Расследаванні інспектара Сарвы
Сяргей Белаяр
Выдавец: Галіяфы
Памер: 320с.
Мінск 2018
— Смялей, спадар Муляр.
— Са слоў Лапуня, незадоўга да самагубства Бабуз распавядаў, што да яго з'явіўся сам Ісус Хрыстос. Нібыта прайшоў па вадзе ў ззяючым святле і гаварыў з навігатарам.
— Аб чым? — хмыкнуў Баджаль, заслужыўшы неўхваляльны погляд інспектара.
— He ведаю, — паціснуў плячыма бартавы медык.
— Дзякую за садзейнічанне, спадар Муляр. Будзьйе ласкавы, запрасійе спадара Лапуня.
Сусед навігатара па жылой ячэйны перажываў больш за ўсіх — пры яго з'яўленні ў кают-кампаніі павіс устойлівы пах Valeriana of cinalis. Сарва прапанаваў інжынеру крэсла.
— Прымійе мае спачуванні, спадар Лапуйь. Наколькі мне вядома, Бабуз быў вашым сябрам? — інжынер кіўнуў. — Ён ніколі не заводзіў размоў пра смерйь?
— He, усё больш гаварыў пра Ісуса Хрыста.
— Пра Ісу ібн Марьяма аль-Масіха. Вы, як я бачу, мусульманін. Знаходзілі агульную мову?
— He заўсёды, — не стаў адмаўляйь інжынер. — Альхамдулілях, да канфліктаў ні разу не дайшло.
— А пра якую ваду навігатар казаў перад смерню?.. Хіба на балкеры маюййа вадаёмы?
— Басейн-ахаладжальнік ядзернага рэактара, — улез Баджаль. — "Athenaeus Meehanicus" ставіййа да самых першых серый.
— Бабуз не дзяліўся тым, што канкрэтна казаў яму Ісус Хрыстос?.. Можа, дэманстраваў якія-небудзь йуды? — інспектар паралельна сачыў за паказаннямі паліграфа і ўносіў у планшэтны персанальны камп'ютар новыя даныя.
— Вы гэта сур'ёзна, спадар Сарва? — асалапеў капітан.
— Вучыйеся пранаваыь са сведкамі, спадар Баджаль. Інфармайыя, якой яны валодаюйь, часам неайэнная. Der Teufel steckt im Detail!.. Так што, спадар Лапуйь?
— Ніякія цуды Еіскірт дакладна не згадваў. Праўда, я асабліва і не прыслухоўваўся, бо ён прыйшоў да мяне падчас Магрыба... А што казаў?.. Нешта з нагоды таго, што брама Нарства Нябеснага зачынена перад Бабузам...
— Па якой прычыне? — інспектар павярнуў галаву да Баджаля і прыклаў палей да вуснаў.
— Наколькі я зразумеў, гаворка ішла аб грахоўнасйі Еіскірта.
— Superbia, Invidia, Ira, Acedia, Avaritia, Cula, Luxuria. Можна дадайь яшчэ Tristitia i Vanagloria... Што лічылася за навігатарам?
Пытанне датычылася абодвух — і капітана, і інжынера. I абодва ў адказ пайіснулі плячыма.
— Мяркую, прыйдзеййа яшчэ раз пагутарыйь з Мулярам.
— Падазраене, што ўся справа — у псіхічным разладзе, спадар Сарва?
— "Калі чалавек размаўляе з Богам, гэта — малітва. Калі ж Бог размаўляе з чалавекам, гэта — шызафрэнія". Томас Стывен Сас, калі мне не здраджвае памяйь... Але перш давайне зірнем на месйа злачынства.
Агляд тэхнічнага памяшкання шмат часу не адабраў.
— Я гатовы назвайь вам імя забоййы, спадар Баджаль.
— Значынь, я ўсё ж такі меў райыю... — сумна кіўнуў капітан. — Хто ён?.. I як вы здагадаліся?
— Der Teufel steckt im Detail, спадар Баджаль. Вы звярнулі ўвагу на чаравікі Лапуця?.. Я адмыслова выпусніў сніло, каб больш уважліва іх разгледзень. Дакладней не іх саміх, а падэшвы. Зыходзячы з таго, як павяла сябе вада, перад намі — узмайняльнік яе павярхоўнага найяжэння. У такіх чаравіках можна і мора перайсйі, не тое, што басейн... У\асная барада ў інжынера маеййа, а вось валасы — занадта кароткія. Таму яму і давялося выкарыстоўвайь парык і фарбу на аснове люмінафора, каб стварыйь німб. Памятаейе "Сабаку Баскервіляў" сэра Артура Конан Дойля?.. Лапунь дзейнічаў аналагічным чынам — найкаваў на Бабуза тое, чаго ён больш за ўсё баяўся.
