Расследаванні інспектара Сарвы
Сяргей Белаяр
Выдавец: Галіяфы
Памер: 320с.
Мінск 2018
Сарва сумна ўсміхнуўся. Зацягваць з арыштам нельга — злачынйы відавочна паспрабуюйь пазбавійна ад доказаў або збегчы. Калі ўжо не пачалі рабінь гэтага.
— Гэта — мая прайа, спадар Аншток, і я збіраюся выканайь яе на "выдатна"... Акрамя турбасаней, на "Оле Крыстэнсэне Ромеры" ёсйь іншыя сродкамі эвакуаныі?.. Сысйі са станйыі можна?
— Ёснь дроны для даследавання паверхні, але чалавека ў скафандры яны падняць не змогуць. Ды і запас ходу ў іх невялікі... Узлётна-пасадачных модуляў няма. Як і субмарын.
— І_1удоўна... А няпер, спадар Аншток, я чакаю ад вас поўнага спісу тых асоб, якія прымалі ўдзел у злачынстве. Ад яго паўнаты будзе залежайь ваш лёс, так што...
— Так, так, так. Мне ўсё зразумела! — паспяшаўся запэўніць намеснік. Спіс адначасова атрымаўся і вялікім, і маленькім.
— Зброя ў каго-небудзь з іх маеййа? — панікавіўся інспектар.
— У начальніка станйыі дакладна ёсйь. Пісталет. У іншых не бачыў.
— Хаваййеся! — паўторнага запрашэння намесніку не спатрэбілася. У думках Сарва пажадаў сабе поспеху — план быў даволі рызыкоўным. Зрэшты, выбірань асабліва няма з чаго.
Варта было інспектару з'явішіа ў калідоры, які ўпіраўся ў гермазатвор, як на Сарву спыніліся аб'ектывы адразу дзвюх відэакамер. Інспектар наблізіўся да самых дзвярэй, аднак яны заставаліся зачыненымі.
— Спадар Эйсманд, я хайеў бы дамовіцца, — Сарву ніколькі не збянтэжыла тое, што ён не заўважыў ніводнага мікрафона. У камп'ютарніка напэўна ёсйь распазнавальнік гаворкі. Пісталет быў дэманстратыўна пакінуты на рыфлёнай падлозе. Як і тактычная ручка.
У поўным маўчанні прайшла хвіліна. Аругая... На зыходзе чайвёртай, калі ў сэрйы інспектара паварушыўся чарвячок сумневу, пачулася прыглушаная масай металу пстрычка, і паміж
гермазатворам і пераборкай з'явілася шчыліна, шырыня якой дазваляла прайіснуіша ў яе чалавеку.
Трымаючы рукі паднятымі, Сарва павольна ўвайшоў унутр. Эйсманд размясціўся за сталом, які меў форму падковы і быў застаўлены маніторамі. Справа, у двух метрах ад камп'ютарніка, застыў андроід. Генетычна мадыфікаваны арганізм, калі меркавань па гіпертрафаваных цягліцах.
Інспектар ступіў да стала.
— Мы ж дарослыя людзі, спадар Эйсманд. Чаму б нам не вырашыйь праблему з узаемнай выгадай?
Яшчэ крок.
— А чаму вы не звярнуліся да начальніка станйыі? — пастава і міміка камп'ютарніка выдавалі не толькі насйярожанаснь, але і тое, што Эйсманд быў узброены.
I яшчэ адзін крок.
— Лой — усяго толькі пешка, а мне патрэбны ферзь... — андроід так і не паспеў усвядомійь, што ж яго забіла. Куля, выпушчаная з электрамагнітнага паскаральніка мас, які быў замаскіраваны пад бранзалет, прабіла ахоўніку галаву.
Яшчэ да таго, як йела павалілася на падлогу, адным магутным скачком Сарва апынуўся на стале і секануў рубам далоні па запясні Эйсманда, а затым напаўсагнутымі пальнамі нанёс удар у кропку паміж аснаваннем носа і верхняй губой. Камп'ютарнік рохкнуў ад болю і пачаў завальваййа, рызыкуючы размажджэрыйь патыліну. Інспектар не дазволіў Эйсманду расцягнуййа на падлозе — схапіўшы за камбінезон, пасадзіў назад у крэсла.
Спадзяваййа на чужую зброю была б верхам неразважлівасці. Сарва сунуў "Ultimo ratio", што не аднойчы выручаў яго, калі рабілася зусім горача, у твар камп'ютарніка і сказаў:
— У гармаце Гаўса — два зарады. Адзін лішні рух — і ты труп!
