Выслоўі
Выдавец: Навука і тэхніка
Памер: 520с.
Мінск 1979
Сабачыя грошы.446 Fed., 118, Ваўк. п.
Сабачыя штукі.447 Там жа, 270.
Сабраліся тучкі ў кучкі. Hoc., 153; Дуб., 54.
Сабраў бог па ягадцы. Hoc., 153.
Сабраў бог у купачку. Ляцкйй, 39.
Сабраў дабра ў жалудову чашачку.448 Дуб., Нар., 31.
Сабраў дуды ў мех. 449 Ляй,кіій, 39.
Сабраў чорт да кучы. Ром., Бел., 309.
Сагнуўся ў гаплік. I. Саламевіч, 1937, Слон.
Сагнуўся ў сук. Сержп., 14.
Сагнуўся ў тры пагібелі. Hoc., 131; Сержп., 14, 81; Ляцкйй, 39; А. Махнач, 1932, Уздз. 13.10.13.
Садзіцца на ўсе сукі\ 450 Л. Царанкоў, 1960, Мн. 13.9.2.
Сала мала — кошка ўкрала. Там жа, Хоц.
Салавей, што за гарою коні душыць. 451 Fed., 271, Ваўк. п.
Сам бог бачыць, што неадкуль узяць. Там жа, 324.
Сам з муху, а с!квапнасць папоўская. Бяльк., 407, Хоц.
Сам з сініцу, а глытаўка з рукавіцу.452 Нар. сл., 138, Н. Аяеончык, Віл.
Сам на сябе нож гострыць. Fed., 206, Ваўк. п.
Сам не свой. Аяцкйй, 39; Сержп., 39, 36.
Сам пан. М. Грынблат, 1970, Мн.
Сам сабе (з сябе) рад. Hoc., 146; Ляцкйй, 39; Сержп., 79; Fed., 236, Ваўк. п.
Сам чорт не разбярэ. Pietk., 363.
Сам шука'ла сказаў: прапала. 453 Яўсееў, 110.
Сама наварыла, сама з’ела. Fed., 199, Ваўк. п.
Самыя хітрасці да мудрасці. Там жа, 31.
Сані наладзіў, едзьма ў сваты. Ляцкйй, 19.
Сарока ляцела, а сабака на хвасце сядзела. 454 Hoc., 134.
Сарока стракоча — бяды хоча.455 В. Рабкевіч, 1961, Брасл.
13.9.3.
Саромеўся б і я, каб дзеўкі таго не зналі. Сержп., 63.
Саромеўся б і я, каб меў боты. Аяцкйй, 39.
Сарочкі не мае на хрыбце, а бач які горды. Fed., 112, Ваўк... Слон. п.
Саўсім конь добры, каб не здох. Ляцкйй, 39.
Саўсім ты вы'псеў,— хванарь/ ўсе пабілі, цябе на тым свеце іскаўшы. 456 Добр., Слов., 103.
Свае будзем, калі не паб’емся. У. Іваноў, 1958, Мн.
Свае гадоўлі вараб’і. Нар. сл., 307, А. Крывіцкі, Г. Цыхун, I. Яшкін, Тур.
Свае сабакі грызуцца (кусаюцца). Fed., 270, Ваўк. п.
Свае шкелі (падшкелі) карманы аб’елі. 457 Hoc., 147; Дуб., 57;
Добр., 111.
Сва'рыцца, мала за гарачы камень не схопіцца. Fed., 294, Ваўк. п.
Свет белы: што хочаш, то і дзелай. Добр., 15.
Свет дагары нагамі перавярнуўся. М. Бандарэнка, 1966, Маз. 13.3.29.
Свет паказаўся (неба здалося) з аўчынку. 458 Сержп., 184; Hoc., 93.
Свет ходзе калаўротам. Аяцкйй, 40.
Свініна псіна, а дрозд нава'ру; укінуўшы кусок сала — будзе добра справа (страва). 459 Там жа.
Свіння не нашага бога. Нйкйф., 201.
