Расследаванні інспектара Сарвы
Сяргей Белаяр
Выдавец: Галіяфы
Памер: 320с.
Мінск 2018
Прыняць яе за нешта нетыповае можна было ў двух выпадках: калі экіпаж дакладна ведаў, што збірае, альбо знаходка чымсьйі прыйягнула ўвагу механіка.
Інспектар паставіў бы на другое.
— I што з ім было не так? — йыліндр упарта не жадаў адкрываыь сваіх сакрэтаў. — Чым, нікава, гэтая штука настолькі ўразіла каманду што яна вырашылася пуснійь у ход грубую сілу?
Нават пры ўважлівым разглядзе праз магутную лупу абсалютна нічога не праяснілася.
— Ui цыліндр — частка чагосьні большага?
Фатаграфій было зроблена дастаткова, але яны, як і відэазапіс з нашлемнай відэакамеры, нічога не далі. Абалонкай йыліндру магло з'яўляййа што заўгодна. I зусім не факт, што гэтая самая абалонка павінна быйь. Інфармайыі катастрафічна не хапала, што памнажала версіі ў геаметрычнай прагрэсіі.
Адчуўшы неабходнасйь зрабійь паўзу, Сарва сйіснуў зубамі загубнік блока харчавання і зрабіў некалькі глыткоў гарачай кавы. Мозгу патрабавалася глюкоза.
— А калі дапусцінь, што той жа самы Купза спейыяльна паклікаў астатніх? Яму ж было нейяжка інснэнавань паломку...
— ...спадар інспектар?
Пагружаны ў роздумы, Сарва не адразу зразумеў, што да яго спрабуе дастукаййа капітан "Athenaeus Mechanicus".
— Што здарылася, спадар Баджаль?
— Вынікі гатовы.
— Я ўвесь увага! — інспектар энергічна скалануў галавой.
— Верліндэн кажа, што целы падвергліся замарожванню да крыягенных тэмператур, — на адным выдыху выпаліў Баджаль.
— Вось нават як?
— Я ж казаў, што ўнутры ўтрымліваўся газ!.. Уздзеянне было аднамомантным і вельмі магутным — ыытапел... йыталер...
— йыталемы, — прыйшоў на дапамогу Сарва. — Інакш — клеткавыя мембраны.
— Клеткавыя мембраны былі разарваны, а ў тканінах з'явіліся расколіны.
— Нездарма тканіны падаліся мне дзіўнымі, — задаволена кіўнуў інспектар, — ды і не павінна кроў быыь такой густой... Няпло ад рэактара знішчыла іншыя сляды крыястазу.
— Вяртаемся на балкер?
— He.
— Чаму не? Мы ж усталявалі прычыну страты сувязі са "Збіральнікам касйей". Што яшчэ трэба?
— He думаю, што Рандаш быў настолькі дурны, каб не разумейь, да чаго прывядзе ўскрынйё кантэйнера з невядомым змеснівам. Ды яшчэ і ў прысутнасйі ўсяго экіпажа. Хтонебудзь павінен быў спынінь капітана... Спадар Баджаль, заставаййеся на сувязі!
— А вы куды?
— Хачу агледзейь каюты экіпажа.
— Як па мне, спадар Сарва, усё зразумела і так. Яны злавілі гэтую дрэнь са сменцем і вырашылі паглядзейь, што там унутры.
— Festina lente, спадар Баджаль. Калі вы збіраейеся быйь дэтэктывам, то вашай галоўнай зброяй павінна стайь йярпенне. Адпраноўвайь неабходна ўсе версіі. Мне вам нагадайь, што без дазволу капітана вахтавы не мае права пакінунь свой пост?
— Вахтавы — таксама чалавек. I ім таксама рухае йікаўнасіаь.
— Вось з каюты вахтавога... — інспектар зверыўся са спісам экіпажа ў бартавым камп'ютары, — ...бортінжынера Буркуна Вострыка я і пачну.
— I што вы збіраенеся шукайь?
— Любы намёк на сувязь з ныліндрам.
Каюты займалі кластар у кармавой частны балкера. Тыпавыя памяшканні не мелі слядоў індывідуальнасні. Складалася ўражанне, бышіам экіпаж набралі з робатаў, для якіх не было нічога важней і йікавей за прайу.
— Ніякіх зачэпак...
— Спадар Сарва, вы мяне чуеце? — ажылі галаўныя тэлефоны капітанскім голасам.
— Гаварыйе.
— Дыспетчарская служба пацвердзіла — са "Збіральнікам касцей" не збліжаліся.