Памяшканне напоўнілася рэзкім пахам мачы, прымусіўшы інспектара паморшчыцйа. Яшчэ невядома, колькі прыйдзеййа правесйі ўнутры.
CIHI'AHIfl
— Герметызуй усе адсекі на ўсіх узроўнях! I адключы сувязь паміж адсекамі!
Эйсманду нават у галаву не прыйшло пярэчынь — лужына крыві, якая расйякалася па падлозе, матывавала лепш за любыя сродкі. He прайшло і хвіліны, як на аб'ёмнай мадэлі "Оле Крыстэнсэна Ромера", выведзенай на самы вялікі дысплэй, блакітны колер адсекаў стаў мянянна на жоўты. Сарва ўважліва сачыў за рухам палыааў камп'ютарніка. У айэнйы жадання жыць інспектар не памыліўся. Эйсманд не дазваляў сабе вольнасйяў. Адна рабочая рука перашкодай не з'яўлялася.
— Што сказайь персаналу? — станйыя была абсталявана лакальнай аўтаматызаванай сістэмай абвесткі.
— Вучэнні. Аварыя на тэрмаядзерным рэактары, — інспектар загадзя падумаў, як супакоійь людзей. Усё павінна выглядаііь натуральна.
Пырханне пальнаў над сэнсарнай клавіятурай — і сінтэзаваны на камп'ютары голас стаў манатонна зачытвайь паведамленне. He выпускаючы камп'ютарніка з-пад увагі, Сарва падняў пісталет, які належаў Эйсманду, і праверыў абойму. Поўная. Камп'ютарнік айаніў маніпуляцыі інспектара зусім інакш.
— He забівайце, калі ласка! Гэта Лой мяне прымусіў!
— I чым ён прыгразіў вам, спадар Эйсманд? — нешта занадта шмат атрымлівалася "нявінных" ахвяр. Альбо начальнік "Оле Крыстэнсэна Ромера" — харызматычны лідар, здольны падабрайь ключ да любога, альбо Сарву проста не ўспрымаюйь усур'ёз. Напэўна, і Хацілоўскі, і іншыя ў якасці апраўдання будуць прыводзійь аналагічны довад. — Ну?
Нейкі час, уцягнуўшы галаву ў плечы ў чаканні непазбежнай кары, Эйсманд маўчаў, а затым праз сілу выдаў:
— Некалькі гадоў таму Лой дапамог мне, калі ў мяне паўсталі сур'ёзныя праблемы, і зараз запатрабаваў вяртання доўгу. Усяго і трэба было ўнесці сякія-такія праўкі і сёе-тое пракантралявайь... Клянуся вам, я не ведаў, што Лой збіраеййа забінь Гомаля!
— А каб і ведалі, не сталі б рызыкавайь? — адказам інспектару было вінаватае маўчанне. — Мне неабходны выхад на бліжэйшы спадарожнік-рэтранслятар, накіраваны на Зямлю. Толькі не кажыце, што ў вас з гэтым узнікнуйь праблемы.
— He, — камп'ютарнік са страхам касавурыўся на пісталет, і гэты страх быў мацней за боль у выйятай канйавіне, — аднак праыэс можа зайягнуцйа. Лой жа не будзе сядзейь склаўшы рукі. 3 Нэнтра кіравання станныяй можна блакавань сігнал.
— Пачынайые, спадар Эйсманд! — калідор перад гермазатворам быў пусты.
Камп'ютарнік паныла кіўнуў і ўзяўся за npauy. Сарву не адпускала трывога — ui ўсё ён прадугледзеў? Законы Мэрфі паўсталі зусім не на пустым месны... Тут і другі пісталет не будзе залішнім. Каб інспектар меў хоць бы аднаго саюзніка, сітуайыя не выглядала б настолькі патавай. На жаль, персаналу верыйь нельга. Любы можа аказацца датычным да злачынства.
Эйсманда Сарва не падганяў, аднак зброю трымаў навідавоку. Спінай стараўся не паварочвацца. Загнаны ў кут пайук здольны кінуцца на ворага. Па вялікім рахунку, губляць камп'ютарніку, як і саўдзельнікам Лоя, няма чаго. Замах пры выкананні паслужыйь абйяжарвальнай акалічнасйю.
— Мне б вады, — папрасіў Эйсманд прыкладна праз гадзіну, — у горле перасохла. У сйяне ўбудаваны халадзільнік. Я вазьму мінералкі?
— Сядзіне. Я падам, — пераканаўшыся ў тым, што ў калідоры па-ранейшаму нікога няма, і не выпускаючы рук камп'ютарніка з поля зроку, інспектар наблізіўся да халадзільніка. Запас у ім быў невялікім, што прымусіла Сарву падумайь аб эканоміі.
