаеш, што я буду супрайоўнічань з Астраполам?.. Ды я лепш памру, чым здраджу!
— Іншага адказу я і не чакаў, — Сарва пасадзіў інжынерагеолага ў крэсла і хутка абшукаў, імкнучыся нямонна дакра-
найна да рэбраў. — У такім выпадку я дазволю сабе выкласці версію таго, што здарылася.
Прадстаўнік "Астратэк" паніснуў плячыма.
— Паліўныя стрыжні знішчаныя мінэліем, які падвергнуўся генетычнай мадыфікайыі. Мне пакуль не зразумела, вы самі выгадавалі йвіль альбо набылі ні скралі яе... Вашай злачыннай групоўйы не спадабалася тое, што "Сун'іон" прыбраў да рук гандаль дэзамарфінам у касмічнай прасторы.
На твары інжынера-геолага не заварушыўся ні адзін мускул.
— Напужайь, каб прымусінь змянійь пастаўшчыка... Вы разбілі керамічны шар са спорамі ва неўстаноўленым пакуль адсеку. Знішчэнню падлягаў выключна бор-адзінайнайь — вам трэба было менавіта прымусійь задумаййа. Самому дэзамарфіну йвіль не пагражала. Споры трапілі ў паліўную камеру генератара йягі па сістэме паветрападачы. Кантэйнер вы выкінулі ў смейыевую камеру.
— Кераміка не гарыйь, — з насмешкай нагадаўЛю.
— Яна і не павінна была згарэнь. Як інакш пасланне дайшло б да адрасата?.. Вам, спадар Лю, — на жаль, пакуль не ведаю, да якой трыяды вы належыце, — патрабавалася выставійь вашых канкурэнтаў яшчэ і як ненадзейнага партнёра. Падазраю, вашага саўдзельніка з ліку экіпажа, перад якім стаяла задача перамантажу запісу з камеры відэаназірання, мне давядзеййа шукайь самому?
— Ад мяне вы нічога не даможанеся, — боль прыносіў інжынеру-геолагу пакуты, аднак Лю стараўся не падавайь выгляду.
— Вельмі шкада, спадар Лю. Адрас лабараторыі і інфарманыя пра кіраўнікоў трыяды прыкметна скаранілі б тэрмін вашага турэмнага зняволення. Маглі наогул не трапінь у турму... He пашаннавала вам — на борйе аказаўся палійэйскі.
Інжынер-геолаг адказаў новым патокам лаянак.
— Feci quod potui faciant meliora potentes. Астрапол усё роўна дакапаейна да ісйіны, спадар Лю.
17-22 мая 2016 гола
УЛЬТРАФІЛЛЕТ
Навуковы кліпер "Праметэй" прыбыў на чатыры гадзіны раней, чым планавалася. Бутвід Гадзяйкі, які застаўся за старэйшага пасля арышту капітана грузавога судна "Мул-XXXIV" Бенюша Нвірбута і яго намесніка Алсмунта Мергеса, неадкладна прыступіў да загрузкі паліўных стрыжняў у паліўную камеру генератара нягі.
Пра гатоўнасйь пранягнуйь палёт навігатар праінфармаваў, калі інспектар Дэпартамента пазаземных крымінальных расследаванняў Ратаўт Сарва сканчаў складанне справаздачы для камісара Айнбунда.
— Выдатна! — інспектару хайелася хутчэй дабраййа да арбітальнай станцыі "Kpovoc;". Час гуляў супрайь Сарвы — доказаў можна было не далічыййа, а злачынцу ui злачынйам ніхто не перашкодзійь схаваййа ui збегчы.
— Што рабійь з арыштаванымі? — Гадзяйкі патрохі ўваходзіў у ролю камандзіра касмічнага карабля. I атрымлівалася гэта ў яго нядрэнна.
— Давядзеййа брайь з сабой, — пасля непрайяглых роздумаў адказаў інспектар. — "Праметэй" ляйійь да Урана, а спадарожных судоў да Зямлі ў бліжэйшай перспектыве не прадбачыййа... Дэзамарфін так і не знайшлі?
— На жаль, — навігатар развёў рукамі. — He дапамагла нават абвешчаная вамі грашовая ўзнагарода.
— Значыйь, шукайь варта на Марсе. Дзякую за садзейнічанне, спадар Гадзяйкі. Я абавязкова адзначу вас у рапарйе.
Чанвярых членаў экіпажа і прадстаўніка "Астратэк" пад канвоем адвялі, а Сарва нарэшце выдаткаваў тры чвэрйі гадзіны, што заставаліся да старту, на тое, каб скончынь справаздачу. Рух у гіперпрасторы дазваляў давесйі азнаямленне з матэрыяламі па справе аб смерні пяйерых навукоўцаў з "Kpovoq" да канйа.
Лёгкае дрыгайенне корпуса, выкліканае ўключэннем разгонных рухавікоў, аддалося дрыжэннем па ўсім неле. I зноў прыйшлося рабійь некалькі глыбокіх удыхаў, у думках раз'юшана праклінаючы Ывірбута за эканомію на дэмпферах. Як толькі вестыбюлярны апарат перастаў нагадвайь пра сябе, інспектар дастаў са свайго нязменнага чамаданчыка тонкі стос аркушаў з раздрукаваным на іх тэкстам і паглыбіўся ў чытанне.