— І_1ыліндр маглі пакінуйь загадзя. Курс балкера ні для каго таямнійай не з'яўляецца. Дастаткова зайсці на сайт ISRO — Індыйскай арганізаныі касмічных даследаванняў — або на сайт
— А чаму вы не хочаце дапусйійь, што гэты ваш йыліндр — проста касмічнае смеййе, спадар Сарва?
— Інтуіцыя, спадар Баджаль. "Anschauende Erkenntnis", інтуітыўнае пазнанне, калі карыстаййа дэфініцыяй няменкага філосафа Хрысйіяна фон Вольфа, з'яўляейна яшчэ адным інструментам расследавання. Мяне бянтэжыйь тая акалічнасйь, што пры ўскрыцці ныліндра прысутнічалі ўсе члены экіпажа. Забойна стаяў бы на вахйе. А самазабойна... Дапускаючы, што ўвесь экіпаж гнабійь кагосыаі аднаго, перадсмяротная запіска проста абавязана бынь. Прычым знаходзіцца на самым бачным месцы.
— Магчыма, забоййа быў неасйярожны, — выказаў меркаванне капітан.
— Забоййа і не павінен быў браць кавадлу ў рукі, нават выпадкова. Толькі калі яны... — інспектар рэзка замоўк, раскручваючы ў галаве новую версію.
— Што "калі"?.. Спадар Сарва?.. Вы мяне чуейе, спадар Сарва? — ударамі па мікрафоне капітан "Athenaeus Mechanicus" паспрабаваў прыйягнуыь да сябе ўвагу. — Што "калі"?
— Яны маглі атрымайь загад сабраййа ў каморы ад пранадаўйы, — патлумачыў інспектар, вяртаючыся на капітанскі мосцік.
— Вы лічыне, што індыйыы маюйь да гэтага нейкае дачыненне?
— Гіпотэзу трэба альбо даказаць, альбо абвергнуйь, спадар Баджаль. Ніколі не спыняййеся на палове...
Дзіўны йыліндр адчувальна нагрэўся. Сарва дастаў яго з кофра для ўзораў, не разумеючы, як жар можа праходзінь праз трыкатажны нейлон, спандэкс, урэтанавы нейлон, дакрон, неапрэнавы нейлон, майлар, гортэкс, кеўлар і номэкс. I гэта — пры актываванай сістэме тэрмарэгуляйыі. Да здзіўлення інспектара, дзе-нідзе трывалы пластык грыпера ўжо пачаў плавіййа.
— He зразумеў. Паўтарыйе, што вы сказалі.
3 самім металам адбываліся імклівыя трансфарманыі — прама на вачах змянялася яго структура на фоне пульсаныі ліловым неонавым колерам, якая пачашчалася. Ад расколіны засталася толькі невялікая западзіна.
—Інспектар?
Сарва нечакана адчуў пагрозу, якая ішла ад йыліндра. I чым больш часу ён знаходзіўся ў рунэ інспектара, тым мацней станавілася гэтае пачуййё.
— Спадар Сарва? 3 вамі ўсё ў парадку?.. Адказваййе! — з ноткамі панікі ў голасе выклікаў капітан. — Інспектар?!!
Жаданне раскалойь пракляты йыліндр і тым самым пазбавіййа ад жахлівага дыскамфорту, аказалася такім моцным, што Сарва шпурнуў знаходку на падлогу і вырваў з кабуры пісталет, на хаду скідваючы вялікім пальйам засйерагальнік.
Два стрэлы зліліся ў адзін.
Абедзве кулі трапілі дакладна ў нэль, а ўжо ў наступнае імгненне ў калідоры як быййам выбухнуў гідрабак з вадкім азотам...
15-21 ліпеня 2016 гола
НОСЬБІТ ГЕНА ТАНАТАСА
— Еіскірта Бабуза знайшоў Завіша Стырнік, механік, — пранягваў Доўгаўд Баджаль, капітан балкера "Athenaeus Mechanicus", які змяніў звычыы выкурвайь йыгару толькі пасля абеду. Бледны як мел, з йёмнымі кругамі пад вачыма, інспектар Дэпартамента пазаземных крымінальных расследаванняў Ратаўт Сарва, захутаны ў плед, сядзеў у крэсле і дробнымі глыткамі піў гарачы чай. — Стырнік перарэзаў вяроўку і выклікаў бартавога медыка, але было ўжо занадта позна.
— I што прымушае вас падазравайь забойства, спадар Баджаль? — самаадчуванне пакідала жадайь лепшага. Калі б на інспектары не было загерметызаванага скафандра, да ўжо наяўных васьмі трупаў дадаўся б яшчэ адзін.
— Навігатар быў глыбока веруючым чалавекам. Для яго сама думка пра тое, каб добраахвотна пайсйі з жыцця, з'яўлялася блюзнерскай.
