Расследаванні інспектара Сарвы
Сяргей Белаяр
Выдавец: Галіяфы
Памер: 320с.
Мінск 2018
— Вельмі прыемна.
Усюдыход аказаўся транспартным, без кіслароднага напаўнення кабіны, таму лажэмент пад скафандр нагадваў прэнг з мносгвам сграховачных рамянёў. Без старонняй дапамогі не абысніся. Як толькі ўсе трое занялі месны, машына паканіла да станныі.
— Скажыйе, спадар Дзюмушэль, а чаму вы вырашылі, што гаворка ідзе менавіта аб прамысловым шпіянажы?
— За апошнія пяйь месяйаў "Genom GmbH" занадта мойна прасунуўся ў сваіх даследаваннях. Любы спейыяліст у геннай інжынерыі скажа вам, што за такія кароткія тэрміны ліквідавайь адставанне ад лідараў проста немагчыма. He маглі яны дагнайь нас, не пазнаўшы нашых сакрэтаў.
— Вы ў гэтым упэўнены? — не стаў хавайь свайго скепсісу Сарва.
— Абсалютна, мсье інспектар. Карпарайыя "Traitement de microcosme" сабрала на станыыі лепшых з лепшых. Праблем з фінансаваннем "Jean-Felix Picard" не ведае, а зайікаўленасйь патэнцыйных інвестараў "Genom GmbH" ацэньваейыа як вельмі нізкая. 3 іншымі кампаніямі, якія займаюййа геннай інжынерыяй, скаапераваййа ў іх не атрымаеййа. Хто захоча мейь справу з бесперспектыўным аўтсайдарам?
— За пяйь месяйаў шмат чаго можа змянінна.
— Толькі не ў выпадку з "Genom GmbH". Мы ўважліва сочым за канкурэнтамі. Смею вас запэўнінь, мсье інспектар, Себасньян Штэрнберг не валодае і дзясятай часткай харызмы свайго банькі. Дзелавая хватка ў яго адсутнічае спрэс. Карстэну Штэрнбергу трэба было прызначыйь іншага, больш прафесійнага і адэкватнага пераемніка. Себасйьян толькі ўсё загубійь... У "Genom GmbH" адсутнічае базіс для навуковага прарыву. Некаторых вышынь самастойна дасягнуйь яны яшчэ змогуйь, але здзейснінь рэвалюйыю...
— Бачу, што ў патэнйыял "Genom GmbH" вы не верыйе, спадар Дзюмушэль.
Наколькі сягала вока, йягнулася пакрытая шматлікімі кратэрамі раўніна.
— Я занадта доўга займаю сваю пасаду, каб паверынь у йуды, мсье Сарва. Простае супастаўленне фактаў паказвае на тое, што "Genom GmbH" карыстаейна нашымі распрайоўкамі. Вынікі іх даследаванняў дзіўным чынам супадаюць з тымі, што атрымала "Traitement de microcosme".
— I вы запрасілі мяне для таго, каб я знайшоў канал уцечкі інфарманыі? — Ад інспектара не схавалася тое, што начальнік Дырэкйыі ўнутранай бяспекі перайшоў ад пасады да прозвішча. Прыйіснула.
— На жаль, уласнымі сіламі мы не спраўляемся. Мы праверылі персанал, пачынаючы з начальнікаў сектараў і заканчваючы спейыялістамі па комплекснай уборйы. Мы правялі пільны ператрус лабараторый і суседніх з імі памяшканняў. Мы максімальна ўзмайнілі меры бяспекі... Інфармайыя як сыходзіла, так і сыходзійь.
Праекйіроўшчыкі "Жана-Фелікса Пікара" праявілі выключную фантазію — навукова-даследчая станйыя рэзка адрознівалася ад таго, што Сарва калі-небудзь бачыў. Нават панэлі сонечных батарэй выглядалі незвычайна.
— Назіранне за падыходамі да станйыі што-небудзь дало?
— Нічога, — панвердзіў асыярогі інспектара Дзюмушэль. — Калі б хто-небудзь наблізіўся да "Jean-Felix Picard", мы б абавязкова даведаліся пра гэта. Сканаванне мясновасйі вядзецйа ў рэжыме нон-стоп. Дзяжурства адначасова нясунь тры аператары, таму ўсякая змова паміж імі выключана. Сістэма сачэння прадублявана двойчы, маейца аўтаномная крыніна сілкавання...
