• Газеты, часопісы і г.д.
  • Алгебра і элементарныя функцыі

    Алгебра і элементарныя функцыі


    Выдавец: Народная асвета
    Памер: 659с.
    Мінск 1967
    395.43 МБ
    Уласцівасць 1. Вобласцю вызначэння лагарыфмічнай функцыі служыць мноства ўсіх дадатных лікаў.
    Сапраўды, няхай b ёсць адвольны дадатны лік. Пакажам, што выраз loga6 вызначаны. Як мы ведаем, logad ёсць не што іншае, як корань ураўнення
    а* = 6.	(2)
    Калі а і b — дадатныя лікі, прычым а^\, то такое ўраўненне па ўласцівасцях 2 і 5 паказальнай функцыі (гл. § 179) заўсёды мае 1 прытым толькі адзін корань. Гэтым коранем і з’яўляецца loga&. Значыць, loga6 у дадзеным выпадку вызначаны.
    437
    Пакажам цяпер, што калі 6 < 0, то выраз loga b не вызначаны. Сапраўды, калі б гэты выраз меў сэнс, то ён даваў бы корань ураўнення (2); у такім выпадку павінна была б выконвацца роўі.асць
    „loga Ь A
    a — b.
    ІІа самай жа справе гэта роўнасць не выконваецца, паколькі левая яе частка ўяўляе сабой дадатны, а правая — адмоўны лік або нуль.
    Такім чынам, выраз log„6(a>0, а^ 1) вызначаны для ўсіх дадатных значэнняў, але не вызначаны ні для якога адмоўнага значэння Ь, ні для 6 = 0. А гэта і азначае, што вобласцю вызначэння функцыі y = log„x з’яўляецца мноства ўсіх дадатных лікаў.
    1я ўласцівасць лагарыфмічнай функцыі даказана. Геаметрычная інтэрпрэтацыя гэтай уласцівасці заключаецца ў тым, што графік функцыі у = logax цалкам размешчаны ў правай паўплоскасці, якая адпавядае толькі дадатным значэнням х (гл. рыс. 250 і 251).
    Уласцівасць 2. Вобласцю змянення лагарыфмічнай функцыі служыць мноства ўсіх ліхаў.
    Гэта аэначае, што выраз logax пры розных значэннях х можа прымаць любыя лікавыя значэнні.
    Няхай b— адвольны сапраўдны лік. Пакажам, што існуе лік х, які задавальняе ўмове
    loga x = b	(3)
    Тым самым і будзе даказана ўласцівасць 2.
    Суадносіна (3) азначае тое ж самае, што і суадносіна а” = х.
    Лік а дадатыы. А ступень любога дадатнага ліку з адвольным паказчыкам заўсёды вызначана. Таму, выбраўшы ў якасці шукаемага зкачэння х лік а", мы і задаволім умову (3).
    Уласцівасць 3. Пры а~> 1 лагарыфмічная функцыя y = !ogax з'яўляецца манатонна ўзрастаючай, а пры 0 < a < 1 — манатонна ўбываючай.
    Няхай a > 1 і xs > хх. Дакажам, што logaxB> logaxx.
    Для доказу дапусцім адваротнае: logex2 < loga хх або log,, х2 = = logo*i Пры a > 1 паказальная функцыя у = ах манатонна ўзрас,	,	.	loga ^ >oga
    тае. Таму з умовы loga х2 < loga хх вынікае, што a <. a
    Але a°SaX' =х2, а°ёаХ'=х1. Значыць, ха<х1. А гэта супярэчыць умове, згодна з якой х2 > хх. Да супярэчнасці прыводзіць і другое дапушчэнне: loga хх = loga х2. У гэтым выпадку павінна было б бьіць: alogfl ** = а 1О8а х' або хх = х2. Застаецца прызнаць, што logax2>logaxx,
    438
    Тым самым мы даказалі, што пры а> 1 функцыя у = log„x з’яўляецца манатонна ўзрастаючай.
    Выпадак, калі а< 1, прапануем вучням разгледзець самастойпа.
    3я ўласцівасць лагарыфмічнай функцыі дапускае простую геаметрычную інтэрпрэтацыю. Пры а> 1 графік функцыі y = \ogax з ростам х усё вышэй і вышэй падымаецца (гл. рыс. 250), а пры a < 1 ён з ростам х усё ніжэй і ніжэй апускаецца (гл. рыс. 251).