А яшчэ пра тое, чаму начальнік станныі не прадпрымае ніякіх мер для таго, каб спынійь інспектара.
У гэты самы момант гермазатвор прыйшоў у pyx. I рухаўся ён нашмат хутчэй, чым у мінулы раз.
— На падлогу!
Рэакйыя Сарвы была імгненнай — ён зрушыўся за шафу модульнай камплектайыі, адначасова ўскідваючы пісталет і націскаючы на спускавы кручок. Андроід, які ўварваўся ў адсек і быў узброены пісталетам, атрымаў дзве кулі па ыэнтры мас і паваліўся пад ногі таварышу, які следаваў за ім. Той адкрыў агонь, нават не бачачы нэлі.
Нема закрычаў Эйсманд.
Двайны дуплет — прамахнуцца з некалькіх метраў у "раставую мішэнь" было проста немагчыма. Трэйі андроід бесйырымонна адшпурнуў труп і рынуўся да інспектара, на хаду адкрываючы агонь. Сарва паспеў спусйійь курок усяго адзін раз, перш чым моцны ўдар у грудзі адкінуў яго на стэлаж.
Адзіным недахопам бронекамізэлькі з эластычных вугляродных нанатрубак з йвёрдымі наначасйійамі і вадкім напаўняльнікам у якасні геля з'яўлялася тое, што пры стрэле ва ўпор яна не магла йалкам пагасійь кінетычную энергію. Абыходзілася без траўм і гематом, але захавань вертыкальнае становішча не ўяўлялася магчымым.
Літаральна праз секунду інспектар зноў аказаўся на нагах. Стралянь не прыйшлося — трэйі андроід таксама быў мёртвы. Пранягваючы ўтрымліваць пад прыйэлам расхінуты гермазатвор, Сарва абышоў стол.
Камп'ютарнік ляжаў на падлозе ў лужыне крыві, дарэмна спрабуючы зайіснунь рукамі рану ў грудзях. I аднаго погляду было дастаткова, каб зразумейь: не выжыве. Згледзеўшы інспектара, Эйсманд сабраў рэшту сіл і прашаптаў, перш чым выпуснінь дух:
— Папка... "Поле Ясона"... пароль... тупавугольны залаты... трохкутнік...
Сарва вылаяў у думках камп'ютарніка, пасля чаго закрыў гермазатвор і сабраў зброю. Аднаўленне тэлеметрыі адняло каля дзвюх хвілін. Пераканаўшыся ў тым, што ў калідоры нікога няма, а адсекі па-ранейшаму загерметызаваныя, інспек-
тар скарыстаўся полем пошуку, а затым прайшоў па паказаным адрасе і ўвёў пароль.
36. 36. 108.
Файлы ў папйы былі сйіснутыя, але нават у такой якасйі займалі каля двухсот гігабайт. Тэматыка спейыфічная, зусім не звязаная з даследаваннямі Еўропы.
— Біялагічная інжынерыя... Матэматычнае мадэляванне пандэміі... Прагноз верагоднасйі сайыяльнага хаосу... Маніторынг магчымасйяў прошдзеяння пагрозе з боку сусветных урадаў... "Эфект матыля"... Патэнйыйныя рызыкі...
Смерць прафесара Гомаля йьмянела ў параўнанні з тым, што адкрылася Сарву.
— А вы, спадар Лой, аказваейна, той яшчэ злыдзень. Збіраліся шантажавань сусветных лідараў выкарыстаннем біяінжынерных арганізмаў, здольных забівайь?.. I колькі ж вы планавалі зарабійь на гэтым?
1-6 красавіка 2016 года
ТРЫКСТАР-ФАКТАР
Інспектар Дэпартамента пазаземных крымінальных расследаванняў Ратаўт Сарва ўвёў у поле сем лічбаў пароля і, павагаўшыся, націснуў на клавішу "Enter". Файлы ў папйы былі сйіснутыя, аднак нават у такой якасні займалі каля двухсот гігабайт. Тэматыка спеныфічная, зусім не звязаная з даследаваннямі, якія праводзіліся на спадарожніку Юпітара.
— Біялагічная інжынерыя... Матэматычнае мадэляванне пандэміі... Прагноз верагоднасйі грамадскага хаосу... Маніторынг патэнцыялу пройідзеяння пагрозе з боку сусветных урадаў... Перспектывы прымянення... Разлікі кошту запуску ў масавую вытворчаснь... "Эфект матыля"... Пагэнйыйныя рызыкі...
КНІГІ ОНЛАЙН