Подступы да станйыі прыкрывалі батарэя рэйкатронаў і ўзброеныя кулямётамі з блокам ствалоў, які верйіййа, і ракетнымі ўстаноўкамі робаты на гусенічным хаду, а ледзь адрозныя ў пылу датчыкі паказвалі на мінныя палі. Уваход у "Жан-Фелікс Пікар" прадстаўляў сабой доўгі калідор з амбразурамі па сйенах і столі. Да бяспекі на станцыі ставіліся з усёй сур'ёзнасню. Ангар быў разбіты на ячэйкі, якія дазвалялі без йяжкасйі блакаваць іх.
На пасту аховы Сарву выдалі часовы электронны пропуск, аднак нават ён не дазваляў інспектару перасоўванйа ўнутры самастойна.
— Любы, каго наймае "Traitement de microcosme", праходзінь самую пільную праверку, — Сарва, Дзюмушэль і Бесэт ні на секунду не выпадалі з поля зроку камер відэаназірання. —
Асобным пунктам у кантракйе прапісана, што Дырэкйыя ўнутранай бяспекі мае права падвергнуйь дадатковай праверйы любога, адхіліўшы ад выканання службовых абавязкаў на нявызначаны тэрмін. Увесь персанал абавязаны насійь электронныя бранзалеты, пры дапамозе якіх можна ўсталявайь месйазнаходжанне чалавека і характар выконваемай ім прайы.
— Строга тут у вас, спадар Дзюмушэль. А як жа асабістае жышаё?
— Захаванне інтарэсаў "Traitement de microcosme" — перадусім, мсье Сарва! Пакуль чалавек прайуе на мсье Фурнье, ніякага асабістага жыішя ў яго быйь не можа. — Голас і знешнаснь начальніка Дырэкныі ўнутранай бяспекі адрозніваліся кардынальным чынам. Меркавалася, што Дзюмушэль нашмат маладзейшы.
— Ніхто не пратэстуе? — рухам стыла інспектар уносіў даныя ў планшэтны персанальны камп'ютар.
— У якасйі кампенсайыі "Traitement de microcosme" прапануе высокую зарплату і магчымаснь самарэалізаыыі, якія не можа дань ні адна кампанія. Hi прыватная, ні дзяржаўная.
Лабараторыі абаранялі "шчыты Фарадэя", тоўстыя металічныя дзверы, аўтаномная сістэма кантролю доступу, а таксама ахоўнікі з ручнымі гарматамі Гаўса.
— Падключыцца да валаконна-аптычнага кабеля можна?
— Выключана, мсье Сарва. За камунікайыямі кругласутачна сочынь адмысловая каманда, якая курыруенйа Дырэкйыяй унутранай бяспекі. Трывога падыменйа адразу, як толькі ахоўная аплётка будзе парушана.
Бесэт так і не прамовіў ні слова, прымушаючы падазравайь, што ён прыдадзены Дзюмушелю ў якасйі сілавой падтрымкі.
— Пры ўваходзе ў лабараторыю асабістыя рэчы, адзенне, ніжняя бялізна і абутак здаюнна ў камеры захоўвання. Наўзамен выдаюййа рабочы камбінезон, галаўны ўбор, лабараторны абутак і аднаразовыя пальчаткі.
— Інфарманыю можна запісаыь і на кантактныя лінзы, — нагадаў інспектар.
— A яшчэ выкарыстаыь аптычныя накладкі на зубы і пазногні, напыльвальнік на скурныя пакровы і ўстаўкі, што імітуюнь валасы, — падключыўся да гутаркі старшы супрайоўнік Emeraude. — Як і мембраны, рэгіструючыя акустычныя ваганні. Наша апаратура не дазваляе пранесйі шпіёнскае абсталяванне.
— Але вашы канкурэнты ўсё роўна атрымліваюйь інфармацыю? — удакладніў Сарва.
— Мы і запрасілі вас, мсье, для таго, каб вы знайшлі адказ.
Інспектар задумаўся. Пры такіх мерах бяспекі ўнечкі інфарманыі не магло бынь у прынйыпе.
— Калі толькі...
— Прабачце, мсье Сарва?
— Проста думкі ўслых, спадар Дзюмушэль. He звяртайые ўвагі.
— Пасада абавязвае на ўсё звяртайь увагу, мсье Сарва, — палічыў патрэбным нагадань начальнік Дырэкйыі ўнутранай бяспекі.
— Што вы робіне з адходамі?
— Іх здрабняюнь і адпраўляюйь у печ крэматорыя, а попел пры пылавой віхуры рассейваеййа. Mecua рассейвання ніколі не паўтараеыйа.
— Інфармайыя не магла бынь перададзена разам з пастаўшчыкамі? — улічваючы размах даследаванняў, грузавыя караблі павінны прыбывайь на "Жан-Фелікс Пікар" штотыдзень.