Свярбіць барада — су'дзіць нейкая брыда. 460 В. Рабкевіч, 1967, Кап. 13.9.5.
Свяці, пляшывы, боты пашыю. Hoc., 148; Дуб., 55.
Села, так і прыкіпела, хоць вы мяне адскрабеце. 461 I. Саламевіч, 1973, Саліг.
Сем бабоў (баб) воз (не воз), абы конь павёз. А. Корсак, 1961, Асіп. 13.9.11; I. Саламевіч, 1956, Слон.
Сем варот, адзін уход. Сержп., 74.
Сем дзён маладзён. 462 Hoc., 148; Дуб., 54.
Сем і сем, далібо, сем. Dybow., 17; Fed., 276, Нав. п.
Сем капот, ды голы жывот. 463 С. Бахмет, 1973, Астр.
Сем міль еду дзеля аднаго абеду. 464 М. Грынблат, 1977, Кар.
Сем пя'дзяў лоб. А. Махнач, 1952, Уздз. 13.10.15.
Семярое на ўме. Hoc., 148.
Серадзі'нка на палавінку. Т ам жа, 149.
Сеў уперак,— ні назад, ні ўперад. Там жа, 159.
Сёлета гэткі год,— адзін лапаць, другі бот. М. Грынблат, 1945, Віл. 8.1.1.
Сёння не свята, заўтра не нядзеля. Я. Ясюлевіч, 1967, Іў. 13.10.27.
Сёрбай, баба, добры боршч. М. Грынблат, 1950, Хойн.
Сівенька бабка ды красівенька. Т ам жа, 1951, Краснаслаб.
Сіненькаю дарожкаю пабег. Hoc., 149.
Скажы дураку, што сядзёлка на баку. Бяльк., 159, Мсцісл.
Сказаў, аж спіна пачырванела. 485 Сержп., 134.
Сказаў за грош праўды. Fed., 247, Ваўк.. п.
Сказаць навіну?— Ну!— З’ела баба травіну'. Сем.
Скарэй дажджэшся бычка, чымся кійка. Ляукмй, 41.
Скарэй!— Калі скарэў, дык памыйся. I. Курбека, 1960, Докш. 13.9.7.
Скок скачыла, да хвосцік памачыла. Hoc., 149; Дуб., 55.
Скора свет паабедаўшы. Дуб., 55.
Скоранька, да не хватаючыся. Hoc., 150.
Скруціць у барані (барановы) рог. Сержп., 14; Янк., 505.
Скрыўджаны ад бога і ад людзей. Дуб., 55.
Скуллем табе вухі заложаны, што не чуеш? Там жа.
Скуль узяць, то ўзяць, а трэба каб было. Fed., 45, Ваўк. п. Скура з цябе мехам, а рабі. А. Царанкоў, 1960, Крыч. 13.9.2. Скурка (скура) на боты! 466 Hoc., 150; Fed., 281, Ваўк. п.
Скурка на боты, язык на падошвы, зубы на падковы! 467 Hoc., 150; Дуб., 55.
Слабыя ўторы. 468 Fed., 323, Ваўк. п.
Славен бубен за гарой, а зблізку сабачай скурай абцягнуты.489 А Салавей, 1976, Мядз.
Службу знайшоў — і гуляй. Янк., 385.
Служка, вылезь з-пад лу'жка, падай пану боту. I. Курбека, 1960, Докш. 13.9.7.
Служка ў лапцях, а пан босы.470 I. Саламевіч, 1956, Слон.
Слухай вухам, а не брухам. Hoc., 151; Fed., 283, Сак., Ваўк. п.;
Dybow., 18; Нйкйф., 204.
Сляпіцаю (смаліцаю) лезе ў вочы. Сержп., 48; Шатэрнік, 259, Сміл. Bap.: Fed., 284, Ваўк. п.
Смактаннем сваім усіх свінней зманіш. Дуб., 55.
Смала смалою прывязаўся. Hoc., 151.
Смаленыя лаўкі: як сядзі'ш, дык прыкіп/ш. 471 Нйкйф., 151.
