Расследаванні інспектара Сарвы
Сяргей Белаяр
Выдавец: Галіяфы
Памер: 320с.
Мінск 2018
Смернь прафесара Гомаля цьмянела ў параўнанні з тым, што адкрылася інспектару.
— А вы, спадар Лой, аказваеййа, той яшчэ злыдзень. Збіраліся шантажавайь сусветных лідараў выкарыстаннем біяінжынерных арганізмаў, здольных забівайь?.. I колькі ж вы планавалі зарабіць на генаыыдзе?
Перспектывы маляваліся самыя што ні на ёсць змрочныя. Тым больш варта было як мага хутчэй звязаййа з Зямлёй.
На шчасйе, Эйсманд з пастаўленай задачай справіўся — на дысплэі адкрылася акно з лаканічным надпісам "сувязь усталяваная". Сарва ўставіў у тэкст кадаванага паведамлення спецыяльны знак прыярытэту.
Заставалася толькі чакань.
Запытаўшы дапамогі, інспектар адчуў сябе больш упэўнена. Ён адключыў функйыю кругавога прайгравання відэазапісу, актываваную Эйсмандам, і пераканаўся ў тым, што калідор пусты. Ператрус забітых андроідаў дазволіў не толькі папоўнійь запас уніфікаваных боепрыпасаў, але і вярнуў Сарву ўласную зброю. Можна раз'яднайь пярсцёнак і бранзалет.
Панарамнымі камерамі відэаназірання была забяспечана большаснь адсекаў, і інспектар вырашыў скарыстаййа гэтым для таго, каб праверыць датычных да праекта "Поле Ясона" асоб.
— Ну і чым вы займаенеся, спадары?
Уйячы не спрабаваў ніхто — гермазатворы на "Оле Крыстэнсэне Ромеры" таўшчынёй маглі паспрачаййа з сярэдніх памераў металургічным слябам. Ды і куды бегчы? Hi на паверхні, ні пад лёдам доўга не пратрыманйа. Пакінуйь Еўропу немагчыма. Дайшоўшы да каюты начальніка станныі Бута Лоя, Сарва быў вымушаны спыніййа.
— Сумленне замучыла? — паміж волі вырвалася ў інспектара.
У крэсле пасярод каюты тварам да камеры відэаназірання сядзеў Лой. Начальнік "Оле Крыстэнсэна Ромера" быў мёртвы.
Сарва ў думках вылаяўся — ужо двое здолелі пазбегнунь заслужанага пакарання.
— Трэба тэрмінова знайсйі Анштока.
Першы намеснік Лоя грэбавайь парадай разумна не стаў — ні адна з камер відэаназірання не знайшла гляцыёлага.
Інспектар выдаткаваў нейкі час на тое, каб выйягнуйь назапашвальнік на жорсткіх магнітных дысках і заблакавань магчымасйь адкрыййя гермазатвораў, пасля чаго пакінуў адсек. Зброі не прыбіраў — нельга было выключаць верагоднасйі паўтарэння замаху на забойства. У Сарвы не мелася дакладнай інфармайыі аб колькасні андроідаў, падначаленых Лою. He варта было скідайь з рахунку і саўдзельнікаў.
Здавалася, станйыя вымерла.
Падсвечваючы сабе святлодыёдным ліхтаром, інспектар прыстаўным крокам дабраўся да каюты начальніка станйыі,
адмыслова пакінутай адкрытай. Ніякіх слядоў узлому гермазатвор не нёс. Калі яго і адкрывалі, то альбо з пульта Нэнтра кіравання, альбо пры дапамозе ўніверсальнай электроннай ключ-карты.
Пісталет, з якога Лой стрэліў сабе ў скронь, ляжаў на падлозе, пад правай рукой. Там, дзе яму і належала быць пасля стрэлу самазабоййы. Крыві вынекла мала, а якія-небудзь сведчанні таго, што ў каюйе адбылася сутычка, адсутнічалі. Сарва прысеў, каб агледзейь керамічны бетон. Крэсла не зрушвалі. Перадсмяротная запіска знайшлася тут жа. Почырк Лоя — сярод дакументаў, сабраных Эйсмандам, меліся яго ўзоры. Абрывак паперы адправіўся ў грыпер.
— I дзе, нікава, андроіды?
Інспектар мімаволі павярнуўся. Камп'ютар начальніка станйыі быў разламаны, у паветры вісеў шчыльны пах гару. Шукань яго крынійу не прыйшлося — са смеййевага кошыка віўся слабы дымок. Палілі дакументы. Звычайная папера, зыходзячы са структуры попелу.