— А матыў?
— Старая як свет спрэчка пра Бога. Упэўнены, што навігатар прапаноўваў інжынеру змянійь веравызнанне. Прычым рабіў гэта досыйь актыўна...
У дзверы кают-кампаніі пастукалі.
— Радыёграма для інспектара Сарвы, — растлумачыў прычыну свайго візіту радыст.
— Ляцім на адваротны бок Юпітэра, — распарадзіўся інспектар, азнаёміўшыся з загадам камісара Айнбунда, — на арбітальную станныю "Mulu-Babbar". Атрыманы сігнал "SOS".
Сваімі радыяльнымі прамянямі "Mulu-Babbar" нагадвала Asteroidea. Нахіл станцыі пагражаў у самым бліжэйшым часе прывесці да сыходжання яе з арбіты і наступнаму падзенню на Юпітэр.
— Знешніх пашкоджанняў не адзначаю, — абавязкі навігатара выконваў Стырнік. Як аказалася, за плячыма механіка — тры гады адпаведнага завочнага навучання.
— Калі ў іх праблемы з кіраваннем, тады чаму ніхто не спрабуе выратаваййа? — здзівіўся капітан "Athenaeus Mechanicus", гледзячы на кадры на йэнтральным дысплэі, якія хутка змяняліся. — Усе ячэйкі з аварыйна-выратавальнымі капсуламі зачынены.
Нават пры поўным адключэнні энергіі створкі можна было адкрыйь уручную — дастаткова проста пайягнуйь за рычаг разблакоўкі.
— Рамонтных ботаў не назіраеййа, — паведаміў Стырнік.
— Праверйе йэласнасйь андрагін-перыферыйнага агрэгата стыкоўкі, — загадаў Сарва, спрабуючы адшукань у ваколіцах "Mulu-Babbar" хонь які знак засады. Але нідзе — нічога.
— Спраўны, — далажыў механік праз некалькі хвілін, калі разведвальны бот зблізіўся са станйыяй. — Сігнал выразны, пастаянны.
— Яны што, не бачайь нас? — Баджаль скрывіўся, калі Стырнік дадаў гучнасйі. Прайаваў аварыйны аўтаматычны перадатчык.
— Выратавальнай камандзе — гатоўнаснь нумар адзін! — Інспектар праверыў пісталет, хойь патрэбы ў гэтым не было. 3 апошняга разу не прайшло і пяці хвілін. Механічныя рухі дапамагалі прывесйі ў парадак нервовую сістэму. Прыбрайь бы яшчэ нямогласйь.
Пераканайь капітана застаййа на балкеры Сарва нават не разлічваў — Баджаль літаральна гарэў жаданнем удзельнічайь у аперайыі. I не столькі з-за доўгу астранаўта.
— Калі яшчэ будзе такая практыка?
— Гэта значынь "Пікерынга", "Збіральніка касней" і "Athenaeus Mechanicus" вам мала?
— На тое, як прайуе сапраўдны прафесіянал, можна глядзейь вечна, — пахваліў капітан.
Стыкоўка "Mulu-Babbar" і модуля прайшла без праблем. Як толькі праход у станйыю быў адкрыты, разбітая на пары група з шасйі чалавек накіравалася ўнутр. На ўсіх у ратавальнікаў меліся тры пісталеты: у інспектара, Баджаля і яго намесніка, Дуята Балана. На жаль, тактычных шчытоў у распараджэнні астранаўтаў не было.
Газааналізатар не паказаў прысутнасйі ў паветры старонніх прымешак.
— Спадары, не забывайцеся аб пільнасйі! — нагадаў Сарва, у напарнікі якому дастаўся Стырнік. — Cum Deo!
Ужо з першых метраў інспектар атрымаў магчымасйь пераканайна ў тым, што "Mulu-Babbar" была падвергнута ўзброеннаму нападу. Абедзве стрэляныя пісталетныя гільзы былі акуратна спакаваны ў грыперы. Сляды крыві адсутнічалі, аднак наўрад ui абыдзеййа без яе — інтуійыя Сарвы трывожна заварушылася.
Чаканні інспектара апраўдаліся — йела мужчыны сярэдніх гадоў у адной ніжняй бялізне знайшлося адразу за прыадчыненымі гермадзвярыма ў йэнтральны кальйавы модуль. Уваходная адтуліна ад кулі размяшчалася ў ніжняй трайіне лапаткі, бліжэй да хрыбетнага слупа. Спроба Муляра намайайь у мужчыны пульс не мела поспеху.