Смашна не паесць, пе'кне не пахадзіць. Fed., 284, Ваўк., Сак. п.
Смерць на носе. Fed., 305, Ваўк. п.
Смерць у вочы (у зубы) паглядзела (заглянула). Hoc., 151;
Fed., 305, Ваўк. п.
Смех бабам сказаць. Hoc., 152.
Смех ды й годзе. Ром., Бел., 309; Fed., 303, Ваўк. п.
Смоўжык, смоўж, пакажы рожкі, я спяку табе пірожкі. Сцяшк., 460, Іў.
Смякні7, пачом снятк/.472 Hoc., 151.
Снег саломаю тушыць. 473 Янк., Дыял., I, 221.
Соладка слухаць, як-та касіць будзе. Ляцкйй, 42.
Соплі, возгры нос падпёрлі. 474 Нйкйф., 205.
Сорам дзеўкам (гараднічаму, людзям) сказаць. Hoc., 154; Сержп., 129; Ром., Бел., 309.
Спазнаўся гаршчок з катлом. Уіяцкйй, 42.
Спазніўся з казкай. Fам жа.
Спазніўся кашы пахлябаць ды чужое расказаць. Сержп., 132.
Спалохаўся, аж кашуля да цела не ту'ліцца. Сцяшк., 227, Астр.
Спалохаўся (спужаўся, спацеў), аж сарочка палатном стала (на мне спалатнела). Fed., 286, Ваўк. п.; Pietk., 393; Ігнат.
Спасіба за ласку, пападзя пасвеціць паску. 475 Hoc., 154.
Спасіба не сказаў і на руку не ўсплюнуў. Добр., 14.
Спасіба таму кучару, што звёз з двара чучалу. 476 Бяльк., 414, Расн.
Спасіба таму паязду , што звязлі з двара гламазду7. 477 Там жа, 209, Мсцісл.
Спаць не хочацца, хоць клей вочы. Fed., 286, Ваўк. п.
Спілавалі яму рогі. I. Саламевіч, 1959, Слон.
Спіць без задніх ног. Сцяшк., 554, Слон.
Спіць, хоць ты яму зубы павырывай. Pietk., 393.
Спяваная песня. 478 Hoc., 155.
Стака/тніх рук не мінеш. 479 Hoc., Слов., 615.
Стала не да к/ру, абы вынесці скуру. 480 Сцяшк., 570, Нав.
Стар сабака, да не бацькай яго зваць. Hoc., 156.
Старая гэта ўжо басня (байка). Fed., 23, Ваўк. п.
Старая гэта ўжэ показка. Там жа, 239.
Старому як споднему бервяну — цісне, цісне. А. Аіс, 1978, Іў.
Стары, не стары: сорак гадкоў, апроч святкоў. Сем.
Старыкі з праваў рукі. 481 Hoc., 155.
Стаю я сабе і думаю,— стоп! Ці не дурань я? М. Грынблат, 1978, Кар.
Стаяла каля коміна, брала цябе аскоміна. Fed., 10, Ваўк. п.
Стаячаму лапці падпляце. А. Салавей, 1978, Мядз.
Стой да глядзі, хоць плюнь да ідзі. Pietk., 370.
Стой там, хадзі сюды! Янк., 385.
Стыдна табе!—Тады стыдна, калі відна. Г. Шпудзейка, 1970, Стол. 13.10.88.
Стрэціліся на такім месці, што не зрабілі і па дзвесце. М. Грынблат, 1976, Маст. 8.76.113.
Стукне ці пятой, ці рукой. 482 М. Мельнічэнка, 1950, Гом. 13.3.29.
Скурба йла еты як пачнець сёрбаць, дык свінні пазбягуцца. Бяльк., 427, Краснап.
Схавай зубі ла, чаго рагочаш? «Ніва», 1978, № 44, М. Шаховіч, Заблудаўская гм. ПНР.
Схаваўся, а ногі відны. Pietk., 360.
Схадзіла Хіма ў ляда. 483 Л. Салавей, 1971, Мн.
Схапіў шаты-латы ды ходу. Шатэрнік, 309, Сміл.