Без інструментаў у каюйе было няма чаго рабійь, таму Сарва забраў пісталет Лоя і вярнуўся да пошукаў Анштока. Неплавізар, нават самы прымітыўны, монна спрасйіў бы задачу — меснаў, дзе можна было схавайца, на ўзроўні хапала. На станныі ішлі работы па пашырэнні. Мяркуючы па ўсім, праблем з фінансаваннем "Оле Крыстэнсэн Ромер" не ведаў.
Інспектару заставалася праверыйь зусім мала, як тут рашотка вентыляныйнай сістэмы з металічным бразджаннем упала прама да яго ног.
— He страляйне, гэта я! —данёсся з шахты голас гляцыёлага.
— Папярэджваыь трэба загадзя! — выдыхнуў Сарва, апускаючы пісталет. Аншток быў на валасок ад смерні. Толькі ў самы апошні момант інспектар паспеў прыбраць палей са спускавога кручка.
— У вас атрымалася? Ні можна мне вылазійь? A то я, па праўдзе кажучы, ужо стаміўся тут сядзейь. Несна. Рукі і ногі зайяклі.
— Спускаййеся і не адыходзьце ад мяне ні на крок, — Сарва дапамог намесніку Лоя выбраййа з шахты, — у Дэпартамент я паведаміў, аднак дапамога прыбудзе яшчэ не хутка.
— Нічога, пачакаем. Вы арыштавалі Лоя?
— Начальнік станйыі застрэліўся, папярэдне знішчыўшы дакументы і разбіўшы жорсткі дыск... Што вам вядома пра "Поле Ясона", спадар Аншток?
— Нейкі старажытнарымскі герой, — на твары намесніка не здрыгануўся ніводны мускул. — Нешта там з зубамі дракона звязана... Быййам бы...
— А вы паспелі грунтоўна забыць школьную праграму, спадар Аншток. Ясон нарадзіўся ў Грэйыі. На чале арганаўтаў ён адправіўся ў Калхіду па залатое руно. Uap Аэт пагадзіўся аддайь руно, калі Ясон здолее запрэгчы меднаногіх, вывяргаючых полымя, велізарных быкоў, заарэ поле і засее яго зубамі дракона. Эрат па просьбе Афіны і Геры ўсяліў у сэрца дачкі Аэта каханне да Ясона. Медэя дала Ясону мазь, якая ратавала ад вогненнага дыхання быкоў, і герой выканаў даручэнне uapa.
— Да чаго гэтыя алегорыі? — гляйыёлаг з трывогай азіраўся па баках, згрызаемы жаданнем хутчэй дабраййа да бяспечнага месйа. А лепш — наогул эвакуявайна з Еўропы.
— Эйсманд згадваў.
— 3 чаго б? — збянтэжыўся Аншток. — Нешта я не памятаю, каб камп'ютарнік ыікавіўся міфалогіяй. Вечна са сваім жалезам важдаўся... Спадзяюся, ён узяты пад варту?
— Эйсманда забілі андроіды, якіх ён неабдумана запусніў да сябе. Я выратаваўся толькі таму, што на мне была надзета бронекамізэлька.
— Другой такой у вас няма?
— На жаль.
— А з іншымі што? — з кожным імгненнем намеснік Лоя нерваваўся ўсё мацней. Яно і зразумела — словы інспектара не маглі падзейнічайь на гляйыёлага інакш.
— Замкнёныя па адсеках.
— Гэта значыць, яны ўсё яшчэ на волі? — падобна, Аншток ужо шкадаваў аб тым, што вырашыў супрайоўнічайь са следствам. Скурныя пакровы гляцыёлага заліла смяротная бледнасйь. Калі пусйійь справу на самацёк, недалёка і да істэрыкі. — Вы ж казалі, што дасне рады! Вось чорт!
— Сітуайыя знаходзійна пад маім кантролем, — Сарва спейыяльна не стаў удаванйа ў дэталі. — Хадзійе за мной!
— Куды мы ідзем?
— Хачу быпь упэўненым у тым, што з галоўным сведкам нічога не здарыйна.
— Я б таксама хайеў верыйь у гэта, — намеснік паслухмяна ішоў за інспектарам, раз-пораз паварочваючыся і наступаючы яму на пяты.
Па дарозе мужчыны звярнулі ў каюту, выдзеленую Сарву. Раскрыўшы чамаданчык з інструментамі, пад здзіўленымі поглядамі гляцыёлага інспектар пачаў захоплена капанна ў ім.
— Калі ласка, спадар Аншток, патрымаййе, — у руках намесніка аказаўся газавы храматограф.
— Мне ўсё гэта не падабаеййа. Ааваййе лепш возьмем турбасані і дачакаемся дапамогі звонку. Там хойь ніхто не падбярэшіа да нас незаўважаным.
