Беларуска-нямецкі слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік

Выдавец: Зміцер Колас
Памер: 608с.
Мінск 2010
372.69 МБ
рыб рыбалоўства, рыбная гаспадарка Fischerei
рэл рэлігіі свету, рэлігіязнаўства Religion
с.-г сельская гаспадарка і сялянскі побыт Landwirtschaft
скар скарочана Abkürzung
спарт фізкультура і спорт Sport
спец спецыяльны тэрмін (ужываны ў пэўных галінах дзейнасці чалавека) fachsprachlich
страх страхаванне Versicherung
супаст супастаўляльны vergleichend тк толькі nur
тс таксама auch
тэатр тэатразнаўства, гісторыя тэатру Theater
тэкст тэкстыльная вытворчасць, тканіны Textilindustrie. Texti­lien
тэл тэлебачанне Fernsehen
тэх політэхнічны тэрмін, тэхнічныя прылады, станкі і г. д. Technik у знач у значэнні in der Bedeutung (von)
урозн. знач у розных значэннях in verschiedenen Bedeutungen уст устарэлае слова (выраз) veraltet
фалькл фальклор і фалысларыстыка Folklore фан фанетыка, фаналогія Phonetik, Phonologie фарм фармацэўтыка, фармакалогія Pharmazie фіз фізіка Physik
фізіял фізіялогія Physiologie
філас філасофія Philosophie
фін фінансы, крэдыт, аўдыт Finanzwirtschaft
фота фатаграфія, фотатэхніка Photographie
хш хімія Chemie
царк царкоўнае kirchlich
часц часціца Partikel
часцей häufiger
чыг чыгунка, чыгуначная тэхніка Eisenbahnwesen
шахм шахматы Schachspiel
эк эканоміка Ökonomik, Wirtschaft
эл электрычнасць, электратэхніка Elektrizität, Elektrotechnik юрыд юрыдычны (прававы) тэрмін Jura, Gesetzgebung ядзерн ядзерная энергетыка (фізіка) Kernphysik, Kerntechnik
б)	лацінскія і нямеі/кія - lateinische und deutsche
А Akkusativ вінавальны склон conj Konjunktiv умоўны лад, кан’юнктыў D Dativ давальны склон etw. etwas што-н /'Femininnum жаночы род G Genitiv родны склон impf Imperfekt імперфект, прэтэрыт m/Infinitiv неазначальная форма, інфінітыў j-m jemandem каму-небудзь j-n jemanden (jemand) каго-небудзь j-s jemandes чый-небудзь m Maskulinum мужчынскі род n Neutrum ніякі род N Nominativ назоўны склон num Numerale лічэбнік pari II Partizip II дзеепрыметнік (партыцып) II pl Plural множны лік präs Präsens цяперашні час sg Singular адзіночны лік sub substantiviert субстантываваная форма usw. und so weiter i так далей vi intransitives Verb непераходны дзеяслоў vimp unpersönliches Verb безасабовы дзеяслоў vt transitives Verb пераходны дзеяслоў z. B. zum Beispiel напрыклад
Беларускі алфавіт Belarussisches Alphabet
Aa
Зз
Пп
Цц
Б6
Іі
Рр
Чч
Bb
Йй
Сс
Шш
IT
Кк
Тт
Ыы
Дд
Лл
Уу
Ьь
(Дж дж)
Мм
Ўў
Ээ
(Дздз)
Нн
Фф
Юю
Ее
Оо
Хх
Яя
Жж



а I злучн 1. супаст und, aber, jedoch, sondern (пасля запярэч- вання), dagegen; aber doch, allöin, trotzdem; y ягб здарбўе ў парйдку, а як маешся ты? er ist gesund, und wie geht es dir?; я чакйю цябё заўтра, a ne паслязаўтра ich hoffe, dass du nicht übermorgen, söndem morgen kommst; 2. далуч und (dann), dann äber; a тамў also, folglich; a таксама sowie; 0 a менавіта und zwar, nämlich; a зрзшты übrigens
a II прыназ (з указаннем гадзіннікавага часу) um (А); а dea- нёццатай гадзіне um zwölf Uhr
а! III выкл ah!; (пры выказванні шкадавання, прыкрасці) о weh!