Схацеў бы што сказаць, да не ведаеш што. Fed., 279, Ваўк. п.
Схіліў (утуліўшы) хвост, да (схаваўся) пад мост. Hoc., 157; Дуб., 58; Fed., 273, Ваўк. п.
Сынок, схадзі натаўчы проса на кашу.— Ох, мама, ногі вельмі баляць.— Сынок, ідзі есці кашу.— А дзе ж, мама, мая вялікая лыжка. «Ніва», 1977, № 39, Беласточчына, ПНР.
Сэрца горш ад наравістага каня. Fed., 273, Ваўк. п.
Сэрца кроўю абягае (абліваецца). Т ам жа; I. Саламевіч, 1971, Слон.
Сэрцу радасна, а вочы гараць. 484 М. Грынблат, 1976, Кар.
Ск/гай, сю'гай,— пойдзеш з пугай. 485 I. Курбека, 1961, Докш. 13.9.7.
Сюдою чорт свае дзеці вазіў. Pietk., 316.
Сягоння субота, канчаецца работа. М. Грынблат, 1951, Хойн.
Сядай, паязджа'й, потым запражэш. А. Жлйкцік, 1964, Кам. 13.10.66.
Сядзелі на етай нядзелі. Hoc., 160.
Сядзеў бы, пане Піліпе, сабе ў ліпе. 486 Дуб., 27.
Сядзеў тры дні ў бобе, нашчыпаў торбу бобу, будзець дзецям і жане, астанецца йшчэ і мне. Аяцкйй, 43.
Сядзі за печчу, еш кашу. Fed., 275, Ваўк. п.
Сядзіць вомігам у горле. 487 Hoc., 159.
Сядзьма, каб ра/ садзіліся. 488 Сержп., 71.
Сядом сядзяць. Fed., 275, Ваўк. п.
Сяк-так [накасяк], абы добра [было]. Там жа, 78; I. Саламевіч 1956, Слон.
Сякі дуба, каму здароўе нялюба. Добр., Слов., 190, Ельн. п.
Сяло брало, абы б здарова было. 489 Hoc., 148.
Сярдзіт? — Да не дуж.— Паб’ець? — Да чаму ж? Там жа, 149.
Табак — для ўсіх сабак. В. Рабкевіч, 1961, Брасл. 13.9.5.
Табе свінні пасвіць за сем міль ад шкоды. Fed., 309, Ваўк. п.
Табе яшчэ трэба сем лет свінні пасці. Pietk., 384.
Тагды будуць з яго людзі, як чорны вол на ногу наступіць. Сержп., 21.
Тагды тое будзе, калі свіння з поля дадому прыйдзе, а не прыбяжыць. Pietk., 385.
Тады, хіба, перастане, як сарока бела стане. Сержп., 3.
Так, дык і так, а не так, дык як хочаш. Ляцкйй, 44.
Так, дык так, не так, дык памяняўшы. Ром., Бел., 309.
Так, зна'чыцца.— Значы'цца— цялі'цца.490 М. Грынблат, 1977', Кар.
Так і быць, што голага галіць.Hoc., 161.
Так і сунецца сіпак не ў сваё. 491 Касп., 280, Сен.
Так лжэ, што аж гадка слухаць. Fed., 171, Ваўк. п.
Так маніць, што не пралезеш. В. Дашкоўская, 1965, Ваўк. 13.10.2.
Так многа сваіх, што каб пусціў каменем, то не трапіў бы ў чужога, да ўсё ў сваго'. Fed., 295, Ваўк. п.
Так, не так, ператакваць не будзем. Ром., Бел., 309.
Так павялося, хацелі ўкрасці, ды не ўдалося. В. Скідан, 1970, Астр. 8.2.32.
Так пуста, хоць запалі, то не трэсне. Fed., 253, Ваўк. п.
Так то асемна'сце, як і то без двух двадзе'сце. Там жа, 10, Сак. п.
Так то яно так, дык зноў-такі ж, як? М. Янкоўскі, 1970, Глуск.
КНІГІ ОНЛАЙН
