КНІГІ ОНЛАЙН
Пошук сярод кніг, што прайшлі індэксацыю гуглам. Некаторыя кнігі гугл не знаходзіць
Вечар сустрэў яго шумам вялікага горада: агнямі машын, бразганнем тралейбусных счапленняў, гудзеннем кампрэсараў і рухавікоў. I толькі праходзячы праз сквер,рэпарцёр Богдан Кайра раптам нібы адчуў паўзу ва ўсім гэтым урбаністычным пейзажы і ўбачыў зорнае неба,на якім гарэлі далёкім і загадкавым святлом усе сем зорак Вялікай Мядзведзіцы, а на ўсходзе ад іх ярка-чырвона мігцеў Марс — было якраз адно з вялікіх процістаянняў. Ён знайшоў прыпынак і паехаў дадому ў аўтобусе. III. Выхад на след Пасля абходу і сняданку да агента службы бяспекі, які займаў адзіночную палату ў траўматалогіі, зноў прыйшлі наведвальнікі. Агент.хоць і ляжаў большую частку дня ў ложку (у яго, акрамя пералому пічыкалаткі.была яшчэ зламана і ключыца),часам ужо ўставаў і рабіў кароткія шпацыры і нават выходзіў на мыліцах у калідор.але шмат рухацца яму яшчэ не рэкамендавалі. На гэты раз завіталі афіцыйныя асобы. Сваякі і жонка прыходзілі да яго толькі ў адведзены час. Прыбыўшыя афіцэры — адзін з іх быў непасрэдным начальнікам агента,другі прадставіўся каардынатарам рэспубліканскага ўпраўлення,што,вядома,ні аб чым не гаварыла, — пацікавіўшыся станам яго здароўя,паселі ў крэслы і пачалі размову. Той,хто назваўся каардынатарам, выцягнуў з кішэні і ўключыў дыктафон. Пытанне: Апошнім часам — мы маем на ўвазе некалькі дзён — вы не заўважалі ніякіх адхіленняў у сваім арганізме?Вы заўсёды былі адэкватным? Адказ: Мяркую,што так. Пытанне: Калі вы, атрымаўшы загад, падняліся на борт неапазнанага гелікаптэра, што з'явіўся перадусім над плошчай.то што вы там убачылі? — Можна,я сяду?— спытаў агент. — Так.можаце. Адказ: Мне падалося, што я знаходжуся ў аб'екце значна большым.чым няхай сабе і самы вялікі транспартны шрубалёт. Дарэчы, я не зусім “падняўся на борт”: толькі ступіў адной нагой у грузавую кабіну. Вы ж ведаеце, што мне не далі магчымасці туды прайсці, бо... Пытанне: Пра гэта пасля. Дык вось,вы,як кажаце, ступілі ўнутр, і што вы там убачылі, што вам адразу кінулася ў вочы? Адказ: Я ўбачыў вялізны адсек, настолькі вялізны, што не паверыў сваім вачам. Пытанне: Вы можаце акрэсліць яго памеры з дапамогай метрычнай сістэмы? Адказ: Так. Мне ўявілася, што я бачу адсек цыліндрычнай формы: каля трыццаці метраў у шырыню,шасцідзесяці — у даўжыню і дзесяці — у вышыню. Наведвальнікі пераглянуліся. Пытанне: Што вы ўбачылі ў тым адсеку? Адказ: Я ўбачыў некалькі членаў экіпажа. Пытанне: Як яны выглядалі? Адказ: Яны былі каржакаватыя, невялікага росту, лысыя. Пытанне: Лысыя?Усе? Адказ: Магчыма,паголеныя,я не пытаў. Афіцэры ўсміхнуліся, даўшы зразумець.што не пазбаўлены пачуцця гумару. Пытанне: Як яны былі апрануты? Яны мелі якія знакі адрознення? Адказ: На іх былі камбінезоны светлага колеру. Знакаў адрознення я не бачыў. Пытанне: Што незвычайнае вы яшчэ заўважылі ў іх? Агент задумаўся на некалькі хвілін. Адказ: Вочы. Так,вялікія вочы,вельмі вялікія,крыху лупатыя. Пытанне: Колер вачэй? Адказ: Цёмныя,непрыемныя. Пытанне: Рукі,ногі пілотаў.што вы можаце сказаць пра іх? Адказ: Звычайныя.мне не далі магчымасці... Пытанне: Яны паводзілі сябе агрэсіўна? Адказ: Так. Адразу пачалі штурхаць мяне назад. Пытанне: На якой мове яны размаўлялі? Адказ: Яны маўчалі. Пытанне: Яны ўжылі супраць вас прыёмы рукапашнага бою? Адказ: Наколькі я ў гэтым разбіраюся.