За родную мову й праўдзівы назоў
Ян Станкевіч
Выдавец: Інбелкульт
Памер: 742с.
Мінск 2013
126 b (1) Pravaj rukoj beru dusi mus’ulmanskije, levej rukoj beru dusi kafirskije (2) i z radasciaj (!) papravazu da Panaboha. Takije 'ujduc mus’ulmane da raju, (3) (Kafireu 'ukidaju й pekla dzehennem. Xto zlosc Sinic, dobrasci nebudze mec“. (4) Ja movil: „Ci ti 'uz’mes i hetuju dusu, 'u z’emlu 'utozis hetaje cela?“ (5) Movil: „Tak jest, ja beru dusi, nicim ucinu, jakije velikije panove, s’ultanove. (6) Jak vele pakojeu cinu bez hospadara, dusu 'az’mu velikim straxem tak, (7) jak vele zamkati cinu pustimi. I ti riebudz takim, zebi med dac nutr hetamu svetu. (8) Jak vele tix, ketorije movili «Moj svet», us’im tim ja ’adriaii iitadu. (9) Tije reci 'uspamendusi, zause placu: z’ neba stupiusi, iz z’emloj z’mesajuse.
127 a (1) Dia taho 'us’ehdi placu; hetij trunak vidzeci, nezasmejuse; (2) vedaju, ze i ja takze 'umru i sam svaju dusu budu brae; (3) vecnij Panboh 'astahecca na vek, 'a stvaricel 'uso maje pamaric. (4) Stvaronije pamruc use 'enheli, ani z’emla nezastarie, ahi neba, ani ludzi, ahi 'enheli". (5) Pasou 'adtul, 'adnaho 'enhela vidzed dziunahu: jak hlane na hetij svet, pustim 'ucinic; (6) jak hlane na more — suxe stane; Lidzbi nemas, bez lidzbi 'ecej maje. (7) Ніапйй na merle, ja velmi spaloxause: bez lidzbi 'й joho 'ecej jest. (8) Adno kresta pastavili pad jeho iz 'ahriu, i sedzic toj 'enHel najom; (9) jak semdzesat svetou, tak velikaje, toj 'enHel najom sabe 'adpacivac 'йсіпій.
127 b (1) Sam tak strasna sedzic’, bez lidzbi тйкегей (!) pered jim stajac. (2) Skora 'abaciu strasnim jeho, barzu drizau, spaloxause jeho; (3) drizali kos’ei maje, jak list na dzereve; na tvari 'adniena stala; jak pesok, (4) tak rozum z halavi vised. „Nedbaj" movil, 'аЬгіай mene Dzebra’il. (5) Ja movil: „Dzebra’ihi, xto to jest?" Dzebra’il movil: „Pekelnij vojevoda to jest". (6) Ja movil: „Nexaj strasna riehledzic, straxem nutr moj nexaj nepalic". (7) Dzebra’il movil: „I brace, saromejse, strasna nehledzi na praroke ti, (8) to astatnij, ds’ix nas nadzeja, Panboh nam pricincaj jeho dad; (9) pavazaj jeho, to budzes mec pricinu; rie, tak zastanese u pekle na veki".
128 a (1) Potim toj ‘enhel da mene movil: „Nevedad ja“ 'a prebacene prasid (2) i barzu 'uzo cinid mne roznije cesci 'A pered nami bili 'adni varota. (3) Ja movil: „Sto to za varota?" Movil: „Tut majdc 'uvajci ludzi pekelnije, (4) pekelnije to varota, i Muxemmedu, tut maje 'uvajci ten hresnij ummet1. (5) 'Uzo tarn 'u seredzini sem peket, kafire tarn use 'dvojduc". (6) ,,'Addzini (!), 'abacu pekelnuju parsunu jak jest, budu znac strax mdki". (7) 'Ustadsi, 'enhel 'adciniu pekelnije varota; tamze ja vidzed uso, sto jest. (8) Skora'd seredzinu hlandd, jak semkrot z’eml bacid, (9) semdzesat tis’ecej mor vidzed vadzenix, praxem pojdze, xto-b raz napidse.
128 b (1) 'Ad 'adnahu napieja s taje vadi celevek 'ehriom harec zaraz1 'undtr 'a z’verx.
125 b 2 Маемасьць, штадзенны хлеб; араб.
126 a 1 Нявернік.
128 a 1 Супольнасьць вернікаў, царква.
128 b 1 Паводле татарскага sul saad (=імгненьне) трэба чытаць ,,zaraz“.
(2) Na kaznim berez’e mors’kim semdzesat tis’ecej mest vidzeu na berez’e. (3) Tije rriesta use iz zeleza bili, ‘u kaznem mesce tis’ece раіасай, (4) dla rievernix stvariu ten mocnij Pan, ten usim recam mocnij i velikij. (5) Tije palaci use medzanije, 'u seredzini ройпа smati kipic. (6) 'U kaznam palacu tis’ece pakojeu jest, 'й seredzini 'olava rastoplana (!) (7) Sesnasce tis’ecej hor jest2, sesnasce tis’ecej2. (8) Pastuxaj taje hari dadzini: pactot3 hod darohi, tak douha. (9) Xto da xadzu4 nexodzic, Panboh tim muku maje cinic dria sudnahu.