аб прыназ (у спалучэнні з займеннікамі мне, усім, усёй, усіх - аба) 1. (для абазначэння збліжэння, сутыкнення, дотыку) an (Л), gegen (А), выцяцца ~ камень an [gegen] einen Stein stoßen*; 2. (пры назве тэмы думкі, мовы, пачуццяў і г. d) über (А), von (Dj bezüglich (G), in Bezug auf (A), für (A); лёкцыя - выхаванні eine Vorlesung über die Erziehung; напамінаць ~ чым-н an etw. erinnern; шкадаваць ~ чым-н etw. bedauern; хвалявацца ~ кім-н für j-n sorgen; размаўляць ~ чым-н von [über] etw. sprechen*; 0 не ~ адньім тблькі хлёбе nicht vom Brot allein; 3. гл a II
абабіваць, абабіць 1. beziehen* (мэблю); tapezieren vt (шпа- лераміУ, beschlägen* vt (дзверыў, äusschlagen* (унутры, уся- рэдзіне); ~ дбшкамі mit Brettern verschlagen* [verkleiden, vertäfeln, verschalen]; 2. (абтрасаць, абстрэльваць) äbschüt- teln vt; äbstreifen vt, äbklopfen vt; heranterschlagen* vt (збі- ваць); 3. гл абіваць
абабрацца 1, (ад шалупіння і пад.) geschält werden; 2.: не ~ (ча- го-н) sich nicht retten können*(vor D); nicht fertig werden (mit Dy, не ~ бяды das Ünheil nicht los werden können*
абабрйць 1. (сабраць) pflücken vt; rupfen vt, äbsammeln vt; ~ ягады alle Beeren äbsammeln; 2. разм (абрабаваць) plün­dern vt, äusplündem vt, bestehlen* vt
абабягаць 1. (вакол) Umläufen* vt, herümlaufen* vt; 2. (бегаю- чы, наведаць) äblaufen* vi (s)
абавяз{ак м 1. Pflicht f -, -en; Verpflichtung/-, -en; Obliegenheit /-, -en, Funktion /-, -en (службовы - звыч мн); служббвыя ~кі Dienstpflichten pl; грамадзянскі ~ак Bürgerpflicht f; вайскбвы [вбінскі] ~ак Wöhrpflicht f; лічыць за свой ~ак für söine Pflicht häiten*; выкбнваць сваё ~кі seine Pflichten erfül­len; вызваліць каго-н ад ~каў j-n seiner Pflichten entbinden*; (часбвы) выканёўца ~каў stellvertretend; amtierend; in Vert­retung (пры подпісе на дакументахУ, накладйць ~i на каго-н j-m Verpflichtungen äuferlegen; гэта ўвахбдзіць y маё ~кі das ist meine Pflicht; 2. гл абавязацельства
абавязаны verpflichtet; часцей перакладаецца формамі дзеясл müssen* і sollen* (+ inf без zu); я - гзта зрабіць ich muß es tun; ты не ~ гэтага рабіць du sollst es nicht tun; па-твбйму [па-вашаму], я ~ быў гэта цярпёць! іран ich sollte mir das gefällen lassen!
абавязйцельств|а н Verpflichtung/-, -en; Verbindlichkeitf-; Obliegenheit /-, -en; эк, фін mc Schuldschein m -(e)s, -e; ~ы банка Verbindlichkeiten einer Bank; ~ы na взксалях Wech­selverbindlichkeiten pl; ~ы na заказах Äuftragsverbindlich keiten pl; ~ы na пастаўках Ablieferungspflichten pl; ~ы na разліках Zählungsverpflichtungen pl; адтзрмінавбныя ~ы äufgeschobene Verpflichtungen pl; гарантыйныя ~ы Ga­rantieverpflichtungen pl; грашбвыя ~ы Geldverpflichtungen pl, Geldforderungen pl; доўгатзрмінбвыя ~ы längfristige Verpflichtungen; кантрйктныя ~ы Konträktverpflichtungen pl; кароткатзрмінбвыя ~ы kurzfristige Verpflichtungen; міжнарбдныя ~ы intemationälc Verpflichtungen; плацёжныя ~ы Zählungsverpflichtungen pl; супбльныя ~ы gemeinsame Verpflichtungen; узаёмныя ~ы gegenseitige Verpflichtungen;
браць на сябё ~ы Verpflichtungen übernehmen; вызваляць ad -ваў von den Verpflichtungen entbinden; парушаць ~ы Ver­pflichtungen verletzen
абавязацца sich verpflichten, eine Verpflichtung übernehmen* абавязйць verpflichten vt; (каго-н) verpflichten vt; j-m Verpflich­tungen äuferlegen; es j-m zur Pflicht machen
абагаўлённе н Vergöttlichung/-, Vergötterung/-
абагаўляць vergöttern vt; einen Kult mit j-m, mit etw. (D) treiben*
абаг ачаць горн, тэх äufbereiten vt; veredeln vt
абагачінне н горн, тэх Aufbereitung /-, Anreicherung /;
Veredelung/-; ~ pydbi Erzaufbereitung/
абагн|£ць (перагнаць, выперадзіць, mc перан) überholen vt, überflügeln vt, übersteigen* vt, übertreffen* vi, ён ~йў ycix y кросе er hat im Geländelauf älle überholt; ён ~аў свайгб сябра ў вучббе er hat seinen Freund im Lernen übertröffen;
абагнўць 1. biegen* vi (5) (што-н um A); 2. марск umfahren*; umschiffen vt
абагўленне н эк Vergesellschaftung/-, Vergesellschaftlichung/-; ~ срббкаў вытвбрчасці эк Vergesellschaftung der Produktions­mittel
абагўлены 1. (перададзены грамадству') vergesellschaftet; 2. (аб 'яднаны) zusämmengefasst; verallgemeinert
абагўліць, абагўльваць 1. (перадаваць грамадству) vergesellschaften vt; 2. (аб 'яднаць) verallgemeinern vt; zusäm- menfassen vt; ~ doceed die Erfahrungen verallgemeinern
абагульнённе н гл абагуленне
абагўльнены гл абагулены
абагўльніць, абагульняць гл абагуліць, абагульваць 2.