не. Пытанне: А вы — супраць іх? Адказ: У мяне не было кропкі апоры — значыць і не было магчымасці. Пытанне: Дайце ацэнку іх фізічных якасцей. Адказ: Іх моц (маю на ўвазе кожнага) перавышала моц сярэдняга чалавека. Гэта былі трэніраваныя асобы. Пытанне: Што яшчэ вы заўважылі? Адказ: На ўсю шырыню сцены адсека былі абсталяваныя дысплеямі. Нібы соты ў вуллі. Пытанне: Іх памеры? Адказ: Прыкладна дваццаць на сорак сантыметраў. Пытанне: Сістэма дысплеяў працавала? Адказ: Але. На ўсіх тых, якія я бачыў, мільгацелі выявы. Пытанне: Выявы чаго? Адказ: He паспеў разгледзець. На жаль. Наведвальнікі зноў пераглянуліся і ўсміхнуліся,нават шчыра, так што агент службы бяспекі пабачыў іх пярэднія зубы: белыя,роўныя і яўна штучныя. Пытанне: Кручэнне вінта гелікаптэра вам не перашкаджала?Вы маглі пачуць там што-небудзь незвычайнае? Адказ: Яно амаль не адчувалася, я маю на ўвазе вінт. Пытанне: Вы чулі якія іншыя гукі? Адказ: Лёгкае гудзенне. Пытанне: Адчувалі пахі?Напрыклад,серы ці нітрабензіну, можа, іншыя? Адказ: Працаваў вінт,і я не памятаю пра пахі. Магчыма.іх зносіла паветраным патокам. Пытанне: Што вы асабіста думаеце пра ўсё гэта? Адказ: Я напішу ў рапарце. Пытанне: Ёсць што-небудзь важнае,пра што вы,магчыма,не скажаце ў рапарце.а паведаміце нам зараз? Агент службы бяспекі задумаўся на некалькі хвілін. Твар яго стаў напружаным,быццам ён высільваўся.каб нешта ўспомніць, але так і не здолеў. Адказ: Мяркую,я адказаў на ўсё.пра што мяне пыталі. Пытанне: Цяпер мы змушаны прапанаваць вам невялічкае “падарожжа ў мінулае”. Так трэба. Вы не супраць? Адказ: Што вы маеце на ўвазе? Пытанне: Мы маем на ўвазе спрошчаны сеанс гіпнозу. Згодны? Адказ: Мне б не хацелася запускаць у сваю падсвядомасць чужынцаў. Але калі трэба... — Што ж,тады адразу і пачнём,— сказаў чалавек, які раней назваўся каардынатарам. Ён падняўся з крэсла і выйшаў,а праз паўхвіліны з'явіўся ў суправаджэнні доктара і медсястры, якая каціла перад сабой медыцынскія калёсы. У доктара быў жорсткі,квадратны твар і кароткая стрыжка. — Можаце легчы, — загадаў ён агенту, кіўнуў медсястры і дадаў: — Увядзіце раствор. — Mary я даведацца.што вы ўводзіце?— пацікавіўся агент. — Каталізатар дзеля працэсу самаачышчэння вашай псіхікі,скажам так,— паціснуў плячыма доктар. — Я,наколькі ведаю.не вельмі паддаюся гіпнозу,— сказаў агент. — У нашым варыянце мае месца простае і кароткае ў часе супрацоўніцтва на ўзроўні падсвядомасці, — мякка супакоіў доктар. Па знаку доктара медсястра выкаціла калёсы. — Цяпер можаце з ім працаваць,— сказаў доктар, таксама выходзячы. — Ён будзе рэагаваць на вашыя галасы. Праз паўгадзіны ўздзеянне лекаў скончыцца. Я прасачу,каб сюды ніхто не ўвайшоў.нават выпадкова. Пытанне: Вы ведаеце,хто мы? Адказ: Ведаю. Пытанне: Вы павінны ўспомніць тое,што адбылося з вамі на працягу мінулага тыдня, пачынаючы з таго моманту.як вы ўзняліся на борт гелікаптэра. Вам зразумела,пра што мы з вамі гаворым? Адказ: Так,зразумела. Пытанне: Ці было аказана на вас уздзеянне фізічнага альбо маральнага кшталту ў момант, калі вы падняліся на борт? Адказ: He... Так... Пытанне: Усё-ткі было ці не? Твар агента.які ляжаў з заплюшчанымі вачыма.пабляднеў.а дыханне пачасцілася. Адказ: Так,было. Пасля... Наведвальнікі перазірнуліся. Пытанне: Вы сказалі — пасля. Калі гэта.пасля? Адказ: Заўчора ноччу. Пытанне: He хвалюйцеся, успомніце дакладна. Вы кажаце.