"Кінтэн Барта, трыйнайь два гады, інжынер-фізік... Інфаркт міякарда... Ясвід Плоніш, дваннаць восем гадоў, аператар CubeSat... Унутрымазгавое кровазліййё... Кім Муралёў, сорак адзін год, спейыяліст па спадарожнікавай сувязі... Спыненне сэрйа... Жадвід Ламіна, трыййайь тры гады, інжынер-біёлаг... Ванітавая асфіксія... Бурба Віт Пастэрнак, пяйьдзясят гадоў, радыёлаг... Пералом аснавання чэрапа...".
Якой-небудзь заканамернасйі ў чарадзе смяротных зыходаў не назіралася. Навукоўыы пайшлі з жыййя ў розных месыах станныі, пры непадобных абставінах. Hi ўадным з выпадкаў перадсмяротных запісак выяўлена не было. На йелах адсутнічалі любыя сляды гвалту, а прысутнасць у крыві наркатычных, псіхатропных рэчываў і іх прэкурсораў скрынінг не выявіў.
— Алкаголь ніхто не ўжываў... Нават калі б яны і не памерлі адзін за адным на працягу паўтара тыдня, выглядае ўсё роўна вельмі падазрона, — Сарва аўтаматычна пачаў перабіраць у галаве версіі. Космас яшчэ доўга будзе варожы чалавеку, але каб пянь смерцяў далёка не ў самім небяспечным яго месцы... Верылася з няжкасню.
Выйягнуўшы планшэтны персанальны камп'ютар, інспектар дакрануўся стылом да тачскрына, пачынаючы крымінальную вытворчасць. Перш-наперш трэба было праверыйь кроў ва
ўсяго персаналу "Kpovoq" на прысутнасць у ёй нанаботаў і ксенаморфаў. He выключана, што смяротныя зыходы былі выкліканы ўмяшаннем у работу арганізма.
Успомнілася расследаванне, якое Сарва вёў у навуковым гарадку "Элізіум" на Марсе. Тады ў якасйі прылады злачынства выкарыстоўваліся нанаробаты — начальнік медыйынскай службы Гамалій выкарыстаў іх для помсты за сына, які памёр ад множнай міеломы.
— Няўжо паўторны выпадак?
Падарожжа прайшло незаўважна. "Мул-XXXIV" вынырнуў з гіперпрасторы за тысячу кіламетраў ад арбіты Сатурна. Памерамі касмічны тэлескоп у некалькі разоў пераўзыходзіў "Kpovoq" і мог паслужыйь ілюстрайыяй да "Kunstformen der Natur" Эрнста Генрыха Гекеля.
Мініяйюрная на фоне газавага гіганта астранамічная абсерваторыя, з якой вялося назіранне за далёкім космасам, уражвала па меры таго, як кліпер набліжаўся да станныі. 3 моманту запуску ПС-1 чалавейтва сгупіла далёка наперад. I не збіралася спыняйыа на дасягнутым.
Праблем з выхадам на арбіту Сатурна не ўзнікла, і праз паўтары гадзіны кліпер здзейсніў стыкоўку. На борне "Kpovoq" інспектара, які прайшоў гермаадаптэр, сустрэў Шыбар Гур, начальнік станйыі. Сарва ахарактарызаваў яго для сябе як нетыповага акадэміка.
— Мы падрыхтавалі паасобныя памяшканні для арыштаваных. Як вы і прасілі. — Пойіск рукі Гура пасаваў ягонай знешнасйі. — Спадзяюся, знаходжанне гэтых людзей на станныі не занягненйа?
— Ад нас гэта не залежыйь, спадар Гур, — нагадаў Сарва. Дзякуючы штучнай сіле йяжару парыйь у вузкім калідоры з рызыкай атрымайь гематому не прыйшлося. — Усе на месцы? — Рушыў услед ківок суразмоўйы.
— Я пакажу вам вашу жылую ячэйку, — начальнік станйыі тактоўна прапанаваў сваю дапамогу, але інспектар запэўніў,
што панясе багаж сам. — Уласным моргам станцыя не валодае, а змяшчань трупы ў халадзільныя камеры разам з прадуктамі харчавання я не рызыкнуў. Выкарыстоўваем у якасйі пасудзіны Дз'юара адзін з лабараторных адсекаў.
Icui прыйшлося недалёка. Сарва ўзяў з сабой толькі чамаданчык з інструментамі.
— Людзі прыгнечаныя, — прайягнуў Гур. — He пакрыўлю душой, калі скажу, што смерць калег стала для нас сапраўдным ударам. Калектыў падабраўся дружны, аб'яднаны агульнай ідэяй. Працуем разам ужо не першы год.
— Значыйь, вы мяркуейе, тое, што адбылося, — няшчасны выпадак, спадар Гур?
— Што вы, спадар Сарва! Выносійь айэначныя меркаванні, не валодаючы поўнай факталагічнай базай? — суразмоўца жахнуўся. — He, выбачаййе!
— Забітыя маглі каму-небудзь насалійь?
— Дапускаю, хтосьні адзін. Ну, двое, трое... Але каб пяцёра... — начальнік станйыі адмоўна пахітаў галавой. — Калектыў у нас невялікі — усяго дваййаць шэснь чалавек. Пра нешта падобнае адразу б стала вядома.
КНІГІ ОНЛАЙН