абадзьмўць wögblasen* vt, wegpusten vt, wegwehen vt; umwehen vt; ~ пыл den Staub wegpusten; äbstauben vt
абаддк м 1. памянш Reifen m -s, -; 2. (шлячок) Saum m -s, Säu­me; Rand m -(e)s, Ränder
абадранец .w разм zerlumpter Mensch; Vagabund [va-] m -en, -en; Ländstreicher m -s, - (бадзяга)
абадраны zerlumpt; abgerissen
абадраць 1. (карў) äbrinden vt, äbborken vt; 2. (скуру) das Fell äbziehen* vt; 3. разм (абдрапаць) zerkratzen vt, zerschinden* vt; 4. nepan (абабраць) äusplündem vt; 0 ~ як ліпку j-n bis aufs letzte Hemd äusziehen*, j-n äusnehmen* wie eine Weih­nachtsgans
абажўр .vt Lichtschirm m -(e)s, -e, Lampenschirm m
абазвацца antworten vt; erwidern vt; Antwort geben*, sich hören lassen*
абазваць (назваць непрыстойным імем) пёппеп* vt; (be)schimp- fen vt (als Аў einen Spitznamen geben* (каго-н D); ~ каго-н бўрнем j-n einen Dummkopf nennen* [als Dummkopf be­schimpfen]
абазнацца разм sich in der Person irren; sich täuschen; j-n für einen änderen [für etwas änderes] häiten*
абазначАць, абазнічыць 1. (адзначаць) bezeichnen vt; kenn­zeichnen неаддз vt; markieren vt; kenntlich mächen (чым-н durch A); 2. (зпачыць) bedeuten vt; besägen vt; heißen* vi; 3. матэм benennen* vt
абазначэнне н 1. (дзеянне) Bezöichnen n -s; Kennzeichnen n -s; Markierung /-; Kenntlichmachung /- {знакаміу 2. (знак) Zeichen n -s, -; Bezeichnung/-, -en
абакрасці bestehlen* vt
абалваніцьразм l.j-m das Haar zu kurz scheren*; 2. (абдурыць) foppen vt, veralbern vt
абалбна ж бат Splint m -(e)s, -e, Splintholz n -es, -hölzer абалбнка ж 1. Hülle/-, -n; Schäle/-, -n; Überzug m -(e)s, -züge;
2.	анат Haut /-, Häute; рагавая ~ Hornhaut /; слізістая ~ Schleimhaut/; 3. тэх Mäntel m -s, Mäntel
абамлёць in Ohnmacht fällen*; ohnmächtig werden; erstarren vi (5) (ad empaxy)
абамшблы bemoost
абандбн м empax Abandon m -s, -s
абанемёнт м 1. (права карыстання) Abonnement [- rnä:] n -s, -s; Anrecht n -(e)s, -e; тэатральны ~ Theateranrecht n;
2.	(бібліятэчны аддзел) Ausleihe f-, -n; міжбібліятэчны ~ Fernleihe f
абанёнт м Abonnent m -en, -en; Anrechtsinhaber m -s, -; Fern­sprechteilnehmer m -s, - (тэлефоннай сеткі)
абаніраваць abonnieren vt, (dauernd) beziehen* vt абанкрўціцца bankrott gehen* [sein]
абапал I прысл von beiden Seiten
абйпал II прыназ beiderseits (G); дрзвы растўць ~ дарбгі die Bäume wächsen beiderseits des Weges
абапёрці äufstützen vt; änlehnen vt
абапёрціся (на каго-н, што-н, аб што-н) sich stützen (auf Л); ~ лбкцямі на стол die Ell(en)bogen auf den Tisch stützen, sich mit den Ell(en)bogen auf den Tisch stützen
абапіраць гл абаперці
абаранак м кул Kringel т -S, -
абараніць verteidigen vt, schützen vt
абараіпцца, абарапяцца sich verteidigen, sich währen абараняць гл абараніць