— Зусім галаву ад страху страціў — яму б да аварыйнавыратавальных капсул... — капітан "Athenaeus Mechanicus" далучыў да запозненай парады лаянку і відавочна не адмовіўся бы ад ныгары. Яго падначаленыя выглядалі не нашматлепш.
— Спадары, дакладваййе пра членаў экіпажа адразу ж па выяўленні! — загадаў Сарва. — У баявое сутыкненне не ўступайь!
Захоўваючы максімальныя меры засйярогі, група прыступіла да праверкі памяшканняў. Сувязь паміж парамі трымалі па партатыўным лічбавым радыёстанныям. Са шлемаў скафандраў знялі відэакамеры — зафіксавайь кожны крок на борне станйыі будзе зусім не лішнім.
— Думаейе, каму-небудзь пашанйавала айалець? — Чым далей прасоўваліся інспектар і механік, тым усё больш сустракалася сведчанняў жорсткага налёту.
— Будзем спадзявацца, — Сарва не мог не адзначынь адну заканамернасйь: самаробны хаос паказваў на тое, што "Mulu-Babbar" спрабавалі разграмінь, а не абрабавань. Але што магло прыйягнуйь увагу фанатыкаў? Персанал станйыі займаўся даследаваннем тэрмасферы і экзасферы Юпітэра. У іх у прынйыпе няма нічога, што можа закрануйь чыенебудзь пачуййі.
Праз некалькі хвілін Баджаль і Муляр натыкнуліся на другі труп.
— Жанчына да трыццайі пяйі. Смяротны зыход з прычыны пранікальнага ранення галавы, — даў справаздачу бартавы медык. — Агнястрэльнае, сляпое, у лобную долю. Зыходзячы са становішча йела, выкажу здагадку, што перад смерню забітую прымусілі стайь на калені.
— Калібр?
— Тыя ж самыя дзевяйь міліметраў.
— Персанал "Mulu-Babbar" налічваў пятнаййайь чалавек... — інспектару хайелася памыліййа. I вельмі мойна. Але... He дазваляла інтуіцыя.
Яшчэ праз некалькі хвілін на сувязь выйшаў Балан.
— У мяне двое ў акумулятарнай. Абодва застрэлены: адзін у патылійу, другі атрымаў тры кулі ў грудзі. Падобна на тое, што спрабаваў накінуййа на забоййу з гаечным ключом.
— Раны аднолькавыя?
— Я не спейыяліст, спадар Сарва, але як па мне — дык страляў адзін чалавек.
— Прайягваййе пошукі! — інспектар быў вымушаны адйягнуййа, паколькі механік, стоячы ля перакуленай модульнай шафы, перакрываўшай уваход у лабараторыю, адчайна сігналізаваў яму рукамі. — Яшчэ адзін труп, спадар Стырнік?
— Я знайшоў выжыўшага, — мужчына, якому наўрад ui споўнілася больш за дваййайь пяйь, ляжаўля ламінарнай шафы. Камбінезон пакрывалі бурыя плямы.
— Спадар Муляр, вы мяне чуейе?.. Неадкладна ў лабараторыю!
— Што здарылася, спадар Сарва? — трывога сказіла голас бартавога медыка.
— У нас тут — паранены.
— Бягу!
Ад непазбежнай смерці мужчыну выратавалі доўгія валасы — ўдар тупым прадметам рассек скуру на скроні. Ад трупа вучонага адрознівалі толькі грудзі, якія слаба ўздымаліся пры кожным удыху.
Інспектар упаў на калена побач з Танбутам Шлайтасам, як было паказана на бэйджы, нейкім йудам не сарваным з нагруднай кішэні. Крыві бортінжынер, калі меркавань па стане камбінезона, страйіў нямала, тым не менш шанйаў выкараскацйа не пазбавіўся.
— Адыдзіне! — запатрабаваў Муляр, плюхнуўшы медынынскую сумку на крэсла і найягваючы латэксныя пальчаткі.
— Дзе вы адшукалі параненага, спадар Стырнік? — пакуль бартавы медык займаўся Шлайтасам, Сарва ўважліва — не прапускаючы ніводнага міліметра — агледзеў камору, якая прымыкала да лабараторыі. Мяркуючы па ўсім, менавіта тут бортінжынер і хаваўся. Пры жаданні знайсйі прытулак не складала цяжкасці. Прапусйійь яго можна было толькі ў тым выпадку, калі тыя, хто нападаў, спяшаліся.
КНІГІ ОНЛАЙН