Сарва стомлена кіўнуў, адчуваючы, як да цела патроху вяртаеййа йяпло. йыліндр аказаўся з падвохам — як толькі кулі прабілі яго, калідор умомант стаў Ніфльхеймам. У экіпажа "Збіральніка касней" шанйаў не мелася.
— Я не магу паверыць, што такое здарылася на маім караблі, — прыгнечана паківаў галавой капітан, дарэмна спрабуючы схавайь трэмар рук.
— Хто мог забійь Бабуза, калі гэта сапраўды было забойствам? — пальны ўсё яшчэ слухаліся дрэнна, таму інспектар рабіў запісы ў мазгу.
— He ведаю, спадар Сарва, — шчыра прызнаўся капітан. — Нарэшне на "Athenaeus Mechanicus" падабраўся нармальны экіпаж. Ужо амаль два гады разам — і ніводнага сур'ёзнага канфлікту... Навігатар наогул адрозніваўся спакойным характарам. Астатнія ў вольны час могуць і шклянку пайягнуйь, і "траўку" пакурынь, а Бабуз — той вечна з Бібліяй.
— Магло каму-небудзь гэта не спадабаййа?
— Няжка сказайь. Услых ніхто не абураўся. Вы думаейе, што... Ды не, не можа бынь!
— Чаму, спадар Баджаль?.. Паказная набожнасйь раздражняе многіх. Зрэшты, сапраўдная — нярэдка таксама. Ведалі бы вы, якімі дробязнымі часам бываюйь матывы... Што ж, давайце пагутарым са сведкамі і зірнем на йела. — Бачачы, як выйягнуўся твар у капітана, інспектар паспяшаўся запэўнійь: — He турбуййеся, мне ўжо нашмат лепш.
Завіша Стырнік, Барбер Муляр і Дзідзел Лапуйь чакалі Сарву ў кают-кампаніі. Настрой ва ўсіх быў прыгнечаным.
— Спадары, мне трэба задайь вам некалькі пытанняў. Спадзяюся, вы не пярэчыйе супраць выкарыстання паліграфа?
Інспектар вырашыў пачань з механіка. Капітан выказаў жаданне прысутнічайь на допыне — чыніць перашкод Сарва не стаў. А раптам сапраўды надумае прысвяйійь сябе раскрыййю злачынстваў?
— Скажыне, спадар Стырнік, пры якіх абставінах было знойдзена йела навігатара Бабуза?
— Сістэма паветрападачы ў чанвёртай секныі зламалася, і я пайшоў рабіць рамонт. Хвілін пятнайцайь дзевятай дзесьйі было. Хай дванйань. Спусйіўся па лесвіыы, адчыніў дзверы, а тут... — механік нервова праглынуў. — Вісійь... Я адразу да Бабуза. Нож у мяне заўсёды з сабой. Перарэзаў, значыйь, пятлю, паклаў на падлогу. I па доктара...
— Штучнае дыханне не спрабавалі зрабійь? — удакладніў інспектар. — Непрамы масаж сэрйа? Трэба было паспрабавань ачысйійь ротавую паражніну ад слізі, пены, а галаве надаць становішча максімальнага патылічнага выпроствання.
— Дык гэта, — Стырнік замяўся. — He ўмею я.
— У вас не было курсаў медынынскай падрыхтоўкі? — Сарва перавёў недаўменны позірк на Баджаля. Капітан вінавата развёў рукамі, і да таго няёмка, што перакуліў шкдянку з вадой.
— Муляр сказаў, усё роўна было позна. Задушыўся Бабуз.
— Навігатар нікому не казаў пра сваё жаданне здзейснійь самагубства?
— He, нічога такога я не чуў.
Наступным інспектар запрасіў бартавога медыка. Той адразу аддаў Сарву тонкі пачак аркушаў з раздрукаваным на лазернай друкарцы тэкстам — заключэнне пра смернь. Тое, што Бабуз памёр без старонняй дапамогі, у Муляра сумневаў не выклікала. Да заключэння пры дапамозе сашчэпкі былі прымацаваны некалькі каляровых фатаграфій.
— Навігатар не скардзіўся на здароўе?
— 3 гэтым у Бабуза быў поўны парадак, — запэўніў бартавы медык. — У сур'ёзным захапленні Богам маюпна і свае плюсы. Я нават не вазьмуся сказань, што магло падштурхнуйь навігатара на такі крок. Напэўна, нейкае вельмі моннае эмайыянальнае ўзрушэнне... — рушыла ўслед паўза. — He ведаю, ui варта казайь...
КНІГІ ОНЛАЙН