    В ы н і к. Калі лагарыфмы двух лікаў па адной і той жа дадатнаа аснове, адрознай ад 1, роўны, то роўны і самыя гэтыя лікі.
    Іншымі словамі, з умовы
    logax = logat/ (а>0, a =# 1)
    вынікае, што
    х = у.
    Сапраўды, калі б адзін з лікаў х і у быў бы больш другога, то з прычыны манатоннасці лагарыфмічнай функцыі адзін з лікаў logox і logay быў бы болыіі другога. Але гэта не так. Значыць, х=у.
    Уласцівасць 4. Пры х~1 лагарыфмічная функцыя у = loga х прымае значэнне, роўнае нулю.
    Графічна гэта азначае, што незалежна ад а крывая у = loga х перасякаецца з воссю х у пункце з абсцысай х = 1 (гл. рыс. 250 і 251).
    Для доказу 4й уласцівасці дастаткова заўважыць, што пры любым дадатным a
    cP = 1.
    Таму loga 1 = 0.
    Уласцівасць 5. Няхай a > /. Тадьі пры х~>1 функцыя у = logaх прымае дадатныя, а пры 0<х< 1 адмоўныя значэнні.
    Калі ж 0<а< 1, то, наадварот, пры х> 1 функцыя у = logax прымае адмоўныя, а пры 0<х < 1 дадатныя значэнні.
    Гэта ўласцівасць лагарыфмічнай функцыі таксама дапускае простую графічную інтэрпрэтацыю. Няхай, напрыклад, a > 1. Тады тая частка крывой у — logax, якая адпавядае значэнням х > 1, размяшчаецца вышэй восі х, тая ж частка гэтай крывой, якая адпавядае значэнням 0 < х< 1, знаходзіцца ніжэй восі х (гл. рыс. 250). Аналагічна можа быць інтэрпрэтаваны і выпадак, калі a < 1 (рыс. 251).
    5я ўласцівасць лагарыфмічнай функцыі з’яўляецца простым вынікам 3й і 4й уласцівасцей. Для вызначэння разгледзім выпадак, калі a > 1. Тады па 3й уласцівасці функцыя y = logex будзе манатонна ўзрастаючай. Таму калі х > 1, to logflx>logal. Але па
    439
    4й уласцівасці loga 1 = 0. Значыць, пры х > 1 loga х > 0. Пры х< 1 l°gax1, то пры х* 0 значэнні функцыі y = logax неабмежавана ўбьіваюць (у > — оо^. Калі 0<_а< 1, то пры х ^О значэнні функцыі у =log х неабмежавана ўзрастаюць (у > ССJ.
    Практыкаванні
    1390.	Знайсці вобласці вызначэння наступных функцый: а) У	= log2 (1 + х);	Д) у = log7 |х|;
    б) і/	= logL(x2+1);	е) у = !og3 (х2 + х — 2);
    з
    ^) У	— 1°ёю (4 + х2);	ж) у = logo.s (5х — х2 — 6);
    г) У	= log5 (— х);	з) у = log6 (х2 + х + 1).
    1391.	Пры якіх значэннях х у інтэрвале 0 < х < 2к вызначаны выразы:
    a)	log2(sinx);	в) log4(tgx);
    б)	log3(cosx);	г) logs(ctgx)?
    1392.	Што вы можаце сказаць аб найбольшых і найменшых значэннях функцый:
    a) у = log2 х; б) і/ = | log2 х |?
    1393.7 На аснове якой уласцівасці лагарыфмічнай функцыі можна сцвярджаць, што:
    aU^10 5 > 1°§ю 4’ б) logo. I 5 < logo.i 4? 1394. Які лік большы:
    a)	log2 5	або log2 6;	в) log і 2 або log і 4;
    11	Т	т
    б)	log5— або logs—;	. .	4	, .	5 ,
    2	3	г) log і — або log і — ?
    7 5	т 6
    Д395А Рашыць адносна х няроўнасці:
    a)	log2 х > log2 3;
    б)	log3 х2 > logs 4;
    в)	log і х > log i 2;
    ■з	T
    r) log 1 (3x) < log 1 6; 2	2
    Д) logio (X2 — 1) > log10 (4x + 4);
    e) logo.i (1 —x2) > logo.i (2x + 2).
    440
    1396J Што можна сказаць пра лік а, калі:
    a)	loga 7 > log а6; в) loga| < loga Ь
    б)	loga50?
    1397.	Што можна сказаць пра лік а, калі пры любых значэннях х
    log„(x2+ 1)> logaX?