— Мы не можам пакінунь "Оле Крыстэнсэн Ромер". Тэрмаядзерны рэактар патрабуе абслугоўвання. Ага, ёсйь!.. He хачу пакідаць пасля сябе гару трупаў. Вось вам зброя — не пісталет, вядома, аднак злачынйу спынійь. Накіроўваене на нэль і найіскаейе на трыгер. Прылада ў аўтаматычным рэжыме выдае электрычныя імпульсы на прайягу шасйі секунд. Пяньдзясят тысяч вольт. Нейтралізуе суперніка на адлегласні да васьмі метраў.
Атрымаўшы тазер, Аншток трохі супакоіўся.
— Пяройдзем да Эйсманда. Спадзяюся, вы не баійеся трупаў, спадар Аншток?.. Нам трэба будзе забяспечынь персанал прадуктамі і вадой — дапамога можа прыбьшь яшчэ не хутка, а аднаму мне не дайь рады. Зразумела, садзейнічанне вам залічыййа.
Каб пазбегнунь эксйэсаў, было вырашана пакідайь вакуумныя ўпакоўкі, бутэлькі і запіскі перад гермазатворамі, папярэдне заблакаваўшы ўсе выхады з узроўню.
— Ваша задача, спадар Аншток, — пабыйь нейкі час насільшчыкам. Я адчыню вам дзверы. Сувязь будзем трымайь па рацыі, — у валізцы знайшліся партатыўныя аналага-лічбавыя радыёстанйыі. Сарва настроіў іх на адну частату.
— Можане на мяне разлічвайь! — запэўніў гляйыёлаг, перапоўнены ўласнай значнасню.
Сталовая і прадуктовыя склады размяшчаліся на другім узроўні. 3 усімі мерамі засйярогі мужчыны вярнуліся ў адсек, дзе інспектар неадкладна пачаў перамыкайь камеры відэаназірання і праверыў аб'ёмную мадэль.
— Salva sunt omnia. Можане icui.
Адпраўляючы першага намесніка аднаго, інспектар вельмі мойна рызыкаваў, аднак іншага шляху не мелася. Злачынны таксама адчувалі смагу і голад. Інстынкт самазахавання ўтрымліваў Анштока ад залішняй рызыкі — рухаўся гляйыёлаг, трымаючыся сйен, гатовы ў любую секунду адступійь. У адной руйэ зайіснута радыёстанйыя, у другой — тазер.
— Як чуене мяне?
— Выдатна, спадар Аншток.
Пнеўматычны вакуумны ліфт не пранаваў, і гляйыёлагу давялося падымаййа па лесвійы, якая апынулася ў "мёртвай зоне". Сэрйа Сарвы перастала каланійна аб рэбры толькі пасля таго, як Аншток памахаў рукой у камеру відэаназірання на другім узроўні і рушыў далей.
Трапійь на склад атрымалася без праблем — адсек не замыкаўся. Гляйыёлаг выразна следаваў інструкйыям, і ўжо праз паўтары гадзіны персанал, зачынены на другім узроўні, быў забяспечаны вадой і прадуктамі.
Спробаў прарыву не рабілася.
— Так трымайь, спадар Аншток. Няпер ніжні ўзровень.
Намеснік начальніка станцыі не мог пахваліййа фізічнымі кандыйыямі, а асноўная частка людзей сабралася менавіта ўнізе. Таму ходак атрымлівалася шмат. Работа выматвала не столькі фізічна, колькі маральна. Аднак гляцыёлаг не скардзіўся — матываваны ён быў грунтоўна.
Інспектар ужо паверыў у тое, што ўсё атрымаейна, як у аб'ектыў трапіў андроід, які літаральна зліўся са сйяной. Накіраваны на гляйыёлага пісталет не пакідаў ні кроплі сумнення ў намерах "навуковага кансультанта".
I адкуль толькі ўзяўся?
— Аншток, назад! — крыкнуў Сарва, бачачы, што намеснік не заўважае небяспекі. —Аншток!
— Што? — гляйыёлаг стаў, а андроід выйшаў з йеню, прымусіўшы інспектара сарваййа з месйа. Бегчы было недалёка, але ж і праніўнік не стане бяздзейнічайь.
Стрэл прагрымеў, як грымоты.
Сарва пачаў страляць на хаду, утрымліваючы пісталет абедзвюма рукамі. Усе кулі ляглі трапна — у вобласйь сэрйа. Андроід грузна паваліўся на падлогу, а інспектар кінуўся да гляйыёлага. Верхняя палова нела Анштока была заліта крывёю, якая хвастала з прастрэленай рукі. Намеснік індыферэнтна глядзеў на рану, не спрабуючы спынінь кроў. Траўматычны шок.
КНІГІ ОНЛАЙН