129 a (1) Potim jesce varota 'acinilise, sem pekel tarn mne jauno stalo. (2) Tam vidzeii 'adzin polk zanok, za perscijix zavesani; (3) s perscej jix vixodzic, zamest malaka, stikravicaкгой. (4) Ma1 movil: „Sto hetije na svece cinili?" 'Enliel rek: „Malaku svaje predavali, (5) 'u jix us’ix svaje dzeci bili, svaje pakimmsi, cuzije mamcili". (6) Jesce vidzeii 'adzin polk liidzej. Tije kricac velikim krikam, (7) lancuhami 'ekavani ruki jix, z patilici rvuc jeziki jix, (8) тйкагі jeziki rezilc, halavami uhiz jix zavesani. (9) Ja movil: „To jesce xto jest, ze tak vele тйкі cerpac?"
129 b (1) Movil ‘enliel: „To Ihari, salheri, liidzi jezikoh klamlivix“. (2) Jesce vidzeii 'adzin polk bhidnix zanok. Jeni kricac, 'uzdixajiic; (3) 'adzenje jix smalenoje, 'a 'uso cela naha, hresna; (4) pa pojes 'u 'ahnii stajac. Ja movil: „Hetije sto cinili na svece" (5) Skazau: „Hetije miizoti neslhxali, ‘ulexce meli, ciidzulostva cinili, milzoii nesluxali. (6) Dla taho jix 'adzeria (!) smalenoje, bhid cinuscix ludzej takij bit biidze". (7) Jesce vidzeii 'adzin polk liidzej: halovi velikije, zubi svinije, (8) briix1 jak hori albo bolsije, viizoii (!), hadoti 'u seredzine ройпа, (9) 'u kaznahu na siji 'adzin strasnij had. To slova maju prahdziva, riejest riepraiida.
130 a (1) Kaznaje hadzina jak хатйсіпа, na bruxu sedzac tak рейгіе. (2) ‘Ahriom korniec mukari jix i toje jix raspalaje na smati, na smati. (3) Prez vusi (!) takze viizl (!), hadi 'uxodzec i vixodzec, tak jauno, jak tajemno. (4) Ja movil: „Hetije na svece sto za dzivi cinili, ze tak vele cerpac тйкі?“ (5) Movil: „Hetije bahatiri, katorije davali skarb na interes; (6) rekema (!) to jeni liidzem vihodu cinili, 'a й tim ci xelaP, ci xeram2 nehledzeli jedali, (7) za tu jim zaplata to jest. Xto sto zasluzic, to jemii zaplata biidze". (8) Jesce vidzeii ‘adzin polk maladix i starix, vidzeii 'u 'ahriu harac s kanca 'u kariec, (9) 'a pered jinii pa dve patravi roznije: 'adna xelal1, 'a druhaje xeram2.
130 b (1) XelaP pakiniitisi, xeram2 jedali, 'u 'ahriu za toje тйсесса. (2) Ja movil: „To xto jest?" Movil: „Xto xelal1 pakiniiiisi xeram2 jedali“; (3) movil: „й tix us’ix xelal bitt, jeni, pakiniiilsi, xeram jedali". (4) Jesce vidzeii ‘adzin polk zanuk, i tije тйкі velikaj cerpac, (5) ruki jix reziic, pitoju pilujuc na stiiki, na stйкі. (6) I tije stiiki znovii zrastajiicca; tak 'u 'ahriu dusi jix тйсесса! (7) Samix jix tim masem kormec, 'a nad tu sto maje bic тйке tvardsaje (8) Ja movil: „Hetije na svece sto cinili?" Movil: „Liidzej za'ocrie havarili, 'abmaiilali; (9) havarili jeni, liidzkij gejbet rviici; rviici, jeli liidzkoje mase“.
131 a (1) Jak maju kazac, 'й pekle nad Kidzmi jak velikij strax? (2) Sem pekol (!) spelrie vidzeu, tak vam znaci daii. (3) Potim 'adverniiiise nazad 'ad pekla, iz straxu stala persima maje ztita. (4) Jesce vidzeii ‘adzin pakoj smaragru1 — stvaricel to stvariii z moci, — (5) a2 pa prave (!), a2 pa leve (!) 'okna jest; pravica smejecca, levica place. (6) Tam-ze, vidzeii, sedzic 'adzin celevek — pej seievat, zebi z niitra frasiinek viseii! — (7) na pravuju staranu, na raj hlarie — smejecca, ihraje, radujecca, xorese hiilaje; (8) z levoho boku na pekla hlarie, iz 'acej jeho. zamest s’loz, кгой idze; (9) 'e na z’emli, jak vele jest, dusi vivodzec, adamskije dusi.