    1398.	Паміж якімі паслядоўнымі цэлымі лікамі знаходзяцца лагарыфмы:
    a) loga 5; б) log3 8; в) logj_ 7 ; г) logj_ 9 ?
    3	2
    1399.	Якія з дадзеных лікаў з’яўляюцца дадатнымі і якія ад
    моўнымі:
    a) log25;	б) log2|;
    д) logfl;	е) logK3;
    в) logj_5;	г) logj —;
    2	3 2
    ж) logA4;	3) logK 4?
    з	Т
    § 183. Лагарыфмы здабытку і дзелі
    Тэарэма 1. Лагарыфм здабытку двух дадатньіх лікаў роўны суме іх лагарыфмаў, дакладней, калі лікі а, х і у дадатныя і a + 1, то
    loga (ху) = loga X + loga у.	(1)
    Для доказу гэтай тоеснасці дастаткова пераканацца ў тым, што logo (ад) loga х + loga 0 _ /
    a =а а .	(2)
    (Калі ступені аднаго і таго ж дадатнага ліку, адрознага ад 1, роўныя, то роўныя і паказчыкі гэтых ступеней.) Справядлівасць формулы (2) устанавіць вельмі проста, калі выкарыстаць азначэнне лагарыфма. Маем:
    i°g„ (^) а а = ху,
    alogax+logay =aloga*.alogag ^ху
    Адсюль вынікае формула (2), а значыць, і формула (1).
    П р ы к л а д ы.
    1)	log315 = log3 (3 • 5) = logs 3 + log3 5=1 + log35;
    2)	Iog10 2 + logi0 5 = log10 (2 • 5) = login Ю = 1.
    441
    Калі лікі х і р адмоўныя, то формула (1) траціць сэнс. Напрыклад, нельга пісаць
    log2  = log2 (— 8) + log2 (— 4),
    паколькі выразы log2 (— 8) і log2 (— 4) наогул не вызначаны (лагарыфмічная функцыя у = log2 х вызначана толькі для дадатных значэнняў аргумента х).
    Тэарэма 1 справядлівая не толькі для двух, але і для адвольнага ліку сумножнікаў, гэта значыць для любога натуральнага k і любых дадатных лікаў хХ1 х2, .... xk:
    logjxj • х2 • х3 • . . . ■ xj = loga Хі + + loga x2 + loga x3 + . . . + loge xk.
    Тэарэма 2. Лагарыфм дзелі двух дадатных лікаў роўны рознасці лагарыфмаў дзялімага і дзельніка.
    Іншымі словамі, калі лікі а, х \ у дадатныя і a=# 1, то
    loga( 1  Іоба * “ tog„ у.	(3)
    \Ў )
    Доказ. Формула (3), відавочна, раўназначна наступнай формуле:
    loga —+ logat/ = 10gax,	(4)
    У
    якая атрымліваецца з (3), калі выраз logay перанесці з правай часткі ў левую. Таму для доказу формулы (3) дастаткова ўстанавіць формулу (4). А гэта формула лёгка выводзіцца з формулы (1):
    —	) =logax.
    У	/
    toga— + log°y = ,oga У
    Прыклады.
    1)	l°g3= log3 25 — logs 16;
    2)	log21000  log2125 = log2^| = log2 8 = 3.
    Вынік з тэарэмы 2. Паколькі loga 1=0, to
    toga = toga 1 — loga b = — loga b.
    Такім чынам,
    toga4 = — toga b.
    0
    442
    Лагарыфмы двух узаемна адваротныл лікаў па адной і той жа аснове адрозніваюцца адзін ад другога толькі знакам.
    П р ы к л а д ы.
    logs 9 = — logs logs  logs 125
    і Г. д.
    Практыкаванні
    1400. Вылічыць:
    1)	log10 2 + log10 5;
    4
    2)	log2 3 + log2 —;
    u
    7
    3)	log37 —log3—;
    4)	log10 40 + loglo 25;
    5)	log10 0,18 — log10180;
    6)	logj2 4 f log12 36;
    7)	log5100 —log5 4;
    8)	loge4 + log69;
    W^ + fei
    10) logo,i 50 — logo,i 0,5
    <4401. Ведаючы, што log10 2 s^0,3010; log10 3^0,4771; logio® ^ 0,6990, знайсці лагарыфмы наступных лікаў па аснове 10:
    1402.	Знайсці log102 і log105, калі вядома, што здабытак гэтых лагарыфмаў роўны 0,2104.
    1403.	Знайсці log2tg