што тут,заўчора ноччу,на вас нехта “наехаў”? Так? Адказ: Так. Пытанне: Хто гэта быў? Паўза. Агента працяла хваля дрыжыкаў. Усё цела яго,пачынаючы з ног, закалацілася дробнымі нервовымі паторгваннямі. Пытанне: Вы ў парадку? Адказ: Так. Мне крыху холадна... Пытанне: Хто да вас прыходзіў? Адказ: Гэта былі,гэта... Пытанне: Хто? Адказ: Яны прадставіліся супрацоўнікамі расійскага ГРУ. Пытанне: Яны прад'яўлялі дакументы? Адказ: Так. Пасведчанні супрацоўнікаў аддзела разведкі ваенна-паветраных сіл. Пытанне: Вы кажаце,яны з'явіліся ноччу?Колькі іх было,і як яны выглядалі? Адказ: Усе спалі,і я таксама. Была другая гадзіна ночы,я чамусьці прачнуўся і якраз зірнуў на гадзіннік. Іх было трое: двое мужчын і жанчына. Пытанне: Як яны выглядалі? Адказ: Усе ў спартыўных куртках, светлых нагавіцах, красоўках. На галовах бейсболкі фірмы “Nike”. Пытанне: Іх узрост? Адказ: Прыкладна дваццаць пяць — трыццаць пяць год. Пытанне: Вы можаце апісаць іх знешнасць? Адказ: Яны былі звычайныя. Падобныя.нібы браты і сястра. Так, вельмі падобныя адзін да аднаго. Усе ў сонцаахоўных акулярах. Пытанне: Вы заўважылі якія-небудзь асаблівасці ў іх саміх ці іх паводзінах? Адказ: Так. Жанчына трымала ў руках ляльку. Пытанне: Ляльку?Вы не памыліліся? Адказ: He. Я добра разгледзеў. Пытанне: Ляльку якую: хлопчыка, дзяўчынку, мо, якую жывёлу? Адказ: Дзяўчынку. 3 адной нагой. Пытанне: Чаму з адной? Адказ: He ведаю. Пытанне: Другой,што — не было? Адказ: Пэўна,яна была адламаная. Пытанне: Мэта іх візіту?Вам яе паведамілі? Адказ: Так. Яны сказалі,што я павінен вярнуць ім сінтэзатар. Што ён з сакрэтнага аб'екта — гэта значыць гелікаптэра, — які праводзіў выпрабавальны палёт. Пытанне: Вы вярнулі ім сінтэзатар? Адказ: Я не ведаю,што гэта такое. Пытанне: Вы ім так і сказалі? Адказ: Так. Пытанне: Што было пасля? Адказ: Яны пачалі пагражаць. Пытанне: Якім чынам? Адказ: Яны сказалі,што калі я не вярну ім запатрабаваную рэч.то буду знішчаны. Пытанне: Гаварыў хто: адзін з іх ці ўсе па чарзе? Адказ: Гаварылі мужчыны. Пытанне: А жанчына? Адказ: Яна маўчала. Пытанне: Што было далей? Адказ: Адзін з іх расшпіліў маланку на рукаве, і я ўбачыў прымацаваную да рукі бліскучую трубку. Пытанне: Што за трубка? Адказ: He ведаю. Яны зноў сказалі, каб я аддаў ім сінтэзатар. Маўляў,гэта вельмі важная частка з абсталявання гелікаптэра. Пытанне: Што вы адказалі на іх патрабаванне? Адказ: Я паслаў іх... Пытанне: I? Адказ: Яны запыталіся.што гэта азначае. Пытанне: Што-што? Адказ: Ну,тое,куды я іх паслаў. Пытанне: Яны былі цвярозыя, паводзілі сябе адэкватна? Адказ: Мяркую,што так. Але нешта было не тое. Я спужаўся. Пытанне: Што было не так? Адказ: Яны быццам не ведалі сэнсу асобных выразаў. Мяркую,блефавалі,каб мяне застрашыць. Але надта натуральна. Пытанне: Чаму вам раптам стала страшна? Адказ: Яны... Яны сталі паводзіць сябе,як вар'яты. Пытанне: Як гэта выявілася?Яны вас білі? Адказ: He. Пытанне: У чым іх паводзіны межавалі з вар'яцтвам? Адказ: Яны не ведалі агульнавядомых рэчаў. Пытанне: Якіх? Адказ: Яны ўбачылі кіпяцільнік у конаўцы і спыталі.што гэта такое. Пытанне: Вы ім растлумачылі? Адказ: Так,я сказаў,што той рэччу — гэта значыць кіпяцільнікам — кіпяцяць ваду. Пытанне: Яны задаволіліся адказам? Адказ: He. Яны спыталі.што такое “кіпяціць”. Пытанне: Вы ўпэўнены,што яны менавіта так спыталі?