— He. Для прадухілення падобнага мы і аднеслі ўзлётнапасадачную пляйоўку так далёка ад станйыі. Пагрузачна-разгрузачныя работы вядуіша пад наглядам Дырэкйыі ўнутранай бяспекі.
— Персанал не маглі замянійь клонамі?
— Да заканчэння тыпавога кантракту, а гэта — шэснь гадоў, пакінуць "Jean-Felix Picard" немагчыма. Выхадныя дні і водпускі персанал абавязаны праводзіць на станныі. Для поўнай рэлаксайыі ў нас створаны ўсе ўмовы.
— A сувязь з роднымі i блізкімі?
— У строга вызначаны час. Лімітаваныя сеансы пад кантролем Дырэкйыі ўнутранай бяспекі. — Калідоры адрозніваліся адзін ад аднаго толькі маркіроўкай.
— Што наконт звольненых?
— Усе звольненыя, па-за залежнасню ад прычын звальнення, яшчэ два гады знаходзяййа пад кругласутачным наглядам. Да таго ж звольненыя даюнь падпіску пра неразгалошванне да самай смерні.
— Штрафныя санкйыі сур'ёзныя?
— Больш чым, мсье Сарва. За забойства з абцяжарвальнымі абставінамі прысуд і тое не такі строгі.
— A ui не магла ўнечка інфармайыі адбыййа з галаўнога офіса карпараныі?
— Дэталі праекта ведае толькі мсье Фурнье. Да ведама астатніх даводзяйь на этапе практычнага ажынняўлення, гэта значыйь пры запуску ў масавую вытворчасйь.
— Сама станйыя не можа выступійь у якасйі перадатчыка? — Дзюмушэль пахітаў галавой у знак адмаўлення. — Персаналу дазволены выхад за перыметр?
— Толькі з асабістага дазволу мсье Марсэля, начальніка станцыі. Заяўка падаеййа не пазней як за дваййайь чатыры гадзіны, выключаючы экстраныя выпадкі. Пры любым выхадзе абавязковая прысутнасйь мінімум аднаго супрайоўніка Дырэкцыі ўнутранай бяспекі.
— Вы давяраеце сваім людзям, спадар Дзюмушэль?
— Налкам, мсье Сарва. Памер хабару павінен быйь астранамічным, каб нехта адважыўся дапамагайь парушальніку.
— Шантаж? — дапусыіў інспектар, спыняючыся поглядам на ІР-тэлефонах.
— Любы супраыоўнік карпараыыі папярэджаны аб тым, як трэба паступайь пры спробе йіску. Можайе мне паверыйь на слова, мсье Сарва, заўсёды лепш паведамінь па інстанйыі. У адваротным выпадку чалавек можа сур'ёзна ўскладнійь сабе жыййё.
У лабараторыі з маркіроўкай "Біяморфная пластыка і эрганоміка" інспектара і яго спадарожнікаў нагнаў падначалены кіраўніка Дырэкйыі ўнутранай бяспекі.
— Мсье Дзюмушэль, дазвольне звярнуцца да спадара інспектара? — французам ён не быў.
— S'il vous plait.
— Спадар Мараль прасіў перадайь, што непаладкі ў шатле ліквідаваны.
— I з-за гэтай дробязі варта было перарывайь нас, мсье Вермейрэн? — начальнік Дырэкныі ўнутранай бяспекі не хаваў сваёй незадаволенасйі. — Нельга было пачакань? Да чаго гэтая дурная спешка?
— Вінаваты, мсье Дзюмушэль. Але спадар Мараль акыэнтаваў увагу на тым, што паломка "Арго" звязана са збоем у рабоне бартавога камп'ютара шатла, выкліканая яго трапленнем у струмень палярызаваных фатонаў.
— Вось так? — элементы мазаікі пачалі патроху складвацна ў суйэльную карйіну. — Спадар Дзюмушэль, мне патрэбна сувязь з "Арго".
Начальнік Дырэкцыі ўнутранай бяспекі праводзіў інспектара ў рубку сувязі. Радыст уключыў громкую сувязь.
— Што вам удалося высветлійь, спадар Мараль?
— У свой час я прайаваў з вайсковымі крыптамашынамі. Mary сказайь дакладна: мы маем справу з паслядоўнасйю фатонаў, прапушчаных праз спейыяльны фільтр. I адпраўнік кадаваных бітаў знаходзіййа дзесьйі ў ваколійах станйыі.
— Вы можаце паказань дакладнае месца? — улез Дзюмушэль.
КНІГІ ОНЛАЙН