128 b 2 Адсутнічаюць словы, якія не ўжываюцца ў беларускай мовы для абазначэньня двух тыпаў пекла — гарачага і халоднага; у татарскім тэксьце zemherir і serverir. 3 Апіска, мае быць pacsot. 4 Chadz — паломніцтва ў Мэкку.
129 a 1 Апіска пад уплывам наступнага „movil"; мае быць ,,Ja“.
129 b 1 Відаць, у канцы было надапісанае і, у татарскім тэксьце множны лік.
130 a 1 Дазволенае; араб. 2 Забароненае.
130 b 1 Дазволенае. 2 Забароненае.
131 a 1 Апіска, мае быць „smaragdu".2 Рыска ёсьць унізе і зьверху, таму можна чытаць як а або і.
131 b (1) Iz s’mexu-placu jeho viktad: 'adni kafire1 jest, 'a druhije Bozije mitosriiki. (2) Mus’ulman papravadzec s pavahaju, 'e na potkario vijduc rajskije panni z rajskirrii konmi; (3) ‘usadzec na kana rajskahu, ime Burak2 'az’rni to toj kori 'ukazavac jemu buduc. (4) Celevek to 'ebaciusi, zaradujecca i plakac perestarie, hulaje, smejecca. (5) Kafirs’kije dusi tis’ece roznimi sukarami3 riesuc da pekla тйкагі pekelnije. (6) Tamu celeveku plac s taje pricini. Kali rozum majes, kazdaje rec s taho jest. (7) Pasou na patoje rieba, xorese hulajuci; tevarisem men4 Dzebra’il bid. (8) Patoje neba vidzed ze zlota jest; hori, kamenje — ds’o darahij kameri. (9) Safi pateho rieba ime. Pej seievat praroku, takjon movil!
132 a (1) Na patem riebe tije 'enKeh plakali use, vidzed jajix. (2) 'Jmranou sin Mus’a1, vidzed, sam 'adzin sedzed barzo frasunlivij, (3) riierie 'dvidzeri, xorese seievat ped ,,i sam jesce tabe ummetem2 budu" movil; £4) ze mnoj vidzeuse, 'abriimajuci mene. Pasod 'adtul na sostaje (!) rieba — pastuxaj! — (5) Sostaje rieba vidzed — darahij karrieri; brami, baksti — ds’o z darahoha kameria. (6) Sostahu rieba irrie Xalise3; pej seievat, pojdze 'ad cebe smutak! (7) 'EnHeh use bliska bili pri mrie; 'u 'ds’ix na tvari svettasc. (8) Kazdij svajim jezikom movil, use rnerie navezali, (9) vinsavali rrierie z me'radzem4, zikir tes’bix5 peli, radujucise, sto bac(ec).
132 b (1) I papravadzili rrierie na somaje rieba — kali vernij, 'axotu mej da selevatu. (2) S’omoje rieba vidzed i (!) scireho djamentu ime Fevkule'le1, stvariu Panboh. (3) 'Adnahu 'enhela vidzed dzirinaho, Panboh jeho stvariu dzidrie. (4) Refe’e taho 'enliele ime, semdzesat tis’ecej spetna kriljeu, (5) 'e na kaznim krile semdzesat tis’ecej hatou jest, 'adzinahu stvaricela moc jest. (6) Na kaznej haiave semdzesat tis’ecej parsun jest, Semdzesat tis’ecej na tvari 'acej jest. (7) 'U kaznam roce (!) semdzesat tis’ecej jezikou; tes’bix jeziki pejuc, Panaboha xvalec. (8) Kaznij jezik semdzesat tis’ecej tes’bixeu peje, use semdzesat tis’ecej roznije. (9) Stvaricel toj, kturemu гойгіі riemas, xto xoce, i tarn budze krolem.
133 a (1) Pasod 'adtul. Jesce vidzed 'adnahu staruha, vatasi, barada belaje. (2) Ja movil: „Xto jest, Dzebra’ihi?" On movil: „To jest Ibrahim1 prarok". (3) I smaragru2, ze zlota munber3; pej seievat o tsci (!) praroke! (4) Ze mnoju vidzeuse, pitau Jak se majes?" Potim pasod, trafiu da more (!). (5) Taho mora ‘uriiz hhbokosci Panboh vedaje jeho sirokosci. (6) 'U moru 'enrieb stajac, 'a toje more us’o jim pa kalerii; (7) nohi 'uriiz 'az pad z’emld, halovi 'uverx 'az pad rieba. (8) Pasod 'adtul. Jesce vidzed 'adnu more — skazu vam, tilko rriile siuxajce — (9) 'adno more scirej svetlasci, pa berahax pesok ze zlota.
КНІГІ ОНЛАЙН
